• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yurt dışına yerleşmek ne kadar doğrubir karar olur?

Koşullarımızı bilmeden çemberin dışına çıkamadığımıza nasıl da kanaat getirdiniz hayret doğrusu.

Resmi görevle geldiğim için benim gibi eşimin de özel bir statüsü var. Statüsünü muhafaza ederek çalışabilmesi için Türkiye ile bulunduğumuz ülke arasında bir protokol olması gerekiyor. Maalesef henüz yok. Ayrıcalık ve bağışıklıklarından vazgeçmesi de bazı riskler barındırıyor.
Sizi alintiladim neden calisamadigini sormak icin ama o lafi genel yazdim. Insan dogasi confort zonedan çıkamio cok var calismasinda sorun olmayip hicbir is yapmadan duran. Bi dolu is kolu oldugu halde kendini degistirmekten korktugu icin is yok diyen.
 
Aslında Almanya'da her bankada mutlaka bir Türk bankacı çalışır, Türk müşteriler için. Ben de sigortacıyım, orada banka'da da çalıştım. Türkçe biliyor olmam onlar için bir avantajdı. Ama buradaki bankacılık mezunu için denklik bile yeterli değil, sil baştan öğrenmesi gereken çok fazla şey olur. Misal hukuki konular. Zor bence.
Orada bankacilik yapabilmek icin nasil bir sürecten gectiniz? Ne kadar egitim aldiniz? Bu egitimler icin ne kadar ödemek gerekir? Bir de finans merkezi frankfurt denmisti. Orada mi calistiniz? Yoksa berlinde falan da is bulunabilir mi? Cok sordum kusura bakmayin 🙈
 
Orada bankacilik yapabilmek icin nasil bir sürecten gectiniz? Ne kadar egitim aldiniz? Bu egitimler icin ne kadar ödemek gerekir? Bir de finans merkezi frankfurt denmisti. Orada mi calistiniz? Yoksa berlinde falan da is bulunabilir mi? Cok sordum kusura bakmayin 🙈
Almanya'da bankacılık mesleği var 3 yıl sürüyor, haftanın 2 günü meslek okuluna gidiyorlar diğer günleri bankada çalışıyorlar. Ben üniversite'de aktüerya bilimleri ve sigortacılık (lisans) okudum, meslek yapmadım. Hayır ben başka eyalette çalıştım, her yerde çalışılabilinir. Frankfurt şart değil ama kendinizi geliştirmek isterseniz, Frankfurtta Finans ve Bankacılık alanında iyi üniversiteler/yüksek okullar var. Belki 2 sene Master yaparsanız, yurtdişi iş tecrübeniz de var, iyi bir şansınız olur.

Meslek yapanlar ücret ödemiyor, maaş alıyor. Özel üniversiteler/yüksek okullar pahalı, yanlış hatırlamıyorsam ayda 400-500eur falan idi benim zamanımda. Devlet üniversiteleri/ yüksek okullarında yalnızca sömestr ücreti ödeniyor ve tabiiki sağlık sigortası (ayda 100€), ama eşiniz de çalışacağı için onun üzerinden sigortanız olacak. Master yani yüksek lisans fiyatları epey yüksek diye biliyorum, tam olarak bilmiyorum maalesef. Yani aklımda kalan bir rakam var ama yanlış hatırlıyor olabilirim veya değişmiş de olabilir.
 
Son düzenleme:
ben yalan yanlis oldugunu mu söyledim? Siz dediginizi dogrulayip üstüne biraz daha bilgi koydum konu sahibi icin. Bunda niye art niyet aradiniz ki simdi?
Art niyet aramadım, lütfen yanlış anlaşılma olmasın. Daha önceki mesajımı görmemiş olabileceğinizi düşündüm, yanlış anlaşıldımsa özür dilerim.
 
Art niyet aramadım, lütfen yanlış anlaşılma olmasın. Daha önceki mesajımı görmemiş olabileceğinizi düşündüm, yanlış anlaşıldımsa özür dilerim.
unutalaim gitsin öylese, yazim diliyle gercek sohbetin farki iste. Insan yanlis anliyor bazen. Bende sizi üzmek istemedim.
 
