- 17 Aralık 2009
- 8.527
- 105
- 363
- Konu Sahibi Betul_20162010
-
- #12.621
cnmçok geçmiş olsunn inşallah başarılı geçer operasyon,evet ya çok arttı dünyanın dengesi bozuldu yediklerimiz bile yararlıdeğil zararlı çok normal artmasıhepimizinkorusun bu iletten,yakalananlarında ALLAH yardımcısı olsuncanım çook geçmiş olsun rabbim tez zamanda şifalar versin annene kardeşine akrabana ve tüm hastalara
bende bi tanıdığımın akciğer kanseri olduğunu pazartesi amelit olacağını öğrendim .allahım ne kadar çok arttı şu illet rabbim hepimizi muhafaza etsin
hımmmmmmm anladım canım.
Muhabbetınız bol olsun afıyet olsun sımdıden
ya yok erce ben sevmedım bu gune benzer aksam toplantılarını falan. Elımden geldıkce uzak duracagım. Napıyım bırazcık antısosyal olurum zayıflayıncaya kadar :)))))) gercı zaten kasım sonu dedı mı bız dısarı cıkamayız enazından ben kar ve bvuzdan korkup cıkmam kolay kolay.
Aksamları meyve bıle yemıyordum ben. Ama dun kısır yedım azıcık kek de yedım mesela.
ne güzel tekrar maşallah ben buna teşebbüs bile edmedim çünküannem başta tavrını koydu bakmam konusunda,düşün kayınvalidemin evinde rahat evladım kırsın döksün canı sağ olsun diyor kırılan alınır diyor ama annem aman şöyle aman böyle neyse ya böyle yazınca kendimi kötü hissediyorum yani bunlarıyazma sebebim annemi kötülemek değil sadece bu halleri beni üzüyor
a.s cnm bende gelemmi hem yardım ederim hemde yerim güzel yemeklerinden
kız banada berklerim kahveyee:))
beniağlatcan şimdi resmen sen yazıkça kendimi görüyorum onlar böyle yaptıkça biz< evlatlarımıza daha bi sıkı sarılcaz o yüzden içten seviyorum lafını hyiçhazmedemiyorum bir anne baba evladını içdende dışdanda sevmelibboçocuksevgiyle büyümeli eksik büyümemelineyse çok üzülüyorum yazarken bile resmen içim boşluk ercem
ne güzel ya sizin bu toplantılaraimreniyorum valla bende hastakıkdan dikkat edemiyorum p.tesi günü bomba gibi geri dönücem
katılıyorum buaraya amacımız kesinlikle annemizi kötülemek değil azıcık rahatlamak .yoksa normal hayatta kimseye anlatmadığımız şeyler bunlar .beklediğimiz sadece bi kere içten yavruuummm deseydiler saçımızı okçasaydılar .yoksa annem evde yaptığı her tatlıdan her hamurişinden hem abime hem bana gönderir belkide sevgisini anlatma şekli budur bilemicem .mesala halam gözüme bakar der ki senin moralin bozuk noldu yani böle içten değil herkesin karakteri
son bişey daha yazıp bu konuyu kapatıcam başım ağrıdı
hani kızım şohbenden zehirlendi ya kışın
o gece hastanede olmalarını yanımda olmalarını çok isterdim .ben eşime arkadaşıma sarılıp ağlarken .kızımın yaşadığına inanamazken dualar ederken yanımda olsaydılar .haa arabaları yok gecenin o saatinde nasıl gelcekler ee taksiler var durumlarıda iyi ama gelmediler neden çünki ne annem ne babam hastalık görmediler acil bi durumla karşılaşmadılar hayatları hep monotondu
allahım sen affet yarabbim doldum taştım yine
hımmmmmmm anladım canım.
Muhabbetınız bol olsun afıyet olsun sımdıden
ya yok erce ben sevmedım bu gune benzer aksam toplantılarını falan. Elımden geldıkce uzak duracagım. Napıyım bırazcık antısosyal olurum zayıflayıncaya kadar :)))))) gercı zaten kasım sonu dedı mı bız dısarı cıkamayız enazından ben kar ve bvuzdan korkup cıkmam kolay kolay.
