- Konu Sahibi karbeyaz00
-
- #1
okulu bitir, bi yere atanma şansın varsa şöyle uzaklara git bi daha da dönme.
anneni kız kardeşini gözetirsin bi şekilde. ama ne kadar uzak o kadar iyi.
Okulunu bitir, ayaklarının üstünde dur, gerekeni yap dediklerinde artık bana hiçbir anlam ifade etmiyor.Nefret ediyorum artik herseyden herkesten. İmtihansa imtihan dine de inanmiyorum pek artik. Cunku esit degiliz adalet yok Allah bazilarini zenginlikle iyi seylerle sinarken bizleri boylesine caresiz birakiyor. Dini konuda kinayacak olanlar oraya takilacak olanlar yazmasin gerek yok arastiriyorum.ben ne zamandir kafam karisk zaten.
Konuya gelim.. Kucuklugumden beri sorunlu bir ailede buyudum. 22 yasindayim. Simdiye kadar hep guclu oldum kimseye belli etmedim hele lise arkadaslarim hic bilmez durumumu. Lisedeyken umutlarim vardi okuyup aileme yardim edecegim durumumuz duzelecek diye ama artik yok cunku babamin bencilligini iyice gordum. Kendisi kotu bir cocukluk gecirmis psikolojisi normal degil cok sinirli bu yuzden anlasamaz kimseyle. Alkolik ayriyeten hergun iciyor birseyleri unutmak icin. Annem cok saf biri kendi ailesinde boyle vurdum kirdim icen sican bir adam.yok evlendikten sonra sok olmus ole bole bugunlere geldiler. Ama neler cektik bn bilirim her gece babamin anneme laf saymalari kavgalar dovusler esyalari kirmasi . Annem kendini hepten salmis biri dunyadan haberi yoktur cahil kalmayi tercih ediyor resmen buna cok bozuluyorum hicbirseyde hevesi yok. Kafasini el isine gomuyor namaz niyaz baska bise yok. Ben bunlara birsey demiyorum ama biraz olsun kafasini kaldirip kullansa. Gerci sonra dusunuyorum ona da kizamiyorum babam.oylesine sindirmis ki onu laf soleme hakki bile yok annemin. Babam ataerkil klasik dogu kafali biri. Benide hep korkuyla okuttu sevgln.olursa okuldan alirim diye. Hatta lisedeyken hic unutmam arkadasimin sevgilisi varmi die srmustu bazilarinin var dedim.tokat atti bana sanki bnm.var demisim.gibi :/ Boylesine psikopat bu yasa geldim hala.duzgun iliskim olmadi olmayacak o konuda da sansim yok olsa bile bu babayla bu evden nasil cikacagim bilmiyorum. Babam insanlarla anlasamadigi icin surekli isten de cikiyor banka borcu var ev kira cok az bir miktar onu bile zor oduyor kucuk ev zaten. Yine cikmis isten annemde surat yapiyor yine kavga gurultu. Gece gece annem aglayarak yanimiza geldi dun gece yine bizm yanimizda uyudu. Sinirden uyuyamadim suan.boynum agriyor sinirden kasmaktan hep. Bosanmalari soz konusu degil bosanmak kitabmzda yazmaz olunle biter diyen zihniyette bir babam.var arti oyle olmasa bile kendi ayagi uzerinde duramayacak bir annem. Okulum 2 yila bitiyor kizkardesm lise sona gcti vari yogu sevgilisi o kendini onunla.mutlu ediyor. Artik oyle daraliyorum ki etrafa gulmekten insanlara belli etmemekten evde cikis yolu bulamamaktan huzursuzluktan hersey uzerime geliyor. Yok olmak istiyorum
Baban çok geri kafalı biriymiş, sen eğer babana takılıp kalırsan hiç bir zaman yükselemezsin.
Benim lise dönemim çok sorunlu geçmişti. Babam annemi aldattı, gözümüzün önünde dövdü, telefonlarımızı babamın o...uları arayıp hepimize hakaret ettiler neler neler. İnan ki hiç bir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Anneme üzüldüm ama kalkıp da onun seçimini eleştirmedim. Boşanmadılar, şu an iyiler. Kardeşlerim büyüdü. Hepimiz yolumuzu çizdik. Ama kopmadık. Babama kızgınım, kırgınım. Ama nefret etmiyorum. Senin baban nefreti hakediyor ama.
