Yorum yapın lütfen...

Bende anlamadım ki, birde bana tiyniyet zihniyet vs.
Hic aklima gelmemisti o mesaji yazarken tecavuz ihtimali ama artik aklimda yani.
Oz babalarin bile tecavuz ettiginden bahsettigi bir ulkede babasi olmayan bir insanin yanina gencecik kiz birakilip gidilebiliyormuş demek ki.
Burdan cikarmamiz gereken mesaj babana bile guvenme olacakken, oz babalar daha cok tecavuz ediyor uvey babaya birakabiliriz oluyor heralde.
Öz babası dahi olsa çocuk istediği gibi değil diye anneye bırakıp gitmeyi tavsiye etmek dünyanın en saçma şeyi. Akıl fikir bünyeyi terk etmiş.

Tecavüz konusunu zaten neresinden tutacağımı bilemedim.
 
insanlar embesil yetismesin misal özellikle erkek çocuklarını anneler embesil yetiştiriyor sonra evleniyorlar çöp atmasını bilmiyorlar vs ...
Yine ortak yaşam alanında herkes üstüne düşen görevi yapmalı anne hizmetçi değildir ömür boyu kirli çamaşırları yıkama veya yemek yapma onun görevi değildir..sevgiyle yapar o ayrı ..ama bu onun görevi değildir hele 15 yaşında biri anneeee karnım açıktı diye seslenecegine 2 yumurta kiriversin bu kadar embesil olmasın kimse .. yıllardır fedakar anneligi böyle sanmisiz ..bu fedakarlık değildir..bunun adı başka bir şey ..
Siz konunun ana fikrinden o kadar uzaksınız ki bununla konunun alakası ne?
15 yaşındaki çocuk yumurta da kırar
Yeri gelir anasına da nazlanır ister
Anne bunun hesabını mı yapacak sanki 30 yaşında özbakımdan eksik

biraz da densiz hadsiz kocasından bahsedin yahu
15 yaşındaki çocuğa yüklenmek daha mı kolay

aynen çocuklara bedenen tek başına ayakta kalmasını öğretelim ruh hallerinden haberimiz olmasın

sonra da bebek falan yapalım kocamız kendi çocuğuna bakmaktan aciz olsun
Kızım bana yardım et diyelim

e yapma o zaman yahu zorla mı yaptırıyorlar bu çocukları

ki kız kendi yemeğini yapıyormuş.
İnsan kendi çocuğunu babası olmayan bir adam karşısında bu kadar ezdirmez
Sen o küçük bebeğe bakacaksın ben de büyükle zaman geçiricem der

aslan kesilir kükrer

ilişki sarpa sarmıl kötüleşmiş hala yumurta kırma falan diyorsunuz cidden
 
Merhaba hanımlar
Eşim ve kızımla ilgili problemlerim var lütfen konuya sizin bakış açınız nedir yorum yapın

