Kızlar moralim çok bozuk. Hemen gireyim konuya. Biz şehir değiştirdik bu şehirde daha iyi iş imkanları vardı hem de benim aileme yakındı. Neyse bu süreç elde olmayan nedenlerden uzun sürdü. 2 aydir ailemin yanindayim yanimda cocuklar.herkes cok bunaldi.cocuklar düzensizlikten sıkıntıdan ozlemden iyice mahfoldu.
Neyse eşyalar gecikmeli geldi sonunda.ev yerlestirilecek gittim yeni şehrimize.eve bir girdim boya yapılmamış duvarlar leş gibi ve eşyalar kurulmamis şekilde eve doldurulmuş.evi kuracak olan nakliyecileri mobilyayi kurdurtmadan göndermiş. Eşim evin boyandigini söylemişti. Resmen yalan söylemiş yani. O kadar sinirim bozuldu anlatamam.ve iznim de bitmek uzere. Ise baslayacagim.mobilya kurulmamis ev boyanmamiş. O yüzden hiçbir şey yerleştiremem
Kızlar o sinirle tabi bir kavga koptu. Aciklamasi islerim cok yogundu diyor. Ama pek de inandirici bulmuyorum tam bir iskolik. Isi demekki bizden onemli.bizden bu kadar sure ayri kalmasi umrunda degil.iyice bir icimi doktum kizdim bagirdim Döndüm geldim tekrar ailemin yanına.
Gidiyorum ben dediğimde gitme falan da demedi zaten. Çıktım yola akşam. Geldim ne bir arama ne bir sorma ne bir özür yok.zaten Özür dilediği görülmemiştir.
Sizce tepkimde haklı miyim? Bu değer vermemek olmuyor mu?