- 23 Ocak 2016
- 178
- 63
- 98
- Konu Sahibi cikolatali pasta
-
- #1
Alışmışlık alışkanlık mı var ?
İlk gün ki heyecandan mı uzaksınız ?
Yada artık birbirinizden başka özeliniz yok mu ? bak bu çok önemli
Oturun konuşun ya yazık olmasın size güzel anlatmışsın :)
Ya tamamen bitsin yada hepyek devam etsin arada kalmak çok acı verici
Belki de bitti ilişkiniz yani her şeyin bir sonu vardır. İlişkiler içinde geçerli bu...
Sanirim hic dogru düzgün baslatamadik bile...
Buna kesinlikle katılmıyorum. Eğer iki taraf gerçekten de birbirinin ruh ikizi değilse bu dediğiniz evet olağan bir durum. Fakat aksini düşünecek olursak imkansız gibi birşey. 1.5 yıllık ilişkim var 2 aydır sözlüyüz 2 ay sonrada kısmet olursa nişanımız var ama buna rağmen hala gözlerimize baktığımızda gözlerimizin içi güler. Tartıştığımız zamanlarda karşılıklı çabalarız, onu hala eskisi gibi seviyormuyum soğudum mu diye korkar sorar sorar durur. Ve şuda var aileler devreye girmesine ve parmağıma yüzüğü takıp cümle aleme sözlendiğimizi duyurmamıza rağmen hala beni garantileyip de alttan almayarak rahat davranmamıştır. Bir erkeğe gidebileceğini de vazgeçebileceğinide hissettireceksin. Kalbinin kırık olduğunda bir uzak dur sessiz kal bakalım gör bak neler oluyor haaa gerçekten seviyorsa zaten adım atar korkar hayırdır ya bu kız benden soğuyormu yoksa diye bi düşünür ama sevmiyorsa bu yaptığın ona bir yol açar oda aynısını devam ettirir ikinizden birisi pes edip bitti diyene kadar...[/QUOTE]Amaaaan ne bileyim. Sanirim hic bir iliski ilk günkü gibi kalmiyo zaten, bi kere insanlar degisiyo zamanla. Eninde sonunda herkes yipraniyo illa.....
Baştan beri olmamışsa, hep bir şey eksikse iki yanlış insan birlikte olmayı deniyordur bana göre.
Kendine göre birini bulunca bu ilişki neden yürümedi daha net anlayacaksın.
Bana ondan baska kim daha cok uyabilir diye düsündüm su an. Bulamadim. Ondan daha iyisini bulamam gibi geliyo bana. Kimse onun kadar sevemez, kimse onun ilgilendigi kadar ilgilenemez. Gerci sanirim bunlar geride kaldi artik.
insanlar sizi eskisi gibi kulanamadıklarında değişmişsin derler konuyla çok ilgili olmasada başlığa cevap niyeliği taşıt
Niye her şeyi sevgilinizden bekliyorsunuz peki?Incitmesin arasın sorsun alttan alsın.Sen napiyosun bu ilişki için naz yapmaktan başka?İlişkinin başından beri adam cırpınmış sen bi iki aramanda hemen amaaan moduna geçmişsin.
İlişki demek erkeğin kızın kaprisini çektiği bişey değil.Adamları kaprisle bunaltıp sonra sen çok degistin demek doğru değil yani.
Ama düzelmez bu saatten sonra.Sen alttan alsan da o eski hali gelmez geri çünkü ipin ucunu kaçırmışsın ne yazık ki
Çok önemli bi konuya deyinmissin, dedigin hersey dogru.
Aliskanlik var mesela. Birbirimize cok alistik. Ayrica birbirmizden baska özelimizde kalmadi sanirim. Ne o arkadaslariyla bi araya geliyo artik nede ben.....
Siz bu adama aşık değilsiniz ama bu iyi haber bence.En azından aşık olduğunuz adamı kaybetmediniz.Acı bir tebessüm ettim. Dogru söze ne denir, haklisiniz sanirim. Ve dediginiz gibi düzelme sansi da yok galiba.....
İlişkinin başından beri hep bir taraf daha ozenli, daha alttan alan, daha fedakar olursa işte O kişi hep eziliyor.
Fazla değer görünce napacağinı sasiran taraf, bu ego
patlamasi yuzunden ve nasilsa O adim atacak rahatligiyla sinek ucsa problem cikariyor.
Alttan alan taraf bi sure sonra yorulur bu sekilde ve bu raddeye gelince size anca dank etmiş. Buradan sonra iliskiyi yaşatabilirseniz helal ama genelde buradan sonra o iliski ite kaka yurur ve sonunda da biter.
Ben bitirirdim en azından. Yapmisligimda var. Hayatımda çok az insana, digerlerinden fazla tolerans göstermisimdir ama simarikliga vurdugunu anlarsam eğer... Değer vermeyi bir anda kesip eşekten düşmüşe nasıl dönüyorlar izlerim.
Tamam degismeye devam... iyi yonde!Dert mi degil mi tam olarak cözümleyemedigim bi durum var. Konu sevgilimle ilgili. Sanirim biraz icimi dökmeye ihtiyacim var.
Onunla aramda sanki görünmez bi duvar var. Artik ikimizde yanasmiyoruz sanki o duvari asmaya. Kimse caba göstermiyo artik digeri icin.
Sürekli bi anlasmazlik, hemde ortada hic bisey yokken sacma sapan seylerden ikimizde birbirmize trip atiyoruz. Eskiden o hep ilk adimi atardi kavga yapsak. Sonra bende öyle yapmaya basladim. Simdi ben atmazsam o da atmiyo. Eskiden kiyamazdi bana. Hep alttan alirdi. Ne kadar sevdigini belli ederdi. Bana bakarken gözleri gülerdi. Kirildigimi hissetse aninda gönlümü alirdi, almaya calisirdi. Kiyamazdi iste.
Mesela bi tartisma sonrasi kirgin ayrilmaya dayanamazdi. Öyle olduysa da yazardi mutlaka, aramiz düzelene kadar ugrasirdi.
Simdi bakarken gözleri gülmüyo. Tekrar tekrar bakiyorum gözlerinin icine, belki eskisi gibi bakar diye ama yok.
Ikimizde degistik sanirim. Sanki kimsenin kimseye tahamüllü kalmadi. Tabiki benim de hatalarim olmustur. Belki de ben kendi kendimi ondan soguttum. Artik benim aramam, benim ilk adimi atmam gerek onun bir zamanlar yaptigi gibi, degil mi? Onu da yaptim birkac kez. Ama insan üzülüyo iste eskiyi düsününce. Benim icin artik hic cabalamadigini görünce. Hic bisey eskisi gibi degil sanki. Beni eskisi kadar sevmiyo. Sanki sevgi bitmiste baska seyler icin beraberiz hala.
Gerci hala sorar mesela sessizligimi görünce iyimiyim, niye konusmuyorum diye. Ama eski özen yok artik.
Kim bilir, belki de benden bikti, yoruldu belki de. Benimle ugrasmaktan bikti. Onunda kendince hakli sebepleri var. Belki o da özel ilgi bekliyo sadece. Amaaaan ne bileyim. Sanirim hic bir iliski ilk günkü gibi kalmiyo zaten, bi kere insanlar degisiyo zamanla. Eninde sonunda herkes yipraniyo illa.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?