Yorum yapın lütfen...

Çok gıcık bir durum inşallah kızlarım buyunce yapmaz ama kızıma şimdiden alistiriyorum bazı şeyleri yapıyor boyu yettiğince...onun haricinde ev pis diyelim ki kimse sana laf edemez sen onlardan önce davran sen onlara laf et ..eşin bir gununu sana ayırıp temizlik yapsaniz birlikte kızında aynı şekilde ve eşin sana hediye alsa dünyanın en mutlu kadını olursun ama bunlar kıymet bilmiyor işte ...güzel bir konuşma yap eşinle kızımla birlikte ..3 muz yetiskiniz diye başlayan ölünce kıymetimi anlarsınız ama çok geç olur diye biten ve 2 haftada 1 günü temizlik günü ilan edin. Yani ayda 2 gün misal ayın 5 ile 20 si olsun atıyorum ....eşimle arada yapıyoruz ve bana aşırı iyi geliyor tam bende bunalmistik eşim toparladı bende yaptım birlikte yaptık bu insana ..insan olduğunu ve değer gördüğünü hatırlatıyor ayrıca...bunlar ise yaramazda çalışan kadınsın acıma paraya ve al bir temizlikçi lütfen ben yaparım deme sen git duş al bornozunla keyif yapıp kahveni iç kitabını oku veya uyu yahut bebeginle ilgilen ama sen yapma onlar yapmıyorsa...en son çare bebeğini alıp gitmek hatalarını anlayana kadar...
Özellikle kıymetimi ölünce anlarsınız cümlesi bu konuşmanın vurucu tarafı sanırım
15 yaşındayken bana böyle arabesk bir konuşma yapılsa zaten alamadığım bir ilgi var
Dalga geçerim güler geçerim...

ve adım kadar eminim eşin çalışma saatlerinden dolayı bu konuşma sadece kıza yapılıyor gibi olacak

e tüm sorumluluk kızda yok yaa.
Acaba ben mi okuduğumu anlamıyorum hani?
 
Özellikle kıymetimi ölünce anlarsınız cümlesi bu konuşmanın vurucu tarafı sanırım
15 yaşındayken bana böyle arabesk bir konuşma yapılsa zaten alamadığım bir ilgi var
Dalga geçerim güler geçerim...

ve adım kadar eminim eşin çalışma saatlerinden dolayı bu konuşma sadece kıza yapılıyor gibi olacak

e tüm sorumluluk kızda yok yaa.
Acaba ben mi okuduğumu anlamıyorum hani?
Yok gülüp geçmezdin kuşum. Çok ağır bir cümle o. Sıradan 15 yaşındaki çocukta bile kaybetme anksiyetesini tetikleme ihtimali varken konudaki üvey babayla yaşayan, anne ilgisine muhtaç çocuk için korkunç tehlikeli bir cümle. Bütün hayatının içine etme potansiyeli barındırıyor.
 
yok ben en iyisi göz yaşlarımı silip kalkıp evimi toparlıyım küçük kız ilgisizlikten sızdı bir kenarda büyük yeni geldi. Evi bk götürüyor ama gerçek hayat bu efenim. Mücadeleye devam etmek zorundayız.

arkadaşım bak sitem ediyorsun vs bir bölümünde belki haklısın da

ama gün boyu yazdık bırak evi bk götürsün diye

yine kalkıp evi toplayayım diyorsun

büyük yeni geldi demişsin

neredeydi malum sokağa çıkmak yasak da

baba yok anladığım evde

küçük neden ilgisizlikten sızdı

işte miydiniz ona gün boyu kim baktı

ne olur şuraya bir sakin tam gün yazın da fazlayı eksiği bulalım

evimin fotosunu atmak isterdim yerler kirli

bir makina çamaşır yatak üstünde

bir diğeri kurutma makinasında. çıkarıp onu da yatağa atacağım şimdi

ocakta iki çeşit yemek var

tezgahta bir iki bardak vs

masada da öğlen yemeğinden kalan tabaklar

tek çocuğum var benden sizinkiler kadar ilgi talebi yok

ama çok da önemli değil evin tozu kirliliği

huzur yeter bana

online işe gittim, işimi yaptım, karınları tok olacak biraz da sohbet vs yeterli
 
Yok gülüp geçmezdin kuşum. Çok ağır bir cümle o. Sıradan 15 yaşındaki çocukta bile kaybetme anksiyetesini tetikleme ihtimali varken konudaki üvey babayla yaşayan, anne ilgisine muhtaç çocuk için korkunç tehlikeli bir cümle. Bütün hayatının içine etme potansiyeli barındırıyor.
Ya benim annem çok derdi kudra ben bağışıklık kazanmıştım
Tamam hı anlıyorum derdim
Çünkü sevmiyorum böyle arabesk lafları ortada sorunu böyle mi çözücez?
 