ben 12 yıl özel şirkette yönetici olarak çalıştım. . İkinci evliliğim . İlk evliliğimden 15 yaşında , şuanki evliliğimden 3 yaşında iki kızım var.
eşim işi nedeni ile haftada düzenli olarak 3-4-5 gün şehir dışında. Eve her dönüşünde gece 1-2 gibi dönüyor. Eşimin eve gece yarısı gelmesini istemiyorum. Gerekirse ertesi sabah gelsin ama gece yarısı gelmesin. Çünkü eskiden çok beklerdim çocuk uyuyunca çay demler beklerdim gelecek iki muhabbet edeceğiz diye . Ama o gelmezdi hiç bir zaman gelmedi erken . Erken dediğimde hani 11 gibi. Bu gece gelme konusu bende saplantıya dönüştü inadına yapıyor gibi. Şimdi gece geleceğini öğrendiğimde içim bir tuhaf oluyor kaldıramıyorum. Ona karşı içten içe kin tutuyorum.
İkinci konu ev sorumlulukları ben 3 yetişkin 1 çocuk yaşadığımız bu evde bütün temizliğin , arka toplamanın yemeğin ütünün çamaşırın bulaşığın tek sorumlusu olmaktan bunları yapmaya mecbur olmaktan nefret ediyorum.
bazen tükeniyorum yardım istiyorum ben dinlenmek istiyorum o zamanda laf duyuyorum.
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ona ve eşime kalsa her ikiside o kadar pislerki banyo 3 ayda bir ev 15 günde bir üstün körü temizlense yeter . Benim gereksiz iş yaptığımı iddaa ediyorlar . Küçük çocuğun olduğu evde haftada 2-3 kez süpürüyorum 1 kez silip toz alıyorum 1 kez wc lavaboları temizliyorum. 15 günde 1 banyo temizliyorum. Bu çok mu ?? Sürekli onu çorabını ötekinin bardağını diğerinin oyuncağını çöpünü kirlisini topluyorum . Bıktım artık deyince de yapma o zamn diyorlar. Yapmayınca evi ... götürüyor ! Sen ne biçim annesin ne biçim kadınsın muamelesi yapıyorlar. Büyük kızıma artık evde görev üstlenmesini söylüyorum benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor ben annemiyim diyor . Eşim zaten çoğunlukla yok olduğu zaman keyfine bakar ya uyur ya tv izler .
dün anneler günüydü ya anne olduğum içinde eş olduğum içinde kendimi aptal gibi hissettim.
Sizce çok mu ucube şeyler hissediyorum?
Eşinize ve çocugunuza birazcık kabardım.Ben annemıyım nefır .Şimdiki çocuklar çok garıpler
 
Ben mesela kızımdan şunları bekliyorum
Odasını mümkün mertebe temiz tutsun
Kirlilerini sepete atsın
Wc çöpünü değiştirsin
Kendi kullandığı wc yi iyi kötüde olsa arada temizlesin
Sabunluğunu doldursun
El havlusunu değiştirsin
Çöpü mutfakta tam olarak çöpün içine atsın
Tabağının çöpünü sıyırıp makinaya koysun çöpüyle değil
Evin her köşesinde bardak bırakmasın
Makinada çamaşır bekliyorsa ve ben başka işle uğraşıyorsam asıversin
Banyo yapınca yerdeki saçı toplasın
Oturduğu yeri düzeltip kalksın
Günde yada iki günde kardeşine yarım saat zaman ayırsın
Yemek yapıyorum diye mutfağı mahvedip bırakmasın
Ben ev temizlerken o da tozları alsın
Buzdolabında su şişelerini bomboş bırakmasın
Bunlar çok mu?
Evet istekleriniz çok...
Ben annemin ya da esimin benden bunları beklemesini istemem. Bunları beklerse aile olmanin odağı yanlış olur.
Ben olsam kızlarımla oyun oynamayı, beraber dizi izlemeyi, instagramda güzel dekorasyon onerileri, yemek tarifleri bakmayı, yüzümüze maske yapmayı, kuaforculuk oynamayı falan tercih ederim. İsterse ev yıkılsın umurumda olmaz. Önce keyifli anne kız ilişkisi kurmayı denerim.
Eşimle de geç geldiği saatten sonrasını hiç evi, bulaşığı bilmem neyi katmadan tatmin edici geçiririm ki adam evin hizmetçisi değil hanimi ile birlikte olduğunu anlasın.
Bu annelik modelini kimse size yuklememis ki sizden alsınlar. Kendiniz yazıp kendiniz yaşıyorsunuz sonra kendiniz kızıyorsunuz
 
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ben şuan 20 yaşındayım o yaşlarda bende böyle davranırdım tabi hiç bir zaman 'ne biçim annesin' demezdim. beğenmediğim yemek olunca kendime hazırlardım evdekilerde isterse onlarada ikram ederdim.
asla anneme veya aileme böyle bir saygısızlıkta bulunmam birazda yetiştirme tarzı ile alakalı olabilir, düzeltirsiniz umarım
 
