- 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Evet ya bir de zor bir doğum oldu ( kızım tontis çıktı ve çıkarken beni epey dağıttı) dikişlerimden dolayı 3 hafta hiç oturamadim zaten. Derken böyle bir adım atmak... vücudumdan yorgunluk yeni çıkıyor
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yurtdışına taşınma ve uyum süreci
- Konu Sahibi ruvey_dan
- Başlangıç Tarihi
- 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Yaaa.. geri mi döndünüz şu an burada mısınız hâlâ?
Ben de ilk akşam öyle oldum. Şimdi ev falan bakıyorum biraz, sonra çocuklarla uğraş falan derken uykum geliyor erkenden. Her yanım ağrıyor sürekli yatasim var ama sorumluluklarim var yatamıyorum
- 23 Ağustos 2012
- 52.699
- En iyi cevaplar
- 1
- 246.203
- 898
Yaaaa aşırı mutlu oldumgerçi 10. Viyana Türk mahallesi gibi, olmadı ayda bir gider döner yer kendime gelirim
Bence gayet dogru bir karar, Almanya da bktanlaştı artık aşırı ve kontrolsüz göç var, bir de yeni bir issizlik dalgası çıktı, ev bulmak imkansız ... geçin yani. En iyisi ufak ülkeler başta da yazdım Avusturya, Isviçre , Liechtensteinın yanında Almanya Esenyurt kalıyor
Yani gurbetçi dediginiz anadili Almanca, Almanyada büyumüş insan demek kültürel hicbir noktanız olmaz. Arkadaş arıyorsanız göçmen Türk ve diğer yabancılar derim. Internations diye bir topluluk var hiç görmüş müydünüz, toplantıları oluyor. Bir de göçmen Türk whatsapp grubu bulun derim, ben bizim gibi sonradan gelenlerin olduğu bir gruba üyeyim mesela
Burda bile yazınca bulduk birbirimizi iste dünya küçük
- 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Ağladıkça kendimi çok güçsüz ve aldığı kararların arkasında duramayan biri gibi hissettiğim için kötü oluyordum. Neden bu kadar detaylı düşünüyorsam. Bu arada yaygın kaygı bozukluğum mevcut. Bebisten önce ilaç da alıyordum terapi de..şimdi de online bir terapi ayarlasam iyi olacak.
- 28 Mart 2018
- 5.781
- 13.538
- 248
Siz 2 aylık bebekle ülke değiştrmssnz orda prof..bile olursnz
ben oğlum 3 yaşına girip okula başlayana kadar İngiltere birlikten ayrilmsti haberim yoktu düşünün.Sakın üzülmeyin zorunda kalmak değil Rabbim size orayı nasip etmis diye düşünün. Bakın benim eşimin ana dili İngilizce ben de İngiltere'de yaşadım dil okuluna gittim. Ama nasip olmadi gidebilmek.
Rabbim nasip etsin kendimi sakinlestrmeye calsyrm hayır olsa bizi de nasip ederdi diye ama kalbim anlamıyor çok üzülyrm Türkiye'de yaşamaktan bu şartlarda. Susyr içim bir süre bakalm ne olur ilerisi için
Ben İngiltere istiyorum sadeceAmiiin amiiin inşallah. Ben de üye olmadan konuları okurdum..aynı bu şekilde bir yurtdışı konusuna amin dediğimi hatırlıyorum..Rabbim size de en güzel ve kısa zamanda nasip etsin inşallah..buraya gelirseniz haberim olsun
ama dünya turu yaparken belli olmaz 
- 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Ayy nasıl iyi geldi yazdıklarınız, bi bilsenizBence gayet dogru bir karar, Almanya da bktanlaştı artık aşırı ve kontrolsüz göç var, bir de yeni bir issizlik dalgası çıktı, ev bulmak imkansız ... geçin yani. En iyisi ufak ülkeler başta da yazdım Avusturya, Isviçre , Liechtensteinın yanında Almanya Esenyurt kalıyor
Yani gurbetçi dediginiz anadili Almanca, Almanyada büyumüş insan demek kültürel hicbir noktanız olmaz. Arkadaş arıyorsanız göçmen Türk ve diğer yabancılar derim. Internations diye bir topluluk var hiç görmüş müydünüz, toplantıları oluyor. Bir de göçmen Türk whatsapp grubu bulun derim, ben bizim gibi sonradan gelenlerin olduğu bir gruba üyeyim mesela
bilmiyordum bakayım. Kurs-ev -okul işini halledip kendime döneyim en iyisi. Bebisle evde olunca hayata karışamamis gibiyim ve bu hiç benlik değil çünkü sosyal bi kelebektim - 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Yaa çok tatlısınızSiz 2 aylık bebekle ülke değiştrmssnz orda prof..bile olursnz
Sakın üzülmeyin zorunda kalmak değil Rabbim size orayı nasip etmis diye düşünün. Bakın benim eşimin ana dili İngilizce ben de İngiltere'de yaşadım dil okuluna gittim. Ama nasip olmadi gidebilmek.