Boşansanız maddi anlamda çok zorlanır mısınız?
Bence işinizi bırakmayı, onun yerine eşinizi bırakın, ortada zaten eş yok. Şu öfkenizden eser kalmaz. Sizinki bedensel değil ruhsal yorgunluk.
Burda size kızınızı anlamanızı sağlayacak yorumlara teşekkür etmeniz lazım. Çoğumuz eğitimciyiz, lise öğretmeniyiz, bu yaş grubunu çok iyi tanıyoruz, sizde 1 tane örnek var biz binlercesini görüyoruz.
Diyoruz ki aranızdaki uçurumu derinleştirmeyin, bırakın evi bok götürsün ev işinin canı cehenneme! Siz hala saç kılı kirli ped diyorsunuz..
Oturup kızınızı kötülesek ne doğru söylemiş oluruz ne de size faydası olur.
Anneliğinizi eleştirmiyor kimse, yorulmuşsunuz ve hatalarınız olabilir, hepimizin oluyor, çözüme gitmek yerine soruna bakıp bakıp sızlanmak hiçbir fayda sağlamayacak.

Gerçekten o kadar çok yorum yaptım bu konuya. Tek sebebi aynı şeyleri (sorumsuz ve surekli dışarıda bir baba, ruhsal ve fiziksel olarak inanılmaz yorgun bir calisan anne, ev işleri yüzünden sürekli azarlanmak, bencil ve merhametsiz olmakla suclanmak) cocuklugunda yaşamış bir kadin olmamdı. Konu sahibine kötü annesin demedim. Çocuğunu sevmiyorsun demedim. Çocuğa külkedisi gibi davranıyorsun cadisin kötüsün demedim. Bir anne mükemmel olmalı çocuğun her dediğini yapmalı yoksa kötü annedir demedim. Ama yorumlarımiz o şekilde anlaşılıyor. Biz konu sahibini üzmek ona kötü annesin demek istemiyoruz sayfalarca yazdık ama anlaşılmadık.
 
Gerçekten o kadar çok yorum yaptım bu konuya. Tek sebebi aynı şeyleri (sorumsuz ve surekli dışarıda bir baba, ruhsal ve fiziksel olarak inanılmaz yorgun bir calisan anne, ev işleri yüzünden sürekli azarlanmak, bencil ve merhametsiz olmakla suclanmak) cocuklugunda yaşamış bir kadin olmamdı. Konu sahibine kötü annesin demedim. Çocuğunu sevmiyorsun demedim. Çocuğa külkedisi gibi davranıyorsun cadisin kötüsün demedim. Bir anne mükemmel olmalı çocuğun her dediğini yapmalı yoksa kötü annedir demedim. Ama yorumlarımiz o şekilde anlaşılıyor. Biz konu sahibini üzmek ona kötü annesin demek istemiyoruz sayfalarca yazdık ama anlaşılmadık.
Hiç bir anne mükemmel olmak zorunda değil, olamaz da tabi ki. Her insanın hataları var, annelerin de var. Ama hatalarını kabul etmeyen insan en sıkıntılı insan bence. Sabahtan beri yazıyoruz, gece oturup sabaha kadar yazsak da yine bir şey değişmeyecek belli ki. Konu sahibi kabullenip ilişkiyi düzeltmek istemiyor. Sadece kız yardım etsin istiyor.
 
Gerçekten o kadar çok yorum yaptım bu konuya. Tek sebebi aynı şeyleri (sorumsuz ve surekli dışarıda bir baba, ruhsal ve fiziksel olarak inanılmaz yorgun bir calisan anne, ev işleri yüzünden sürekli azarlanmak, bencil ve merhametsiz olmakla suclanmak) cocuklugunda yaşamış bir kadin olmamdı. Konu sahibine kötü annesin demedim. Çocuğunu sevmiyorsun demedim. Çocuğa külkedisi gibi davranıyorsun cadisin kötüsün demedim. Bir anne mükemmel olmalı çocuğun her dediğini yapmalı yoksa kötü annedir demedim. Ama yorumlarımiz o şekilde anlaşılıyor. Biz konu sahibini üzmek ona kötü annesin demek istemiyoruz sayfalarca yazdık ama anlaşılmadık.
Ben de bu kadar yazmak istemezdim ama 15 yaşındaki kız ile kendim empati kurdum sanırım. Haddimizi aştıysak affola ama burada yazılanlar ağır da olsa insanın özel yaşantısında bulamayacağı bir gerçeklik de içeriyor. Yazdığınız şeylere ek ben de kıskanç olmakla da suçlandım. Bu kız da suçlanıyor ama ergen olarak hata yapması en olası kişiyken herşeyin çözümü onun daha uyumlu, ılımlı olması gibi görünüyor konu sahibine.
 
