- Konu Sahibi labellevie
-
- #1
Öncelikle kadınları yargılama gibi bir düşüncem yok, sadece öz eleştiri yapmak ve herkesin kendince bunu sorgulamasını istiyorum.
Daha önceki konumu okuyanlar, eşimin ailesinden ne kadar muzdarip olduğumu, eşimin beni korumadığı, üstelik ailesine daha çok bağlanıp beni suçladığını bilirler.
Şimdiye kadar hep aklımda neden sorusu vardı, konumda bile tam anlatamadığım bir kırgınlığım, beynimde hep o soru işareti, bu kadar süre boyunca hiç kendimde hata görmedim, hatasızım demiyorum ama bunları hakedecek ne yapmış olabilirdim, hep onlar mı suçluydu, acaba ben değilde başkası olsaydı ona da mı aynı davranırlardı vs vs.
Geçenlerde bir yazı okudum başka bir sitede, ismini vermek kurallara aykırı mı bilmiyorum ama yazarın adını verebilirim Sema Maraşlı, isterseniz okuyun yazılarını, islami çerçevede evlilik sorunlarını değerlendiriyor.
Yazısında erkekle kadının eşit olmadığı, ikisinin ayrı varlıklar olduğu, fıtratlarının farklı olduğu, kadınların son zamanlarda erkeksi davranarak mutsuzlaştığını iddia ediyor.
Ben de şahsen yazısını okumadan önce eşimin arkadaşlarının ev hanımı eşleriyle kendimdeki farkları görmüştüm, onlar da evliliğinde sorunlar yaşasa da benden daha mutlulardı, herşeye rağmen eşlerini sevdikleri her hallerinden belliydi.
Ben neden değildim, onlara göre daha avantajlı olmama rağmen neden mutlu değildim bunu çok düşündüm.
Sonra yazıyı okuyunca taşlar yerine oturdu, benim her ne kadar erkeksi davrananışlarım olmasa da yani argo konuşmam, halim davranışlarım kadınsıdır, yani kendimi öyle görürdüm meğer işler öyle değilmiş.
Benim en büyük hatam evlilik aşamasında erkek rolünü üstlenmek, yani eşime destek olucam, evliliğimizi ortak yapıcaz diye hiç kız gibi davranmadım,
evlencek kız ne yapar altın ister, kıyafet aldırır, nazlanır, ben her işin ucundan tutmak değil bütün sorumluğu aldım, benim param demedim eşim ailesine harcadı ses çıkarmadım, alışverişe gitsek kızkardeşlerinin aldıklarını da ödedim, yemek yesek erkek gibi hesabı hep ben ödemek zorunda hissettim kendimi,
halbuki ben gelindim ağır olamadım, bir şeye ihtiyacım olsa gidip aldım, ki kötü niyetle yapmadım amacım biran önce yuvamızı kurmaktı,
ama keşke 1 yıl geç evlenseydik ben de istediğim gibi nazımı kaprisimi yapa yapa düğün yapsaydım, keşke bencil olsaydım biraz,
sonuçta ben onların nefretini kıskançlığını kazandım, antipatik geldim, eşime de öyle, ayrıca karşılarında öyle güçlü olduğum için eşim onların beni üzeceklerine, ezeceklerine ihtimal vermedi, herşeyin sonunda güçlü göründüğüm için haksız duruma düştüm.
Ne demek istediğimi yazıyı okuyunca daha iyi anlıyacaksınız, başka yazıları da var tabi ama beni kendime getiren bu yazısı oldu.
Amacım benim yaptığım hataları başkalarının yapmaması, inanın güçlü göründükçe eziliyorsunuz, erkeklerin rolünü üstlendikçe daha mutsuz oluyorsunuz,
yazılarını internetten koyayca bulabilirsiniz, evlilik okulu adında dersleri de var bir sitede, yorumlarınızı bekliyorum.
Daha önceki konumu okuyanlar, eşimin ailesinden ne kadar muzdarip olduğumu, eşimin beni korumadığı, üstelik ailesine daha çok bağlanıp beni suçladığını bilirler.
Şimdiye kadar hep aklımda neden sorusu vardı, konumda bile tam anlatamadığım bir kırgınlığım, beynimde hep o soru işareti, bu kadar süre boyunca hiç kendimde hata görmedim, hatasızım demiyorum ama bunları hakedecek ne yapmış olabilirdim, hep onlar mı suçluydu, acaba ben değilde başkası olsaydı ona da mı aynı davranırlardı vs vs.
Geçenlerde bir yazı okudum başka bir sitede, ismini vermek kurallara aykırı mı bilmiyorum ama yazarın adını verebilirim Sema Maraşlı, isterseniz okuyun yazılarını, islami çerçevede evlilik sorunlarını değerlendiriyor.
Yazısında erkekle kadının eşit olmadığı, ikisinin ayrı varlıklar olduğu, fıtratlarının farklı olduğu, kadınların son zamanlarda erkeksi davranarak mutsuzlaştığını iddia ediyor.
Ben de şahsen yazısını okumadan önce eşimin arkadaşlarının ev hanımı eşleriyle kendimdeki farkları görmüştüm, onlar da evliliğinde sorunlar yaşasa da benden daha mutlulardı, herşeye rağmen eşlerini sevdikleri her hallerinden belliydi.
Ben neden değildim, onlara göre daha avantajlı olmama rağmen neden mutlu değildim bunu çok düşündüm.
Sonra yazıyı okuyunca taşlar yerine oturdu, benim her ne kadar erkeksi davrananışlarım olmasa da yani argo konuşmam, halim davranışlarım kadınsıdır, yani kendimi öyle görürdüm meğer işler öyle değilmiş.
Benim en büyük hatam evlilik aşamasında erkek rolünü üstlenmek, yani eşime destek olucam, evliliğimizi ortak yapıcaz diye hiç kız gibi davranmadım,
evlencek kız ne yapar altın ister, kıyafet aldırır, nazlanır, ben her işin ucundan tutmak değil bütün sorumluğu aldım, benim param demedim eşim ailesine harcadı ses çıkarmadım, alışverişe gitsek kızkardeşlerinin aldıklarını da ödedim, yemek yesek erkek gibi hesabı hep ben ödemek zorunda hissettim kendimi,
halbuki ben gelindim ağır olamadım, bir şeye ihtiyacım olsa gidip aldım, ki kötü niyetle yapmadım amacım biran önce yuvamızı kurmaktı,
ama keşke 1 yıl geç evlenseydik ben de istediğim gibi nazımı kaprisimi yapa yapa düğün yapsaydım, keşke bencil olsaydım biraz,
sonuçta ben onların nefretini kıskançlığını kazandım, antipatik geldim, eşime de öyle, ayrıca karşılarında öyle güçlü olduğum için eşim onların beni üzeceklerine, ezeceklerine ihtimal vermedi, herşeyin sonunda güçlü göründüğüm için haksız duruma düştüm.
Ne demek istediğimi yazıyı okuyunca daha iyi anlıyacaksınız, başka yazıları da var tabi ama beni kendime getiren bu yazısı oldu.
Amacım benim yaptığım hataları başkalarının yapmaması, inanın güçlü göründükçe eziliyorsunuz, erkeklerin rolünü üstlendikçe daha mutsuz oluyorsunuz,
yazılarını internetten koyayca bulabilirsiniz, evlilik okulu adında dersleri de var bir sitede, yorumlarınızı bekliyorum.