- Konu Sahibi nurumoglum
-
- #1
2 yaşında oğlum ..gece 1.5 - 2 den önce uyumuyor. sabah 7 de kalkıyorum. Çalışıyorum. Oğlumda babası da 11'e kadar yatıyolar. Sonra anneannesi bi de gündüz uykusuna yatırıyor 2-3 st. ben eve geldiğimde çocuk cin gibi oluyor normal olarak.
Çıldırıcam. Gercekten iyi değilim artık. Anneme laf anlatamıyorum.Sanki çocuğuma bakmak için değil de temizlik yapmak için bizim evde. Sürekli iş yapıyor.. evimin düzenini değiştiriyor. Düzen aslında zaten yok. Kendi düzenini kurdu resmen.ev bekar evi gibi. halılar sürekli ayakta. yıkamaya gidiyor,,geliyor..
masa örtülerim kaldırılıyor. sürekli siliniyor. Mutfak halısı serilmiyor kirlenmesin diye. Yani bir misafir gelecek olsa benim eşyaları yerine yerleştirmem 1 saati alır.
Akşamları bizde kalıyorlar babamla. Cuma akşamı evlerine gidiyorlar.Ev o kadar dağılıyor ki anlatamam. Eşim zaten 10 da geliyor kendi dükkanı olduğu için. O saatte tekrar yemek hazırlanıyor. Çay içiliyor..vs..
Sürekli şikayet ediyor. Çok yoruluyormuş,evde şu yokmuş bu yokmuş.Sürekli alışveriş yapıyorum ama yine de yok. Oğlumu kreşe vericem ama daha iki yaşına bir yıl daha idare etmem lazım.
Ama dayanamıyorum.
Annem kendisine para vermemizi istiyor. Aslına biz dedik maaş gibi vericez diye. Bu aya kadar vermedik belli ödemelerimiz vardı. Bu ay ayda 600 lr vermeye başlıycam. belki daha az söylenir. Yanlış anlaşılmasın. Annem çok fedakar bir kadındır. Ama fazlaca temizlik yaptığından yorgunluğunu bende bastırıyor resmen.
Oğlumu çok özlüyorum.Onunla vakit gecirmek istiyorum. Ama akşam ev toplamaktan , kocama babama çay yemek hizmeti vermekten onunla bile içime sindiğince ilgilenemiyorum.
İşimi bırakamam ev kredisi ödüyorum. Düşünüyorum düşünüyorum çıkış yolu bulamıyorum.
Bugün işyeri hekimine gözüktüm biraz gribim diye.
Nasıl bir izlenim verdiysem adam bana antidepresan önerdi düşünün.
yorgunum..çok yorgunum..
Çıldırıcam. Gercekten iyi değilim artık. Anneme laf anlatamıyorum.Sanki çocuğuma bakmak için değil de temizlik yapmak için bizim evde. Sürekli iş yapıyor.. evimin düzenini değiştiriyor. Düzen aslında zaten yok. Kendi düzenini kurdu resmen.ev bekar evi gibi. halılar sürekli ayakta. yıkamaya gidiyor,,geliyor..
masa örtülerim kaldırılıyor. sürekli siliniyor. Mutfak halısı serilmiyor kirlenmesin diye. Yani bir misafir gelecek olsa benim eşyaları yerine yerleştirmem 1 saati alır.
Akşamları bizde kalıyorlar babamla. Cuma akşamı evlerine gidiyorlar.Ev o kadar dağılıyor ki anlatamam. Eşim zaten 10 da geliyor kendi dükkanı olduğu için. O saatte tekrar yemek hazırlanıyor. Çay içiliyor..vs..
Sürekli şikayet ediyor. Çok yoruluyormuş,evde şu yokmuş bu yokmuş.Sürekli alışveriş yapıyorum ama yine de yok. Oğlumu kreşe vericem ama daha iki yaşına bir yıl daha idare etmem lazım.
Ama dayanamıyorum.
Annem kendisine para vermemizi istiyor. Aslına biz dedik maaş gibi vericez diye. Bu aya kadar vermedik belli ödemelerimiz vardı. Bu ay ayda 600 lr vermeye başlıycam. belki daha az söylenir. Yanlış anlaşılmasın. Annem çok fedakar bir kadındır. Ama fazlaca temizlik yaptığından yorgunluğunu bende bastırıyor resmen.
Oğlumu çok özlüyorum.Onunla vakit gecirmek istiyorum. Ama akşam ev toplamaktan , kocama babama çay yemek hizmeti vermekten onunla bile içime sindiğince ilgilenemiyorum.
İşimi bırakamam ev kredisi ödüyorum. Düşünüyorum düşünüyorum çıkış yolu bulamıyorum.
Bugün işyeri hekimine gözüktüm biraz gribim diye.
Nasıl bir izlenim verdiysem adam bana antidepresan önerdi düşünün.
yorgunum..çok yorgunum..