Ablamla sizce gorusmelimiyim

insanlar size yazdiginiz okunmuyor duzenler misiniz demisler siz ilk mesaji duzenlemek yerine daha yeni mesajlarinizda da aynisini yapiyorsunuz. burada kimse sizin derdiniz icin gozlerini feda etmek zorunda degil. biraz daha size vakit ayiran insanlara saygili olabilirsiniz eger buna bir engeliniz yoksa.

ayrica ablanizla da yildiziniz barismamis hicbir zaman. gorusmeyin gitsin.
 
Sizi sevmeyen ve sürekli üzen bir insanı hayatınıza çok dahil etmişsiniz. Ne gerek var bu kadar detayı hatırlayıp üzülmeye. İlişkinizi bayramdan bayrama görüşme seviyesine çekerdim sizin yerinizde olsam. Doğum yapacağınız gün eşinize izin verirler zaten, en kötü kızınızla gezer tüm gün eşiniz. Ayrıca koskoca adam bırakın sizin doğum yaptığınız günde çocuğun bakımını o düşünsün
 
bu kadar ayrıntı anlatmasaydın keşke , sabah sabah gözlerim yandı ,
sonuna kadar okuyamadım kusura bakma
 
Siz kendinizi bu sorunlu aileye Kurban mı adadiniz?Sizin de bir aileniz var. Bunu unutmuş gibisiniz.

Ben sezeryanla doğum yaptım 2 defa. Devlet hastanesinde. İkiside kan emici olan annem 1. De ve kaynanam 2.de yanımda kaldılar. Keşke kalmasalardi. Annem uyurken altıma işemisliğim va hastanede. O derece yani. Geldim eve corbami kendim yaptım. Bırakıp gittiler. Şunu demeye çalışıyorum, kendiniz halledebilirsiniz. Eşiniz çocuğunuza bakar siz hastanedeyken.

bide özünuze odaklanın. Bu kamburlari atın.
 