Merhaba hanımlar
Eşim ve kızımla ilgili problemlerim var lütfen konuya sizin bakış açınız nedir yorum yapın

ben 12 yıl özel şirkette yönetici olarak çalıştım. . İkinci evliliğim . İlk evliliğimden 15 yaşında , şuanki evliliğimden 3 yaşında iki kızım var.
eşim işi nedeni ile haftada düzenli olarak 3-4-5 gün şehir dışında. Eve her dönüşünde gece 1-2 gibi dönüyor. Eşimin eve gece yarısı gelmesini istemiyorum. Gerekirse ertesi sabah gelsin ama gece yarısı gelmesin. Çünkü eskiden çok beklerdim çocuk uyuyunca çay demler beklerdim gelecek iki muhabbet edeceğiz diye . Ama o gelmezdi hiç bir zaman gelmedi erken . Erken dediğimde hani 11 gibi. Bu gece gelme konusu bende saplantıya dönüştü inadına yapıyor gibi. Şimdi gece geleceğini öğrendiğimde içim bir tuhaf oluyor kaldıramıyorum. Ona karşı içten içe kin tutuyorum.
İkinci konu ev sorumlulukları ben 3 yetişkin 1 çocuk yaşadığımız bu evde bütün temizliğin , arka toplamanın yemeğin ütünün çamaşırın bulaşığın tek sorumlusu olmaktan bunları yapmaya mecbur olmaktan nefret ediyorum.
bazen tükeniyorum yardım istiyorum ben dinlenmek istiyorum o zamanda laf duyuyorum.
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ona ve eşime kalsa her ikiside o kadar pislerki banyo 3 ayda bir ev 15 günde bir üstün körü temizlense yeter . Benim gereksiz iş yaptığımı iddaa ediyorlar . Küçük çocuğun olduğu evde haftada 2-3 kez süpürüyorum 1 kez silip toz alıyorum 1 kez wc lavaboları temizliyorum. 15 günde 1 banyo temizliyorum. Bu çok mu ?? Sürekli onu çorabını ötekinin bardağını diğerinin oyuncağını çöpünü kirlisini topluyorum . Bıktım artık deyince de yapma o zamn diyorlar. Yapmayınca evi ... götürüyor ! Sen ne biçim annesin ne biçim kadınsın muamelesi yapıyorlar. Büyük kızıma artık evde görev üstlenmesini söylüyorum benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor ben annemiyim diyor . Eşim zaten çoğunlukla yok olduğu zaman keyfine bakar ya uyur ya tv izler .
dün anneler günüydü ya anne olduğum içinde eş olduğum içinde kendimi aptal gibi hissettim.
Sizce çok mu ucube şeyler hissediyorum?
Evde olan psikolojik şiddet
 
Merhaba hanımlar
Eşim ve kızımla ilgili problemlerim var lütfen konuya sizin bakış açınız nedir yorum yapın

ben 12 yıl özel şirkette yönetici olarak çalıştım. . İkinci evliliğim . İlk evliliğimden 15 yaşında , şuanki evliliğimden 3 yaşında iki kızım var.
eşim işi nedeni ile haftada düzenli olarak 3-4-5 gün şehir dışında. Eve her dönüşünde gece 1-2 gibi dönüyor. Eşimin eve gece yarısı gelmesini istemiyorum. Gerekirse ertesi sabah gelsin ama gece yarısı gelmesin. Çünkü eskiden çok beklerdim çocuk uyuyunca çay demler beklerdim gelecek iki muhabbet edeceğiz diye . Ama o gelmezdi hiç bir zaman gelmedi erken . Erken dediğimde hani 11 gibi. Bu gece gelme konusu bende saplantıya dönüştü inadına yapıyor gibi. Şimdi gece geleceğini öğrendiğimde içim bir tuhaf oluyor kaldıramıyorum. Ona karşı içten içe kin tutuyorum.
İkinci konu ev sorumlulukları ben 3 yetişkin 1 çocuk yaşadığımız bu evde bütün temizliğin , arka toplamanın yemeğin ütünün çamaşırın bulaşığın tek sorumlusu olmaktan bunları yapmaya mecbur olmaktan nefret ediyorum.
bazen tükeniyorum yardım istiyorum ben dinlenmek istiyorum o zamanda laf duyuyorum.
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ona ve eşime kalsa her ikiside o kadar pislerki banyo 3 ayda bir ev 15 günde bir üstün körü temizlense yeter . Benim gereksiz iş yaptığımı iddaa ediyorlar . Küçük çocuğun olduğu evde haftada 2-3 kez süpürüyorum 1 kez silip toz alıyorum 1 kez wc lavaboları temizliyorum. 15 günde 1 banyo temizliyorum. Bu çok mu ?? Sürekli onu çorabını ötekinin bardağını diğerinin oyuncağını çöpünü kirlisini topluyorum . Bıktım artık deyince de yapma o zamn diyorlar. Yapmayınca evi ... götürüyor ! Sen ne biçim annesin ne biçim kadınsın muamelesi yapıyorlar. Büyük kızıma artık evde görev üstlenmesini söylüyorum benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor ben annemiyim diyor . Eşim zaten çoğunlukla yok olduğu zaman keyfine bakar ya uyur ya tv izler .
dün anneler günüydü ya anne olduğum içinde eş olduğum içinde kendimi aptal gibi hissettim.
Sizce çok mu ucube şeyler hissediyorum?
Hep benim duygularımı anlatmışsın Yerden göğe haklısın
Ben her gün maline tutuyorum 4 yetişkin de kedi olan evime anca açılıyor yüzü gözü
Ama bitiyorum ölüyorum bir de fibromiyalji ağrıları musallat oldu ahh ahhh canlı canlı ölüyorum da heberleri yok ağrı çekerken iş yapıyorum yemek temizlik süpür sill bıktımm tükendimm resmem
Bilseydim evliliğin hizmetçilik olduğunu asla evlenmezdimTamam aileme hizmet ediyorum ama
Biri yapınca herkes salıyorrr ohhh at kenara yemeği beğenme
Hazırla kur topla as yıka bahane versinler
Hataymış evlenmek
Çoğu kadın da böyle
Bir komşu 84 yaşında kocası 96 dinç ve varlıklılar kadın halaa yemek yapar adam da gurme olmamış bu şöyle olur aslı bunun vs diyor
Sanki kadına zimmetli bu işler
Kul hakkı kesinlikle kul hakkı!!!
 
