Sanırım siz sizin hakkınızda olumsuz düşünülmesiden rahatsızsınız. Eğer oraya gitmezseniz bu düşüncenin var olacağını veya büyüyeceği gibi bir düşünceniz var. Sevmediğiniz kişi ile görüşme siniz doğal bence bu ama sevmiyorum diye sadece 3 kişi ile takılmak çok makul değil farklı insan tanımak her zaman iyidir ufkunuzu açar. Sevmediğiniz kaç kişi olabilir ki zaten liseyi sevmeseniz ünide olur o onun arkadaşı derken zaten sosyal ortamını oluşur.ya şeyi hiç sevmiyorum, böyle yapınca asosyal üşengeç vs. diye nitelendiriliyoruz, sorsak çoğu lise arkadaşım öyle der kesin. ama orda kasıntı, yapmacık durmaktansa hiç gelmemeyi tercih ediyorum sadece
Anılar güzel insanlarla olur, enerjinizin tuttuğu, güvenebildiğiniz kişilerle.evet ben de ayynı böyleyim, sadece geriye dönüp baktığımda çok fazla anı birikterememekten korkuyorum. herkes bu yaşlarda yaptıklarından bahsederken belki de sırf kendimi o ortama çok da yakın hissedemedim diye olabilecek güzel anıları engellemişim gibi geliyor.
Ben de niye böyle yabaniyim diyordum, meğer burç özelliğiymiş desenizeYalniz olmak guzeldir. Bunu yalniz bir akrep olarak yaziyorum. Insanlar beni hasta ediyor. O kibirleri yalanlari merhametsizlikleri iki yuzlulukleri. Biri masadan kalkinca arkasindan dedikodu yapmalari. Gruplasmalari beni hasta ediyor dayanamiyorum.
benim de yukselenim akrep :)Yalniz olmak guzeldir. Bunu yalniz bir akrep olarak yaziyorum. Insanlar beni hasta ediyor. O kibirleri yalanlari merhametsizlikleri iki yuzlulukleri. Biri masadan kalkinca arkasindan dedikodu yapmalari. Gruplasmalari beni hasta ediyor dayanamiyorum.
Ben zorunlu olduğum yerlere de gitmiyorum :) 2 yıldır pandemiyi bahane edip çok yakın akrabaların düğünlerine gitmedim mesela hiç de kafama takmadım ben böyle mutluyum isteyen istediğini düşünsün kendiniz kötü hissetmeyin bu dünya ya ikinci kez gelmiyoruz ve dediğiniz gibi insanlar ne yaparsanız yapın sizin hakkınızda aynı şekilde düşünmeye devam ediyorlar ben negatif insanlardan olabildiğince uzak duruyorum gayette mutluyumbaşlıkta da anlattığım gibi zorunluluğum olmadıkça sevmediğim ortamlarda bulunmak istemiyorum. şimdi diyeceksiniz ki ee bunda sorun ne?
örnek vereyim haftaya lise buluşması yapılacak(şuan üniversitede okuyorum). lisedekilerden nefret ediyorum diyemem ama sınıftakiler benden daha yakınlardı ben bir tık daha kendimi geri planda hissettim hep.(çok kalabalık bir sınıf değiliz 14-15 kişi var). gitme zorunluluğum yok diye gitmiyorum, şimdiye kadarki hiçbir lise buluşmasına da gitmedim. birkaç lise değiştirdim ordakilerle buluşuyorum ama bu son gittiğim lisedeki sınıf buluşmalarına hiç gitmedim açıkçası.
biraz kendimi kötü hissetmeye başladım. orda çok da mutlu hissetmeyeceksem, zorunlu da değilsem neden gideyim mantığıyla düşünüyorum. hatta bende uzun süredir bu düşünce var rehberimi temizledim sosyal medya hesaplarımdan yapmacık samimiyet kurmak istemediğim kişileri çıkardım. daha mutlu hissettiğim daha rahat hissettiğim insanlarla takılıyorum burası doğru, ama çevremdeki insan sayısı da çok azalmış gibi geliyor. acaba kendimi biraz zorlamam mı gerek, çok sevmesem de geri kalmamak adına benim de dahil olmam mı gerek? diye düşünüyorum zaman zaman.
