Yine ben depresyonun ve kafamda ki sorular

Elfidaa90

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2018
1.635
287
123
Arkadaşlar ağır depresyon hastasıyım 30 yasindym 3 yıldır var bu hastalık ben de şuan bir erkek arkadaşım var ama ben bu rahatsızlık sebebiyle evlilik düşünmüyorum hatta hep kendimi hasta gibi görüyorum ağır bir engelim varmış gibi hatta erkek arkadaşıma da haksızlık yapmış gibi dusunuyorum ne yapsın diyorum senin gibi hasta bi insani... sorun şu kızlar evlenmeden önce depresyon geçiren var mı ve bu hastalık da olan insanın evlenmesi mantıklı mi ?
 
tedavi oluyor musunuz? tedavide ilerleme var mi? bu zaten saklanacak bir sey degil. oturup konusun. ona gore adam ya tamam ya devam der. zamanindan calarak da haksizlik etmis olursunuz. belki adam evlenmek isteyecek bir noktada.
 
Oncelikle hastaligim demeyin... Rahatsizliginiz var.. Bu durumun sizi daha da mutsuz edip dibe cekmesine izin vermemeye calisin... kendinizle konusun iyimser konusmaya calisin. Sonunu dusun sizi seven birini kaybetmeyi istemezsiniz...
o sizinle olmayi secmis hem, onun karari.. istemese olmazdi...
cok gecmis olsun umarim yakin zamanda iyilesip ustesinden gelirsiniz.. ♡
 
Henüz bilmiyor rahatsızlığı mi ogrenince ne tepki verir bilemiyorum
 
Bende anksiyete var ve ilac kullaniyorum (antidepresan). Eski nisanlima durumu anlattigimda bana nerdeyse keş muamelesi yapmisti hala aklima geldikce gicik olurum.
Ben de artik kimseye söylemiyorum, sonucta benim özelim. Sonradan ögrenirse de "sorsaydin söylerdim, sormadin ki" der gecerim.
 
Ailesi nasıl insanlar? Evlilikte o kadar önemli ki, bilmiyordum bu kadar etkileyeceğini. Nerde duracağını bilen, gelinine eziyet etmeyen bi kaynanaysa sorun değil ama düğünden sonra bazıları çokk değişiyor. Benim hafif vardı, ama çoğunlukla iyiydim, neşeliydim. Düğünden sonra ailesi o kadar evliliğimin içinde oldu ki depresyonum tavan yaptı sinirlerim aşırı bozuldu, hazır olmadan, çok istemeden evlenmeyin ve kesinlikle ailesine çok yakın oturmayın.
 
Depresyon o kadar yaygın ki. Nerdeyse az yada çok herkes depresyonda. Senin ne boyutta. Hayatını günlük aktivitelerini aksatıyor mu. Yoksa sadece mutsuzluk hali mi.
Sevgiline söyle ve onun yardımına ihtiyacın olduğunu anlat.
anlamayacak biriyse hayatından da aklından da çıkar . Sana daha çok zarar verir öyle biri.
Önemli olan sensin unutma.
Halden anlayan biriyse yanında olur zaten.
Ailesinin bilmesine hiç gerek yok.
Ayrıca ömür boyu sürmez merak etme elbet geçecektir.
 
Kimin ruh durumu, ic dunyasi duzgun ki...
Bence cekinecek bise yok.
Cogu insanda var ama psikiyatriye gitmedikleri icin ortaya cikmiyo bence.
Soyleyin gitsin istemeyene yol orda der gecersiniz. Sanki cokkkk buyuk bise varmis yada kotu bise varmis gibi gormeyin kendinizi. Basta siz gormeyin!!!
 
Hepimizin sorunları var.Çoğumuz depresyon havasındayız.Sizin rahatsızlığınız ciddiyse ve kendinize güvenemiyorsanız arkadaşınıza söylemeniz gerekir.Fakat söyleme şeklinizi dikkatli seçmeniz gerek.Sorununuz sıkıntılı değildir ama karşıdaki çok yanlış anlayıp kırabilir sizi.Hatta suçlayabilir.Daha da kötü olmayın durduk yere.Tanrı yardımcınız olsun şimdiden.
 