Aksamları meyve bıle yemıyordum ben. Ama dun kısır yedım azıcık kek de yedım mesela.
gel canım gel azcık işin ucundan tutarsın zaten şurdan totomu kaldırıp gidemedim bi türlü sohbet güzel
valla duygu dünden beri şuraya yazdıkça ağlıyorum sinirim hopladı galiba biz fazla hassasız biraz vurdumduymaz olmak lazım hayatta
beni bitiren bu toplantılar duygucum pazar gününe kaç çeşit yapcam varya off off gelde yeme bunlardan
keşke gelsem seni yakından tanımak çokbisterdimm...
bende çok dertliyim geçtiğimiz yıllarda çoktakardım şimdi kabul ettim benim annem böyle dedim kendiüzmek yerineonu böyle kabuletmeyi öğrendim takmamayaçalışıyorum haklı bile olsam alttanalıyorum sırf kötü olmayım diye neysee sağlıkolsun..
cnm sen bu toplantılarla zayıflamayı öğrencen çünkü ideal kg dagelsensizin bu toplantılar olcak sen bunlarla ideal kg düşmeye çalış senin metabolizma çalışıyor çünkü başka bir olsa asla veremez aksine alır
gerçekten öle birazda troitim yüzünden heralde yoksa bu yediklerimle binn kilo olurum ben .bide çok hareketliyim yerimde durmam hiç onların sayesinde
benim sülalede herkes yemek ve ikram işini abartır .tatlı her zaman olur öle alışmışız .sofrada tatlı olmazsa eksik sayar babam ve pekmezin üstüne ceviz döküp ekmek sürer yer
ve zayıf insandan hoşlanmazlar hastamısın derler
hedefim bayrama kadar 67 olup kavurmalardan rahat rahat yemek
not...başka topikte olsam beni çoktan topikten atmışlardı valla allah razı olsun sizden o kadar kaçamağa hala buradayım
seviyorummmmm hepiniziiiiii
bi sattir buradayım artık gitmem lazımmm
duygucum ben sigarayı bırakınca tüller kirlenmiyo artık hep ben kirletmişim canım evimi kimbilir içim nasıldır .inşallah temizlenmiştir
çok acıyorum çok sigara içtiğim yıllara
aayyy çenem düştü yahu
gidiyorummmmmm
ANNEME AÇIK MEKTUP
Sevgili annecigim,
Ne garip; yeni yeni farkediyorum ki, çocuklari anne olunca çocuklasiyor anneler... Ve insan, zamanin nasil insafsiz bir ögütücü oldugunu bu rol degisiminde anliyor. Eminim karnindaki ilk tekmemden, hatta doktorlarin 'Bundan sonra agir kaldirmak yok' müjdesinden beridir iki kisilik yasiyorsun yasami...
Dogum odasinda bir küçük el saçlarina tutununca degisti hersey ve o el, o saçtan hiç eksik olmasin istedin.
Kimbilir kaç geceyi karyola basuçlarinda derin iç çekisler dinleyip hüzünlenerek uykusuz geçirdin, kaç emzirme seansinda bitkin uyuyakaldin. O gün bugündür hayati, bir toprakla çiçegi kadar ortak üretiyor, tüketiyoruz.
Yolboyu, kusurlarini hiç görmedik birbirimizin, yeteneklerimizi abarttik karsilikli; toz kondurmadik üzerimize, kol kanat gerdik... Ben dünyanin en iyi evladiydim, sense tarihin en iyi annesi... Her çiglikta basucumda bitecegini bilmenin güveniyle büyüdüm. Her derdimde benden çok dertlenecegini bilmenin o bencil aliskanligiyla ayakta kaldim.
Sevginle donandim...
Ama sonra birden o korkunç çark devreye girdi ve yasamin acimasiz kurali isledi: Büyüdüm...
Senin kollarinda 'sen'den habersiz, bambaska bir 'ben' çikti ortaya. Bazen o eski 'ben'e hiç benzemeyen bir 'ben'... Çünkü farkettim ki anlattigin masallarin yasamda karsiligi yokmus. Kizlar bir prens umuduyla kurbagalari öpedursun, ben her yalanda burnumu yokladim. Sasirdim. Bostandaki lahanalarin, isirilmis lahanalarin ve benzeri pastoral ninnilerin modasinin geçtigini gördüm sokakta...
Söyleyemedim sana...