Rabbim nasip etsin kendimi sakinlestrmeye calsyrm hayır olsa bizi de nasip ederdi diye ama kalbim anlamıyor çok üzülyrm Türkiye'de yaşamaktan bu şartlarda. Susyr içim bir süre bakalm ne olur ilerisi için
Ben İngiltere istiyorum sadece
Evet çok doğru, nasip.. ama inanın çok zorladım şartları. Onun yükü de omuzlarımda. Hatta uçağa bindiğimizde bile eşim bana bakıyordu hadi desem inecekti.
Sizin için de üzüldüm. Gelemesem ben de üzülürdüm, geldim ayrı bir hüzün çöktü.. inşallah çok daha güzel bir vakitte gidersiniz siz de..
Burayı atlamayın
ben de bu yaz bir iki civar ülkeyle küçük bir adım atmak istiyorum doğrusu - 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Akışına bırakmayı hiç beceremedim. Inşallah artık değişir ve yapabilirim. Kısa vadeli hedefler çok mantıklı aslında
- 28 Mart 2018
- 5.781
- 13.538
- 248
Hiç hüzün çökmesin bir aile hayalini başarmış biz de basarblrz umudu oluştuYaa çok tatlısınız
Evet çok doğru, nasip.. ama inanın çok zorladım şartları. Onun yükü de omuzlarımda. Hatta uçağa bindiğimizde bile eşim bana bakıyordu hadi desem inecekti.
Sizin için de üzüldüm. Gelemesem ben de üzülürdüm, geldim ayrı bir hüzün çöktü.. inşallah çok daha güzel bir vakitte gidersiniz siz de..
Burayı atlamayın
Elinizdeki en Ufak fırsatı bile degerldirin gezmek için. Sakın pes etmeyin çocuklarınız size minnettar olacak emin olun
- 28 Ekim 2024
- 38
- 50
- 3
- 33
Henüz vakti gelmemiş demek ki, öyle düşünün. Inşallah iyi ki derizHiç hüzün çökmesin bir aile hayalini başarmış biz de basarblrz umudu oluştu
Elinizdeki en Ufak fırsatı bile degerldirin gezmek için. Sakın pes etmeyin çocuklarınız size minnettar olacak emin olun
Tam zamanında gitmişsiniz, çocuklarınız aksansız konuşur ama 6 yaşındaki çocuğunuz Kindergarten süreci yaşamadığı için okula adapte olmakta zorlanabilir. Muki (Mutter-Kinder) yani anneli çocuklu dil kursları var her yerde. Siz 1 saat kurstayken yan odada çocuklarla ilgileniyorlar. Hatta sadece dil kursu değil, oyun grubu veya başka herhangi bir anneli çocuklu kurs da bulabilirsiniz. Bebeği nereye bırakacağm derdi olmuyor.