Bence hem merhametsiz nesil geliyor aşırı bencil duyarsiz
Bir arkadaş çevresi ile kiyaslama var
Bir de bireysel farklilik olsa gerek
Bakın ben küçükken annem pazara gider gelirdi ilkokul çocuğuyum anneme kendimce kahvaltı hazırlar cay yapar önüne koyardim yoruluyor diye
O zaman öğlenci idim
Hala o günleri tebessümle anarım
Ve evde üç kiziz digerleri benim aldığım sorumluluğun onda birini almazdi
Hala yaşım 34 aileme karşı en vicdanlı merhametli benim
Yazın tatilimde esim köyüne gidince anneme yardım eder temizliğine vs yapamadığı herşeyi yapmaya çalışırım gücüm yetmezse temizlikçi tutarım vs
Ama diğerleri sorumsuz hala.
Ucumuzde aynı ailenin çocuğuyuz
Kişilik karakter farklılaşıyor bence.
Eşimde ailesine karşı aynı ben gibi çok merhametli ama diğer kardeşleri öyle değil.
Bizim ailede de ben sen gibiyim anneme tek merhamet eden :KK43: onu anlayıp dinleyen ben. Diğerleri ölse üzülmezler:KK43:
 
Ben sizin konunuz üzerinden sormak istiyorum kusura bakmayın.

15 yaş yani ergenlik yaşlarında bu muameleyi hepimiz yaşayacak miyiz? Kaçınılmaz mi bu?

"Ben mi anneyim, doğurmasaydın, benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor." Duyduğumda ya da okuduğumda ciddi anlamda beni üzen cümleler..

Bin bir sıkıntıyla büyüttüğümüz can, bize karşı merhametini hep korusun isterim..

Kendinizi hatalı gördüğünüz nokta var mı? Varsa paylaşır mısınız?

Örneğin "Fazla şımarttık, sorumluluk vermedim, hep bencildi ve izin verdim." Gibi bir durum söz konusu mu?