Ya benim annem çok derdi kudra ben bağışıklık kazanmıştım
Tamam hı anlıyorum derdim
Çünkü sevmiyorum böyle arabesk lafları ortada sorunu böyle mi çözücez?
Bir de şu vardı benim kafamda sanki beni ölümüyle tehdit ediyor gibi düşünüp daha da deli oluyordum
Ve asla yapmıyordum

annem bana kızarsa öfkelendiğimden kardeşlerime daha kötü bile davranabiliyordum

içten içe kendimi dolduruyordum
 
arkadaşım bak sitem ediyorsun vs bir bölümünde belki haklısın da

ama gün boyu yazdık bırak evi bk götürsün diye

yine kalkıp evi toplayayım diyorsun

büyük yeni geldi demişsin

neredeydi malum sokağa çıkmak yasak da

baba yok anladığım evde

küçük neden ilgisizlikten sızdı

işte miydiniz ona gün boyu kim baktı

ne olur şuraya bir sakin tam gün yazın da fazlayı eksiği bulalım

evimin fotosunu atmak isterdim yerler kirli

bir makina çamaşır yatak üstünde

bir diğeri kurutma makinasında. çıkarıp onu da yatağa atacağım şimdi

ocakta iki çeşit yemek var

tezgahta bir iki bardak vs

masada da öğlen yemeğinden kalan tabaklar

tek çocuğum var benden sizinkiler kadar ilgi talebi yok

ama çok da önemli değil evin tozu kirliliği

huzur yeter bana

online işe gittim, işimi yaptım, karınları tok olacak biraz da sohbet vs yeterli
Halasına gitmişti. Baba bugün evde onunla birlikte geldiler .
hep temiz bir evim oldu. Çalıştığım halde tüm ailenin iç çamaşırlarına çoraplarına kadar 15 senedir ütülerdim . Şimdi bıraktım şükür 1-2 aydır. Hep ben yapardım tüm işi eşim evdeyse çocuğa baksın kızım odasını temizlemeye hazır etsin başka bir beklentim yoktu. Hala bir yanım buna mecbur hissediyor bir yanım asilik yapıyor.

küçük yanımdaydı bugün akşama kadar iki kere kahvaltı haızrladım yemedi. Parka gitmek istedi ruhaniyetim yetmedi. Açtım tv yi izleye izleye uyudu. Büyük kızımla aramızda her zaman sımsıkı br bağ vardı . Sanki küçük kızım doğunca bu bağ koptu. Onu da sahiplenemiyorım içimde...
 
Hiç bir anne mükemmel olmak zorunda değil, olamaz da tabi ki. Her insanın hataları var, annelerin de var. Ama hatalarını kabul etmeyen insan en sıkıntılı insan bence. Sabahtan beri yazıyoruz, gece oturup sabaha kadar yazsak da yine bir şey değişmeyecek belli ki. Konu sahibi kabullenip ilişkiyi düzeltmek istemiyor. Sadece kız yardım etsin istiyor.
Okumuyorsunuz . Okuyun lütfen . O gözlükleri çıkarın lütfen. O kadar çok yazdım ki kızım bana öfkeli , iş yapmayı bırak sen annesin hepsi senin görevin . Düşün bir kere elbette bu evde işlerin benim görevim olması daha mantıklı değil mi? Eşim evde yokken elbette mantıklı. Ama bunu sürekli yüzüme vurması ve hatta işim olduğu zaman özellikle o an yapamayacağımı bildiği şeyi istemesi ?? Mesela akşam küçük uyuyunca dizi seyretsek olmaz mı? Şimdi kreş kapalı açılınca matematik çalışsak olmaz mı? Durumu zorlaştırmak zorundamıyız. Kabak yemeği yemek değil mi! Her yaptığımda yenirken ne oldu da şimdi ben kendi yemeğimi yaparım tribi atıyor?
ama onu anlıyorum sadece durumu değiştirebilmek için onun da yardımına ihtiyacım var ve en fazla eşimin ama herkes beni suçlarken konuyu konuşmaya asla yanaşmıyorlar.
 
