Yorulmuyor musunuz?

21. yy ölüm acısı en çok bir yıl sürer diyor N. Hikmet. Başkları endişelenmesin diye yaşamaya devam etmek zayıf bir düşünce. Geçer, endişem eş dost değil. Dinen yasak olması. Herhangi bir amacın peşinden gidecek gücü nereden buluyorsunuz? bunca hayal kırıklığından sonra ben bulamıyorum.
Yaşadığınız sıkıntılar sizin tükenmişlik sendromuna girmenize sebep olmuş.Yoğun bir şekilde yaşıyorsanız.psikolojik destek mutlaka alın.Sıra beklemek istemiyorum diyorsunuz ama,o hastanede sıra beklerken bile sizden daha çok sıkıntılı olanları görüp halinize şükredeceksinizdir eminim.Birkaç günlüğünede olsa imkan varsa ortamınızı değiştirmenizi,ne kadar çıkmak istemesenizde yataktan erken kalkıp dışarıda yürüyüş yapıp gelmenizi,kafanızı fazla yormayacak ama,komik birşeyler okumanızı veya izlemenizi,insanlarla konuşmanızı tavsiye edebilirim.Bunlar şu an içinde bulunduğunuz sıkıntılı süreci atlatmanızı kolaylaştırır.Birde bol bol dua edin.Tavsiye edebileceklerim,aklıma gelenler bunlar.Allah yardımcınız olsun.Sıkıntılarınızı bir an evvel feraha çıkartsın inşalllah.Bir de intihar falan etmeyin sakın.Aklınıza bile getirmeyin.Hayat bazen zor olsada,yaşamak güzel.Bunu unutmayın.
 
Büyük dertten kastınız nedir bilmiyorum ama oldukça zor bir hayatım var.
Evet anlıyorum,daha büyükleriylede karşılaşabilirsiniz...
Ben zaten derdime bile şükrediyorum , benden daha kötüsünü düşünüp ...
Salmayın kendinizi ...
 
Yaşadığınız sıkıntılar sizin tükenmişlik sendromuna girmenize sebep olmuş.Yoğun bir şekilde yaşıyorsanız.psikolojik destek mutlaka alın.Sıra beklemek istemiyorum diyorsunuz ama,o hastanede sıra beklerken bile sizden daha çok sıkıntılı olanları görüp halinize şükredeceksinizdir eminim.Birkaç günlüğünede olsa imkan varsa ortamınızı değiştirmenizi,ne kadar çıkmak istemesenizde yataktan erken kalkıp dışarıda yürüyüş yapıp gelmenizi,kafanızı fazla yormayacak ama,komik birşeyler okumanızı veya izlemenizi,insanlarla konuşmanızı tavsiye edebilirim.Bunlar şu an içinde bulunduğunuz sıkıntılı süreci atlatmanızı kolaylaştırır.Birde bol bol dua edin.Tavsiye edebileceklerim,aklıma gelenler bunlar.Allah yardımcınız olsun.Sıkıntılarınızı bir an evvel feraha çıkartsın inşalllah.Bir de intihar falan etmeyin sakın.Aklınıza bile getirmeyin.Hayat bazen zor olsada,yaşamak güzel.Bunu unutmayın.

Emeğinize sağlık, uğraşıp yazmışsınız. Teşekkür ederim. Hayat güzel falan, bana güzel değil 30 yaşındayım, abartmıyorum arkadaş, son 8 yıldır doğru düzgün güldüğümü bilmem. Uğraşıp dindinmekten başka bir şey yapmadım. Bana pek güzel değil hayat.
 
Haklısınız ama bunların hiçbirini yaşama imkanım olmadı zaten benim.

Ben hayat hakkında ne düşünürsen onu yaşayacağına inanıyorum.
Her şeye olumsuz bakan biri sanmıyorum ki güzel şeyler yaşasın ve mutlu olsun.

Hiç mi silkelenip dışarıda kafanı kaldırıp kuşların cıvıltısını, çocukların çığlıklarını dinleyip hayat herşeye rağmen güzel demiyorsun?

Bunun için mükemmel bir hayatının olmasına gerek yok ki. Biz de çalışıyoruz ama rahat değiliz.
Ben de bazen "nereye kadar böyle gidecek?" diye düşünüyorum. Ama bu girdaptan çıkmam şart olduğu için aklımdan uzaklaştırıyorum. Açıyorum bir müzik kafamı dağıtıyorum.

O sağlık bir defa gidince, depresyon kronik bir fiziksel hastalığa dönüşürse anlarsın kıymetini..

Tek başına çözemiyorsan tıbbi yardım alman şart. Ki ben de çok ağır hasta olmadıkça yaşam kalitesini etkilemedikçe antidepresan alınmasına karşıyım..
Şimdi belediyelerin de psikolojik danışmanlık hizmeti var. Araştır..
 