Ben 15 sene önce İsviçre'ye yerleştim, benim çocuklar 2,5 yaş ve 6 aylıktı. Gitmeden önce kreş vs ayarlamıştık ve 2,5 yaşındakini 1 hafta sonra kreşe başlattık. Ben de diğerini bebek arabasına koyup karış karış her gün gezmiştim. Boşuna ağlıyorsunuz. Çocuklar çok kolay uyum sağlıyor adapte oluyorlar. Lisan problemi yaşamıyorlar çabuk öğreniyorlar. Benim kıza kreşte 6 ay sonra yaşgünü yaptılar. Oradaki herhangi bir çocukla aynı şekilde konuşuyordu. Geç konuşur, konuşması geriler vs bakın böyle düşünüp çocuğu yabancılarla sosyalleşmekten geri tutmayın. Avrupa'da doğup tek dil konuşan çocuk göremezsiniz. Hele İsviçre sınırından geçin, bir saat içinde kaç lisan duyacaksınız. Göçmenler en başta iki dilli. Sadece Türk çocuklarıyla sosyalleşmesi iyi bir şey değil. Bırakın her dile her kültüre maruz kalsınlar. Her gün dışarı çıkın, bu havada çocuk çıkarılmaz demeyin. Kötü hava yoktur yanlış kıyafet vardır derler. Yanakları soğuktan rüzgardan çatlamasın diye yağlı krem sürer her gün çıkarırlar çocukları. Hatta kış kreşleri var, bildiğin 2 saat dışarıda karın içinde kalıyorlar.
Ben ortaokul-lise-üniversite döneminde Almanca eğitim aldığım için sudan çıkmış balık gibi olmadım ama konuşma pratiği için bir emekli öğretmenden ders aldım. Malesef lisanı öğrenmek zorundasınız. Öğretmeniyle doktoruyla veya arkadaşının annesiyle kendinizi ifade edecek kadar bilmelisiniz. Siz çabalarsanız yardım ediyorlar, hayata katılmanıza destek oluyorlar.
Ben de bebek arabası ve sadece 3 bavulla gittim. Eşya vs yavaş yavaş aldık. Zaten her evde beyaz eşya gömme dolaplar var. Genelde pencerede store oluyor, istemiyorsanız perde almazsınız. Veya ben hep yerden ısıtmalı evlerde kaldım hiç halı ihtiyacı olmadı. Az eşyayla yaşarlar zaten, en fazla 2 saat içinde taşınır insanlar. Eşiniz ne iş yapıyor, Almanca biliyor mu? Yani uzaktan da çalışabileceği bir işse bazı günler evden çalışır siz de daha rahat hareket edersiniz.
Son düzenleme:
- 17 Ağustos 2011
- 26.992
- 171.928
- 798
göç etmek zor bir sey.
ben o kadar fazla arkadasimi uzak ulkelere gönderdim ki, benim gozlemim genelde gidende önce bocalama süreci olur, sonra biraz cevre edinince herseye bayildigi, herseyi cok sevdigi bir balayi sureci olur, sonra o sevdigi şeylere aslinda o kadar da bayılmadigini farkeder, gecmisteki hayatini özler, onsuz kutlanan özel günlerde, ailesinin hastalik suresinde yanlarinda yokken "neden buradayim ki?" diye düşünür falan - ulkeden soguma evresi olur.
yani benim cevremde - sık telefonla konustugum - mesajlastigim arkadaslarimda durum bu. duz bir grafikte gitmiyor göçmenlik. inişlerle cikislarla dolu bir sey. iyi günlerin de oluyor, kötü gunlerin de. "iyi ki gelmisim" de diyorsun "napiyorum burada" da.
benim de kendi göçmenim var:) sevgilim avrupa'dan buraya göç etti. o simdi balayi evresinde - herseyi sevdigi- mutlu oldugu bir dönemde. Ama ben bunca yillik göçmen dostluklardan biliyorum ki bu evre bir süre sonra bitecek - sorunlari görüp kendi düzenini özleyecek. o yuzden onu sevecegi- sosyallesecegi seylere yonlendiriyorum, benden bagimsiz bir cevresi - arasira davet edeni, cikip iki kadeh içeceği birileri olsun ki turkiyedeki balayi dönemi bitince en azindan sıkıntılarını paylasacak insanlar olsun derdindeyim. ama zor ya.
