- 27 Nisan 2011
- 592
- 334
- 303
Beni bilenler bilir.eşimle ilgili sorunlar hat Safada. Hamilelik boyunca çok eziyet etti. Erken doğum yaptım ölümden döndüm bi ay hastanede kaldım. Eşim psikolojik olarak çok yıprattı. Kendim çalışıyorum . Eşim çalışmamı hiç yerine saydı. Hep benim sözüm geçsin istedi. Maaş kartımı istedi. Sen bi adım geri de olacaksın eski kafalıyım dedi. Kapı kırdı hamile ilken . Arabayı hızla sürmeler . Arabadan in dedi. Bunları hamile iken yaşadım özel hastanede doğurmak istiyorum dedim diye burnumdan getirdi. Yani evlilikte hiç söz hakkım olmadı. Hep geri de kalmamı istedi eşim. Zaten iki lafından biri ben bu çocuğu istemiyorumdu. Kendin yaptın dedi bana. Şimdi ailesi geldi evimize kalmaya dün de misafirlerimiz gelecekti bunlar da babası ile maç izleyemeye başlamış . Ben de misafirin yanında mı izleyeceksiniz dedim. Ayıp olur dedim. Sen nasıl benim babama bunu dersin dedi. Babası eşime ağzımdan kötü bi cümle çıkacak demiş. Biz geldik diye mi böyle yapıyor demiş. Eşim ailesinin yanında sürekli bana ahkam kesiyor azarlıyor ben de kendimi ezdirmiyorum . Sana kim veriyor bu akılları böyle devam et dedi bana .boşanınca onlar olmayacak yanında dedi. Bugüne kadar boşanma lafını hiç kullanmadım. Ama eşim iki lafında biri buydu. Şimdi aynı evin için de beni yok sayıyor annesine sarılmalar falan. Ailesinin yanında .bizden bi durum olmaz diyor. Kaç kere ayağına gittim. Beni kovuyor tiksiniyor gibi. Yani eşime karşı öfkeliyim hamilelikte yaşattığı günler yüzünde insanlar yanında bana bir şey demesine tahammülüm kalmamış. Evet evlilik için acele ettim . Cezamı çekiyorum . Eşimin ailesi iyi insanlar onların hatrı için hep devam dedim dayan dayanabildiğin kadar .