İstesem lisede o sorunlarla boğuşurken okulu bırakırdım. Ama ben sınıf birincisi olmayı tercih ettim, üniversiteme gittim evden uzaklaştım. Evden uzaklaşmam beni kendime getirdi. Eşimle tanıştım. Artık yazları evime gelirdim ama orayı evim gibi görmezdim, misafirmişim gibiydi. Okul biter bitmez de evlendim. Çünkü ailemle karakterlerimiz, hayat tarzlarımız, düşünce yapılarımız uyuşmuyor. Şu an görüşüyoruz ailemle, küsmedim darılmadım, iletişimi koparmadım. Seviyorum onları, naparlarsa yapsınlar sevicem.
Sana tavsiyem tahsilini tamamla, evden uzaklaş. Anneni, kardeşini düşünme, sadece kendini düşün. İşte o zaman kendini bulacaksın.
Okulunu bitir, ayaklarının üstünde dur, gerekeni yap dediklerinde artık bana hiçbir anlam ifade etmiyor.
Sanki okul bitse dertler de bitecek.
Dert üstüne dert binecek belki de, kim bilir.
Umutsuz konuşmayı sevmiyorum ama ben de kaybolup gidebilsem keşke.
Yok sakın evden kurtulmak için yanlış bir evlilik yapma.Nasil basarabiliyorsun bunu ben fazla merhametliyim annemi dusunmeden yapamiyorum ben evlensem bile o bu adami cekecek belkide birgun olumu elinden olacak diyorum. Evden uzaklasamadm.babam.sehir dsina izin vermeyen biri gerikafa o yuzden ayni sehirde uni okuyorum. Birde karsima evlenebilecegim biri ciksaydi keske ama cika cika olmayacak istemedigim biri cikti ayriyiz sansim gulmuyor . Bazen kurtulmak icin ona donmeyi dusunuyorum belki iyi olur diye ama sonra sacmalama diyorum kendime
Nasıl düşünürsek öyle olur. Düşündüklerimiz ağızdan söz olup çıktıktan sonra gerçekliğe yol alır. Bizi ileriye götüren hayallerdir. Hayatın her döneminde elbette sıkıntılarla karşılaşacağız, kimse prenses peri hayatı yaşamıyor. Ama okulu güzel bir dereceyle bitirip, güzel bir yerde güzel bir maaşla çalışan, kimseye bağımlı olmasi için bir nedeni kalmamış bir insan için, en azından şu an onu mutsuz eden sebepler ortadan kalkmış demektir. Mutsuz olmak kolay, zor olan mutlu olmak. Mutlu olmak güçlü olmak demek. Herkes mutluluğun peşinde. Konu sahibinin mutluluğunu kısıtlayan şeyler ortadan kalktığında, ve karşısına çıkacak sorunlarla birebir baş etmeyi, onlara daha kısa sürede uzun vadeli çözümler bulmayı öğrendiğinde, hayatı ben inanıyorum ki daha da güzelleşecek. Siz de umutsuz olmayın lütfen. Hayal kurun. Gerçekleşeceğinden şüphe etmeden hayal kurun. Size çok saçma gelebilir çünkü biliyorum, görüyorum, okuyorum ki mantıklı bu kadınsınız, benim şöyle bir düşüncem var. Ben doğmadan önce annem sakat bir bebek doğurmuş, ve melek abim doğar doğmaz vefat etmiş. Annem sigara kullanan bir bayan, ben doğmadan bi sürü ihtimal söz konusu olmuş, benim adima. Doğumum inanılmaz zor olmuş, hastanenin bütün kadın doğum uzmanlari ve dahası kalp doktorları beraber doğurtmuslar beni tüm hastaları bırakıp. 5 saatten fazla sürmüş. Annecigimin çektiği acıları siz düşünün. Bana bunu anlattiklarinda ben dedim ki, o zaman birsey ol kizim birsey yap. Işe yara, birilerine faydan dokunsun, birilerini mutlu et. Yüksel, en iyisi ol. Sen kiymetlisin, sen yaşamak için geldin, sen çalış, cok çalış. Bugün bir tiyatro oyuncusu da olabilirdim, bir bebek bakıcısı da. Ben doktor olmayı tercih ettim. Bunun için de ilk adımı atıp fakülteyi kazandım. Her ne olursam olayım, en iyisi olmak istedim/isterim. Hiç olmaz diye düşünmemek gerek hayatta. Hepimiz kıymetliyiz. Hepimiz en iyisi olmaya geldik, her en olursak olalım. Hayallerin, umudun yitip gittiği an hayatin tüm guzelliklerinin de bir anda gittiği andır.Okulunu bitir, ayaklarının üstünde dur, gerekeni yap dediklerinde artık bana hiçbir anlam ifade etmiyor.
