Merhaba hatunlar
Ay bu da dert mi diyecek olanların üzerine görümce atarım. Benim için dert. Evet ufak bir dert ama hayatımı etkileyen, özellikle sosyal hayatımı ciddi anlamda etkileyen bir dert.
Efenim benim yüz hafızam çok iyidir. İşitsel hafızam, yer yön bulma kabiliyetim de rezalet durumda. Hani birinde ne kadar iyiysem diğerlerinde engelli sayılabilecek ölçüde başarısızım. Kendi evimin yolunu bulmam bile öğrenmem gereken bir süreç. Hep bildiğim yerden değil de bir arka sokaktan gidersem ve o sokaktan daha önce geçmediysem evime ne kadar yakın olursam olayım şaşırıyorum. Bu detayları belki fikir yürütmenize yardımı olur diye yazıyorum mevcut dertle çok bağlantısı yok. Belki de var ben bilmiyorum.
Yüz hafızasına döneyim. Bir kez gördüğüm yüzü, o kişi ile tek kelam etmesem bile asla unutmuyorum. Buraya kadar sıkıntı yok. Ancak o yüzü bir anlığına gördüğüm için yeri, mekanı ve nerede gördüğümü hatırlamak haliyle her zaman mümkün olmuyor. Çoğunlukla hatırlıyorum ama hatırlamadığım noktada Obsesyon açığa çıkıyor.
Bugün eşimle tvde bir oyuncu gördük. Yüzü tanıdım ama gördüğüm yüzle aynı değildi. Bir müddet takıldım, hatırlamaya çalıştım. En sonunda o oyuncunun çocukluk halini gördüğümü hatırladım ve rahatladım. Şayet hatırlamasaydım başka hiçbir şeye Odaklanamaz, gerekirse Google üzerinden şeceresini çıkarır yine bulurdum.
Gelelim gerçek hayatta sebep olduğu sorunlara. Bir arkadaşımla tatildeydik mesela. Bir kadın gördüm, sarışın kısa boylu ve ince kaşlı. Yüzü tanıyorum ama nerede gördüğümü hatırlamıyorum. Kişiyi şahsen zaten tanımıyorum. Bende ipler koptu o anda. Ne arkadaşımla konuştum, ne denize girdim. Sadece o yüzü nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Sonunda hatırladım. İki yıl önce aynı kişi o tatil yerinde markette kızıyla alışveriş yapıyordu ben de orada görmüştüm. Yine rahatladım.
Mahallede bir kadın var. Arada karşılaşıyorum. Yüzünü daha önce gördüğüme eminim ama nerede hatırlamıyorum. Bulana dek muhtemelen bugün olduğu gibi defalarca düşüneceğim. Muhtemelen bir anlık gördüm o yüzden hatırlamıyorum.
Bugün bir kadınla konuştuk. Çocuklarımız aynı okula gidiyor. Yüzü hatırlıyorum ancak kadını asla hatırlamıyorum.Sonra oturup kadını nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım. Abartısız yarım saat oturdum ve bunu düşündüm. Sonunda hatırladım, geçen yıl parkta çocukları beklerken kısa bir muhabbet etmiştik.
Hala çok basit gelebilir dert size, çok haklısınız :) yani diyorum ki gördüğüm yüzleri unutmuyorum ancak onları hatırlamaya çalışırken adeta bir embesil, bir dağ kaçkını, efendime söyleyeyim mağarasından gün ışığına yeni çıkmış bir garip canlı gibi davranıyorum. Sırf bu yüzden markette para unutmuşluğum, elimdeki eşyayı ya da parayı düşürmüşlüğüm, almam gereken şeyi yanlış almışlığım ve bunun gibi türlü ebleh eylemler yapmışlığım var. Çünkü anda kalmam gerekirken ben yüz tarama ile meşgul oluyorum.
İşin Obsesyon boyutu olmasa "ehe yüz hafızam iyidir" der geçerim ama öyle değil işte. Hatırlamaya çalışma ve bulana kadar hayattan kopma noktasında ciddi sıkıntı var. Bu hususta bilgisi olan, aynı durumu yaşayan ne bileyim bir önerisi olan varsa lütfen söylesin. Hayatımı ciddi manada etkiliyor.
Bir de bu yer yön bulma konusundaki eksikliğimin sebebi, yahut varsa çözümünü paylaşırsanız ayrıca sevinirim. Aynı şekilde işitsel hafızamın vehametini de şöyle bir örnekle açıklayayım. Sesim güzeldir iyi şarkı söylerim. Ancak bunun üzerine hiç gitmedim. Kendi kendime şarkı bile söylemedim. Neden? Çünkü herhangi bir şarkıyı baştan sona ezberleyemem. Şarkının fotoğrafı olsa çeker hatırlarım ama öyle bir imkan da yok tabi. Kodlama konusunda iyiyim ki bugüne kadar her şeyi böyle ezberledim.
Konudan konuya saptım kusura bakmayın. Lütfen okuyup aman bu da sorun mu diye düşünmek yerine; markette, gökkubbeden yere az evvel iniş yapmış da ekmeğin ne olduğunu öğrenmeye çalışan bir uzaylı gördüğünüzü hayal edin. Tam da öyle oluyorum yüzü hatırlamaya çalışırken. O yüzden bu duruma bir çözüm bulmalıyım.
Yazan parmaklarınız dert görmesin.