'Yasamin degistigini, eski tecrübelerin artik eskisi kadar geçerli olmadigini' anlatan kitaplari salonun ortasinda açik biraktim, açip okuyasin diye...
Her kusagin o vazgeçilmez ikilemi depresti yeniden: 'Devir de amma degisti' diye yakinirken sen; ben ilginle boguldugumdan dertlendim. Bir yerim yaralandiginda 'Anam görürse ne kadar üzülür' diye gizlemeye çalismak küçük bir çocuk için nasil bir yüktür bilir misin? Acindan çok onda yaratacagin aci, acitir canini...
Oysa ne çok acilar paylastik seninle...Ve ne çok sevinçler yasadik beraber...Nasil dar günlerde yardima kosup, kaç senligine ortak olduk birbirimizin? ... Lakin artik kafesten uçma vaktiydi.'Danalarin girdigi bostan'da ayakta kalabilmenin yolu, tek basina kanat çirpmayi ögrenmekten geçiyordu.
Yargiladik birbirimizi bir dönem...Sorguladik... Sen bana es dost çocuklarini örnek gösterdikçe, ben seni es dost ebeveynleriyle kiyaslar oldum. Sen her sohbete 'Bizim çocuklugumuzda...' diye basladikça ben, degisen takvim yapraklarini koydum önüne... Nasil da zalim bir çark bu degil mi? Doguyor, doguruyor ve günün birinde yuvadan uçacagini bile bile koca bir ömrü karsiliksiz veriyorsun... ...Ve hayat birden issiz bir adaya dönüsüveriyor. Sonrasi kâh bir kapi zili beklentisi, kâh bir mektup, kâh bir telefon sesi... Gizliden gizliye özlenen bir torun müjdesi...
Fotograflar sarardikça solan bir yasam ve uzaklastikça yakinlastigimiz bir mazinin geri dönmez anilari... Yazilarla konustuk öyle zamanlarda...Bakislarla anlastik. Aglastik birbirimizden gizleyerek acilarimizi... Bir mimikle özlestik, bir gülüsle kavustuk. Ben büyürken seni de büyüttüm.
Simdi çok daha iyi anliyoruz birbirimizi... Çünkü küçücük bir el saçlarimi kavriyor geceleri... Karyola baslarinda uykusuz geceler geçiriyorum. Pastoral ninnilerle büyütüyoruz oglumu; yalanci çocuklarin burunlari uzuyor masallarda, öpülen kurbagalar prens oluyor.
...Ve yasamin degistigini, eski tecrübelerin geçersizlestigini anlatan kitaplari kaldiriyoruz salondan gizli gizli... O korkunç çark, acimasiz bir hizla dönmeye devam ediyor. Zaman, ögütüyor kusaklari...
Insan ancak mahrum kalinca anliyor sevginin degerini... Bense sevginden mahrum kalmaya fazla dayanamayacagimi biliyorum. O yüzden bu Anneler Günü'nde sana upuzun bir ömür diliyorum.
Hem biliyor musun? 'Seni çok seviyorum'......
Can Dündar
ya biz obölümü aştık biz burda hayata dair herşeyden konuşuyoruz diyet ,spor,dert tasa,hastalık ,çocukvs.. arada bir menü eleştirs iküçük yarışmalar biz kemikleştik artık sayımız belli ben halimden memnunum
sende 67 kg düşer istediğin gibi yer içersin inşallah bayramda malesef ben kurban bayramını et olyından dolayı sevmem kimegitsem etkokusu neyseki annem vekayınvalidem bana ayrı yiyecekhazırlarr:)))sen benim yerime 'de ye, ne var çiğköfte bayramıolsa adana dürüm bayramı olsa tam benlilk olur tövbe yarabbi günha girmiyorumdur inşallah..
