Herkese tek tek yetistiremiyorum ama genel olarak
Yazdiklarinizin hepsi aklimdan gecti gecmedi degil. Hele ki Hayat sartlari, kaynana gelin sorunu, vatandasa deger, insanlarin zihniyeti farkli, kultur farki, egitim, burda kalsam yine boyle birini belki bulamam, bulsam belki o zaman baska nedenler yuzunden mutsuz olurum etc.
Bu yuzden de kararsizim iste. Burdaki yorumlar gibi karisigim. Bazen diyorum ki kendi kendime hep anne baba yaninda duramam hem onlar gelir ziyarete senede bir Sonra belki mutlu bir yuvam olur , beni seven esim olur, cocugum olur bir gun ins. Nisanlim iyi biri ama daha 26 yasinda yani daha henuz annesinin baskisi altinda kaliyor. Evet benide dinledigi zamanlar oluyor mesela annesi bir ara beraber oturmami da istedi ona yok yapamam dedim eninde sonunda nisanlim cok zorlandi ailesine karsi cikmaya cesaret edemedi ilk once ama sonra soyledi ve kabul ettiler. Ama bu konuda daha bugun konustum dedim ki ben orda cok zorlanicam biliyorum ama bizdende vazgecmek istemiyorum bize yazik etmek istemiyorum sen azindan bana umit ver ben oraya gelip denersem 2-3 sene ve yapamasam benimle geri buraya donermisin diye sordum yok dedi yine. Sonra da kizip bana kararini ver diyo. Bende dedimki en azindan ben bizi hemen silip atamiyorum bu yuzden arada kalmisim. Oraya gelmeyi en azindan dusunuyorum. Sen bile hemen bizi silmeye razisin yeterki gelmemek kac sene sonra olsada. Bazilariniz dedinizki o Erkek daha zor. Bence o kadar zor olmaz biraz ingilizce biliyor bende ogretirim ailem maddi manevi yardim eder bize. O da calisir bende. Kolayliga alismak neden zor olsun ki. Ama zoruma giden o bile kararsiz degil gibi
bende kendi kendime diyorum o hemen secim yapabiliyorsa neden hep fedakarlik yapan taraf ben olayim
Birde su taraf var ben burda kalirsam bazilariniz yine dedigi gibi ya evlenseydm onunla nasil olurdu diye hep dusunurum? Bu memlekete iyi birini bulmak oyle kolayda degil. Gerci bu nisan attilirsa benim gozum evlenmekte olmaz uzun zaman. Yine okula gider mastir yaparim ve tek basina mutlu olmaya calisirim. Belki bir sene cok uzulurum sonra alisirim ama icimde hep kalir gibi geliyor bana. Bilmiyorum belkide kalmaz ama suan oyle dusunuyorum.
Annemlede konustum yine bugun tutamadim kendimi agladim. Ona ordaki korkularimin bazilarini anlattim. Mesela ben 6 ay tr de denemistim bir kac yil once daha nisanlim yokken ve biraz zorlandim. Ise gitmek maceraydi dar issiz yollar coktu vapur seferleri sik sik iptal oluyordu kisin. Kisin aksam 6 dan sonra tek basina disari cikamiyordum. Burda 11 kadar hic korkmam. Sokak kopekleri korkutucuydu. Burda tek bir tane bile goremesin. Kar yagdiginda yokuslardan bile cikamiyordum. Burasi duz yokus yok. Hirsizlik cok kac kez takip edildim dolandirildim burda hic basima gelmeyen seyler geldi basima. Bu sadece korkularimdan bazilari. Bunlari yine anlattim anneme oda biraz diyordu alisirsin ben hep gelirim yanina seni zorda birakmam ama nasil nereye kadar. Birde annemde diyordu eger vazgecersen yarin birgun o baska biri ile olursa sen cok uzulursun dedi. Ve gercekten oyle yikilirim
Iste kizlar durum bu kadar karisik seviyorum ama ulke degstirmek istemiyorum. Sizde bazilariniz git bazilariniz gitme diyor cunku bu durum heralde yasanmadan anlasilmaz dogru mu karar verdim vermedim mi ama pisman olmaktan cok korkuyorum. Offf Allahim ins bana bir kapi acar.
Hepinizden Allah razi olsun okuyup yazdiginiz icin.
bence sen yaşadığın ülkeyi ve aileni bırakma, hayatta kimse vazgeçilmez değildir. evet üzülürsün, ortalık karışır belki ama 2 sene sonra doğru kararı verdim dersin.
burda en en basitinden yediğimiz sebzeler meyveler etler bile zehirli insanların hiç vicdanı yok avrupada hayvanlara yedirdiklerini tr de bize kakalıyolar rusya nın oranın buranın kabul etmediği sebzeleri meyveleri yiyoruz