Yoksa ne yaparsan yap, nasıl büyütürsen büyüt kontrol dışı bunlar mi dersiniz? :110:
Ben 15 yaşındayken sadece ders çalış o bize yeter derlerdi ama yine de anneme yardımcı olurdum. Bu galiba biraz merhamet duygusuyla alâkalı. Her çocuğun aynı olacağını sanmıyorum müsterih olun 😊
Bir de konu sahibi alınmasın lütfen ama çocuk büyütürken anne baba birlikte ilgilenmeli. Mesela ben anneme yanlış bir şey yapamazdim çünkü babamdan çekinirdim. Bir kere anneme "kadın" dedim yani bu kadın napıyor gibi bir şeydi cümlemi hatırlamıyorum ama kadın lafina babam çok takılmıştı, saygısız annene bu şekilde hitap edemezsin özür dile çabuk diye kızdı. O ana kadar kadın kelimesini anneye kullanmanın saygısızlık olacağını düşünmezdim muhtemelen babam annemin yüzünün düştüğünü görüp bana kızdı.
Annem ise babasız büyümüş yetim biriydi, anneannemle hiç bu tarz sorunlar olmamıştı anneanneme çok saygı duyardı hem o hem babam anneanneme karşı saygıda kusur etmezlerdi, keşke hayatta olsaydı da sorabilseydim tek başına çocuk büyütürken nasıl dengeyi sağladığını...
 
Biliyorum farklı şehirlerde hatta farklı ülkelerde yaşan evliliği idame ettiren var bunları çok düşündüm .
sorun şu benim için akşam çocuk uyuyunca eşim gelmiş olur iki sohbet ederiz ertesi gün iş var çünkü diye istedim hep. Onunla da güzel güzel konuştum seni seviyorum ve özlüyorum erken gelmeni seninle vakit geçirebilmek için istiyorum diye ama ilk seferde yine gece yarısı geldi bir sonraki sefer yine yine yine ... benim söylediklerimi duymadı bile . Kendimi değersiz hissettiğim için inat oldu içimde . Ertesi gün gelsin yada gelmesin ama gece yarısı gelmesin bu eve! Takıntı oldu. Söylüyorum kendisine de ertesi gün gel diyorum . Bide beni suçluyor ben eve geleyim diye yolda uyumuyorum kaza yapacağım bir gün diyor. Ben de bugün dayanamadım bu lafına ona hakaret ettim. Ben ona gelme diyorum ertesi gün gel diyorum o hala yolda uykusuz araba sürüyorum diyor.
Bu konuda ciddi takıntı yapmışsınız,ben normal bulmadım tepkinizi.Gece gelsin uyusun ne olur yani,ertesi gün akşam vakit geçirin.Sarılın uyuyun. İşi inada bindirmişsiniz.
Şimdi ev işi konusunda çocuklara çok küçük yaşta sorumluluk vermeyince büyüdüklerinde prenses prens gibi yaşıyorlar.3 yaşında olana nasıl sorumluluklar veriyorsunuz mesela evle ilgili söyler misiniz?
Siz düzen temizlik seviyorsunuz,eşiniz kızınız sevmiyor. Bu durumda ya kendiniz için yapıp onları umursamayacaksınız ya da rutin yaptığınız işleri dayanabilirseniz askıya alacaksınız ve evde iş yapılmazsa evin ne hale geldiğini yaşayarak görecekler.
 
Ben sizin konunuz üzerinden sormak istiyorum kusura bakmayın.

15 yaş yani ergenlik yaşlarında bu muameleyi hepimiz yaşayacak miyiz? Kaçınılmaz mi bu?

"Ben mi anneyim, doğurmasaydın, benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor." Duyduğumda ya da okuduğumda ciddi anlamda beni üzen cümleler..

Bin bir sıkıntıyla büyüttüğümüz can, bize karşı merhametini hep korusun isterim..

Kendinizi hatalı gördüğünüz nokta var mı? Varsa paylaşır mısınız?

Örneğin "Fazla şımarttık, sorumluluk vermedim, hep bencildi ve izin verdim." Gibi bir durum söz konusu mu?

