o kadar çok yoruldum ki artık kırılmaktan üzülmekten sanki ben bu dünya ya kırılmaya gelmişim insanların iyi niyetimi suistimal etmelerinden yoruldum salak yerine koymalarından ben aman karşı tarafı üzmeyin kırmayım derken bi bakmışım üzülen ben oluyorum sonra aptal gibi yanlış bişey mi yaptımda karşı taraf üzdü diye kendimi yiyorum kendimi savuncak gücüm kalmadı hiç bişey hayatımda düzgün gitmiyor
tamam kimsenin hayatı 4 4 lük değil biliyorum ama olmuyor bazen allahın beni duymadığını düşünyorum beni sevmediğini niye bu kadar kırılıyorum ben yoruldum artık 23 yaşındayım ama 80 yaşındaki insanlar gibiyim dünya yıkılmış altında ben kalmışım sanki