Konu uzun ablamla üvey kardeşiz bunu anlatmak istiyorum
Annemle babam ilk cocuklari öz ablam 8aylikken zehirli ishal salgınından ölmüş daha sonra 10 yıl boyunca esirgemedi koruyuce aile olabilmisler fakat babam ozamanlar memur vs olmadığı mülk olmadığı için evlat alamamislar sonra annemin köylüsü hamile olan bayan annaneme kendi gidip hamileyim eşim çobanlık yapıyor köylünün verdiği yetmiyor bakamicam günü doldu aldiramiyorum senin kızın evlat arıyormuş verelim diye haber salmış annem babam havaya ucmuslar doğuma kadar o ailenin herşeyi yapılmış doğduktan 1 hafta sonra evlat olarak nüfusa almışlar ablamı ablamın babası dilsiz sağır olduğu için çalışmamış ablamda 5.cocukmus 2 abisi ceza evinde 1 ablası köylünün dediğine göre kötü yola düşmüş yıllardır haber yok neyse
Ablamla benim 5 kardeşim 8 yaş farkı var ben 18 yıl sonra ilk evlat olmuşum okadar tedaviye rağmen olmazken Rabbim sonradan belki ablamı aldıkları için bizi bağışlamış ben 7aylik doğmuşum ve geç doğum yaptığı için annem hastanelerde geçirilen bı bebekligim olmuş epilepsi krizlerin 15 yaşıma kadar devam etti kardeşim ise disleksi ve raporu var 7 yaşından beri ablam ailesini süt anne baba olarak hep bildi her bayram her tatilde götürdüler hatta ailecek gider annemin köyünde süt anne derdik bizde kalırdık günlerce şehire geldikleri zaman onlarda bizde kalirdi ozamanlar ben çocuğum n3derlerse sorgulamazdik süt anne kim için neden derdik diye fakat ablam 16 yaşına bastığında öğrendim evlatlık olduğunu ve üzülmüştüm ben hep küçükken kendimi yargılardim bana her tokatinda her baskısında her özürlü hastalıklı degisinde meğer kendi cocuklugundan bilir annemler yokken ondan beni dovermis söylersem bidaha dayak yerdim bide
Ablam hem ozguvensiz hem kendini beğenmişti üvey diye en çok ona alınır herşey ona yapılır biz hep 2 3 plan olurduk sadece annemle babam değil akrabalar bile abla herşeyi alırdı mesela saligunu pazar olurdu bu hafta annem takım elbise aldıysa ozamanlar hafta teyzem bı sonraki hafta yada aynı hafta öbür teyzem ayakkabı çanta alırdı çamaşırına kadar alınırdı hediye ailemin gücü yetmediginde ben doğum günümü kardesiminki kutlandığını pek hatırlamam ama ablama 3 pasta kesilirdi aynı akşam hergelen pastasını alır gelirdi ilk torun yigen vs değil sadece evlatlık diye oysaki biz özken bize alınmazken kimse hakkımızı dusunmezdi annemi 10yil önce kanserden kaybettim ölmeden ablam evlendi 18 yaşındaydı ablam evlendiği zaman annemi bırakın akrabalar bile herşeyini almıştı abartısız 1 kamyon eşya çıktı evden borç harçla düğün yapıldı eşinin ailesinin durumu iyi diye annemde altta kalmadı fakat takılarını aldı evlendikleri zaman tenceri kavalti takımı bile 3 takımdı en basit örnek
Takıları alma sebebi annemin çok sıkıştık ilerde vercem diyeydi ki ölmeden önce 3 ayonce tarlası satılmış anneme para gelmiş ozamanlar 20 çeyrek 500 lira para gelmişken annem hak geçmesin diye 45 gram bilezik yaptırmış babam calismiyorken biz hastalık borç içindeyken gelen paradan bitek kefenini alıp gerisini ablama vermişti fakat teyzemin oğlu evleniyor sırf annem çok seviyor diye düğünü öne çekmişler doktorlar ümit yok 2 ay dedikleri için teyzemde sıkışmış annemden bileziği istemiş annem x kızımın ona sor demiş ablamda ozamanlar düğünden sonra verilecek diye kabul etmiş fakat o bilezik bir türlü aradan 10 yıl geçmiş gelmemiş annemden ne zaman konu açılsa ablam yapmak zorundalardi ben çalıştım eşya alındı(6 ay sigortasız yaştan dolayı çalışmışti sadece ozamanlar 50 lira haftalık alıyordu ablam günlük 5 lira harçlık alırdı içinden ) geriye kalan da susune yetmezdi ama sorsan bilezik için hakkımı helal etmiyorum yapmak zorundalar di bana ne yaptılar ben çalıştım yaptım vs diyor sinir oluyorum
Ben 5yil önce evlendim kimse bişey yapmadı ne benim ailem ne eşimin borç harç kurusu olmadan kimsenin eşimle kursuk yuvamizi evimizi kredilide olsa aldık kendi kv altı üstlü hazır evde kira bigun bile ödemedi eşinin kendi işi altında sıfır araba her konuşmada bana hala aglanir şu kadar borç var çok sıkıştık çocuklarıma şunu bunu alamadım benm eşim tek maaşla memur sağlık sorunu yüzünden çalışamıyorum küçük bebeğim var ne zaman dertleşme ye kalksak sanki başka yerde büyümüş kimse iyilik yapmamış gibi düşman bizim akrabalar halbuki anne babası (öz) köye arabalarına kadar gönderilmiştir kapıdan boş gönderdiler düğününe bile gelmediler ailem durumlarını bildiği için altınlarını kadar hazırlamıştı düğününe gelmediler diye kendi ailesiylede senelerdir görüşüp konuşmuyor biz öyle biliyoruz en azından ki eniştemin ailesi istemez çünkü kan emici tipte insanlar elini veren kolunu kaptırır hayatlarına düzgün yaşam değil eniştem biraz cimridir
Benim kızım 2 yaşında ablam dogumumda gram getirdi eniştem cebinden çıkarıp beaige tak diye attı ablama tavrına bakın bı tek Aralık'ta doğum gününde kizimq pijama takımı almış fiyatını gösteren link atmıştı 60 TL idi benim iki yeğenim var feda olsun annem ozamanlar sağ idi hepsine altınlar hastane çıkışları bilek kiyafetleralindi annem öldükten sonra ben çalışmaya başladım yigenlere tablet telefon bile aldım sorsan biz birşey yapmıyoruz 16 saat çalışıp engelli kardeş yaşlı baba hafta sonu izinin bile olmazdı temizlik yapardım bikere yemek yaptım geldim demezdi tavuk balık vs sipariş verirdi yapın biz gelcez diye para varmı diye sormazdi bile babam paradan anlamazk3n bile çocuklara 5 10 ne varsa her gelişinde verir ne meyve isterse markete götürür istedikleri cips vs neyse alırdı
Ben o evde çalışıp yaşarken onlar geldikçe herşey yapılırdı onlar gidince 3 gün ekmek alacak para bulamazdik sebep ay sonu maaşa var ve onlar istedi torunları diye biz kardeşimle evlat değildik sanki her konuşmada banada alın bebide götürün banada ismarlayin evlenene kadar sıkılmıştım borç ödemekten 16 saat çalışmaktan sağlığım kalmamış olanida kendi lux yaşarken gözü doymaz eşine ailesine aldiramaz bize söylerdi
Ben evlendim konular eskiler açıldıkça hep tartışır olduk enson konuşmada benim çocuklarıma ne yaptınız ki deyince bende patladım benimde ilk evladım senin ilk evladına yapıldı ikincisinde durumumuz yoktu annem öldü ben anlamıyordum tek kıyafet vs alındı dedim benim evladıma öz ilkken bişey yapilmadi babamın gücü yeterken almadı dedim benim eşim sevgiliyken doğum gününde iki yigenimede orijinal forma almıştı geçen sene badana giydiklerini gördüm şuan aslında tam bedenlerine göre ve 1 tanesi şuan 300 400 TL gbi tablete TLefona noldu 3 ay sonra bozuldu dedin ben 18 ay taksitini ödedim dedim dolmustum cunku sonra uzun süre aramadım oda aramadı şuan ikinci hamileliğim ve ilki gibi zor geçiyor bı kerede kendi tlefon açıp iyimisin demedi durumumu biliyor ben yine kandil geçti küçüklük olsun dedim aradım kb isim vardı arayamadim vs deyip kapattı bikez daha sonra biseyden aradım hatırlamıyorum neden olduğunu iki kez açmadı üçüncüde parke yaptircaz adamların geleceği gün belli değil telaşım vardı arayamadim açamadım şimdide enişten gelecek yemek yapicam dedi bende kapattım artık bağları koparmalimiyim yıllardır doğru düzgün aradığını hatırlamam hep ben biz ararız ve bize bitek vakti olmaz eniştem kızar gitmek istemez yorgun olur okul mahalle komşu herkesle gorusur durum atar müsait bize vakti yok ben babamla 1 yıldır küsüm konuşmuyorum en son kardeşim dedi büyük 15 yaşında olan yigenim karne parası istemiş babamda 20 TL vermiş bidaha gelmicem demiş 27 Şubat kardeşimin doğum günüydü teyzesinin doğumgününü gelmemis ve ablam herzamanki gibi eli boş gitmiş biz her sene büyük 15 küçük 8 iki kez 3er tane babam ben kardeşim ayrı hediye alır gideriz sorsan biz ne yaptık ki hamileyim kimsem yok babamla konuşmuyorum annem öldüğünden beri kimse akraba vs aramaz sormaz bı tek üvey ablam vardı oda böyle ben birileri anlasın ailem olsun arkamda istiyorum ama yok ve hep böyle verici olduğum için hep alttan aldığım için dost bildiklerim de hep böyle sömürüdu şuan ne akraba ne arkadaş vs yok çekirdek ailemden başka zorluguda şu doğum yapicam esimin ailesinden başka kimse yok esiminde akraba vs bağı yok fakat kv hasta görümcem vurdum duymaz ilk doğumda da tektim bundada öyle olacak ama arkada bide 3 yaşında bu sefer kızım olacak fikir verin ablam düne kadar doğuma girdiğinde ben bakarım diyordu ama artık böyle yapıyor bağı tamamen koparmalimiyim yine susmalimiyim eşim hasteneye banami yenidogacak olanını 3 yaşındaki kizimami isinemi yetişsin çok zorlanacak üzülüyorum kafaya takiyorum
Hakkında hayırlısı olsun canım 🌸
 