Yoksa ne yaparsan yap, nasıl büyütürsen büyüt kontrol dışı bunlar mi dersiniz? :110:
Büyüğüm 10 yaşında,henüz ergenliği görmedik ama kendi tecrübeme dayanarak söylüyorum,çocuklara çok küçük yaştan itibaren sorumluluk verilince,yemeğini kendi yemesinden tutun da sizinle çamaşır katlaması,sofra kurması,tabağını tezgaha koyması vs liste uzar gider,ilk zamanlar isteksiz yarım yamalak olsada zamanla odanı toplar mısın dediğinizde ilk başta ki o itiraz etmeler azalıyor.Tamam anne şu oyunum bitsin toplarıma dönüyor.
Yeter ki zaten yapmıyor,yarım yamalak yapıyor,o yapana kadar ben beş dakikada bitiririmler olmasın.
Ergenlikde hormonal durumlardan dolayı tabiki itirazlar,çatışmalar olur ama daha az hasarla atlatılabilir sorumluluk bilinci olanda.
İstisnalar mutlaka vardır.Allah evlatlarımızla imtihan etmesin,zor.
 
Kesinlikle arkadaşlara katılıyorum herkese görev verme olayı yoksa paranızla tutun bi yardımcı iki gun gelsin kızınıza da biraz ihtiyaçlarını almayın bakalım yardımcı ablaya veriyorum diyim eşinize de vermeyin esiniz de madem ev işine yardım etmiyor evin maddi ihtiyaçlarını karşılasın
 
Aynen onlar olmasın ben yaparım tüm işi seve seve. Ama doğurduğum çocuk tarafından bile söndürülmekte olduğumu görmek beni kötü hissettiriyor.

Yapmayın lütfen , böyle düşünmeyin. Ayrılık yaşamış. Aile ortamı olmamış senelerce.
Şimdi de ergenlik gibi zor bir süreçten geciyor.

Sinirleriniz yıpranmış.

Kızınızın eşref saatinde , alın kucağınıza , saçıyla oynayıp çok yorgun olduğunuzu, destek istediğinizi ve bunu yapmasıyla sizi önemsediğini görmenin sizi çok mutlu edeceğini anlatın.

İş bölümü yapalım , hangi işleri yapmak istersin, hangileri sana daha rahat olur " şeklinde konuşun.

Eşinize gece değil ertesi gün gündüz gel demeniz hiç doğru gelmedi bana. Bu tahakküm kurmaktır. O saatte gelip uyuyacak tabi evinde , neden başka bir gün gelsin ki ? Zaten kaç gün dışarıda kalıyor, bir gece daha mı beklesin. İdrak edemedim bu kısmı.

Yardımcı çözüm değil diyorsunuz. Haftada iki gün gelen yardımcı yukunuzun yarısından fazlasini alır.
 
Merhaba hanımlar
Eşim ve kızımla ilgili problemlerim var lütfen konuya sizin bakış açınız nedir yorum yapın