şunu da fark ettim. ben ne yaparsam yapayım zaten insanların benim hakkımdaki fikirleri pek değişmiyor. o yüzden kimseyi memnun etmek için ortamlarda bulunmak zorunda değilim açıkçası. kendimi aşmaya çalışsam, istemesem de o ortama, o buluşmaya gitsem de ne değişecek ki? sırf gitmiş olmak için, sosyal medyaya atılacak olan o fotoğrafta bulunmak için gitmiş olacağım yani. en azından mutlu olduğum şekilde, mutlu olduğum kişilerle olacaksam olayım diyorum.
sizin de fikrinizi merak ettim. sizce bu konuda biraz daha kendimi zorlayıp seçici davranmamak mı daha iyi yoksa kafamın rahatlığını düşünmek mi?
Kibir narsistlik seviyesinde genelde akrep burcuna aittir amaYalniz olmak guzeldir. Bunu yalniz bir akrep olarak yaziyorum. Insanlar beni hasta ediyor. O kibirleri yalanlari merhametsizlikleri iki yuzlulukleri. Biri masadan kalkinca arkasindan dedikodu yapmalari. Gruplasmalari beni hasta ediyor dayanamiyorum.
Siz mutluluğun formülünü bulmuşsunuz
başlıkta da anlattığım gibi zorunluluğum olmadıkça sevmediğim ortamlarda bulunmak istemiyorum. şimdi diyeceksiniz ki ee bunda sorun ne?
örnek vereyim haftaya lise buluşması yapılacak(şuan üniversitede okuyorum). lisedekilerden nefret ediyorum diyemem ama sınıftakiler benden daha yakınlardı ben bir tık daha kendimi geri planda hissettim hep.(çok kalabalık bir sınıf değiliz 14-15 kişi var). gitme zorunluluğum yok diye gitmiyorum, şimdiye kadarki hiçbir lise buluşmasına da gitmedim. birkaç lise değiştirdim ordakilerle buluşuyorum ama bu son gittiğim lisedeki sınıf buluşmalarına hiç gitmedim açıkçası.
biraz kendimi kötü hissetmeye başladım. orda çok da mutlu hissetmeyeceksem, zorunlu da değilsem neden gideyim mantığıyla düşünüyorum. hatta bende uzun süredir bu düşünce var rehberimi temizledim sosyal medya hesaplarımdan yapmacık samimiyet kurmak istemediğim kişileri çıkardım. daha mutlu hissettiğim daha rahat hissettiğim insanlarla takılıyorum burası doğru, ama çevremdeki insan sayısı da çok azalmış gibi geliyor. acaba kendimi biraz zorlamam mı gerek, çok sevmesem de geri kalmamak adına benim de dahil olmam mı gerek? diye düşünüyorum zaman zaman.
şunu da fark ettim. ben ne yaparsam yapayım zaten insanların benim hakkımdaki fikirleri pek değişmiyor. o yüzden kimseyi memnun etmek için ortamlarda bulunmak zorunda değilim açıkçası. kendimi aşmaya çalışsam, istemesem de o ortama, o buluşmaya gitsem de ne değişecek ki? sırf gitmiş olmak için, sosyal medyaya atılacak olan o fotoğrafta bulunmak için gitmiş olacağım yani. en azından mutlu olduğum şekilde, mutlu olduğum kişilerle olacaksam olayım diyorum.
sizin de fikrinizi merak ettim. sizce bu konuda biraz daha kendimi zorlayıp seçici davranmamak mı daha iyi yoksa kafamın rahatlığını düşünmek mi?