Ablanız doğuma gelse dahi, huzursuz olacaksınız. İçinizde ona karşı öfke var . Bırakın kimse gelmesin eşinizle halledersiniz. Bazı çocuklara büyürken hep muhtaç gözüyle bakılınca, sonrasında da aynı ilgiyi kardeşlerden bekliyorlar. Ablanızı artık aksini söyleyerek ikna edemezsiniz.
 
Bu zamana kadar size faydası olmayan insanın bundan sonra size faydası olacağına inanıyormusunuz? Gorusmeyin
 
Bir daha msjlari yazarken daha kısa yazın(insanlar size daha iyi yardımcı olur ) çoğunu okuyamadım.Anladigim kadarıyla abla kardeş bağıniz yok bu bağ zamanında oluşmamış artık oluşması da güç.
Yapılacak şey kendi yolunuza bakmak.
Devamlı dünde yaşanmaz.Birde çocuğa kim bakacak diyorsunuz fakat bunun planlamalarini siz yapmalisiniz.Cocuklarin arasını uzun tutabilirsiniz.Esiniz yardım etsin benim eşim 6 ay bana yardım etti gece gündüz.Yapan erkek yapar.
 
Çok uzun detaylı yazmışsınız cevap verdiğiniz mesajlar bile çok uzun lütfen kısaltın mesajınızı. Okuyamadım hepsini.
 