boşver zararın neresinden dönersen kar'dırevinde tadilat oldu doğalgazın döşendi perdelirinde artık mis senin çiğerlerde mis ohhhhh valla ideolumsun çokgüçlü birkadınsın seviyorum ulen seniiii(kadirizimim tuttugünaydın yine)
leyyacım ALLAH annenle muhabbetiniarttırsınama şu konuda sana katılmıyorum.örnek:bekarken mhallede bi kadın vardı 3 çocuk 3 çocuğuda annesini hep üxzerdi hatta öyle işler açtılar annlerinin başına kadın evini barkını saatı kaçı borçlardan ma evlatlarını hep ırtladı kadının sonu paraç parça bir ormanda ölmek oldu düşün ama anne evlatlarını hep kol kanat gerdi
benim konum ben evet çok asi biriydim genç kızken annemin kardşeime olan düşkünlüğünü gördükçe daha bi hırçınlaşıyordum yani annem banamukabbel daravranıp bwen ona kötü davranmıyordum o hep soğuk biriydi bende hırçın,amakardeşime karşı öyle değildi daha önce kıskanırdım şimdi aştım onu öyle kabul ediyorum ve bir anna olarak onun beni 9aykarnında taşıdığını düşünüyorumemzirdiğini beni bugünlerime getirdğimi düşünüp onu öylekabulb ediyorum ve seviyorum annemin bana göstermediği şevkati ilgili ben evladıma gösteriyorumve asdla içimden seviyorum sevgimi belli etmiyorumkelimesini kabul etmiyorum bir anne baba evladını sevdiğini hep belli etmeli bence evlat asla ayırmamalı
maşallah ilişkinize ,bende elimden geleni yapıyorum görsen annem hep sitam eder bana yaptığın şeylerin altında hep sebep arar laf çarpar artıkhiç önemsemiyorum laf değiştiryorum yada sadece dinleyip yorum yapmıyorum onu öyle kabul ettimeskiden olsa o sitem ederdi bende ederdim kendi ifade etmek içinçırpınırdım sonuçkavga ederdik ama artık hiç tepkim yok ama gel gör içimde kapanmayan koca bir boşlukk var öyleböyle değilki anne boşluğu var43:
annemı asla uzmedım. Annem kendı annesı ıle de soguk bır ılıskısı vardı ayrıca annem evlenınce attan ınıp esege bınmek gıbı bır hayata baslamıs psıkolojısı bozulmus bır de kardesım hasta dogunca. Herseyın acısını benden cıkardı resmen.
ALLAHIN 100 MERHAMETİNDEN 1 'ni ANNEYE VERMİŞ ALLAH (YaNLIŞIM VARSA DÜZELTİN BÖYLE DUYMUŞTUM)düşün annlerdeki merhameti senin evladınseni üzse sen sevmicekmisin??ben buna katılmıyorum kırılabilir ki bu bile geçici olmalı annenin evladına sevgisi şevkati sonsuzolmalı ,bence tek çıkarsız ilişiki anne evlat sevgisi olmalı
canim ona bakarsan her ailede evlat ayrimciligi var sanirim özelliklede bizim zamanlarimizda, bende bunu ya$adim abimin her istedigi olurdu benim olmazdi, hiç unutmam annem hep buzluga $u cornetto tarzinda ve max tarzinda dondurmalar koyardi, ve biz en çok cornettolari severdik, ve ilk önce ben annemden dondurma isterdim eger sadece 1 cornetto kaldiysa onu illaki abime verirdi bana ise max lar kalirdi hiç sevmezdim (halada öyle) ne bileyim ona kurban olayim derdi öper sarilirdi bana hiç ama hiç bir $ekilde sevgisini göstermezdi, ben gizli gizli aglardim. Ama zaman geçtikce bana daha çok baglandi, ama bende hep sabrettim dedigim gibi hiç kirmadim uff puff demedim, $u an o kadar mutluyum ki eskiden hep içime attigim için, çünkü $uan bana ettigi dualari duyunca agliyorum resmen, Allah herkese nasip etsin böyle güzel dualar
bende anne olunca çocuguma sürekli sevgimi belli edecegim, eskiler hiç belli etmezdi...
seninki farkli bir durummu$, melek olsan bile yinede yaranamazsin, Allah yardimcin olsun, sanada mükafatini verssin
ben sevgi konusunda bir$ey demedim yada dediysem yanli$ söyledim, tabiki anne her evladini sever, ama bazilarini az bazilarini çok, benim karde$im anneme dedigini birakmiyor (küfür etmiyor yanli$ anla$ilmasin) ama anneme resmen dü$man gibi davraniyor, hayatta kimseyi sevmiyor, çok bencil hep kendisini hakli görüyor anlatsam $oka girersiniz, ben bile çogu zaman karde$ime nefret duyuyorum ! bazen sinirden benide annemide aglatiyor...eee böyle durumlarda anne nasil sevgisini göstersinki? tabiki sever, ama annem $imdiden diyor ben onun çocuguna falan bakmam ne hali varsa görsün diye...anneme hak vermemek elde degil, annem karde$imden ne iyilik gördüki ona iyilik etsin, ben böyle dü$ünüyorum, sakin yanli$ anlama ben sana sende kötüydün ondandir demiyorum ama bizim ailede durum bu açikcasi...