Burada yaptığınız yorumlara ve verdiginiz cevaplara gore ne kadar yoruldugunuzu anladik bu tamam
Ama diger yandan da yanlisiniz şu ki 15 yasindaki cocuktan yetiskin insan anlayisi bekliyorsunuz halbuki o da hayatında yasadigi belki de bir cok travmatik.duruma rağmen ayak uydurmaya ve aynı zamanda yaşının gereği olarak da hayati tanimaya çalışıyor
Sizin yapmaniz gereken esinizle sorunlarinizi cozmeniz, kizinizi da hayatınızın önemli bir yerinde oldugunu hissettirmeniz
Diklense de kizsa da sakin bir zamanda onu karsiniza alip konusmaniz lazim ama bu konuşma senden yardim bekliyorum seklinde olmamali
Daha cok dertlesme, anne kiz saati gibi bir sey olmali
Kizim sen de zor zamanlar geçirdin, biliyorum anlıyorum yanindayim
Seninle haftada bir anne kiz takilalim, kardeşin kresteyken basbasa zamanin tadini cikaralim vs gibi onun da gönlünü alacak bir konusma olmali
Siz ne kadar sizlanirsaniz cocuklariniz da o denli mutsuz olurlar ve zamanla sizden uzaklasirlar
Buradan öğrendim ama etrafimda da dogrulugunu gozlemledigim bir sey bu: mutlu anne mutlu cocuk 🤗
 
Okumuyorsunuz . Okuyun lütfen . O gözlükleri çıkarın lütfen. O kadar çok yazdım ki kızım bana öfkeli , iş yapmayı bırak sen annesin hepsi senin görevin . Düşün bir kere elbette bu evde işlerin benim görevim olması daha mantıklı değil mi? Eşim evde yokken elbette mantıklı. Ama bunu sürekli yüzüme vurması ve hatta işim olduğu zaman özellikle o an yapamayacağımı bildiği şeyi istemesi ?? Mesela akşam küçük uyuyunca dizi seyretsek olmaz mı? Şimdi kreş kapalı açılınca matematik çalışsak olmaz mı? Durumu zorlaştırmak zorundamıyız. Kabak yemeği yemek değil mi! Her yaptığımda yenirken ne oldu da şimdi ben kendi yemeğimi yaparım tribi atıyor?
ama onu anlıyorum sadece durumu değiştirebilmek için onun da yardımına ihtiyacım var ve en fazla eşimin ama herkes beni suçlarken konuyu konuşmaya asla yanaşmıyorlar.
kaderimbu,
kızınız ergenlik çağında, o yaşlarda her şeyi ben bilirim tavrı olur çocuklarda ve hepsi olmasa da büyük kısmı genel olarak dağınıktır, tamam anne ya, işim var anne yaaa, ay bu yenir mi ben yapsam daha güzel olurdu gibi sözler de standarttır, bir yeğenimin yrtılana kadar aynı tişörtü giydiğini bilirim, ki dolabında çeşit çeşit tişört vardı, diğer yeğenim dolabına kıyafetleri resmen tıkıştırırdı, ben de ergenliğimde aman odamı temizleyeyim dolabım düzenli olsun diye düşündüğümü hatırlamıyorum, bunlara pek takılmayın ergenlikte öfke patlamaları da olağan ama siz evlendikten sonra ya da küçüğe hamileyken bir şey olmuş ve bence siz fark etmemişsiniz, kızınızın şu an sizi sözleriyle yaralayışı içinde biriken kızgınlıktan gibi sanki, büyüdükçe dışa vurmaya başlamış.

Bence işler sizin için daha da içinden çıkılmaz hale gelmeden ergen psikolojisi üzerine uzmanlığı olan bir psikologdan yardım alın, aynı şekilde kendiniz için de yardım almak iyi olacaktır ve bazı şeyleri salın, mesela her şeyi ütülemek gibi, kızınızın odasının dağınıklığı gibi.
 
Halasına gitmişti. Baba bugün evde onunla birlikte geldiler .
hep temiz bir evim oldu. Çalıştığım halde tüm ailenin iç çamaşırlarına çoraplarına kadar 15 senedir ütülerdim . Şimdi bıraktım şükür 1-2 aydır. Hep ben yapardım tüm işi eşim evdeyse çocuğa baksın kızım odasını temizlemeye hazır etsin başka bir beklentim yoktu. Hala bir yanım buna mecbur hissediyor bir yanım asilik yapıyor.

küçük yanımdaydı bugün akşama kadar iki kere kahvaltı haızrladım yemedi. Parka gitmek istedi ruhaniyetim yetmedi. Açtım tv yi izleye izleye uyudu. Büyük kızımla aramızda her zaman sımsıkı br bağ vardı . Sanki küçük kızım doğunca bu bağ koptu. Onu da sahiplenemiyorım içimde...