Ben esimle tanisirken depresyon ve panik atak tedavisi görüyordum. Bu konuda yalan söylemedim. Kronik bir hastaligimi da söyledim (baskalari sakla dedigi halde). Hastaliklar hepimiz icin. Ben birinin hayatina giriyorsam durumlari bilmesi lazim. Beni öyle de hayatina almak istiyorsa ne ala, yok istemiyorsa yapacak birsey yok. Ilk önce kendimize sakat muamelesi yapmayi birakmamiz lazim. Zihinsel veya fizsiksel engellimiz olsaydi bile kimsenin size ikinci sinif muamelesi yapamaz. Veya size "sakat" gibi incitici laflar söyleyemez. Benim annem bana kücüklügümde "yamuk" derdi mesele dogumdan kalan, onlarin dogru dürüst tedavi ettirmedikleri birsey icin. Al ordan yak
Siz tedavi oluyorsaniz ve iyilesmeye gayret ediyorsaniz kimsenin agzini acmaya hakki yok. Yok iyilesmeye gayretiniz de yoksa o zaman, terapi almiyorsaniz, gercekten kimsenin hayatina girmeyin, cünkü depresif birini tasimak zamanla cok yipratici oluyor. Bunu kendi yasadiklarimi katarak söylüyorum. Bu konuda gercekci olmak lazim. Sizede cok gecmis olsun. Depresyonun üstesinden gelmek zor ve yorucudur, ama basardiktan sonra bundan daha da olgunlasmis olarak cikiyorsunuz.
 
Ben de depresyondayım. Evlendim, esim sayesinde ayakta duruyorum diyebilirim bu kötü bir durum tabi ama ben tedavi almiyorum kendi kendime iyileşmeye calisiyorum. eş ve ailesi anlayışıysa tedaviye yardımcı bile olabilir bu durum bence açıklayın tedavi de oluyormuşsunuz korkacak bir şey yok.
 
tedavi oluyor musunuz? tedavide ilerleme var mi? bu zaten saklanacak bir sey degil. oturup konusun. ona gore adam ya tamam ya devam der. zamanindan calarak da haksizlik etmis olursunuz. belki adam evlenmek isteyecek bir noktada.
Tedavi oluyorum fakat hastalığım tekrarlıyor
 
Çok geçmiş olsun, eğer sizin halinizden anlayabilecek birisiyse, yanınızda her zaman olmaya hazırsa, buna güveniyorsanız kendinizi ve kapılarınızı ona tamamen açın derim bence size çok daha iyi gelir daha rahat hissedersiniz, daha çok destek olabilir size ve engel olarak görüp korkmazsınız bu durumdan aksine tedavinize daha sıkıdan sıkıya bağlanırsınız ve daha çabuk iyileşebilirsiniz. ben sevginin gücüne ve iyileştiriciliğine hep inanmışımdır
 
Tedavı oluyomuşsunuz.Demekkı yeterlı olmuo daha ıyı bır doktora gidin
 
Depresyonunuz geçti mi tamamen geçen birşey mi bu daraldım yetti
 
Depresyonunuz geçti mi tamamen geçen birşey mi bu daraldım yetti
Yok ne geçmesi, iki gün evde eşimle beraberdik, kendimi zorladım pozitif düşünmek için, çünkü birarada durduk mu mutlaka ben sinirleniyorum kavga çıkıyor kötü bişeyler geçiyor aramızda, bu kez olmasın hafta sonu güzel geçsin pazartesi işe kafası rahat gitsin dedim ama, gece pişman mısın benle evlendiğine dedim, değilim ama duygularım çok yıprandı sadece ilk hafta heyecanlıydım sonra hiç eskisi gibi olmadım dedi evlenince şoka girdim senin davranışların yüzünden dedi, - ilk günden annesi her an dipdibe olmak istedi benle, insanı delirtecek hareketleri olan biri ben de yoğun strese girdim eşime sert davrandım - o yüzden şok olmuş muş benim sinirlenmeme dünden beri o kadar kötüyüm ki korkunç bi yalnızlık hissi ve beni sevmediği düşüncesi var içimde kalbim paramparça annemin yanına gitmek istiyorum sürekli ama 2 bebek var çok zordayım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…