Zihinsel engelli kardeşi olanlar.

eşiniz evlenirken kabul etmiş miydi ileride sizin bakma durumunuz olacağını? kolay bir karar değil.
onun için de sizin için de zor bir durum, çocuğunuz büyüdüğünde daha az etkilenecektir ama size büyük iş düşüyor.
allah yardımcınız olsun şimdiden.
 
dile getirmek gerekmiyor görünen birşey ailenizde engelli var mı bilmiyorum am yok gibi konuşuyorsunuz hastalık durumları gibi konuşamayız çünkü bu insan doğduğu andan ölümüne kadar birine muhtaç ve bu görünen bilinen birşey böyle birine bakma korkusu olan şahıs zaten engelli birinin kardeşi ile de evlenmez başıma geldi biliyorum yorumunuzdan anladığım kadarı ile siz ayrım yapan insanlardansınız eşimin ailesi benim ailem diye unutmayın ki kimsenin yarını belli değil bu durumları yaşamamış biri olarak size sıradan anne baba bakım tartışması gibi görünüyor ama yle değil
 
Merhaba
Ne desem bilemedim ama konu çok içime oturdu sadece oğlunuza empati yapmak istiyorum
Sadece o buyumeden en azından üniversite çağına gelmeden aynı evi düşünmeyin, anne babanız gençmiş Allah ömür versin biri olse bile diğeri baksın... ciddiyetle yazıyorum inanın bana... oğlunuzla kardeşiniz gibi yas farkıyla zihinsel engelli bir bireyle büyüdüm, küçücük yaşımda yaşadığım depresyonun haddi hesabı yok... hiç çocuk olmadım ben, fedakarlık sorumluluk vs... üniversite eğitimine karar verirken yapacağım işi bile düşünürken hep onun sorumluluğunu hissettim... verhasil herkes önce kendi çocuğundan sorumlu, oglunuza sağlıklı büyüme imkanı tanıyın önce... ben annemi ve babamı sorumsuzluklarından ötürü affetmedim, esek kadar kadın oldum-34 yaşındayım- hala da affetmiyorum...
Kardeşinizin geleceğini anne babanız düşünsün önce... o işler öyle olmuyor ergenliğe kadar yaşadıklarinizla sonrasını bir tutmayın... yasamayan bilemez, evet sevap Allah'ın armağanı vs... dışarıdan bakınca böyle görünür... kendin yaşayınca aynı olmuyor... oğlunuza neden ben dedirtmeyin... o sizin kardeşiniz ama oğlunuzun değil unutmayın... ayni ev çok farklı olur annenizin evinden
 
Beni tanimiyorsunuz dogal olarakta yasamimi ve goruslerimi bilmiyorsunuz. Burda bambaska birseyden farkli bir yorum cikarmissiniz. Gayette bu yasamin tam gobeginde biri olarak objektif yorum yapiyorum. Konu sahibinede karsilasilacsk sorunlari baya detayli yazdim. Şunu kaciriyorsunuz ben bakilmayacak demiyorum essek gibi bakacak diyenlere soyluyorum. Istememe gibi bir hakkida var. Zaten oyle bir durumda esin olacak insana dersin ailemde engelli bir birey var aileme birsey olursa ona ben bakacagim. Sana uygun olursa evlenelim. Tamam diyorsa zaten dediginizde sonuna kadar haklisiniz. Hic soylemeden artik biz bakacagiz demeyide o insana yapilan haksizlik olarak goruyorum. Iki taraftan yaklasmaya calusiyorum olaya..
 
Birde bu durum anne baba normal bakiminda cok daha zor oldugu icin dedim. Yasaminiz ki sadece sizin degil o evdeki herkesin yasami kokten degisecek
 
yaşamınızı bilemem ama şuda açıkki ortada engelli bir birey var ben tek ablasıyım evleniyorum o kişi bunu görüyor ömüğr allahtan kimin kalıp kimin yaşayacağını bilemeyiz hiçbir zaman bunu karşı tarafa dile getirmesekte karşı taraf bunu görebiliyordur evlenmeden önce ... benim engelli kardeşim var diye evlenmeyi evlendirmeyi seçmeyen insanlar gördüm sebibi açıkça belli ilerde bakma korkusu bence evlenen kişi kısmende olsa kabul etmiş oluyor ..
 
Birde bu durum anne baba normal bakiminda cok daha zor oldugu icin dedim. Yasaminiz ki sadece sizin degil o evdeki herkesin yasami kokten degisecek
kardeşim yüzde yüz engelli bakımı hiç kolay değil ben ablaydım çocukluğuma dönüp baktığım zaman bile çok şey üstlenmişim alt üst oluyor insan çok iyi biliyorum
 
Anne baba evindeyken mümkün mertebe destek sağlayın, Allah gecinden versin ikisini de kaybederseniz o zaman oturup ne yapacaginiza karar verirsiniz... bizim insanımız hep yüce gönüllüdür zaten, hiç bilmediği konularda ahkam keserler, insani kınarlar bakmayın siz... evet basa gelen çekilir ama fazla duygusallık da işleri zora sokar... eşinizin fikri tabiki önemli o sizin yoldaşınız hayatı birlikte sırtlanıyorsunuz onun fikri önemsiz diyemez hiçkimse
 

evlendirmemeyi seçen insanlar da kendi evlatlarını düşünüyorlardır, gerçekten çok zor bir karar. kendi kanından olan kardeşine bakmak insana zor gelmez ama başkasının şiddet eğilimi olan, kaç yaşına gelmiş, her türlü bakıma muhtaç kardeşiyle bir ömür geçirmek herkesin kaldırabileceği bir şey değildir. iki taraf için de en uygun en zararsız yol seçilmeli. mesela sizin ailenizin tavsiyesi uygun, bir ev daha açmak bakıcı tutmak vs. ama yine de onsuz bir yere gidemezsiniz, tatile gidemezsiniz vs. her eş ve her çocuk bunu kaldıramaz.
 
Her şekli zor kimse çocuğunun böyle bur hayat yaşamasını istemez çünkü sosyal hayat kalmıyor... annemlerin maddi durumu orta halli bize bu imkani sağlayabilir ama herkes yapamaz ki bunu .. zor bir durum
 
Gercekten amlatmak istedigim buydu olayin bu tarafi
 
Benimde down sendromlu 19 yaşında kız kardeşim var. Altı bağlanıyor. Kendi kendine yemek yiyemiyor. Bakımı çok çok zor. Annem ona severek canı gönülden bakıyor. Ama geçen ameliyat oldu., 4 gün ben baktım kardeşime. Sanırım ergenlikten dolayı o kadar agresif ki önüne geleni dağıtıyor parçalıyor. Yatağına götürmek iştesen Gitmez. Sürekli yemek yemek istiyor. Hastane de kıyamam her yemek yiyenin yanına gidiyor. Yürümek istemediğinde kendini yere atıyor. Allahım sabır versin o kadar zorki. Hem kendine hem bakan için. Rabbim anneme sağlıklı uzun ömürler versin.ona bir şey olsa nasıl olur hiç bilmiyorum kendim evliyim çalışıyorum. Yani diyeceğim büyük sorumluluk
 
Hayırlısı olsun, inşallah bir gün her şey güzel olur. Teşekkür ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…