21. yy ölüm acısı en çok bir yıl sürer diyor N. Hikmet. Başkları endişelenmesin diye yaşamaya devam etmek zayıf bir düşünce. Geçer, endişem eş dost değil. Dinen yasak olması. Herhangi bir amacın peşinden gidecek gücü nereden buluyorsunuz? bunca hayal kırıklığından sonra ben bulamıyorum.
Ben ölmeyi hiç düşünmüyorum çok şükür yani başkaları endişelenmesin diye de yaşamıyorum. Sadece ölürsem onların çok üzüleceğini biliyorum çünkü ben onların yokluğunu düşününce... hayatı seviyorum her şeye rağmen güzel. Beni üzenlerden uzaklaşıyorum. Siz bi boşluktasınız umarım geçer.
 
Ben hayat hakkında ne düşünürsen onu yaşayacağına inanıyorum.
Her şeye olumsuz bakan biri sanmıyorum ki güzel şeyler yaşasın ve mutlu olsun.

Hiç mi silkelenip dışarıda kafanı kaldırıp kuşların cıvıltısını, çocukların çığlıklarını dinleyip hayat herşeye rağmen güzel demiyorsun?

Bunun için mükemmel bir hayatının olmasına gerek yok ki. Biz de çalışıyoruz ama rahat değiliz.
Ben de bazen "nereye kadar böyle gidecek?" diye düşünüyorum. Ama bu girdaptan çıkmam şart olduğu için aklımdan uzaklaştırıyorum. Açıyorum bir müzik kafamı dağıtıyorum.

O sağlık bir defa gidince, depresyon kronik bir fiziksel hastalığa dönüşürse anlarsın kıymetini..

Tek başına çözemiyorsan tıbbi yardım alman şart. Ki ben de çok ağır hasta olmadıkça yaşam kalitesini etkilemedikçe antidepresan alınmasına karşıyım..
Şimdi belediyelerin de psikolojik danışmanlık hizmeti var. Araştır..

Gerçekten anlamadığım için soracağım. Kuşlar, böcekler, çocuklar, gün doğumu vs. nasıl oluyor da hayatınızı iyleştiriyor anlamıyorum sayın esergry esergry . Bunları ben de görüyorum elbet, çocukları da çok severim. Ama bunların dünya da varlığı benim içinde bulunduğum durumu düzeltmemle hiç alakalı değil ya da sizin dediğiniz gibi kafamı dağıtmıyorlar.

Teşekkür ederim bu arada yanıtınız için.
 
Allah'a inancım olmasaydı, kadere ve kazaya inanmasaydım, beni, bulunduğum durumdan bir gün çıkaracağını bilmeseydim, yaşanılan sıkıntıların geçici olduğuna inanmasaydım yaklaşık 16-17 yaşında intihar etmiştim. ( öyle maddi sıkıntı falan da değil, 4 yaşından beri az buz şeyler yaşamadım.) Hazır ramazan ayındayız duaya ve maneviyata yönel. Goreceksin seni çok rahatlatacak.
 
Gerçekten anlamadığım için soracağım. Kuşlar, böcekler, çocuklar, gün doğumu vs. nasıl oluyor da hayatınızı iyleştiriyor anlamıyorum sayın esergry esergry . Bunları ben de görüyorum elbet, çocukları da çok severim. Ama bunların dünya da varlığı benim içinde bulunduğum durumu düzeltmemle hiç alakalı değil ya da sizin dediğiniz gibi kafamı dağıtmıyorlar.

Teşekkür ederim bu arada yanıtınız için.

:işsiz:
 
İlaç kullanmak hayat şartlarımızı değiştirmiyor ama inan ki o yataktan çıkamayan halimizi düzeltiyor
 
İnsanız ve türlü türlü dertlerimiz oluyor. Bu benim başıma gelmez dediğimiz dertler başımıza geldiğinde Allah bir dayanma gücü veriyor sanırım. Ben en kötü bir durumda bile bu niye benim başıma geldi diye düşünsem de beterin beteri var diye düşünürüm. Mesela yıllarca çalışıp yemediğim içmediğim bir borcu ödedim çok sıkıntı çektim. Sağlığım yerinde çocuğum yanımda deyip şükretmeye çalıştım. Keşke ölseydim de bugünleri yaşamasaydım dediğim günler de oldu ama inanın daha beteri de olabilirdi buna da şükür dedim. Anlayacağınız size belki Polyyanacılık gibi gelebilir ama bütün dertler bir şekilde biter. Yeter ki sağlığımız gitmesin. Şuan yeni boşanmış biriyim. Etrafımdakilerin acıyan bakışlarını yakalıyorum ama üzülmüyorum. Bundan sonrası güzel olsun diyorum. Yapacağımız tek şey sorunlara çözüm bulabilmek ama karamsar olmamak, negatifi üstümüze çekmemek. Neyden korkuyorsak o başımıza geliyor. Bugün ne yaşasak kar. Yıllar akıp gidiyor üzüldüğümüzle kalıyoruz. Baş edemediğiniz durumlarda lütfen uzman yardımı alın. Bazı belediyelerin ücretsiz terapi merkezleri var, sizin bulunduğunuz yerde varsa araştırın.
 