Çocuğumu özel okula kesinlikle yollamazdım. Eğitim leş. Her öğretmen için demiyorum lakin büyük çoğunluk mesleki birikimi olmayan atanamamış asgari ücrete çalıştırılan işçi konumunda, karneler öğrenciye göre değil veliye göre düzenleniyor. Sizler zaten müşteri olarak görülüyorsunuz. Çocuğumu gönderceksen robert, alman , fransız, amerikan gibi ünide yurt dışı ayarlayan kolejlere yollardım. Ama dediğiniz gibi fiyatlar çoook uçuk. Devlet okulu haklısınız 40
Kişi ama en azından kaliteli öğretmenler. Hepimiz oralardan mezun olmadık mı??? Ben mühendisim, eşiniz mühendis, siz bankacı, kuzenlerim avukat, doktor, mimar.. hepimizde o okullardan mezun olduk.. herşeyi eni konu iyice tartın; en iyi siz bilirsiniz, dil eğitimi, kendi işiniz, çocukların asimilasyon durumu, kök ailelerinizden kopma durumunuz… gerisi size kalmış; hakkınızda hayırlısı olsun 🙏
O zaman ki egitimle simdi kibir degil
 
Temelli mi dusunuyorsunuz bence iki yilliginaa deger ..
Ordaki kazancinizi biriktirip gelirsiniz burda yatir yaparsiniz coxuklariniz dil ogrenmis olur ..
 
Herkese merhaba. Eşim ülkemizdeki en iyi üniversitelerden birinden mezun mühendis. Arkadaşları çeşitli avrupa ülkelerine yerleşti. Ülkemizin ekonomik ve sosyal çöküşü ve eğitimin giderek kalitesizleşmesi nedeniyle en cok da çocuklarımız için biz de gitmeyi düşünüyoruz. Eşim mesleğini yapabilecek ancak ben ne iş yaparım, tek maaşla hayat standardımız nasıl olur bilemiyorum. Ben 15 yıldır bankacıyım. Burada evimiz, arabamız, ortalama bir hayat standardımız var. Aramızda benzer durumda olan var mı? Özellikle Avrupa ülkelerine gidenler tecrübelerini paylaşabilir mi? Bu arada eşim iyi derecede ingilizce biliyor. Ben de orta diyebilirim, gelistirmeye çalisiyorum.
Şu an aynı durumdayız . Eşim üniversitede doç yabancı ünşvetsiyştede 5 yıl çalışanilecek sınavı kazandı. Ama kafayı yiyeceğim çocukların okuku var orcan buraya gelince alışma dönemi var .Evimi aldım arabamı aldım sizin geri dönme gibi bit durum sö konusuysa daha kolay bence
Burda rahatım yerinde orada sürüneceksem çok da gitmek istemem. Ne istersem alıyorum, yılda en az 2 tatile gidiyorum. Çocuklar olmasa aklımdan bile geçirmem. Ama burda alacakları eğitimden ve geleceklerinden endiseliyim. Bir birikimimiz de var yerleşme sürecinde idare eder.
Aynen öyle evim çok güzel arabam çok güzel konumum Akdeniz’e yakın olduğu için yılda üç kere tatile gidebiliyoruz. Ama şimdi eşim beş yıllığına Avrupa gitme sınavını kazandı kafayı yiyecem ne yapacağımı bilmiyorum
 