aynen bende katiliyorum aglarsa anam aglar derler ya i$te o çok dogru ama i$te
BU ARADA KIZLAR EGER KENDIMI YANLI$ IFADE EDIP SIZLERI ÜZDÜYSEM $IMDIDEN ÖZÜR DILERIM, ASLA KIMSEYI KÖTÜ EVLAT DIYE SUCLAMAM SUCLAYAMAM
ANNEME AÇIK MEKTUP
Sevgili annecigim,
Ne garip; yeni yeni farkediyorum ki, çocuklari anne olunca çocuklasiyor anneler... Ve insan, zamanin nasil insafsiz bir ögütücü oldugunu bu rol degisiminde anliyor. Eminim karnindaki ilk tekmemden, hatta doktorlarin 'Bundan sonra agir kaldirmak yok' müjdesinden beridir iki kisilik yasiyorsun yasami...
Dogum odasinda bir küçük el saçlarina tutununca degisti hersey ve o el, o saçtan hiç eksik olmasin istedin.
Kimbilir kaç geceyi karyola basuçlarinda derin iç çekisler dinleyip hüzünlenerek uykusuz geçirdin, kaç emzirme seansinda bitkin uyuyakaldin. O gün bugündür hayati, bir toprakla çiçegi kadar ortak üretiyor, tüketiyoruz.
Yolboyu, kusurlarini hiç görmedik birbirimizin, yeteneklerimizi abarttik karsilikli; toz kondurmadik üzerimize, kol kanat gerdik... Ben dünyanin en iyi evladiydim, sense tarihin en iyi annesi... Her çiglikta basucumda bitecegini bilmenin güveniyle büyüdüm. Her derdimde benden çok dertlenecegini bilmenin o bencil aliskanligiyla ayakta kaldim.
Sevginle donandim...
Ama sonra birden o korkunç çark devreye girdi ve yasamin acimasiz kurali isledi: Büyüdüm...
Senin kollarinda 'sen'den habersiz, bambaska bir 'ben' çikti ortaya. Bazen o eski 'ben'e hiç benzemeyen bir 'ben'... Çünkü farkettim ki anlattigin masallarin yasamda karsiligi yokmus. Kizlar bir prens umuduyla kurbagalari öpedursun, ben her yalanda burnumu yokladim. Sasirdim. Bostandaki lahanalarin, isirilmis lahanalarin ve benzeri pastoral ninnilerin modasinin geçtigini gördüm sokakta...
Söyleyemedim sana...
'Yasamin degistigini, eski tecrübelerin artik eskisi kadar geçerli olmadigini' anlatan kitaplari salonun ortasinda açik biraktim, açip okuyasin diye...
Her kusagin o vazgeçilmez ikilemi depresti yeniden: 'Devir de amma degisti' diye yakinirken sen; ben ilginle boguldugumdan dertlendim. Bir yerim yaralandiginda 'Anam görürse ne kadar üzülür' diye gizlemeye çalismak küçük bir çocuk için nasil bir yüktür bilir misin? Acindan çok onda yaratacagin aci, acitir canini...
Oysa ne çok acilar paylastik seninle...Ve ne çok sevinçler yasadik beraber...Nasil dar günlerde yardima kosup, kaç senligine ortak olduk birbirimizin? ... Lakin artik kafesten uçma vaktiydi.'Danalarin girdigi bostan'da ayakta kalabilmenin yolu, tek basina kanat çirpmayi ögrenmekten geçiyordu.
Yargiladik birbirimizi bir dönem...Sorguladik... Sen bana es dost çocuklarini örnek gösterdikçe, ben seni es dost ebeveynleriyle kiyaslar oldum. Sen her sohbete 'Bizim çocuklugumuzda...' diye basladikça ben, degisen takvim yapraklarini koydum önüne... Nasil da zalim bir çark bu degil mi? Doguyor, doguruyor ve günün birinde yuvadan uçacagini bile bile koca bir ömrü karsiliksiz veriyorsun... ...Ve hayat birden issiz bir adaya dönüsüveriyor. Sonrasi kâh bir kapi zili beklentisi, kâh bir mektup, kâh bir telefon sesi... Gizliden gizliye özlenen bir torun müjdesi...