Sanki okul bitse dertler de bitecek.
Dert üstüne dert binecek belki de, kim bilir.
Umutsuz konuşmayı sevmiyorum ama ben de kaybolup gidebilsem keşke.
Vallahi okulunu bitir, guzel bir is bul, anneni de yanina al, baban da ne hali varsa gorsun. Okurken benim aklima bu geldi.Kendi paran olursa babanin gondermemesi gibi bir durum soz konusu olamaz, cunku ondan izin istemeiceksin, izin istemene de gerek olmayacak zaten. Maddiyatin guclu olursa hayatta sen de guclu olursun, kendi paranla istedigini yaparsin, kendi evini tutarsin, baska sehre de tasinirsin gerekirse, o adama da nereye gittigini soylemezsin, anneni, kardesini alir gidersin. Burdaki kilit nokta maddiyat gordugun gibi sekerim, kendi paran olursa hayatini istedigin gibi yasarsin.
Nefret ediyorum artik herseyden herkesten. İmtihansa imtihan dine de inanmiyorum pek artik. Cunku esit degiliz adalet yok Allah bazilarini zenginlikle iyi seylerle sinarken bizleri boylesine caresiz birakiyor. Dini konuda kinayacak olanlar oraya takilacak olanlar yazmasin gerek yok arastiriyorum.ben ne zamandir kafam karisk zaten.
Konuya gelim.. Kucuklugumden beri sorunlu bir ailede buyudum. 22 yasindayim. Simdiye kadar hep guclu oldum kimseye belli etmedim hele lise arkadaslarim hic bilmez durumumu. Lisedeyken umutlarim vardi okuyup aileme yardim edecegim durumumuz duzelecek diye ama artik yok cunku babamin bencilligini iyice gordum. Kendisi kotu bir cocukluk gecirmis psikolojisi normal degil cok sinirli bu yuzden anlasamaz kimseyle. Alkolik ayriyeten hergun iciyor birseyleri unutmak icin. Annem cok saf biri kendi ailesinde boyle vurdum kirdim icen sican bir adam.yok evlendikten sonra sok olmus ole bole bugunlere geldiler. Ama neler cektik bn bilirim her gece babamin anneme laf saymalari kavgalar dovusler esyalari kirmasi . Annem kendini hepten salmis biri dunyadan haberi yoktur cahil kalmayi tercih ediyor resmen buna cok bozuluyorum hicbirseyde hevesi yok. Kafasini el isine gomuyor namaz niyaz baska bise yok. Ben bunlara birsey demiyorum ama biraz olsun kafasini kaldirip kullansa. Gerci sonra dusunuyorum ona da kizamiyorum babam.oylesine sindirmis ki onu laf soleme hakki bile yok annemin. Babam ataerkil klasik dogu kafali biri. Benide hep korkuyla okuttu sevgln.olursa okuldan alirim diye. Hatta lisedeyken hic unutmam arkadasimin sevgilisi varmi die srmustu bazilarinin var dedim.tokat atti bana sanki bnm.var demisim.gibi :/ Boylesine psikopat bu yasa geldim hala.duzgun iliskim olmadi olmayacak o konuda da sansim yok olsa bile bu babayla bu evden nasil cikacagim bilmiyorum. Babam insanlarla anlasamadigi icin surekli isten de cikiyor banka borcu var ev kira cok az bir miktar onu bile zor oduyor kucuk ev zaten. Yine cikmis isten annemde surat yapiyor yine kavga gurultu. Gece gece annem aglayarak yanimiza geldi dun gece yine bizm yanimizda uyudu. Sinirden uyuyamadim suan.boynum agriyor sinirden kasmaktan hep. Bosanmalari soz konusu degil bosanmak kitabmzda yazmaz olunle biter diyen zihniyette bir babam.var arti oyle olmasa bile kendi ayagi uzerinde duramayacak bir annem. Okulum 2 yila bitiyor kizkardesm lise sona gcti vari yogu sevgilisi o kendini onunla.mutlu ediyor. Artik oyle daraliyorum ki etrafa gulmekten insanlara belli etmemekten evde cikis yolu bulamamaktan huzursuzluktan hersey uzerime geliyor. Yok olmak istiyorum
Benim ailem de sorunlu. Nickimden anlaşılacağı üzere ben de öyle.