Herkese merhaba. Eşim ülkemizdeki en iyi üniversitelerden birinden mezun mühendis. Arkadaşları çeşitli avrupa ülkelerine yerleşti. Ülkemizin ekonomik ve sosyal çöküşü ve eğitimin giderek kalitesizleşmesi nedeniyle en cok da çocuklarımız için biz de gitmeyi düşünüyoruz. Eşim mesleğini yapabilecek ancak ben ne iş yaparım, tek maaşla hayat standardımız nasıl olur bilemiyorum. Ben 15 yıldır bankacıyım. Burada evimiz, arabamız, ortalama bir hayat standardımız var. Aramızda benzer durumda olan var mı? Özellikle Avrupa ülkelerine gidenler tecrübelerini paylaşabilir mi? Bu arada eşim iyi derecede ingilizce biliyor. Ben de orta diyebilirim, gelistirmeye çalisiyorum.
Simdi oyle ha deyince gidilmiyor.
Ozellikle bazi ulkelere yerslesme izni icin sinav (dil yeterlilik vs..) aciyor.
Ayrica disarida alacagi ucretin ne olacagi da onemli.
Şirket gonderiyorsa zaten ev veriyor.Bir takim harcamalari karsiliyor.
Ayrica iyi bir uni'den derece ile bile mezun olsa ilk tercih genelde Turkler olmuyor.
Dedigim gibi sirket gonderiyorsa hemen gidin.
Ancak boyle bir durum yoksa işler bu noktada biraz daha zorlaşabilir.
 
bio-deutsche denilen bir topluluk var
bu abiler/ablalar aşırı çevre duyarlı hepsi vegan, hepsi karbon ayak izi hesaplar, bebeklerini filan kucaklarına şalla bağlarlar bisikletle gezerler...asla plastik tüketmezler.

aslında tatlışlardır genelde, en azından eskiden bu kadar rahatsız edici değillerdi demek artık iyice aşmışlar
Ya ben tam bunlarin ortasindayim tüm is arkadaslarim böyle. Tek kullanimlik kahve bardagi getiriyordum (Einstein yada Starbucksdan falan) toplanip hep kullanmaligindan almislar bana 😂 Öglen havuc, turp yiyor birisi hergün karsimda. 🙈 Hepsi bisikletleriyle gelir gider ise. Esimin arabasi oldugunu bile söylemedim hic korkumdan 😬
 
Konuyu dağıtmak istemiyorrum ama her şeye karışan teyzelerle başka bir anım var biraz korkunçlu.

PhDdeyken postayla bir şey aldım, evde yokum diye bir paketshopa bırakmışlar. Burda paketshoplar var, genelde ufak market veya dükkanlar oluyor, kargo firmalarıyla anlaşıyorlar onlar paketlerini bırakıyor sen de gidip alıyorsun. Neyse gittim paketi aldım ama kartonu kaba ve büyük. Biraz durdum, sokakta kartondan paketi çıakrdım kartonu da ordaki binanın çöpüne attım. Sonra, bu marketçi teyze dükkandan beni dikizlemiş meğerse, geldi bağırmaya başladı sonra benim kartonu çöpten çıkarıp elime verdi :KK51:Buraya atma kendi binanın çöpüne at demek istedi zannımca o zaman Almancam yoktu daha. Neyse aldım kartonu yürümeye başladım baktım da kadın da arkamdan gelip bakıyor kartonu götürüyor muyum diye :KK57:Karşı caddeye geçtim yolun karşısından hala bakıyordu deli mi ne ... neyse birkaç sokak sonra bir apartmanın çöpüne attım eve kadar taşımadım tabi. Çok acaip bir millet böyle insanlar görmedim :KK51:
Ben bazen ingilizcem ile eziyorum sinir olunca. Anadilim ingilizce benim, nedense iyi ingilizce bilenden korkuyorlar onu kesfettim 😂
 