ben hic arkadas edinme problemi yasayan biri degilim, o da degil normalde. ama ister istemez dil problemi oluyor. insanlarin ya uzun uzun konusmaya ingilizceleri yetmiyor ya da Türkçesi o kadar yavaş ki sabirla konuşmasını dinleyemiyorlar , sıkılıyorlar - benden başkasıyla pratik yapamiyor falan,
bastan sona zor bir dönem.
onun tek avantaji ben her an yanindayim, sizin tek avantajiniz esiniz ve aileniz yaninizda.
biraz daha alismaya calisin, yukarıda demisler anne cocuklu etkinlikler var diye onlara katilin, bebisiniz biraz daha buyudukten sonra cok yokuslu bir yer degilse arkasina vagon takilan bisikletlerden alin, vagonda cocuklar - büyüğü okula birakip küçükle doga gezintisine çıkın ya da bir parka gidin, kahve için... hayatinizi guzellestirecek seyler bulmaya çalışın.
dedigim gibi göçmenlik inisli cikisli uzun bir yol. "nihayet cok emek verdigim, istedigim yere geldim. her sey cok guzel olacak, cok mutlu olacagiz" dusunceniz varsa icinizde bir yerde ondan da siyrilin:) mutluluğun ulke sınırlarıyla cok da bir alakasi yok. Ayni turkiyedeki gibi iyi gunleriniz de olur kötü günleriniz de. ama bence zamanla alisir, sevmeye başlarsiniz, balayi doneminiz başlar
ben o kadar fazla arkadasimi uzak ulkelere gönderdim ki, benim gozlemim genelde gidende önce bocalama süreci olur, sonra biraz cevre edinince herseye bayildigi, herseyi cok sevdigi bir balayi sureci olur, sonra o sevdigi şeylere aslinda o kadar da bayılmadigini farkeder, gecmisteki hayatini özler, onsuz kutlanan özel günlerde, ailesinin hastalik suresinde yanlarinda yokken "neden buradayim ki?" diye düşünür falan - ulkeden soguma evresi olur.
yani benim cevremde - sık telefonla konustugum - mesajlastigim arkadaslarimda durum bu. duz bir grafikte gitmiyor göçmenlik. inişlerle cikislarla dolu bir sey. iyi günlerin de oluyor, kötü gunlerin de. "iyi ki gelmisim" de diyorsun "napiyorum burada" da.
benim de kendi göçmenim var:) sevgilim avrupa'dan buraya göç etti. o simdi balayi evresinde - herseyi sevdigi- mutlu oldugu bir dönemde. Ama ben bunca yillik göçmen dostluklardan biliyorum ki bu evre bir süre sonra bitecek - sorunlari görüp kendi düzenini özleyecek. o yuzden onu sevecegi- sosyallesecegi seylere yonlendiriyorum, benden bagimsiz bir cevresi - arasira davet edeni, cikip iki kadeh içeceği birileri olsun ki turkiyedeki balayi dönemi bitince en azindan sıkıntılarını paylasacak insanlar olsun derdindeyim. ama zor ya.
ben hic arkadas edinme problemi yasayan biri degilim, o da degil normalde. ama ister istemez dil problemi oluyor. insanlarin ya uzun uzun konusmaya ingilizceleri yetmiyor ya da Türkçesi o kadar yavaş ki sabirla konuşmasını dinleyemiyorlar , sıkılıyorlar - benden başkasıyla pratik yapamiyor falan,
bastan sona zor bir dönem.
onun tek avantaji ben her an yanindayim, sizin tek avantajiniz esiniz ve aileniz yaninizda.
biraz daha alismaya calisin, yukarıda demisler anne cocuklu etkinlikler var diye onlara katilin, bebisiniz biraz daha buyudukten sonra cok yokuslu bir yer degilse arkasina vagon takilan bisikletlerden alin, vagonda cocuklar - büyüğü okula birakip küçükle doga gezintisine çıkın ya da bir parka gidin, kahve için... hayatinizi guzellestirecek seyler bulmaya çalışın.
