Yok olmak...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Estetikle ilgili konu acmistin da yazdigindan etkilenmistim cunku aci cektigin belliydi.
Burdaki mesajlarin icten ve guzel olmus.
Aynen canım doğru hatırlıyorsun. Zaten doluydum ben de bu ara yorumunu okuyunca bu sefer de ben ağladım. Bu gece dökülüyoruz hepimiz :)) Yanlış anlama sen ağlatmadın bu konu biraz içime işledi tetikledi bir şeyleri ondan oldu. Değerli yorumun için teşekkürler :))
 
Ruhum beni tüketti. Hasta yorgun yaşlı bir ruh. Hastaneye kapattıracak kadar hasta çocukken ölüme götürecek kadar yaşlı her şeyden vazgeçecek kadar yorgun.
Anlattığın kadar herşeye kayıtsız olduğunu sanmıyorum. Arkadaşın için konu açmıştın, demek ki etrafını izleyen yorumlayan ve hayata katılan birisin. Şu an atak geçiriyorsun bana göre.

Bide ruhu yorgun olmayan kimse yok. Herkesin çektiği kendine zor geliyor daha zorunu görene kadar. En zoru o zannettiği için de ruhunu yoruyor tükeniyor tüketiyor ve vazgeçiyor.

Şu anki halden daha iyi olduğunu düşünüyorum normal zamanda, sende öyle düşün ve şu an aklından geçenleri umursama.
 
Yazan parmaklarınıza kurban olayım cidden öyle durumdayım ki bilemezsiniz. Çocukken yaptım ama aptal işte çocuğuz ilaçla ölünür mü salak git at kendini, as kendini dimi?
Anlatamıyorum bittim ben tükendim şu an sadece bir yüküm. Sevildim ama gidişini tahmin bile edemezsiniz. Neden aşık olmadım? Neden birini sevemedim? Çocukluğum, çocukluğum.
Gitmek istiyorum, inanın hayat hiç güzel değil bana. Bu anlık bir şey değil, çocukluktan beri istiyorum.
Ya çocukken ölmeyi acı çektiğim için istemiyordum sevilmek için istiyordum. Allah beni öpüp sarılacaktı, bitti gitti haydi koş bahçede kimse sana dokunamaz düştüğün her yer pamuk olacak canın hiç acımayacak diyecekti. Olmadı.
Taciz ya da daha fazlasıınmı yasattılar size
 
Anlattığın kadar herşeye kayıtsız olduğunu sanmıyorum. Arkadaşın için konu açmıştın, demek ki etrafını izleyen yorumlayan ve hayata katılan birisin. Şu an atak geçiriyorsun bana göre.

Bide ruhu yorgun olmayan kimse yok. Herkesin çektiği kendine zor geliyor daha zorunu görene kadar. En zoru o zannettiği için de ruhunu yoruyor tükeniyor tüketiyor ve vazgeçiyor.

Şu anki halden daha iyi olduğunu düşünüyorum normal zamanda, sende öyle düşün ve şu an aklından geçenleri umursama.
Değilim işte onları yazarken de kötüydüm bunları yazarken de. Hıçkıra hıçkıra ağlayıp çok değil 2 dakika sonra kahkaha atan biriyim. Arkadaşımın evindeydim o telefonla uğraşırken ben arkamı dönüp ağlamış sonra da haydi kanka çıkalım yea diyen biriyim. Herkes mutlu sanıyor. Parçalandım bittim, tükendim. Dikkat çekmek için yazdığımı düşünenler var ama bakın 1 haftadır ağlarken yazıp yazmama konusunda gittim geldim hep. Bir ara tam yazdım konuyu açmadım. Ama dayanamadım dün çok kötü şeyler oldu, bağırmak ağlamak haykırmak istedim bir de burada.
Mutlu kalın.
 
Mune Mune konumu kapatır mısınız?
Bana yardımcı olan tüm arkadaşlarım parmaklarınıza sağlık, hayat size hep güzellikler sunsun istediğiniz her şey hayırlı şekilde geri dönsün size. Hakkınızı helal edin ve merak etmeyin olur mu yüreği pırıl pırıl kadınlar. Kadındır kadının düşmanı derler ama hepiniz bir anda annem ablam kardeşim dostum oldunuz, çok teşekkür ederim.
 