Konu uzun ablamla üvey kardeşiz bunu anlatmak istiyorum
Annemle babam ilk cocuklari öz ablam 8aylikken zehirli ishal salgınından ölmüş daha sonra 10 yıl boyunca esirgemedi koruyuce aile olabilmisler fakat babam ozamanlar memur vs olmadığı mülk olmadığı için evlat alamamislar sonra annemin köylüsü hamile olan bayan annaneme kendi gidip hamileyim eşim çobanlık yapıyor köylünün verdiği yetmiyor bakamicam günü doldu aldiramiyorum senin kızın evlat arıyormuş verelim diye haber salmış annem babam havaya ucmuslar doğuma kadar o ailenin herşeyi yapılmış doğduktan 1 hafta sonra evlat olarak nüfusa almışlar ablamı ablamın babası dilsiz sağır olduğu için çalışmamış ablamda 5.cocukmus 2 abisi ceza evinde 1 ablası köylünün dediğine göre kötü yola düşmüş yıllardır haber yok neyse
Ablamla benim 5 kardeşim 8 yaş farkı var ben 18 yıl sonra ilk evlat olmuşum okadar tedaviye rağmen olmazken Rabbim sonradan belki ablamı aldıkları için bizi bağışlamış ben 7aylik doğmuşum ve geç doğum yaptığı için annem hastanelerde geçirilen bı bebekligim olmuş epilepsi krizlerin 15 yaşıma kadar devam etti kardeşim ise disleksi ve raporu var 7 yaşından beri ablam ailesini süt anne baba olarak hep bildi her bayram her tatilde götürdüler hatta ailecek gider annemin köyünde süt anne derdik bizde kalırdık günlerce şehire geldikleri zaman onlarda bizde kalirdi ozamanlar ben çocuğum n3derlerse sorgulamazdik süt anne kim için neden derdik diye fakat ablam 16 yaşına bastığında öğrendim evlatlık olduğunu ve üzülmüştüm ben hep küçükken kendimi yargılardim bana her tokatinda her baskısında her özürlü hastalıklı degisinde meğer kendi cocuklugundan bilir annemler yokken ondan beni dovermis söylersem bidaha dayak yerdim bide
Ablam hem ozguvensiz hem kendini beğenmişti üvey diye en çok ona alınır herşey ona yapılır biz hep 2 3 plan olurduk sadece annemle babam değil akrabalar bile abla herşeyi alırdı mesela saligunu pazar olurdu bu hafta annem takım elbise aldıysa ozamanlar hafta teyzem bı sonraki hafta yada aynı hafta öbür teyzem ayakkabı çanta alırdı çamaşırına kadar alınırdı hediye ailemin gücü yetmediginde ben doğum günümü kardesiminki kutlandığını pek hatırlamam ama ablama 3 pasta kesilirdi aynı akşam hergelen pastasını alır gelirdi ilk torun yigen vs değil sadece evlatlık diye oysaki biz özken bize alınmazken kimse hakkımızı dusunmezdi annemi 10yil önce kanserden kaybettim ölmeden ablam evlendi 18 yaşındaydı ablam evlendiği zaman annemi bırakın akrabalar bile herşeyini almıştı abartısız 1 kamyon eşya çıktı evden borç harçla düğün yapıldı eşinin ailesinin durumu iyi diye annemde altta kalmadı fakat takılarını aldı evlendikleri zaman tenceri kavalti takımı bile 3 takımdı en basit örnek
Takıları alma sebebi annemin çok sıkıştık ilerde vercem diyeydi ki ölmeden önce 3 ayonce tarlası satılmış anneme para gelmiş ozamanlar 20 çeyrek 500 lira para gelmişken annem hak geçmesin diye 45 gram bilezik yaptırmış babam calismiyorken biz hastalık borç içindeyken gelen paradan bitek kefenini alıp gerisini ablama vermişti fakat teyzemin oğlu evleniyor sırf annem çok seviyor diye düğünü öne çekmişler doktorlar ümit yok 2 ay dedikleri için teyzemde sıkışmış annemden bileziği istemiş annem x kızımın ona sor demiş ablamda ozamanlar düğünden sonra verilecek diye kabul etmiş fakat o bilezik bir türlü aradan 10 yıl geçmiş gelmemiş annemden ne zaman konu açılsa ablam yapmak zorundalardi ben çalıştım eşya alındı(6 ay sigortasız yaştan dolayı çalışmışti sadece ozamanlar 50 lira haftalık alıyordu ablam günlük 5 lira harçlık alırdı içinden ) geriye kalan da susune yetmezdi ama sorsan bilezik için hakkımı helal etmiyorum yapmak zorundalar di bana ne yaptılar ben çalıştım yaptım vs diyor sinir oluyorum
Ben 5yil önce evlendim kimse bişey yapmadı ne benim ailem ne eşimin borç harç kurusu olmadan kimsenin eşimle kursuk yuvamizi evimizi kredilide olsa aldık kendi kv altı üstlü hazır evde kira bigun bile ödemedi eşinin kendi işi altında sıfır araba her konuşmada bana hala aglanir şu kadar borç var çok sıkıştık çocuklarıma şunu bunu alamadım benm eşim tek maaşla memur sağlık sorunu yüzünden çalışamıyorum küçük bebeğim var ne zaman dertleşme ye kalksak sanki başka yerde büyümüş kimse iyilik yapmamış gibi düşman bizim akrabalar halbuki anne babası (öz) köye arabalarına kadar gönderilmiştir kapıdan boş gönderdiler düğününe bile gelmediler ailem durumlarını bildiği için altınlarını kadar hazırlamıştı düğününe gelmediler diye kendi ailesiylede senelerdir görüşüp konuşmuyor biz öyle biliyoruz en azından ki eniştemin ailesi istemez çünkü kan emici tipte insanlar elini veren kolunu kaptırır hayatlarına düzgün yaşam değil eniştem biraz cimridir