Nefes aliyorsak hala umut var sukredin bunca aç varken tok yattiginiz için , sıcak bir yatagibiz olduğu için sizi seven bir kaç insan olduğu için şu mesajı okuyup idrak edebildiginiz için . Sukredin rabbimi anın içinizde onun sevgisine yer açın ruhunuzu koreltmeyin
 
Ben çok merak ediyorum.
Sizi ölümü bile istetecek neler yaşadınız, ya da yaşıyorsunuz?
Burada kimse bizi tanımıyor.
Lütfen dökün tüm dertlerinizi.
Görün nasıl rahatlayacaksınız.

Hatta siz dökün sonra biz dökelim.

Ben burada dertlerimi çok paylaştım ama çok da okudum..
Okudukça ciddi büyük dertlerimi bile umursamadığımı biliyorum..
Hep kendimizi değil, başkalarını da dinlemeliyiz bence..
Bunu yapıyor musunuz?
 
Ben çok merak ediyorum.
Sizi ölümü bile istetecek neler yaşadınız, ya da yaşıyorsunuz?
Burada kimse bizi tanımıyor.
Lütfen dökün tüm dertlerinizi.
Görün nasıl rahatlayacaksınız.

Hatta siz dökün sonra biz dökelim.

Ben burada dertlerimi çok paylaştım ama çok da okudum..
Okudukça ciddi büyük dertlerimi bile umursamadığımı biliyorum..
Hep kendimizi değil, başkalarını da dinlemeliyiz bence..
Bunu yapıyor musunuz?

Buraya ne yazayım
8 senedir düzgün bir iş bulamadığımı mı?
Kpss kaç defa girmeme rağmen atanamadığı mı? ( Soran olacaktır atama 90 üzerinde puanla yapılıyor, her yıl hayal kırıklığı yaşamaktan bıktım)
30 gelmeme rağmen evlenemediğimi mi yazayım? Bu süreçte uğradığım hakaretleri yazmıyorum bile.
Başvurduğum en basit işlerden bile geri dönüş alamıyorum.
Ciddi anlamda maddi sıkıntım var tahmin edersiniz ki...
İş bulamadığım ve halen aileme yaşadığım için her gün "bir işe yaramadın, okudun da ne oldu, evlenemedin" tarzında laf çarpıtmalarına maruz kaldığımı söylemiyorum bile.
Kız çocuklarının utanç kaynağı olduğunu düşünen bir babayla büyüdüğümü mü de yazayım elim değmişken.
Sıralamaya devam edebilirim okuyacaksanız.
 
2 senelik yüksekmeslekokuku bitirince bir hevesle dgs sınavına girdim. Ve kazandım. 3 senede bitirmem gerekn okulu 6 senede zor bitirdim, hem de öyle böyle değil. Öyle şeyler yaşadım ki.. Borç diyorsun ya öğrenciyjen babamdan aldığım 600 TL ile geçinitken (bunun içinde yurt parası da dahil) bir anda çok borca girdim. Aileme yansıtmadan ödemek için çalışmak zorunda kaldım. 3 ayda 5 iş değiştirdim, hepsi cinsel taciz yüzünden. Hayattan bıktığım bunaldıgım çekip gitmek istediğim anlarım oldu. Ama hayata tutundum, tutunmak zorundaydım. Kendimi teselli ettim hep. RABBİM KALDIRAMAYACAĞI YÜKÜ VERMEZMİŞ HİÇ BİR KULUNA, SABRET dedim kendime. Çok şükür okul bitti ama sıkıntılar bitmedi. Hayat bir sınav. Ve ben istediğim ufacık şeyi bile çok zor yollarla elde edebilen bir insanım. Ama ölümü düşünmek, intihar fikri kendimi hep aciz hissettirdi. Ailen değer vermiyorsa kız evladına değer veren peygamberimiz gelsin aklına. Hayata tutunacak bir şeyler bul kendine. Ya da sadece kendine tutun, inan bir gün bitiyor hepsi
 
Yasadigim surece umut hic bitmemistir ki.
Ölünce düsünürüm artik öte tarafta diyorum ben. Uyandigim an yataktan kalkarim. Caliskan bir insan degilim ama sorumluluklarim var.
 