Hayir genelde sizin gibi akrebi sevmeyenlere ait aslinda.Kibir narsistlik seviyesinde genelde akrep burcuna aittir ama
Tam tersine bence annem de akrep burcu ve kuzenim de akrep burcu kız halaya çekermiş sözü doğru olsa gerek aynı annem huyu suyu ve son derece fedakar saf insanlar bu dünyaya dert çekmeye gelmiş gibiler birde aşırı temizlik hastası insanlar başka bir olumsuz yönleri yok bence annem 2 senedir tedavi oluyor dünyanın en gamsız insanına dönüştü onu acı çekerken görmektense narsist vurdumduymaz olmasını tercih ederim benim tanıdığım çoğu akrep kadını aşırı duygusal iyi insanlardıKibir narsistlik seviyesinde genelde akrep burcuna aittir ama
Yükselen ve ay burclarinin etkisindedirler 35 tn sonra öyle oluyorTam tersine bence annem de akrep burcu ve kuzenim de akrep burcu kız halaya çekermiş sözü doğru olsa gerek aynı annem huyu suyu ve son derece fedakar saf insanlar bu dünyaya dert çekmeye gelmiş gibiler birde aşırı temizlik hastası insanlar başka bir olumsuz yönleri yok bence annem 2 senedir tedavi oluyor dünyanın en gamsız insanına dönüştü onu acı çekerken görmektense narsist vurdumduymaz olmasını tercih ederim benim tanıdığım çoğu akrep kadını aşırı duygusal iyi insanlardı
Bu yaşta bu aydınlanma herkese nasip olmazbaşlıkta da anlattığım gibi zorunluluğum olmadıkça sevmediğim ortamlarda bulunmak istemiyorum. şimdi diyeceksiniz ki ee bunda sorun ne?
örnek vereyim haftaya lise buluşması yapılacak(şuan üniversitede okuyorum). lisedekilerden nefret ediyorum diyemem ama sınıftakiler benden daha yakınlardı ben bir tık daha kendimi geri planda hissettim hep.(çok kalabalık bir sınıf değiliz 14-15 kişi var). gitme zorunluluğum yok diye gitmiyorum, şimdiye kadarki hiçbir lise buluşmasına da gitmedim. birkaç lise değiştirdim ordakilerle buluşuyorum ama bu son gittiğim lisedeki sınıf buluşmalarına hiç gitmedim açıkçası.
biraz kendimi kötü hissetmeye başladım. orda çok da mutlu hissetmeyeceksem, zorunlu da değilsem neden gideyim mantığıyla düşünüyorum. hatta bende uzun süredir bu düşünce var rehberimi temizledim sosyal medya hesaplarımdan yapmacık samimiyet kurmak istemediğim kişileri çıkardım. daha mutlu hissettiğim daha rahat hissettiğim insanlarla takılıyorum burası doğru, ama çevremdeki insan sayısı da çok azalmış gibi geliyor. acaba kendimi biraz zorlamam mı gerek, çok sevmesem de geri kalmamak adına benim de dahil olmam mı gerek? diye düşünüyorum zaman zaman.
şunu da fark ettim. ben ne yaparsam yapayım zaten insanların benim hakkımdaki fikirleri pek değişmiyor. o yüzden kimseyi memnun etmek için ortamlarda bulunmak zorunda değilim açıkçası. kendimi aşmaya çalışsam, istemesem de o ortama, o buluşmaya gitsem de ne değişecek ki? sırf gitmiş olmak için, sosyal medyaya atılacak olan o fotoğrafta bulunmak için gitmiş olacağım yani. en azından mutlu olduğum şekilde, mutlu olduğum kişilerle olacaksam olayım diyorum.
sizin de fikrinizi merak ettim. sizce bu konuda biraz daha kendimi zorlayıp seçici davranmamak mı daha iyi yoksa kafamın rahatlığını düşünmek mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?