Benim kızım 2 yaşında ablam dogumumda gram getirdi eniştem cebinden çıkarıp beaige tak diye attı ablama tavrına bakın bı tek Aralık'ta doğum gününde kizimq pijama takımı almış fiyatını gösteren link atmıştı 60 TL idi benim iki yeğenim var feda olsun annem ozamanlar sağ idi hepsine altınlar hastane çıkışları bilek kiyafetleralindi annem öldükten sonra ben çalışmaya başladım yigenlere tablet telefon bile aldım sorsan biz birşey yapmıyoruz 16 saat çalışıp engelli kardeş yaşlı baba hafta sonu izinin bile olmazdı temizlik yapardım bikere yemek yaptım geldim demezdi tavuk balık vs sipariş verirdi yapın biz gelcez diye para varmı diye sormazdi bile babam paradan anlamazk3n bile çocuklara 5 10 ne varsa her gelişinde verir ne meyve isterse markete götürür istedikleri cips vs neyse alırdı
Ben o evde çalışıp yaşarken onlar geldikçe herşey yapılırdı onlar gidince 3 gün ekmek alacak para bulamazdik sebep ay sonu maaşa var ve onlar istedi torunları diye biz kardeşimle evlat değildik sanki her konuşmada banada alın bebide götürün banada ismarlayin evlenene kadar sıkılmıştım borç ödemekten 16 saat çalışmaktan sağlığım kalmamış olanida kendi lux yaşarken gözü doymaz eşine ailesine aldiramaz bize söylerdi
Ben evlendim konular eskiler açıldıkça hep tartışır olduk enson konuşmada benim çocuklarıma ne yaptınız ki deyince bende patladım benimde ilk evladım senin ilk evladına yapıldı ikincisinde durumumuz yoktu annem öldü ben anlamıyordum tek kıyafet vs alındı dedim benim evladıma öz ilkken bişey yapilmadi babamın gücü yeterken almadı dedim benim eşim sevgiliyken doğum gününde iki yigenimede orijinal forma almıştı geçen sene badana giydiklerini gördüm şuan aslında tam bedenlerine göre ve 1 tanesi şuan 300 400 TL gbi tablete TLefona noldu 3 ay sonra bozuldu dedin ben 18 ay taksitini ödedim dedim dolmustum cunku sonra uzun süre aramadım oda aramadı şuan ikinci hamileliğim ve ilki gibi zor geçiyor bı kerede kendi tlefon açıp iyimisin demedi durumumu biliyor ben yine kandil geçti küçüklük olsun dedim aradım kb isim vardı arayamadim vs deyip kapattı bikez daha sonra biseyden aradım hatırlamıyorum neden olduğunu iki kez açmadı üçüncüde parke yaptircaz adamların geleceği gün belli değil telaşım vardı arayamadim açamadım şimdide enişten gelecek yemek yapicam dedi bende kapattım artık bağları koparmalimiyim yıllardır doğru düzgün aradığını hatırlamam hep ben biz ararız ve bize bitek vakti olmaz eniştem kızar gitmek istemez yorgun olur okul mahalle komşu herkesle gorusur durum atar müsait bize vakti yok ben babamla 1 yıldır küsüm konuşmuyorum en son kardeşim dedi büyük 15 yaşında olan yigenim karne parası istemiş babamda 20 TL vermiş bidaha gelmicem demiş 27 Şubat kardeşimin doğum günüydü teyzesinin doğumgününü gelmemis ve ablam herzamanki gibi eli boş gitmiş biz her sene büyük 15 küçük 8 iki kez 3er tane babam ben kardeşim ayrı hediye alır gideriz sorsan biz ne yaptık ki hamileyim kimsem yok babamla konuşmuyorum annem öldüğünden beri kimse akraba vs aramaz sormaz bı tek üvey ablam vardı oda böyle ben birileri anlasın ailem olsun arkamda istiyorum ama yok ve hep böyle verici olduğum için hep alttan aldığım için dost bildiklerim de hep böyle sömürüdu şuan ne akraba ne arkadaş vs yok çekirdek ailemden başka zorluguda şu doğum yapicam esimin ailesinden başka kimse yok esiminde akraba vs bağı yok fakat kv hasta görümcem vurdum duymaz ilk doğumda da tektim bundada öyle olacak ama arkada bide 3 yaşında bu sefer kızım olacak fikir verin ablam düne kadar doğuma girdiğinde ben bakarım diyordu ama artık böyle yapıyor bağı tamamen koparmalimiyim yine susmalimiyim eşim hasteneye banami yenidogacak olanını 3 yaşındaki kizimami isinemi yetişsin çok zorlanacak üzülüyorum kafaya takiyorum
Ay cok uzun yarıda bıraktım.
Abla dediğiniz zaten üvey değil mi?Yani iyi biri olsa hadi üveylik yapmayayım denir de
İyi de biri değilmis.
Hala niye ısrarla hayatınızda tutuyorsunuz?
 