2 senelik yüksekmeslekokuku bitirince bir hevesle dgs sınavına girdim. Ve kazandım. 3 senede bitirmem gerekn okulu 6 senede zor bitirdim, hem de öyle böyle değil. Öyle şeyler yaşadım ki.. Borç diyorsun ya öğrenciyjen babamdan aldığım 600 TL ile geçinitken (bunun içinde yurt parası da dahil) bir anda çok borca girdim. Aileme yansıtmadan ödemek için çalışmak zorunda kaldım. 3 ayda 5 iş değiştirdim, hepsi cinsel taciz yüzünden. Hayattan bıktığım bunaldıgım çekip gitmek istediğim anlarım oldu. Ama hayata tutundum, tutunmak zorundaydım. Kendimi teselli ettim hep. RABBİM KALDIRAMAYACAĞI YÜKÜ VERMEZMİŞ HİÇ BİR KULUNA, SABRET dedim kendime. Çok şükür okul bitti ama sıkıntılar bitmedi. Hayat bir sınav. Ve ben istediğim ufacık şeyi bile çok zor yollarla elde edebilen bir insanım. Ama ölümü düşünmek, intihar fikri kendimi hep aciz hissettirdi. Ailen değer vermiyorsa kız evladına değer veren peygamberimiz gelsin aklına. Hayata tutunacak bir şeyler bul kendine. Ya da sadece kendine tutun, inan bir gün bitiyor hepsi
Allah kolaylık versin. Eklemeyi unuttum yukarı KYK'ya 15 bin lira borcum var. İcra kağıdı yollayıp duruyorlar. borçlu olmak kötü bir şey.
 
Allah kolaylık versin. Eklemeyi unuttum yukarı KYK'ya 15 bin lira borcum var. İcra kağıdı yollayıp duruyorlar. borçlu olmak kötü bir şey.
Bilmem mi, ben hala borç ödüyorum. Daha dogrusu ödeyemiyorum. İnsanların beklentileri hep fazladır. Hep almak isterler. Bende kpss hazırlananlardanım, ailem kazan artık diyor ama ders çalışmam için hiç fırsat verilmiyor 🙃
Sende olumsuz şeyler düşünme, iyi düşün iyi olsun. Rabbim yar ve yardımcın olsun
 
Bu aralar o kadar yorgunum ki. Galiba aramizdaki fark intihari dusunmemem. Ne bileyim bir de ahireti mahvetmeyeyim. Sukretmeye calisiyorum. Zor seyler yasadim. Ne bileyim artik tak etmis durumda. Gunu yasayip kurtariyorum. O gun ne yapmaliysam yapip bitiriyorum. Bazen yapamadigim da oluyor.
 
intihar değil de; bir dönem ciddi ciddi, ulan iş yok aşk yok para yok o yok bu yok ne var ben niye yaşıyorum ki moduna girdiğim oldu.. öleyim ben dedim.başkalarına bakıp sonra da kendime bakıp Allah'a isyan da ettiğim oldu..
Bir insanın bir işi de düzgün gitmez mi vs.. vs..
oldu da oldu yani..
sonra ben mesela maneviyata yöneldim.maneviyattan kastım öyle kuran okuyup namaz kılmak vs. dini ritüeller değil..sırlar dünyası tadında da değil..
kendi içime yöneldim, kalbimi temiz tutmaya odaklandım mesela..dua da ettiğim oldu aklıma geldikçe.çocuk sevindirdim, yaşlı sevindirdim, ne bileyim birisinin dedikodusunun döndüğü ortamdan kalktım gittim mesela kalbimi kirletmemek için..önceden birisini fütursuzca eleştirmek, alaya almakla eğlenirdim herkesin samimi arkadaş ortamında yaptığı gibi..hala bile buna çok dikkat ederim, biriyle ilgili bir eleştiri getirmeden önce birkaç kez düşünürüm.karma mekanizmasını harekete geçirmemek için çabalıyorum.karmaya da inanırım mesela ben.. ne alakası var diyeceksiniz belki ama galiba böyle böyle etrafımızdaki kötü enerjilerden arınıyoruz ..tecrübe ettim ben. negatif enerji alanı kalkınca da dünyanıza ufak ufak güzel şeyler girmeye başlıyor.
2 senedir çok şükür kariyerim düzene girdi, para kazandıkça borçlar da kapandı haliyle..öncesinde ben de saçma sapan yerlerde çalışmak zorunda kalmıştım,çok kötü bir şekilde terkedilmiştim falan filan...yaşım da 30 bu arada.
diyeceğim o ki, kalbini temiz tut sözü boşu boşuna söylenmiş bir söz değil.ben sihrine inanıyorum.
 
Back
X