Hamileyim 16. Haftamdayım ama sanki asırlar geçti. Her gün ultrasona girmek istiyorum kalp atışlarını duymadan yapamıyorum kafamı başka birşeye veremiyorum. Arkadaşım yok yani konuştuğum beni arada arayan soran insanlar var ama dertleşebilceğim ya da sürekli iletişimde olduğum kafa dağıtabilceğim yakın arkadaşım yok. İşyerinde de pek yüzüm gülmedi mesleki olarak tekim kafa dengim çok yok sıkılıyorum onun dışında aslında dışardan bakıldığında çok kolay bir işim var. Ama işimde malesef mutlu olamıyorum ilk sene mobbing uygulandı sözleşmeli olduğum için sesimi çıkarmadım haftada 1 2 ağlıyodum sürekli. Eşim o çok mükemmel biri hayallerimde bile göremiyceğim kadar mükemmel bir eş. Maddi açıdan biraz zorlandım çünkü tek başımaydım tüm borçları kirayı herşeyi ben üstlenmiştim maaşım olduğu gibi bitiyordu eşim de bi iş bulunca biraz rahatladım borçlar da hafifledi. Psikolojik olarak çok yoruldum güçlü duramıyorum bazen. 2. Ayda bebek istedik 2 aylıkken kalbi durdu büyüyemiyodu gelişmiyodu 1 kere kalbini duydum ertesi hafta yoktu 2 ay sonra tekrar hamileyim ama ilk yaşadığım şok korkularımı harekete geçirdi ben ayrıca okb hastasıyım neler yaşadığımı anlatsam inanmazsınız çok zor yollardan geçtim Allah bana eşimi verdi onunla kurtuldum ama hamilelik tekrar okbmi tetikledi. Tedirginlik korku vs. Tek istediğim bebeğimi sağlıkla kucağıma alabilmek bunu çok istiyorum. Herşey beni bunalttı arkadaşsızlık iş durumu vs. İnşallah bebeğim doğarsa daha iyi olucam o benim arkadaşım olcak onunla mutluluğu bulucam inşallah.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İnşallah
Psikolojik olarak ilaç kullanamıyorum şuan psikolog da işe yaramıyor.
- 3 Eylül 2010
- 1.256
- 3.136
- 333
Neden kullanamıyorsunuz. Gebeyken kullananlar varmış uygun ilaçları var demek ki. Her gün ultrasona girmek bebek için sağlıklı değil kafanızdan kötü düşünceleri atmaya çalışın ama okb varken ve tedavi almıyorken nasıl olacak. Bebek bakımı ayrı bir zor Allah yardım etsin.
1 sene olacak
Psikiyatra gittim çünkü. Çok acil durumlar dışında kullandırtmıyoruz dedi
Hamile kalmadan önce iyiydim çünkü. İlk hamileliğimde de rahattım hatta ama doktorlar kötü şeyler söyledi kalbini duyduğumda bi umut doğmuştu sonra kaybettim şok oldum bu olay tetikledi. Ondan önce bi problemim yoktu
- 20 Ekim 2009
- 8.849
- 15.630
- 823
Keşke tedavi olsaydınız bebek ardından gelseydi.
Evet annem de böyle demişti ama ben uzun süredir böyleydim eşim hayatıma girince düzelmeye başladım ilaçları bıraktım bu hamilelik olayı tetikledi tekrar. Kürtajdan sonra da hemen hamile kalmak istedim pişman değilim ama bu süreç beni çok yoruyo dediğim gibi arkadaşım da yok. Bu da beni zorluyo
- 20 Ekim 2009
- 8.849
- 15.630
- 823
Hayırlısı olsun. Kendinizi sakinleştirmeye çalışın mümkün olduğunca. Doğuma kadar idare etmeniz gerekiyor. Allah kolaylık versin.
Evet inşallah sağlıklı bir şekilde doğum gerçekleşir yoksa bilemiyorum düşünmek istemiyorum
- 20 Ekim 2009
- 8.849
- 15.630
- 823
Niye gerçekleşmesin yahu. Her gün yüz binlerce kadın doğum yapıyor ve alıyorlar bebişlerini kucaklarına. İyi düşünün iyi olsun.
İnşallah iyi olur ilkinde çok ümitliydim heycanlıydım ve niye kötü bişey olsun ki diyodum şuan bilmiyorum kötümser olmak istemiyorum ama içimde bir şeyler koptu korku kaldı geriye
- 20 Ekim 2009
- 8.849
- 15.630
- 823
Korkuyorsunuz o kadar. İlk gebeliklerde düşük riski oldukça yüksek oluyor bilfiğim kadarıyla. Herkes nasibiyle gelir. Biri öyle oldu diye diğeri de öyle olmak zorunda değil. Düşünüp de boşa üzmeyin kendinizi, keyfini çıkarın. Bir şeyler örün, mendiller hazırlayın, çocuk odası filan bakın.
Bazen yapıyorum becerebiliyorum kafamı başka şeylere veriyorum güzel hayaller kuruyorum. Ama yüzde doksan tedirginlik içindeyim malesef dediğin gibi korkuyorum o kadar o da beni ele geçirdi
