- Konu Sahibi kayra_ecrin
-
- #1
henüz yeni üyeyim. az biraz rahatlamak için yazıyorum. 2 yıllık evliyim kayınvalidemin evine gelin geldim. eşimin bide abisi var o da evli ve alt katta oturuyorlar. ben 31 yaşındayım çocuğum yok. ben görücü usulü evlendim 2-3 aylık bir tanışma dönemi 1 yıllıkta nişanlılık dönemimiz oldu eşim istanbulda ben karsta bu şekilde bir nişanlılık dönemi geçirdik telefon en büyük iletişim aracımızdı.nişandan önce eşim bana ailesiyle birlikte oturup oturmayacağımı sordu bende mümkün değil dedim ben aynı evde yapamam yengelerimden biliyorum ne sıkıntı çektiklerini dedim. kabul etmedim sonra bana babam çok istiyor sadece 2 aylığına birlikte oturalım oda gelinle aynı evde yaşamak nedir bu duyguyu tatmak istiyor diğer gelin kötü çıktı kendi yöremizin insanıyla aynı evde yaşayalım istiyor dedi bende bunu yaşlı birinin ricası olarak kabul ettim. sonra evlendik.evlenmemiz zaten başlıbaşına problem oldu aynı yörenin insanı olmamıza rağmen herşeyi yokuşa sürdüler saçama sapan adetler çıkardılar buna rağmen evlendik. düğünden birkaç gün sonra eşimin ailesi aydındaki akrabalarının yanına gittiler orada bir evleri var ama kiracı oturuyor.bir ay sonra geldiler ve ben gerçekleri öğrendim 2 ay dedikleri 1 yıl oldu sesimi çıkarmadım dersime çalıştım ünv mezunu öğretmen adayıyım.yaz geldi sonbaharda çıkıcaz dediler sonbahar geldi yaza çıkıcaz dediler böyle böyle 2 sene oldu ne bir eşya aldılar ne de evi ayırdılar kayınvalidemin emekliliğini ödedikleri için kiranın biri oraya bağlı diğer evde kaynım oturuyor en alttada kiracı var oranın geliride binanın eksiklerine veriliyor montalama falan yapıldı onun borcuda ocakta bitiyor eşim aldığı paranın bir kısmını babasına veriyor eşim lise mezunu ben bunu da tesadüfen öğrendim. ünv mezunu olarak biliyordum meğer okulu bırakmış anlayacağınız yalanlarla dolu bir evlilik. 2 yıldır eşimle aramızdaki en büyük kavga bu ben konuşursam huzursuz oluyor ben konuşmazda sineye çekersem herşey yolunda. kiraya çıkalım diyorum kabul etmiyor ben artık tahammül edemiyorum kayınvalidemin kaynanalığı neysede kayınpederim daha beter herşeye konuşur bağırır normal konuşması yoktur hata yaparsın sanki dünyayı yıkıp yerle bir etmişsin gibi davranır çok bunalıyorum konuşucam diyorum en son, valizimi alıp gidicem.çekilecek tarafı kalmadı artık. ayrı bir ev bir düzen istemek suç mu istemediğim bir hayatı zorla yaşatmaları insanlığa sığar mı sizce