ben 12 yıl özel şirkette yönetici olarak çalıştım. . İkinci evliliğim . İlk evliliğimden 15 yaşında , şuanki evliliğimden 3 yaşında iki kızım var.
eşim işi nedeni ile haftada düzenli olarak 3-4-5 gün şehir dışında. Eve her dönüşünde gece 1-2 gibi dönüyor. Eşimin eve gece yarısı gelmesini istemiyorum. Gerekirse ertesi sabah gelsin ama gece yarısı gelmesin. Çünkü eskiden çok beklerdim çocuk uyuyunca çay demler beklerdim gelecek iki muhabbet edeceğiz diye . Ama o gelmezdi hiç bir zaman gelmedi erken . Erken dediğimde hani 11 gibi. Bu gece gelme konusu bende saplantıya dönüştü inadına yapıyor gibi. Şimdi gece geleceğini öğrendiğimde içim bir tuhaf oluyor kaldıramıyorum. Ona karşı içten içe kin tutuyorum.
İkinci konu ev sorumlulukları ben 3 yetişkin 1 çocuk yaşadığımız bu evde bütün temizliğin , arka toplamanın yemeğin ütünün çamaşırın bulaşığın tek sorumlusu olmaktan bunları yapmaya mecbur olmaktan nefret ediyorum.
bazen tükeniyorum yardım istiyorum ben dinlenmek istiyorum o zamanda laf duyuyorum.
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ona ve eşime kalsa her ikiside o kadar pislerki banyo 3 ayda bir ev 15 günde bir üstün körü temizlense yeter . Benim gereksiz iş yaptığımı iddaa ediyorlar . Küçük çocuğun olduğu evde haftada 2-3 kez süpürüyorum 1 kez silip toz alıyorum 1 kez wc lavaboları temizliyorum. 15 günde 1 banyo temizliyorum. Bu çok mu ?? Sürekli onu çorabını ötekinin bardağını diğerinin oyuncağını çöpünü kirlisini topluyorum . Bıktım artık deyince de yapma o zamn diyorlar. Yapmayınca evi ... götürüyor ! Sen ne biçim annesin ne biçim kadınsın muamelesi yapıyorlar. Büyük kızıma artık evde görev üstlenmesini söylüyorum benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor ben annemiyim diyor . Eşim zaten çoğunlukla yok olduğu zaman keyfine bakar ya uyur ya tv izler .
dün anneler günüydü ya anne olduğum içinde eş olduğum içinde kendimi aptal gibi hissettim.
Sizce çok mu ucube şeyler hissediyorum?
Şuan da calisiyormusunuz? 15 yaşındaki kızınızın cok fazla üstüne gitmeyin bence. Belli sorumluluklar verin mesela kendi odasının düzeni ve temizliğinden sorumlu olsun. Ama ev temizliği beklemek dogru değil. Henüz yeni genç olmuş ergenlik çağında bir genç sonuçta. Esiniz işi gereği mecburen mi gece geç geliyor yoksa bu durumu keyfi bir durum mu bunu pek anlayamadım. Bu anlattiklarinizin çoğu pek çok kadının ortak sorunu malesef eşlerimiz calisiyor fakat evde sorumluluk almak istemiyor. Yapma yorulma diyip kendini siyiriyor. Çocuklarımız hep bekliyor kirletiyor dağıtıyor. Ama çocuklarımıza yapmak zorundayız bilerek getirdik dünyaya.gün gelecek evlerimiz tertemiz düzenli kalacak belki de bu günleri arayacağız. İmkanınız varsa ev işlerinde arada bir yardimci alsanız biraz kendinize zaman ayırıp nefes alırsınız arada mola vermeye ihtiyacı oluyor insanın
 
Bence hem merhametsiz nesil geliyor aşırı bencil duyarsiz
Bir arkadaş çevresi ile kiyaslama var
Bir de bireysel farklilik olsa gerek
Bakın ben küçükken annem pazara gider gelirdi ilkokul çocuğuyum anneme kendimce kahvaltı hazırlar cay yapar önüne koyardim yoruluyor diye
O zaman öğlenci idim
Hala o günleri tebessümle anarım
Ve evde üç kiziz digerleri benim aldığım sorumluluğun onda birini almazdi
Hala yaşım 34 aileme karşı en vicdanlı merhametli benim
Yazın tatilimde esim köyüne gidince anneme yardım eder temizliğine vs yapamadığı herşeyi yapmaya çalışırım gücüm yetmezse temizlikçi tutarım vs
Ama diğerleri sorumsuz hala.
Ucumuzde aynı ailenin çocuğuyuz
Kişilik karakter farklılaşıyor bence.
Eşimde ailesine karşı aynı ben gibi çok merhametli ama diğer kardeşleri öyle değil.
Yapmayın lütfen yavrular zaten zor ve acımasız bir çağda yetişiyorlar. Bir de büyükler olarak eleştirir. Sanki kocaman bir kadından bahs
Siz konunun ana fikrinden o kadar uzaksınız ki bununla konunun alakası ne?
15 yaşındaki çocuk yumurta da kırar
Yeri gelir anasına da nazlanır ister
Anne bunun hesabını mı yapacak sanki 30 yaşında özbakımdan eksik

biraz da densiz hadsiz kocasından bahsedin yahu
15 yaşındaki çocuğa yüklenmek daha mı kolay

aynen çocuklara bedenen tek başına ayakta kalmasını öğretelim ruh hallerinden haberimiz olmasın

sonra da bebek falan yapalım kocamız kendi çocuğuna bakmaktan aciz olsun
Kızım bana yardım et diyelim

e yapma o zaman yahu zorla mı yaptırıyorlar bçocukları

ki kız kendi yemeğini yapıyormuş.
İnsan kendi çocuğunu babası olmayan bir adam karşısında bu kadar ezdirmez
Sen o küçük bebeğe bakacaksın ben de büyükle zaman geçiricem der

aslan kesilir kükrer

ilişki sarpa sarmıl kötüleşmiş hala yumurta kırma falan diyorsunuz cidden
Ne güzel yazmışsınız. 15 yasinda yeni genç olmuş bir kızcağız koskoca kadin miş gibi konuşulup eleştiriliyor.
 