İşte kızımı Külkedisi yaptınız diyorsunuz ya siz de çıkın şu ev işi modundan

15 yıldır yaptınız da madalya veren mi oldu

Mesela neden iki kahvaltı

Kahvaltı yemedi ise öğle yemeği yer

Ben kahvaltı yemedi gibi bir şey bilmiyorum, yemesi sorunlu çocuğum vardı ama az da yese onu yemiştir, tekrar kahvaltı vs teklif etmem

Diğer öğün sevdiğini yaparsın çok yer

Evet bugün moraliniz bozuk, bırakın hiçbir ev işi yapmayın

Neyse işte fırsat küçük uyumuş uyanırsa babası da var

Alın kızınızı dizi izleyin film izleyin okul da yok nasılsa

Yakın yaşlarda çocuğu olan film dizi de önerebilir ben bilemiyorum

Ama en önemlisi onun sizin için önemini hissettirin
 
Okumuyorsunuz . Okuyun lütfen . O gözlükleri çıkarın lütfen. O kadar çok yazdım ki kızım bana öfkeli , iş yapmayı bırak sen annesin hepsi senin görevin . Düşün bir kere elbette bu evde işlerin benim görevim olması daha mantıklı değil mi? Eşim evde yokken elbette mantıklı. Ama bunu sürekli yüzüme vurması ve hatta işim olduğu zaman özellikle o an yapamayacağımı bildiği şeyi istemesi ?? Mesela akşam küçük uyuyunca dizi seyretsek olmaz mı? Şimdi kreş kapalı açılınca matematik çalışsak olmaz mı? Durumu zorlaştırmak zorundamıyız. Kabak yemeği yemek değil mi! Her yaptığımda yenirken ne oldu da şimdi ben kendi yemeğimi yaparım tribi atıyor?
ama onu anlıyorum sadece durumu değiştirebilmek için onun da yardımına ihtiyacım var ve en fazla eşimin ama herkes beni suçlarken konuyu konuşmaya asla yanaşmıyorlar.
Sizi insanlar suçlarken siz de icten ice yetemiyorum hissiyle kendinizi sucluyorsunuz belki
Simdi burada da kizinizi yardimci olmamakla, asi olmakla sucluyorsunuz
Amaciniz hem esinizle hem kizinizla iliskinizi düzeltmek hem de yuklerinizin hafiflemesi. Ama o yuklerin hafiflemesi icin sizin bazi seyleri yük olarak gormemeniz, bazi sorumluluklari da muhatabiyla yani esinizle konuşarak paylaşmanız oldugunu düşünüyorum.
Mesela ev temizligi birakin salın 4 4luk olmasın kiziniz size tepki olarak kendi isini kendi yapiyor o da "al kendi sorumlulugumu aliyorum birak beni sağlamayı " diyor ama bundan da memnun degilsiniz belli oluyor
Yani 15 yasindaki ergenlik çağındaki kiziniz ki hala çocuk, yetiskin değil bunu kabul edin, elinden geleni yapiyor. Hatta o da belki icten ice kendi isimi de yapıyorum yine anneme yaranamiyorum.diyor olabilir.
Lütfen sakinlesip kendinize distan gozle.bakmaya çalışın
 
kaderimbu,
kızınız ergenlik çağında, o yaşlarda her şeyi ben bilirim tavrı olur çocuklarda ve hepsi olmasa da büyük kısmı genel olarak dağınıktır, tamam anne ya, işim var anne yaaa, ay bu yenir mi ben yapsam daha güzel olurdu gibi sözler de standarttır, bir yeğenimin yrtılana kadar aynı tişörtü giydiğini bilirim, ki dolabında çeşit çeşit tişört vardı, diğer yeğenim dolabına kıyafetleri resmen tıkıştırırdı, ben de ergenliğimde aman odamı temizleyeyim dolabım düzenli olsun diye düşündüğümü hatırlamıyorum, bunlara pek takılmayın ergenlikte öfke patlamaları da olağan ama siz evlendikten sonra ya da küçüğe hamileyken bir şey olmuş ve bence siz fark etmemişsiniz, kızınızın şu an sizi sözleriyle yaralayışı içinde biriken kızgınlıktan gibi sanki, büyüdükçe dışa vurmaya başlamış.