Acaba fazla refahtan mi bu hale geldiler? Çünkü (su an kaynak 🍑'üm ama eminim evrimsel - psikolojik bir kaynağı vardir) insan zihni bazen gerginlik ister,kaos ister ki adranelinimiz çalışsın . son is yerim çok olaylı bir yerdi mesela. Rakiple anlaşıp datalari verenler, patronun dusmaniyla ortak iş yapanlar,şunlar bunlar... Ne zaman büyük bir olay olsa, o adranalinle o hafta su gibi gecerdi,anlamazdık bile. Ama her gün birbirinin ayniyken o hafta bitmek bilmezdi 😅 ya da bir ortamda kavga falan çıkınca. İnsanlar olarak ister istemez kaynasiyoruz,noolmus noolmus, aaa bak ne yaptı falan 🙈 bir atraksiyon oluyor.
Ülkenin mizahi bile en b.k olaylarda zirveye çıkıyor.
Ama aşırı sakin ülkelerde, düşünmesi gereken , sinir olması gereken uyaran sayısı çok azken belki kavga,gerilim ihtiyacını böyle seylerden çıkartıyorlardir : ))
Benim konustugum çocuk da alman, son tatilimizde o kadar çok 'türk olmak' konulu sohbet ettim ki, en sonunda 'hadi sen de anlat bir seyler' dedim
Tuttu dedi ki; bizde meslekler cinsiyet olarak ayrılıyor, ama artık bunları kullanmak yasak (ya da hoş karşılanmıyor) . Konuşurken dikkat etmemiz lazım, bu da bazen zor olabiliyor (bizdeki işadamı kelimesi yerine iş insanı kullanmak gibi,çoğu mesleğin yeni cinsiyetsiz adları varmış, anladığım kadarıyla)
Bir de bana ciddi ciddi anlatıyor, yakınıyor
Derdini s..... Bakışı attım,uyuz oldum adama 😂😂
Fazla dertsizlik de iyi değil
bu konuda cok haklisin.Adamlarin dertleri yok.Ben hep esime derim buradaki insanlarin hic dertleri yok o yüzden extrem sporlara sariyorlar.Halbu ki türkiye` de yasalar, her aksam eve geldiklerinde cok sükür bugünde ölmedik, hapse düsmedik diyebilseler böyle sporlara hic ihtiyaclari kalmayacak.
 
Herkese merhaba. Eşim ülkemizdeki en iyi üniversitelerden birinden mezun mühendis. Arkadaşları çeşitli avrupa ülkelerine yerleşti. Ülkemizin ekonomik ve sosyal çöküşü ve eğitimin giderek kalitesizleşmesi nedeniyle en cok da çocuklarımız için biz de gitmeyi düşünüyoruz. Eşim mesleğini yapabilecek ancak ben ne iş yaparım, tek maaşla hayat standardımız nasıl olur bilemiyorum. Ben 15 yıldır bankacıyım. Burada evimiz, arabamız, ortalama bir hayat standardımız var. Aramızda benzer durumda olan var mı? Özellikle Avrupa ülkelerine gidenler tecrübelerini paylaşabilir mi? Bu arada eşim iyi derecede ingilizce biliyor. Ben de orta diyebilirim, gelistirmeye çalisiyorum.
Keske bende gıdebılsen .Kendını dusunme cocuklarını dusun .Çocukların ne guzel yetısır .
 
Almanya da çok tanıdık var. Zengini de var fakiri de var ama hepsinin ortak düşüncesi Almanların çok katı olduğu ve Türklerden hoşlanmadığı yönünde. İtalya daha iyi olur gibi. Bence nere olursa olsun burdan iyi olur.. Gidişat iyi değil.
 
Şu gitmek isteyenlere keşke hepimiz yardım etsek de gitseler. Bitmediniz ya.. Batan gemiyi önce fareler terkedermiş. Biz gemimize sahip çıkma derdindeyiz, batarsak da vatanımızda boğuluruz. Şereftir. Ne mutlu Türk’üm diyene!
 
Almanya da çok tanıdık var. Zengini de var fakiri de var ama hepsinin ortak düşüncesi Almanların çok katı olduğu ve Türklerden hoşlanmadığı yönünde. İtalya daha iyi olur gibi. Bence nere olursa olsun burdan iyi olur.. Gidişat iyi değil.

İtalya ekonomisi zonko, hiç iş yok yerlilere bile yok. Pandemiden önce de işsizlik çoktu, şimdi koptu gitti. İtalyanlar Akdenizli vb diyorlar ona kanmayın Almanlardan 5 kat daha ırkçı ve suratsızar... Almanlar en azından medeni İtalyanlarda o da yok. Tech işi yapanlar için Portekiz ve İspanyada istihdam var ama maaşlar düşük. Nitelikli göçmen seniz Almanyada en azından cebe para giriyor.
 
Back
X