Konu uzun ablamla üvey kardeşiz bunu anlatmak istiyorum
Annemle babam ilk cocuklari öz ablam 8aylikken zehirli ishal salgınından ölmüş daha sonra 10 yıl boyunca esirgemedi koruyuce aile olabilmisler fakat babam ozamanlar memur vs olmadığı mülk olmadığı için evlat alamamislar sonra annemin köylüsü hamile olan bayan annaneme kendi gidip hamileyim eşim çobanlık yapıyor köylünün verdiği yetmiyor bakamicam günü doldu aldiramiyorum senin kızın evlat arıyormuş verelim diye haber salmış annem babam havaya ucmuslar doğuma kadar o ailenin herşeyi yapılmış doğduktan 1 hafta sonra evlat olarak nüfusa almışlar ablamı ablamın babası dilsiz sağır olduğu için çalışmamış ablamda 5.cocukmus 2 abisi ceza evinde 1 ablası köylünün dediğine göre kötü yola düşmüş yıllardır haber yok neyse
Ablamla benim 5 kardeşim 8 yaş farkı var ben 18 yıl sonra ilk evlat olmuşum okadar tedaviye rağmen olmazken Rabbim sonradan belki ablamı aldıkları için bizi bağışlamış ben 7aylik doğmuşum ve geç doğum yaptığı için annem hastanelerde geçirilen bı bebekligim olmuş epilepsi krizlerin 15 yaşıma kadar devam etti kardeşim ise disleksi ve raporu var 7 yaşından beri ablam ailesini süt anne baba olarak hep bildi her bayram her tatilde götürdüler hatta ailecek gider annemin köyünde süt anne derdik bizde kalırdık günlerce şehire geldikleri zaman onlarda bizde kalirdi ozamanlar ben çocuğum n3derlerse sorgulamazdik süt anne kim için neden derdik diye fakat ablam 16 yaşına bastığında öğrendim evlatlık olduğunu ve üzülmüştüm ben hep küçükken kendimi yargılardim bana her tokatinda her baskısında her özürlü hastalıklı degisinde meğer kendi cocuklugundan bilir annemler yokken ondan beni dovermis söylersem bidaha dayak yerdim bide
Ablam hem ozguvensiz hem kendini beğenmişti üvey diye en çok ona alınır herşey ona yapılır biz hep 2 3 plan olurduk sadece annemle babam değil akrabalar bile abla herşeyi alırdı mesela saligunu pazar olurdu bu hafta annem takım elbise aldıysa ozamanlar hafta teyzem bı sonraki hafta yada aynı hafta öbür teyzem ayakkabı çanta alırdı çamaşırına kadar alınırdı hediye ailemin gücü yetmediginde ben doğum günümü kardesiminki kutlandığını pek hatırlamam ama ablama 3 pasta kesilirdi aynı akşam hergelen pastasını alır gelirdi ilk torun yigen vs değil sadece evlatlık diye oysaki biz özken bize alınmazken kimse hakkımızı dusunmezdi annemi 10yil önce kanserden kaybettim ölmeden ablam evlendi 18 yaşındaydı ablam evlendiği zaman annemi bırakın akrabalar bile herşeyini almıştı abartısız 1 kamyon eşya çıktı evden borç harçla düğün yapıldı eşinin ailesinin durumu iyi diye annemde altta kalmadı fakat takılarını aldı evlendikleri zaman tenceri kavalti takımı bile 3 takımdı en basit örnek
Takıları alma sebebi annemin çok sıkıştık ilerde vercem diyeydi ki ölmeden önce 3 ayonce tarlası satılmış anneme para gelmiş ozamanlar 20 çeyrek 500 lira para gelmişken annem hak geçmesin diye 45 gram bilezik yaptırmış babam calismiyorken biz hastalık borç içindeyken gelen paradan bitek kefenini alıp gerisini ablama vermişti fakat teyzemin oğlu evleniyor sırf annem çok seviyor diye düğünü öne çekmişler doktorlar ümit yok 2 ay dedikleri için teyzemde sıkışmış annemden bileziği istemiş annem x kızımın ona sor demiş ablamda ozamanlar düğünden sonra verilecek diye kabul etmiş fakat o bilezik bir türlü aradan 10 yıl geçmiş gelmemiş annemden ne zaman konu açılsa ablam yapmak zorundalardi ben çalıştım eşya alındı(6 ay sigortasız yaştan dolayı çalışmışti sadece ozamanlar 50 lira haftalık alıyordu ablam günlük 5 lira harçlık alırdı içinden ) geriye kalan da susune yetmezdi ama sorsan bilezik için hakkımı helal etmiyorum yapmak zorundalar di bana ne yaptılar ben çalıştım yaptım vs diyor sinir oluyorum
Ben 5yil önce evlendim kimse bişey yapmadı ne benim ailem ne eşimin borç harç kurusu olmadan kimsenin eşimle kursuk yuvamizi evimizi kredilide olsa aldık kendi kv altı üstlü hazır evde kira bigun bile ödemedi eşinin kendi işi altında sıfır araba her konuşmada bana hala aglanir şu kadar borç var çok sıkıştık çocuklarıma şunu bunu alamadım benm eşim tek maaşla memur sağlık sorunu yüzünden çalışamıyorum küçük bebeğim var ne zaman dertleşme ye kalksak sanki başka yerde büyümüş kimse iyilik yapmamış gibi düşman bizim akrabalar halbuki anne babası (öz) köye arabalarına kadar gönderilmiştir kapıdan boş gönderdiler düğününe bile gelmediler ailem durumlarını bildiği için altınlarını kadar hazırlamıştı düğününe gelmediler diye kendi ailesiylede senelerdir görüşüp konuşmuyor biz öyle biliyoruz en azından ki eniştemin ailesi istemez çünkü kan emici tipte insanlar elini veren kolunu kaptırır hayatlarına düzgün yaşam değil eniştem biraz cimridir