Bence işler sizin için daha da içinden çıkılmaz hale gelmeden ergen psikolojisi üzerine uzmanlığı olan bir psikologdan yardım alın, aynı şekilde kendiniz için de yardım almak iyi olacaktır ve bazı şeyleri salın, mesela her şeyi ütülemek gibi, kızınızın odasının dağınıklığı gibi.
Evet bişey oldu.babasıyla daha önce nadir de olsa görüşüyordu. Sonra kızdı ilgisizliğine bir daha görüşmeyeceğim dedi. Ben de o dönem hani hep üzülüyor bu ilgisiz kalmalara diye biraz onayladım görüşmemesini. Önceden olmaz öyle diyordum sonra okulda bir problem yaşadık ben de tamam görüşme destekliyorum dedim. Sonra kendini iyice yalnız hissetti . Şimdi en ufak tartışsak sen de beni istemiyorsun dmeye getiriyor . Artık ne yapacağım bilmiyorum. Evet zor ama bu hayatta ayakta durmayı öğrenmesi lazım . Babasıyla problemini kabullenmesi lazım. Birileri onu seviyor yada sevmiyor diye hayatına yön vermemesi lazım. Ama tabiki daha küçük olduğu için içindeki öfkeyi böyle yansıtıyor. İçindeki öfkenin farkında bile değil aslında.
ben ne kadar yapıcı olursam olayım babasının temasa geçmediği her geçen gün onun yalnızlığı içinde büyüyor. Anlıyorum onu. Ama bir çözümü yok bunun.
 
Atın atın anne ne de olsa anne olunca taş oluyoruz nede olsa her tribi çekeriz her sözü duyarız ! Evleniriz suç ayrılırız suç yeniden mutlu olalım deriz suç çocuğumun bu dünyada bir kardeşi olsun isteriz suç !!!! Suç da suç ama eşim geceden önce eve gelmiyor diyince ne var ki bunda olur !!

Öncelikle lütfen sakinleşmeye çalışın. Sizi de anlıyorum gerçekten. Çocuk yaşta evlenmişsiniz. Hemen evlenir evlenmez çocuk yapmışsınız. Bunlar hata ama 19 yaşında bir kadın için yapılabilir hatalar. Suçlusu aileniz. İlgisiz adamı başınızda tutmamış boşanmışsınız ki bu çok taktir edilecek bir durum.

23 yaşında boşandıktan sonra tabi ki sizin de tekrar sevme sevilme ihtiyacınız olacaktı. Ama artık o kadar çocuk değilmişsiniz. Uzun süre sevgili olduk, kızım evlen dediği zaman evlendim diyorsunuz ama o koca yıllarda bu eşinizin de aynı ilk eşiniz gibi ilgisiz, sorumsuz bir adam olduğunu anlayamamışsınız. Evlenir evlenmez de daha hiçbir şeyi oturtmadan hemen 2.çocuğu yapmışsınız.

Niye yaptınız diye soramayız, kendi kararınız ama olayı böyle kabul etmeniz lazım. Bu sizin tamamen kendi kararınız. Ne büyük kızınızın, ne küçük kızınızın. Kendi yanlış kararınızın cezasını çekiyorsunuz şimdi. Sadece siz de değil, duygusal ihtiyaçlarıyla ilgilenemediğiniz 2 kızınız da sizinle birlikte çekiyor.

Olan olmuş, zamanı geri alamam derseniz haklısınız elbette. Yapılacak şeyler konusunda öneri:

1-psikolojik destek alın siz ve kızlarınız. Psikoloğu beğenmediyseniz değiştirin, terapiyi bırakmayın.

2- ev işleri için haftada 1 yardımcı gelmesi yeter de artar. Temizlik takıntınızı acilen bırakın. Evde haftada 1 temizlik sonrası yapılacak tek iş yemek ve bulaşıktır günlük. Tuvaletleri temizlemek, toz almak, çamaşır yıkayıp asmak, ütü, cam silme, evi süpürme gibi işler haftada 1 yapılacak yapacak bir şey yok. Ev dağınıksa da dağınık. Olduğu kadar olmadığı kader demişler.

3- kocaya ne yapacağınıza karar verin. Adam koca değil, boşanıp nafaka alsanız mı daha iyi olur yoksa eve nadiren uğrayıp para bırakması mı ona karar verin ve ona göre planınızı yapın.

