Acaba fazla refahtan mi bu hale geldiler? Çünkü (su an kaynak

'üm ama eminim evrimsel - psikolojik bir kaynağı vardir) insan zihni bazen gerginlik ister,kaos ister ki adranelinimiz çalışsın . son is yerim çok olaylı bir yerdi mesela. Rakiple anlaşıp datalari verenler, patronun dusmaniyla ortak iş yapanlar,şunlar bunlar... Ne zaman büyük bir olay olsa, o adranalinle o hafta su gibi gecerdi,anlamazdık bile. Ama her gün birbirinin ayniyken o hafta bitmek bilmezdi

ya da bir ortamda kavga falan çıkınca. İnsanlar olarak ister istemez kaynasiyoruz,noolmus noolmus, aaa bak ne yaptı falan

bir atraksiyon oluyor.
Ülkenin mizahi bile en b.k olaylarda zirveye çıkıyor.
Ama aşırı sakin ülkelerde, düşünmesi gereken , sinir olması gereken uyaran sayısı çok azken belki kavga,gerilim ihtiyacını böyle seylerden çıkartıyorlardir : ))
Benim konustugum çocuk da alman, son tatilimizde o kadar çok 'türk olmak' konulu sohbet ettim ki, en sonunda 'hadi sen de anlat bir seyler' dedim
Tuttu dedi ki; bizde meslekler cinsiyet olarak ayrılıyor, ama artık bunları kullanmak yasak (ya da hoş karşılanmıyor) . Konuşurken dikkat etmemiz lazım, bu da bazen zor olabiliyor (bizdeki işadamı kelimesi yerine iş insanı kullanmak gibi,çoğu mesleğin yeni cinsiyetsiz adları varmış, anladığım kadarıyla)
Bir de bana ciddi ciddi anlatıyor, yakınıyor
Derdini s..... Bakışı attım,uyuz oldum adama


Fazla dertsizlik de iyi değil