dedigim gibi göçmenlik inisli cikisli uzun bir yol. "nihayet cok emek verdigim, istedigim yere geldim. her sey cok guzel olacak, cok mutlu olacagiz" dusunceniz varsa icinizde bir yerde ondan da siyrilin:) mutluluğun ulke sınırlarıyla cok da bir alakasi yok. Ayni turkiyedeki gibi iyi gunleriniz de olur kötü günleriniz de. ama bence zamanla alisir, sevmeye başlarsiniz, balayi doneminiz başlar
Bir buçuk yıl önce oğlumun sağlık sorunları nedeniyle almanya'ya taşındım. Attığım ilk adımla birlikte pişmanlık duygusu, eyvah ailemden çok uzakta ben ne yapıcam korkusu, kimseyi tanımıyo olmanın verdiği korkular heryerimi sardı. Hala zaman zaman pişmanlık beni yokluyor. Şuanda türkiyedeyim ve almanyaya dönmeyi hiç istemiyorum. Ama istemiyor olmamın tek nedeni annemden uzak olmak. O yanımda olsa Almanya bana cennet gelir. Dil kursuna kadar hiç arkadaşım yoktu şimdi arkadaşlarım var oğlumla geziyoruz tozuyoruz çok güzel zamanlar geçiriyoruz. Zamanla herşey yoluna girecek. Bana almanca kursu bir yıl sonra çıktı bir yıl boyunca evde kendim çalıştım bu yüzden kursta hiç zorlanmadım. Kursta sıfırdan başlasaydım çocukla zorlanırdım diye düşünüyorum. İnternette çok güzel ders veren ücretsiz sayfalar var. Boş kaldıkça dinlemenizi öneririm.
Niye 1 sene beklediniz?
sen dönmeyi düsünüyordun? Vaz mi gectin?Bence lohusalık hormonlarıyla karar vermeyin, bir bakın. İsviçre, Liechtenstein türü bir yerse zaten alışınca vazgeçemeyeceksinizAvrupada yaşamak çok yönden avantajlıdır hele küçük ülkeyse , hava temizdir, su temizdir, hayat düzenlidir ... şöyle ki tam kayak mevsimindeyiz bu mevsimde çocuklu aileler mutlaka Alplere vınlar. Bunaldıysanız durmayıp gezin derim.Oraya çocuklar içind e gittiyseniz çocuklar da ne güzel kayak öğrenir, siz de öğrenirsiniz değişik bir aktiviteniz olur.
Booking.com bu sıra indirimlerle dolu, aracınız da varsa durmayın hoplayın. Bende 30dan sonra taşındım, 30dan sonra kayak öğrendim inanılmaz keyif alarak kayıyorum.
Anladım, geç olsun güç olmasın o halde:)
- 26 Ağustos 2017
- 4.584
- 16.178
- 208
Oturum hakkımı yakmadım ama iki ülke arasında sıkışmış durumdayım... neyse Viyana’daysanız eğer facebookta grup var ona katılmanızı öneririm.Yaaa.. geri mi döndünüz şu an burada mısınız hâlâ?
Ben de ilk akşam öyle oldum. Şimdi ev falan bakıyorum biraz, sonra çocuklarla uğraş falan derken uykum geliyor erkenden. Her yanım ağrıyor sürekli yatasim var ama sorumluluklarim var yatamıyorum
- 10 Ekim 2014
- 33.431
- 150.899
- 798
İngilizcem var biraz, anlama konusunda daha iyiyim de konuşma pratiğim az. Yine de günlük işlerimi vs hallediyorum mevcut dilimle. Hastaneye gittik mesela orda çok detaylı ve hızlı konuşamadım yine de translate olmadan tedavi olup cikabildim
Olabilir ben geldigimden beri calisiyorum o yuzden hedef kalmadi boşluk düşme gibi durum olmadi belki de ondan.
Şu aralar postaci olasim var mesela.
- 23 Ağustos 2012
- 52.699
- En iyi cevaplar
- 1
- 246.203
- 898
Yok vazgeçmedim hatta 2 aya vınlıyorum.
Nakliye şirketi bakıyorum bildiğin iyi firma varsa özelden alabilirimKOnu sahibesi siz nakliye şirketi kullandınız mı, senin bildiğin varsa senden de alayım.