4- ev temizliği hiç yapmayacağınız için bol zamanınız olacağından her çocuğunuza günde 1 saat sadece onunla ilgileneceğiniz zaman yaratın. Mesela işten geldikten sonra 1 saat sadece küçük kızla oynayın. Kreşten dönmüş çocuk zaten iyice yorulur. Onu tv açıp yemek yaparsınız yedirir, banyosunu yapar erkenden yatırırsınız. Sonra da 1 saat büyük kızınızla sohbet eder, dizi film izlersiniz. Ondan sonra da gece kendi kendinize 1 saat ayırırsınız. Bu sırada ev işlerini aklınızdan bile geçirmeyin. Unutun ev işini. Biz eşimle 2 kişiyiz ve ev işlerinden hiç hoşlanmayız. Haftada 1 yardımcı gelir ve yemek, bulaşık dışında hiçbir ev işi yapmayız. Yerler biraz pislenebiliyor çünkü kedi var tüy döküyor ama hiç sevmediğimiz ev işi yaptıracak kadar rahatsız falan etmiyor. Haftada 1 çamaşır yıkanması da yeterli oluyor.

5-mutlu anne, mutlu çocuklar demek. Acilen durumunuzu düzeltin. Kızlarınızı duygusal olarak ihmal etmenin açıklaması olamaz bence. Evi bok götürsün ama kızlar anne ilgisine sevgisine doysun, siz de huzurunuzu sağlayın.
 
İşte kızımı Külkedisi yaptınız diyorsunuz ya siz de çıkın şu ev işi modundan

15 yıldır yaptınız da madalya veren mi oldu

Mesela neden iki kahvaltı

Kahvaltı yemedi ise öğle yemeği yer

Ben kahvaltı yemedi gibi bir şey bilmiyorum, yemesi sorunlu çocuğum vardı ama az da yese onu yemiştir, tekrar kahvaltı vs teklif etmem

Diğer öğün sevdiğini yaparsın çok yer

Evet bugün moraliniz bozuk, bırakın hiçbir ev işi yapmayın

Neyse işte fırsat küçük uyumuş uyanırsa babası da var

Alın kızınızı dizi izleyin film izleyin okul da yok nasılsa

Yakın yaşlarda çocuğu olan film dizi de önerebilir ben bilemiyorum

Ama en önemlisi onun sizin için önemini hissettirin
Buna benzer bir konu daha vardi ben hizmetci miyim diyordu konu sahibi ama o da kac kez kahvalti yemek falan hazirliyordu kizi 8 yasinda olmasina ragmen cocuklarinin kölesi gibiydi. Aklima o geldi
Bazen şikayet ettiğimiz seyleri birakarak o sey olmaktan vazgecince insanlar da bize ona gore davraniyor
 
İşte kızımı Külkedisi yaptınız diyorsunuz ya siz de çıkın şu ev işi modundan

15 yıldır yaptınız da madalya veren mi oldu

Mesela neden iki kahvaltı

Kahvaltı yemedi ise öğle yemeği yer

Ben kahvaltı yemedi gibi bir şey bilmiyorum, yemesi sorunlu çocuğum vardı ama az da yese onu yemiştir, tekrar kahvaltı vs teklif etmem

Diğer öğün sevdiğini yaparsın çok yer

Evet bugün moraliniz bozuk, bırakın hiçbir ev işi yapmayın

Neyse işte fırsat küçük uyumuş uyanırsa babası da var

Alın kızınızı dizi izleyin film izleyin okul da yok nasılsa

Yakın yaşlarda çocuğu olan film dizi de önerebilir ben bilemiyorum

Ama en önemlisi onun sizin için önemini hissettirin
Teşekkür ederim. Burda yazan herkese teşekkür ederim. Çoğunlukla zaten söylenen herşey doğru . Ama biliyorsunuz teoride doğru olan herşeyi uygulamada ilk seferde doğru yapamayabiliriz. Kızımın öfkesinden korkuyorum şuan açıkçası. İstiyorum ki o adım atsın. Belki de evlendiğim tekrar çocuk sahibi olduğum ve onun hayatını boşanmış bir aile çocuğu olmaktan çok daha zor noktalara taşıdığım için kendimi suçlu hissediyorum şuan . Eşim zaten hiç bir sorun yok gibi davranıyor. Geldi baktı ev dağınık evi topladı yemek söyledi açtı tv seyrediyor. Bilmiyorum belki de doğrusunu yapıyor . Olayı konu haline getirmiyor hiç.
eskiden öperek uyandırırdım kızımı saçını koklayarak şimdi tepki gösteriyor dokunmama. Biliyorum ergenler hep böyle ama bende bilmiyorum sanırım yeni nesilin iletişim şeklini.
 