Benim kızım 2 yaşında ablam dogumumda gram getirdi eniştem cebinden çıkarıp beaige tak diye attı ablama tavrına bakın bı tek Aralık'ta doğum gününde kizimq pijama takımı almış fiyatını gösteren link atmıştı 60 TL idi benim iki yeğenim var feda olsun annem ozamanlar sağ idi hepsine altınlar hastane çıkışları bilek kiyafetleralindi annem öldükten sonra ben çalışmaya başladım yigenlere tablet telefon bile aldım sorsan biz birşey yapmıyoruz 16 saat çalışıp engelli kardeş yaşlı baba hafta sonu izinin bile olmazdı temizlik yapardım bikere yemek yaptım geldim demezdi tavuk balık vs sipariş verirdi yapın biz gelcez diye para varmı diye sormazdi bile babam paradan anlamazk3n bile çocuklara 5 10 ne varsa her gelişinde verir ne meyve isterse markete götürür istedikleri cips vs neyse alırdı
Ben o evde çalışıp yaşarken onlar geldikçe herşey yapılırdı onlar gidince 3 gün ekmek alacak para bulamazdik sebep ay sonu maaşa var ve onlar istedi torunları diye biz kardeşimle evlat değildik sanki her konuşmada banada alın bebide götürün banada ismarlayin evlenene kadar sıkılmıştım borç ödemekten 16 saat çalışmaktan sağlığım kalmamış olanida kendi lux yaşarken gözü doymaz eşine ailesine aldiramaz bize söylerdi
Ben evlendim konular eskiler açıldıkça hep tartışır olduk enson konuşmada benim çocuklarıma ne yaptınız ki deyince bende patladım benimde ilk evladım senin ilk evladına yapıldı ikincisinde durumumuz yoktu annem öldü ben anlamıyordum tek kıyafet vs alındı dedim benim evladıma öz ilkken bişey yapilmadi babamın gücü yeterken almadı dedim benim eşim sevgiliyken doğum gününde iki yigenimede orijinal forma almıştı geçen sene badana giydiklerini gördüm şuan aslında tam bedenlerine göre ve 1 tanesi şuan 300 400 TL gbi tablete TLefona noldu 3 ay sonra bozuldu dedin ben 18 ay taksitini ödedim dedim dolmustum cunku sonra uzun süre aramadım oda aramadı şuan ikinci hamileliğim ve ilki gibi zor geçiyor bı kerede kendi tlefon açıp iyimisin demedi durumumu biliyor ben yine kandil geçti küçüklük olsun dedim aradım kb isim vardı arayamadim vs deyip kapattı bikez daha sonra biseyden aradım hatırlamıyorum neden olduğunu iki kez açmadı üçüncüde parke yaptircaz adamların geleceği gün belli değil telaşım vardı arayamadim açamadım şimdide enişten gelecek yemek yapicam dedi bende kapattım artık bağları koparmalimiyim yıllardır doğru düzgün aradığını hatırlamam hep ben biz ararız ve bize bitek vakti olmaz eniştem kızar gitmek istemez yorgun olur okul mahalle komşu herkesle gorusur durum atar müsait bize vakti yok ben babamla 1 yıldır küsüm konuşmuyorum en son kardeşim dedi büyük 15 yaşında olan yigenim karne parası istemiş babamda 20 TL vermiş bidaha gelmicem demiş 27 Şubat kardeşimin doğum günüydü teyzesinin doğumgününü gelmemis ve ablam herzamanki gibi eli boş gitmiş biz her sene büyük 15 küçük 8 iki kez 3er tane babam ben kardeşim ayrı hediye alır gideriz sorsan biz ne yaptık ki hamileyim kimsem yok babamla konuşmuyorum annem öldüğünden beri kimse akraba vs aramaz sormaz bı tek üvey ablam vardı oda böyle ben birileri anlasın ailem olsun arkamda istiyorum ama yok ve hep böyle verici olduğum için hep alttan aldığım için dost bildiklerim de hep böyle sömürüdu şuan ne akraba ne arkadaş vs yok çekirdek ailemden başka zorluguda şu doğum yapicam esimin ailesinden başka kimse yok esiminde akraba vs bağı yok fakat kv hasta görümcem vurdum duymaz ilk doğumda da tektim bundada öyle olacak ama arkada bide 3 yaşında bu sefer kızım olacak fikir verin ablam düne kadar doğuma girdiğinde ben bakarım diyordu ama artık böyle yapıyor bağı tamamen koparmalimiyim yine susmalimiyim eşim hasteneye banami yenidogacak olanını 3 yaşındaki kizimami isinemi yetişsin çok zorlanacak üzülüyorum kafaya takiyorum
İlk defa böyle yazıyorum kusura bakmayın ama o kadar yoruldum ki konuyu okurken düzenleyin bence
Dengeyi kuramamis aileniz siz doğunca evlatlık diye vicdan yapıp sizi geri planda bırakmışlar
 
