erkek arkadaşımla ayrılalı çok değil, ayrılalı topu topu bir kaç ay oldu... ben çok üzüldüm ayrıldıktan sonra çok sancılı bir süreç yaşıyorum onu bir an önce unutmaya çalışıyorum.. kolay değil sevgi var, alışkanlık var kolay kolay unutulmuyor... ben üzüle durayım adam nişanlanmış evleniyor bile... bu kadar kısa sürede hemde.. ee tabi zengin bir ailenin kızı olması, kızın altında son model arabası olması, mimar olup aylık beş bin tl gibi bir maaşının olması bir kaç ay gibi kısa sürede evlenmek için son derece yeterli kriterler... beklemeye gerek yok mazallah kaçar böyle yağlı bir kısmet... düşündükçe canım yanıyor bana hep hırçın, kuralcı olan insan şimdi nişanlısının yanında uysal oluvermiş aşkım aşkım diye geziyor kızın peşinde ( kaç yıl flört ettik bir kere aşkım demedi bana)... kaç yıldır tanıdığım bir insandı , eş seçerken maddiyata değilde maneviyata baktığını zannederdim çok yanılmışım hiç tanımamışım ben bu adamı.... çok üzüldüm psikolojim bozuldu... birini kendime bağlamak için çok mu para kazanmam lazım bu mudur artık olay... zengin olmak, iyi bir işinin ,zengin bir ailenin,, altında arabanın, çok yüksek maaş almak mıdır? artık böylemi ben mi yanlış algılıyorum..