Uzun olabilir, gözleriniz kanayacak şimdiden özür dilerim.
Yok olmak istiyorum evet hiçbir şekilde var olmak istemiyorum. Müslümanım, ahirete inanıyorum ama öbür dünyaya da gitmek istemiyorum. Hatta cennete gitmek de istemiyorum Allah'ın bana en büyük ödülü yok etmek olur. Hiç var olmamış, hiç bu acıları çekmemiş olmak. Bu dünyada ruhum alevler içinde yanıyor, ne yapsam söndüremedim. Söndürmek için yaptığım her şey odun oldu. Daha 11 yaşında ölmek istedim. Geçmişe dönebilseydim o küçük kızın elinden tutup onu yüksek bir yerden atar ya da asardım. Terapi alıyorum, ilaç kullanıyorum. Ama olmuyor işte, benim çocukluğum, ergenliğim gitti. 30 olacağım ama hayatını anlat derseniz tek söyleyeceğim benim hayatım bir hiç. Ölüyorum kızlar, ateşlerde yanıyorum. Ergenken kızlar sevgilileri için ağlarken hep isyan ettim Allahım ben de öyle ağlamak istiyorum, ben neden bu büyük yükü taşıyorum dedim. Allah beni hiç sevmedi. Bebekken hastalık verdi. Büyüdüm hastalığım yüzünden istenmememe izin verdi. Çocukken hastalığım yetmedi dış görünüşüm yüzünden dalga geçilmeme izin verdi. Herkes beni hayat enerjisi yüksek olarak tanıyor ama bilmiyorlar ki benim kaybedeceğim bir şey kalmadı o yüzden böyle sallamaz takılıyorum. Lütfen intihara bu kadar meyilli olduğum bir dönemde en ufak olumsuz yorum yapmayın. Dün karar verdim dedim lan yap gitsin, her şeyin bittiğini düşündüm. Tüm acılar, krizler, yolun ortasında oturup ağlamalar, bedenime yapılanlar, ruhumu zihnimi beynimi bitiren hastalığım, ailemin benim yüzümden çektikleri hepsi bitecek. Onlar bir ağlar ama büyük bir yükten kurtulurlar dedim. Ama işte yok olmamak canımı sıkıyor, bir de ailemin üzüntüsü. Çok acı çekecekler. O kadar iyileştirmeye çalışıyorlar yemeden içmeden kısıp bana yardım ediyorlar ki ellerinde en ufak maddi bir şey yok. Allah belamı versin işte. İsterseniz yorum yapmayın ama ölüyorum bildiğiniz her gün ölüyorum. Çocukken yalvardım yakardım canımı al dedim ya da iyileştir dedim. Duymadı, sesimi kimse duymadı.
Hiç aşık olmadım, sevildim ama ben yapamadım. Dokunmasın kimse bana, kimseye bağlı olmak istemiyorum çünkü ben her an bu dünyadan gidebilmek istiyorum. Bedenimi sevmiyorum, bana ait değil. Kendimi sevmiyorum, çünkü bu ben değilim.
Ekrana öyle kitlenmiş yazıyorum. Bu dünya benim cehennemim. Ruhum yanıyor alevler hiç durmuyor durduramıyorum.
Anlatmadığım çok şey var. Eğer birileri tanırsa beni onları bilmemeli. Ama tüm hayatımı etkileyip bitiren bir şey, tahmin ederseniz de yazmayın.
İyi geceler, kendinize çok iyi bakın. Çocuklarınızı sevin sarmalayın onları herkesten koruyun Allah tüm çocukları hastalıktan, beladan, şerefsizlerden, acıdan korusun. Çocuklarınızı benim için ayrıca bu da x ablanız için diyip güzel yanaklarına öpücük kondurun.
Hoşça kalın.
Canim ben az cok anladim yasadiklarini ama olmek cozum degil . Kendini oldurmek hic cozum degil . Ben oyle bir noktaya geldim ki 3 cocugumu gozum gormedi kendimi oldurmeye kalktim. Olmedim ama surundum, daha cok coktum psikolojim bitti. Vucudumda ve organlarimda hasarlar kaldi bir suru dert ama degmiyor hic bisey icin. Ben 4 gun komada yattim hastaneye öldüm diye getirmisler umutsuz ve ben simdi sadece cok cahilsin diyorum kendime cok aptalsin . Beni o hale getirenler arkamdan daha cok gulduler daha cok mutlu oldular icten ice sevindiler. Hayatimin en buyuk pismanligi oydu . Aileme ve cocuklarima o acıyı yasattigim icin kendimi hic affetmiyorum . Sakin ha aman aman aklinin ucundan gecmesin bile.
 
Ruhum beni tüketti. Hasta yorgun yaşlı bir ruh. Hastaneye kapattıracak kadar hasta çocukken ölüme götürecek kadar yaşlı her şeyden vazgeçecek kadar yorgun.
Senin yerinde biz olsak bize ne yazardın ? Ne öğüt verirdin? Azıcık kendinden çıkıp bir düşün bakalım. Aklımda birkaç ihtimal var ama bilmiyorum ki yorum da yapamıyorum. Tecavüz belki ensest? Eksik bir uzuv? Herhangi bir sendrom? Yüzünde görüntünü etkileyen majör bir bozukluk ? Ne bileyim bunların hepsi çözümlü sanki. Belki çok yıpratıcı ama nacizane fikirler çıkar belki bizlerden bir denenebilir. Sadece fiziksel bir şeyse çok basit artık.Evet ameliyatlar zorlu ama hepsinin hemen hemen çözümü var yüz nakline kadar yolu var hekimlerimiz onu bile başardı çok şükür. Çözüm bulamayacağımız bir şey mi oturup beraber konuşuruz ayrıntısı ile bir şekilde kabullenmeyi öğreniriz hep beraber belki. Neyse uzatmayayım. Sorduğum soruyu düşün lütfen. Dışardan bir göz gibi bak bu soruna ne önereceksin bize ?
 
Allah şifa versin. Sabredin, her birimiz acılarımıza, kederlerimize sabrediyoruz. Şükredin, dertlerinize derman olmaya çalışan aileniz var yanınızda. Her sıkıntı bizler için imtihandır, pes ettim kaldıramıyorum demek nefsimize yenilmektir. Lütfen olumsuzlukları düşünmeyin, kendinize şans verin mutlu yaşamak için. Her şey sizin elinizde, siz yeter ki ayağa kalkacağım, iyi olacağım deyin kendi kendinize. Allah kalbinize, bedeninize, ruhunuza şifa versin, huzur versin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X