Yapmayın lütfen yavrular zaten zor ve acımasız bir çağda yetişiyorlar. Bir de büyükler olarak eleştirir. Sanki kocaman bir kadından bahs

Ne güzel yazmışsınız. 15 yasinda yeni genç olmuş bir kızcağız koskoca kadin miş gibi konuşulup eleştiriliyor.
Bence 15 yaş küçük bir yas degil
Oturup da ev gecindirsin demiyoruz
Ama odasını toplayamaz mi
Bir sabah kahvaltısı bulaşıkları makineye koyamaz mi
Kirlilerini sepete koyamaz mi
Bence böyle herşeyde hazıra alistirmayin
Bu kız çocuğu 3 yıl sonra üniversiteye gidecek
Ayrı ev tutsa da arkadaşıyla kalsa da yine kendi sorumluluğunu alacak
Hep sorun yaşar cevresindekilerle.
Bence basit şeyleri yapabilir ki yapmali
Ona gidip te halıları koltukları sil diyen yok.
Ozbecerisini kazansin.
Benim ablam aynı bu kız gibiydi hala ceremesini cekiyoruz
Kritik dönemde kazanilmayan hicbirsey sonradan kazanılmıyor.
Ben şuan bir anneyim bebeğim var
Büyüsün odasını ona toplatacagim yedigi tabağı kaldırsın mutfaga.
Anneyiz diye köle de değiliz.
 
Ben sizin konunuz üzerinden sormak istiyorum kusura bakmayın.

15 yaş yani ergenlik yaşlarında bu muameleyi hepimiz yaşayacak miyiz? Kaçınılmaz mi bu?

"Ben mi anneyim, doğurmasaydın, benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor." Duyduğumda ya da okuduğumda ciddi anlamda beni üzen cümleler..

Bin bir sıkıntıyla büyüttüğümüz can, bize karşı merhametini hep korusun isterim..

Kendinizi hatalı gördüğünüz nokta var mı? Varsa paylaşır mısınız?

Örneğin "Fazla şımarttık, sorumluluk vermedim, hep bencildi ve izin verdim." Gibi bir durum söz konusu mu?

Yoksa ne yaparsan yap, nasıl büyütürsen büyüt kontrol dışı bunlar mi dersiniz? :110:
Dunyanın en ıyı cocugu da olsa yada sız cok guzel yetıstırın ıllakı ufak tefek sıkıntılar olacak
5 yasına dek melaıke olan cocuk
Dıs dunya anasınıfı ılk okul vb
Dıger farklı ortamlarda yetısen buyuklu kucuklu ınsanlardanda etkıkenıyor
Aıle
Okul
Cevre
Cocugun kısılıgındekı faktorler
 
Bence 15 yaş küçük bir yas degil
Oturup da ev gecindirsin demiyoruz
Ama odasını toplayamaz mi
Bir sabah kahvaltısı bulaşıkları makineye koyamaz mi
Kirlilerini sepete koyamaz mi
Bence böyle herşeyde hazıra alistirmayin
Bu kız çocuğu 3 yıl sonra üniversiteye gidecek
Ayrı ev tutsa da arkadaşıyla kalsa da yine kendi sorumluluğunu alacak
Hep sorun yaşar cevresindekilerle.
Bence basit şeyleri yapabilir ki yapmali
Ona gidip te halıları koltukları sil diyen yok.
Ozbecerisini kazansin.
Benim ablam aynı bu kız gibiydi hala ceremesini cekiyoruz
Kritik dönemde kazanilmayan hicbirsey sonradan kazanılmıyor.
Ben şuan bir anneyim bebeğim var
Büyüsün odasını ona toplatacagim yedigi tabağı kaldırsın mutfaga.
Anneyiz diye köle de değiliz.
Kesınlıkle
Sorumluluklarını almayı ogretmek zorundayız
Sorumsuz bıreyler olmaları aıle
Kotu genlerde etkenmıdır acaba🙄
 
X