Bazen anneme keşke beni doğurmasaydın diyorum.
Ben de 22 yaşındayım. Babam dövmez, aldatmaz ama çok sorumsuzdur. Bu da dert mi deme, inan yaşayan bilir.
Hiçbir şeye karışmaz, fatura ödemez, ekmek almaz, yani evle alakalı hiçbir şeye karışmaz. Yıllarca ailesine ezdirdi.
Bizi hiç kabullenmedi anlayacağın ailesi olarak, varsa yoksa anası babası kardeşleri. Resmen kin güttüm annemle birlikte bu konuda.
Kendi keyfi rahatı önemlidir, yemek, içmek ve yatmak. Hayat felsefesidir.
Daha neler var neler anlatsam sayfalara sığmaz.
Dinle alakalı ben hiç yorum yapmayayım, zira sonu hep kötü bitiyor, bu tür forumlarda.
Ama şu kadarını söyleyeyim umudumu yitirmememe yardımcı oluyor inanmak.
Mevcut durumumu değiştirmek için de okulumu bitirip, iş bulup, defolup gitmeyi planlıyorum. Bırak şehir dışını, ülkeyi terketmek hayalim. Kısacası bana göre çare kaçmak. Tavsiye ederim...
Nasıl düşünürsek öyle olur. Düşündüklerimiz ağızdan söz olup çıktıktan sonra gerçekliğe yol alır. Bizi ileriye götüren hayallerdir. Hayatın her döneminde elbette sıkıntılarla karşılaşacağız, kimse prenses peri hayatı yaşamıyor. Ama okulu güzel bir dereceyle bitirip, güzel bir yerde güzel bir maaşla çalışan, kimseye bağımlı olmasi için bir nedeni kalmamış bir insan için, en azından şu an onu mutsuz eden sebepler ortadan kalkmış demektir. Mutsuz olmak kolay, zor olan mutlu olmak. Mutlu olmak güçlü olmak demek. Herkes mutluluğun peşinde. Konu sahibinin mutluluğunu kısıtlayan şeyler ortadan kalktığında, ve karşısına çıkacak sorunlarla birebir baş etmeyi, onlara daha kısa sürede uzun vadeli çözümler bulmayı öğrendiğinde, hayatı ben inanıyorum ki daha da güzelleşecek. Siz de umutsuz olmayın lütfen. Hayal kurun. Gerçekleşeceğinden şüphe etmeden hayal kurun. Size çok saçma gelebilir çünkü biliyorum, görüyorum, okuyorum ki mantıklı bu kadınsınız, benim şöyle bir düşüncem var. Ben doğmadan önce annem sakat bir bebek doğurmuş, ve melek abim doğar doğmaz vefat etmiş. Annem sigara kullanan bir bayan, ben doğmadan bi sürü ihtimal söz konusu olmuş, benim adima. Doğumum inanılmaz zor olmuş, hastanenin bütün kadın doğum uzmanlari ve dahası kalp doktorları beraber doğurtmuslar beni tüm hastaları bırakıp. 5 saatten fazla sürmüş. Annecigimin çektiği acıları siz düşünün. Bana bunu anlattiklarinda ben dedim ki, o zaman birsey ol kizim birsey yap. Işe yara, birilerine faydan dokunsun, birilerini mutlu et. Yüksel, en iyisi ol. Sen kiymetlisin, sen yaşamak için geldin, sen çalış, cok çalış. Bugün bir tiyatro oyuncusu da olabilirdim, bir bebek bakıcısı da. Ben doktor olmayı tercih ettim. Bunun için de ilk adımı atıp fakülteyi kazandım. Her ne olursam olayım, en iyisi olmak istedim/isterim. Hiç olmaz diye düşünmemek gerek hayatta. Hepimiz kıymetliyiz. Hepimiz en iyisi olmaya geldik, her en olursak olalım. Hayallerin, umudun yitip gittiği an hayatin tüm guzelliklerinin de bir anda gittiği andır.
Çok uzattım kusura bakmayın, yazdıkça yazasım geldi. Ne zaman birini görsem umudum yok diyen, beni susturabilene aşk olsun
E ama güzelim, ona yok buna yok. Napacaksın o zaman?Benimkide oyle canim. Sorumsuz varsa yoksa kardesleri tam bir gerizekali. Kacmaya cesaretim yok aile yapim buna musade etmez akrabalarim da oyle ayri eve cikmayi birak surdan suraya zor izin aliyorz babamdan bencil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?