Yine kalbim paramparça

Pink_Women yuvayı kurmak zor bozmaz kolay derler, ben tam tersini düşünüyorum bozmak kesinlikle daha zor.
Neresinden tutsam elimde kalan evliliğimi 4 yıl sürdürdüm keşke daha erken bitirseydim diyorum.
Çok iyi düşün taşın zamanını ziyan etme arkadaşım. Düzelmesine inancın varsa da boşanma, kolay bir süreç değil her ne kadar hazır olduğunu düşünsen de, yıpratıcı bir dönem, geçiyor ama yavaş yavaş.
 
Rabbim hayırlı çıkış kapıları göstersin bana da
Evlilikle sınavda zormuş gerçekten
Herkese kalbindekini versin inşallah
 
Günaydın...
Herşeyin açıklaması vardır ve malesef hepsininde tek cevabı çok sinirliydim olacak
Pek uzun uzun konuşmaya bile değer görmüyorum bu yüzden

Önceki mesajlarınıza nazaran busefer daha yorgun ve iletişime kapalı bir tavrınız var.

Yanılıyor olabilirim ancak eşinizin size yaptıgı sürpriz sonrasında onun beklentisi karşılanmadıgı için hırçınlaştıgını, kendisini artık 2 kat haklı gördügünü ve durumun da sizi daha çok soguttugunu düşünüyorum.

Sınavdan bahsetmiştiniz, dediginiz gibi ona odaklanın. Kendi hayatınızda yapılacaklar listenize tikler koyup evliliginizle ilgili değerlendirmeyi de sonrayı bırakın.
Zaten kendiniz tek başınıza bir şeyler başardıgınızı gördügünüzde daha iyi hissetmeye başlar, daha kararlı adımlar atma konusunda da gücünüzü iyice toplamış olursunuz.
 
Hakkınızda hayırlısı olsun üzülme erkeklerin geneli böyleler. Zorda kalınca lafın sonu boşanmaya varıyor. Evli çiftler arasında ki sorunlar da yüzde doksan aileler yüzünden çıkıyor malesef
 
Hakkınızda hayırlısı olsun üzülme erkeklerin geneli böyleler. Zorda kalınca lafın sonu boşanmaya varıyor. Evli çiftler arasında ki sorunlar da yüzde doksan aileler yüzünden çıkıyor malesef

Direkt aileler yüzünden mi yoksa adaletli davranmayan ve ailesinin güdümünde bir hayat yaşayan, birey olamamış eşler yüzünden mi?

Konu sahibinin eşi de böyle davranıyor diye yazmadım. İkili ilişkilerdeki problemleri başkalarına yüklemek ve sorumluluk almamak çoğu konuda gördügüm şeyler.

Sürekli 3.kişileri suçluyor insanlar. Peki asıl muhatabımız kim? Mutsuzlugumuzun, öfkemizin asıl nedeni ne? ve bu duruma son vermek için biz ne yapıyoruz?
 
günaydın stepanova
inan gerçekten yorgunum artık benim çabalarımla gidecek birşey değil bunu kabullendim
zaten evlendiğimden beri kendi hayatıma hiç fırsat verilmedi
çünkü evimde kitap okuyacağım tek bir yer bile yoktu
kendimi bu 2 yılda öyle dibe batmış gibi hissediyorum ki
önceliğim kendim ve kendi ailem onun dışında artık hiç birşeyin önemi yok
dün ben biraz evimde iş yapıyordum yemek felan hazırlamamıştım
biraz bekledi eşim daha sonra baktım ki kalkmış hazırlamış
davet ettiği için gittim bir kaç lokma birşey yedim ve kalktım
haftasonuda ben ailemin yanındaydım
geldim böyle kıyafetlerimi ütülemiş felan
alttan alttan kendini affettirme çabasında ama inan ne yemek ne ütü ne temizlik önemli değil benim için
kalbim kırık olmasın zaten ben hepsini seve seve yaparım
dün annesi ile görüntülü konuşuyor dedi ki bana annem seni sorarsa ne diyeyim dedi
bende sen her annene söyleyeceğini bana mı sorup söylüyorsun da bunu bana soruyorsun dedim
sen daha iyi bilirsin ne söyleyeceğini dedim
ama öyle konuşuyor ki kv kahkahaları kaç oda öteden duyuluyor
oğlunun yuvası yıkılıyor diye nasılda üzülmüştü anlatamam
gerçi yuva oğlunun onun umrunda olmayan şey neden annesinin umrunda olsun ki?
 
Orada öğrendin mi peki .Merak etme gelmeyecekler diye niye söylemiş?

Kayınvalideylemi konuşmuşlar?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…