- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #1
Merhaba güzeller
Öncelikle son konuma devam etmedim çünkü bir çok gelişme oldu ve çoğu üye ilk sayfaya yorum yaptığından konu ilerlemiyor.
Bahsi geçen konum yukarıda.
Yine uzun olabilir baştan belirteyim durumu olmayanları zora sokmayalım. Evet konu yine ailem. Annem 15 gün önce beyin kanaması geçirdi, biri görme diğeri de hareket merkezini etkileyen iki bölgede kanama yaşadı. Maceralı hastane süreçlerimizden sonra eve çıkardık. Eskisi gibi iyi değil ama felç de değil tamamen. Hastanede ben kaldım yanında dört gün ve eğer bir kaç gün daha kalırsan bir gece babam kalsın ben gidip duş alayım dedim varan 1 kötü evlat oldum, beni bu halde mi bırakacaksın dedi. İyi de anne bakıcı tutmuyorsunuz babam öğrensin bazı şeyleri senelerce iş yapmadı dedim varan 2 kin gütmekle suçlandım. O an hastanede anladım ki annemin kocasına toz kondurmaya niyeti yok. Bu arada evlerinde gerçekten bir hijyen sorunu var (fotoları ekleyeceğim utanarak) ve yardımcı kadın ihtiyaçları var. Bunu ayarladım bir temizlik şirketiyle konuşarak ve planım kadınla birlikte gidip babamın tüm eleştirileri, saçmalıkları pahasına eve girişmekti.
Ama bilin bakalım ne oldu? Babam beni aradı ve evimde kadın istemiyorum ( so what?) kadını iptal et dedi. Bencillik etme dediğimde de tartıştık ve yüzüme telefon kapadı. Annemin haberi yok, kadını o gün kapıdan kovmasın (yapar) diye iptal ettim ve annemi aradım anne ne olacak böyle ben çok yoruldum sen ölümden döndün bu adam neden hala böyle dedim ses yok.
Geçtiğimiz Cumartesi yemek yaptım götürdüm babam kapıyı açtı yüzümüze bakmadı döndü gtünü gitti, annemle sanki cezaevi görüşü gibi bir saat odasında görüştük çıktık. O günden beri sinirim bozuk hastayım. Kendi evimde annemi mapus damında gibi görüyorum ya bakar mısınız? Ve ben gerçekten gitmek istemiyorum anneme de bunu açık açık söyleyeceğim. Zaten tozdan kirden eşimle allerjimiz tutttu geçen hafta, öyle kir. Ya bu kadar pisliğin içinde oturmak kendine de zarar.
Kocasına şu halde bile boyun eğiyorsa sözü geçmiyorsa ben o adamın nalet yüzünü görmeye o eve gitmeyeceğim. Bizi soktuğu hale bak, bir işin ucundan tutamıyoruz. İnanın o kadar ölmesini istiyorum ki bu nefretim beni korkutuyor.
Affınıza sığınarak bir kaç foto ekledim, başka yok zaten ama bunlar yine iyi diyeyim siz anlayın.
Bu savaş beni çok yordu yapılması gerekenlerin yapılmaması yordu, annemin pasifliği yordu. Kalbi kırılacaksa da kırılsın kendisini düşünmeyi öğrenir belki.
Öncelikle son konuma devam etmedim çünkü bir çok gelişme oldu ve çoğu üye ilk sayfaya yorum yaptığından konu ilerlemiyor.
Çok uzun olacak, hakkınızı helal edin.
İyi akşamlar hanımlar. Yeni konu açmak istedim çünkü nefes alamıyorum, çünkü içime bir bıçak sokup çeviriyor gibiler, anksiyetemle çok zor mücadele ediyorum ve hastanedeyim çünkü annem beynindr pıhtı attığı için üç gündür hastanede! Parça parça anlatıcam, esas sorunuma konunun sonunda gelicem...
Bahsi geçen konum yukarıda.
Yine uzun olabilir baştan belirteyim durumu olmayanları zora sokmayalım. Evet konu yine ailem. Annem 15 gün önce beyin kanaması geçirdi, biri görme diğeri de hareket merkezini etkileyen iki bölgede kanama yaşadı. Maceralı hastane süreçlerimizden sonra eve çıkardık. Eskisi gibi iyi değil ama felç de değil tamamen. Hastanede ben kaldım yanında dört gün ve eğer bir kaç gün daha kalırsan bir gece babam kalsın ben gidip duş alayım dedim varan 1 kötü evlat oldum, beni bu halde mi bırakacaksın dedi. İyi de anne bakıcı tutmuyorsunuz babam öğrensin bazı şeyleri senelerce iş yapmadı dedim varan 2 kin gütmekle suçlandım. O an hastanede anladım ki annemin kocasına toz kondurmaya niyeti yok. Bu arada evlerinde gerçekten bir hijyen sorunu var (fotoları ekleyeceğim utanarak) ve yardımcı kadın ihtiyaçları var. Bunu ayarladım bir temizlik şirketiyle konuşarak ve planım kadınla birlikte gidip babamın tüm eleştirileri, saçmalıkları pahasına eve girişmekti.
Ama bilin bakalım ne oldu? Babam beni aradı ve evimde kadın istemiyorum ( so what?) kadını iptal et dedi. Bencillik etme dediğimde de tartıştık ve yüzüme telefon kapadı. Annemin haberi yok, kadını o gün kapıdan kovmasın (yapar) diye iptal ettim ve annemi aradım anne ne olacak böyle ben çok yoruldum sen ölümden döndün bu adam neden hala böyle dedim ses yok.
Geçtiğimiz Cumartesi yemek yaptım götürdüm babam kapıyı açtı yüzümüze bakmadı döndü gtünü gitti, annemle sanki cezaevi görüşü gibi bir saat odasında görüştük çıktık. O günden beri sinirim bozuk hastayım. Kendi evimde annemi mapus damında gibi görüyorum ya bakar mısınız? Ve ben gerçekten gitmek istemiyorum anneme de bunu açık açık söyleyeceğim. Zaten tozdan kirden eşimle allerjimiz tutttu geçen hafta, öyle kir. Ya bu kadar pisliğin içinde oturmak kendine de zarar.
Kocasına şu halde bile boyun eğiyorsa sözü geçmiyorsa ben o adamın nalet yüzünü görmeye o eve gitmeyeceğim. Bizi soktuğu hale bak, bir işin ucundan tutamıyoruz. İnanın o kadar ölmesini istiyorum ki bu nefretim beni korkutuyor.
Affınıza sığınarak bir kaç foto ekledim, başka yok zaten ama bunlar yine iyi diyeyim siz anlayın.
Bu savaş beni çok yordu yapılması gerekenlerin yapılmaması yordu, annemin pasifliği yordu. Kalbi kırılacaksa da kırılsın kendisini düşünmeyi öğrenir belki.