Fotograflar sarardikça solan bir yasam ve uzaklastikça yakinlastigimiz bir mazinin geri dönmez anilari... Yazilarla konustuk öyle zamanlarda...Bakislarla anlastik. Aglastik birbirimizden gizleyerek acilarimizi... Bir mimikle özlestik, bir gülüsle kavustuk. Ben büyürken seni de büyüttüm.
Simdi çok daha iyi anliyoruz birbirimizi... Çünkü küçücük bir el saçlarimi kavriyor geceleri... Karyola baslarinda uykusuz geceler geçiriyorum. Pastoral ninnilerle büyütüyoruz oglumu; yalanci çocuklarin burunlari uzuyor masallarda, öpülen kurbagalar prens oluyor.
...Ve yasamin degistigini, eski tecrübelerin geçersizlestigini anlatan kitaplari kaldiriyoruz salondan gizli gizli... O korkunç çark, acimasiz bir hizla dönmeye devam ediyor. Zaman, ögütüyor kusaklari...
Insan ancak mahrum kalinca anliyor sevginin degerini... Bense sevginden mahrum kalmaya fazla dayanamayacagimi biliyorum. O yüzden bu Anneler Günü'nde sana upuzun bir ömür diliyorum.
Hem biliyor musun? 'Seni çok seviyorum'......
Can Dündar
olurmugüzel leyyam herkez aynı fikirde olmak zorunda değilki,sende kendi düşüncelerini yazdın..canim ona bakarsan her ailede evlat ayrimciligi var sanirim özelliklede bizim zamanlarimizda, bende bunu ya$adim abimin her istedigi olurdu benim olmazdi, hiç unutmam annem hep buzluga $u cornetto tarzinda ve max tarzinda dondurmalar koyardi, ve biz en çok cornettolari severdik, ve ilk önce ben annemden dondurma isterdim eger sadece 1 cornetto kaldiysa onu illaki abime verirdi bana ise max lar kalirdi hiç sevmezdim (halada öyle) ne bileyim ona kurban olayim derdi öper sarilirdi bana hiç ama hiç bir $ekilde sevgisini göstermezdi, ben gizli gizli aglardim. Ama zaman geçtikce bana daha çok baglandi, ama bende hep sabrettim dedigim gibi hiç kirmadim uff puff demedim, $u an o kadar mutluyum ki eskiden hep içime attigim için, çünkü $uan bana ettigi dualari duyunca agliyorum resmen, allah herkese nasip etsin böyle güzel dualar
bende anne olunca çocuguma sürekli sevgimi belli edecegim, eskiler hiç belli etmezdi...
Seninki farkli bir durummu$, melek olsan bile yinede yaranamazsin, allah yardimcin olsun, sanada mükafatini verssin
ben sevgi konusunda bir$ey demedim yada dediysem yanli$ söyledim, tabiki anne her evladini sever, ama bazilarini az bazilarini çok, benim karde$im anneme dedigini birakmiyor (küfür etmiyor yanli$ anla$ilmasin) ama anneme resmen dü$man gibi davraniyor, hayatta kimseyi sevmiyor, çok bencil hep kendisini hakli görüyor anlatsam $oka girersiniz, ben bile çogu zaman karde$ime nefret duyuyorum ! Bazen sinirden benide annemide aglatiyor...eee böyle durumlarda anne nasil sevgisini göstersinki? Tabiki sever, ama annem $imdiden diyor ben onun çocuguna falan bakmam ne hali varsa görsün diye...anneme hak vermemek elde degil, annem karde$imden ne iyilik gördüki ona iyilik etsin, ben böyle dü$ünüyorum, sakin yanli$ anlama ben sana sende kötüydün ondandir demiyorum ama bizim ailede durum bu açikcasi...
Aynen bende katiliyorum aglarsa anam aglar derler ya i$te o çok dogru ama i$te
bu arada kızlar eger kendımı yanlı$ ıfade edıp sızlerı üzdüysem $ımdıden özür dılerım, asla kımseyı kötü evlat dıye suclamam suclayamam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?