Evet bişey oldu.babasıyla daha önce nadir de olsa görüşüyordu. Sonra kızdı ilgisizliğine bir daha görüşmeyeceğim dedi. Ben de o dönem hani hep üzülüyor bu ilgisiz kalmalara diye biraz onayladım görüşmemesini. Önceden olmaz öyle diyordum sonra okulda bir problem yaşadık ben de tamam görüşme destekliyorum dedim. Sonra kendini iyice yalnız hissetti . Şimdi en ufak tartışsak sen de beni istemiyorsun dmeye getiriyor . Artık ne yapacağım bilmiyorum. Evet zor ama bu hayatta ayakta durmayı öğrenmesi lazım . Babasıyla problemini kabullenmesi lazım. Birileri onu seviyor yada sevmiyor diye hayatına yön vermemesi lazım. Ama tabiki daha küçük olduğu için içindeki öfkeyi böyle yansıtıyor. İçindeki öfkenin farkında bile değil aslında.
ben ne kadar yapıcı olursam olayım babasının temasa geçmediği her geçen gün onun yalnızlığı içinde büyüyor. Anlıyorum onu. Ama bir çözümü yok bunun.
15 yaşında bir çocuktan bahsediyoruz, ayakta durmayı öğrenmesi lazım ama 15 yaşındaki bir çocuk sevildiğini de hissetmek ister, yanlış anlamayın lakin siz kızınızdan 25 yaş olgunluğu bekliyorsunuz.

Bakın ben size kızınızın içinde neler oluyor yazayım, anne babası ayrıldı, hiçbir kadın yuvasını bozmak istemez, haklı sebepleriniz var ki ayrılmışsınız ama kızınız bence aynen şöyle düşünüyor, ben babamla büyüyemedim, annem beni alıp gittiği için babam artık beni istemiyor, kardeşim babasıyla büyüyor, onu seviyorlar ilgileniyorlar ama beni annem bile sevmiyor, kimse beni istemiyor, kimse beni sevmiyor, bana iş yap diyorlar, yapmayacağım, şöyle davran diyorlar davranmayacağım, onların istediği gibi olmayacağım, hepsinden nefret ediyorum.


Çözüm var uzman yardımı alacaksınız, zaten psikolog gerek duyarsa babasıyla da iletişime geçer, temizlik, işlere yetişememeniz gibi sorunlarınız var sizin anlıyorum, bunlar için çözüm kızınız değil eşiniz, eşinizle ciddi bir iletişim sorunu da yaşıyorsunuz, eski konularınızda işkolik olduğunu yazmışsınız.

Aslında sizin evde 2 temel ve birbirinden ayrı sorun var, biri ergenlik çağındaki kızınızın günden güne sizden uzaklaşma sorunu, ki büyüdükçe bu sorun daha da derinleşecektir o yüzden hemen harekete geçmeniz lazım zira evladınızın tümden sizden kopması söz konusu, diğeri de eşinizle ilgili sorun, kızınız için ergenlik psikolojisi üzerine yardım, eşiniz ve sizin için aile terapisi şart.

Siz 2 sorunu tek bir yoldan çözmeye çalışıyorsunuz, ki bu hata olur.

Tavsiyelere kızıyor musunuz bilmiyorum ama sizden yaşça büyük ve hem ergenlik geçirmiş hem de evladında ergenlik dönemini yaşamış tecrübeli bir hemcinsiniz olarak tavsiyem, bahsettiğim sorunları ayrı yoldan çözmeye çalışmanız, bunu yaparken de kesinlikle yardım almanız.
 
Teşekkür ederim. Burda yazan herkese teşekkür ederim. Çoğunlukla zaten söylenen herşey doğru . Ama biliyorsunuz teoride doğru olan herşeyi uygulamada ilk seferde doğru yapamayabiliriz. Kızımın öfkesinden korkuyorum şuan açıkçası. İstiyorum ki o adım atsın. Belki de evlendiğim tekrar çocuk sahibi olduğum ve onun hayatını boşanmış bir aile çocuğu olmaktan çok daha zor noktalara taşıdığım için kendimi suçlu hissediyorum şuan . Eşim zaten hiç bir sorun yok gibi davranıyor. Geldi baktı ev dağınık evi topladı yemek söyledi açtı tv seyrediyor. Bilmiyorum belki de doğrusunu yapıyor . Olayı konu haline getirmiyor hiç.
eskiden öperek uyandırırdım kızımı saçını koklayarak şimdi tepki gösteriyor dokunmama. Biliyorum ergenler hep böyle ama bende bilmiyorum sanırım yeni nesilin iletişim şeklini.
İnanın bu yaş grubu çok zor. Babası ile iletişimi olmaması, farklı bir düzene geçmesi sebebiyle kızınız için daha da zor geçiyor. Ama çözülemeyecek problemler değil. Allah dermansız dert vermesin, ben anne kız terapiyle atlatacağınıza inanıyorum.
 
X