Konu uzun ablamla üvey kardeşiz bunu anlatmak istiyorum
Annemle babam ilk cocuklari öz ablam 8aylikken zehirli ishal salgınından ölmüş daha sonra 10 yıl boyunca esirgemedi koruyuce aile olabilmisler fakat babam ozamanlar memur vs olmadığı mülk olmadığı için evlat alamamislar sonra annemin köylüsü hamile olan bayan annaneme kendi gidip hamileyim eşim çobanlık yapıyor köylünün verdiği yetmiyor bakamicam günü doldu aldiramiyorum senin kızın evlat arıyormuş verelim diye haber salmış annem babam havaya ucmuslar doğuma kadar o ailenin herşeyi yapılmış doğduktan 1 hafta sonra evlat olarak nüfusa almışlar ablamı ablamın babası dilsiz sağır olduğu için çalışmamış ablamda 5.cocukmus 2 abisi ceza evinde 1 ablası köylünün dediğine göre kötü yola düşmüş yıllardır haber yok neyse
Ablamla benim 5 kardeşim 8 yaş farkı var ben 18 yıl sonra ilk evlat olmuşum okadar tedaviye rağmen olmazken Rabbim sonradan belki ablamı aldıkları için bizi bağışlamış ben 7aylik doğmuşum ve geç doğum yaptığı için annem hastanelerde geçirilen bı bebekligim olmuş epilepsi krizlerin 15 yaşıma kadar devam etti kardeşim ise disleksi ve raporu var 7 yaşından beri ablam ailesini süt anne baba olarak hep bildi her bayram her tatilde götürdüler hatta ailecek gider annemin köyünde süt anne derdik bizde kalırdık günlerce şehire geldikleri zaman onlarda bizde kalirdi ozamanlar ben çocuğum n3derlerse sorgulamazdik süt anne kim için neden derdik diye fakat ablam 16 yaşına bastığında öğrendim evlatlık olduğunu ve üzülmüştüm ben hep küçükken kendimi yargılardim bana her tokatinda her baskısında her özürlü hastalıklı degisinde meğer kendi cocuklugundan bilir annemler yokken ondan beni dovermis söylersem bidaha dayak yerdim bide
Ablam hem ozguvensiz hem kendini beğenmişti üvey diye en çok ona alınır herşey ona yapılır biz hep 2 3 plan olurduk sadece annemle babam değil akrabalar bile abla herşeyi alırdı mesela saligunu pazar olurdu bu hafta annem takım elbise aldıysa ozamanlar hafta teyzem bı sonraki hafta yada aynı hafta öbür teyzem ayakkabı çanta alırdı çamaşırına kadar alınırdı hediye ailemin gücü yetmediginde ben doğum günümü kardesiminki kutlandığını pek hatırlamam ama ablama 3 pasta kesilirdi aynı akşam hergelen pastasını alır gelirdi ilk torun yigen vs değil sadece evlatlık diye oysaki biz özken bize alınmazken kimse hakkımızı dusunmezdi annemi 10yil önce kanserden kaybettim ölmeden ablam evlendi 18 yaşındaydı ablam evlendiği zaman annemi bırakın akrabalar bile herşeyini almıştı abartısız 1 kamyon eşya çıktı evden borç harçla düğün yapıldı eşinin ailesinin durumu iyi diye annemde altta kalmadı fakat takılarını aldı evlendikleri zaman tenceri kavalti takımı bile 3 takımdı en basit örnek
Takıları alma sebebi annemin çok sıkıştık ilerde vercem diyeydi ki ölmeden önce 3 ayonce tarlası satılmış anneme para gelmiş ozamanlar 20 çeyrek 500 lira para gelmişken annem hak geçmesin diye 45 gram bilezik yaptırmış babam calismiyorken biz hastalık borç içindeyken gelen paradan bitek kefenini alıp gerisini ablama vermişti fakat teyzemin oğlu evleniyor sırf annem çok seviyor diye düğünü öne çekmişler doktorlar ümit yok 2 ay dedikleri için teyzemde sıkışmış annemden bileziği istemiş annem x kızımın ona sor demiş ablamda ozamanlar düğünden sonra verilecek diye kabul etmiş fakat o bilezik bir türlü aradan 10 yıl geçmiş gelmemiş annemden ne zaman konu açılsa ablam yapmak zorundalardi ben çalıştım eşya alındı(6 ay sigortasız yaştan dolayı çalışmışti sadece ozamanlar 50 lira haftalık alıyordu ablam günlük 5 lira harçlık alırdı içinden ) geriye kalan da susune yetmezdi ama sorsan bilezik için hakkımı helal etmiyorum yapmak zorundalar di bana ne yaptılar ben çalıştım yaptım vs diyor sinir oluyorum
Ben 5yil önce evlendim kimse bişey yapmadı ne benim ailem ne eşimin borç harç kurusu olmadan kimsenin eşimle kursuk yuvamizi evimizi kredilide olsa aldık kendi kv altı üstlü hazır evde kira bigun bile ödemedi eşinin kendi işi altında sıfır araba her konuşmada bana hala aglanir şu kadar borç var çok sıkıştık çocuklarıma şunu bunu alamadım benm eşim tek maaşla memur sağlık sorunu yüzünden çalışamıyorum küçük bebeğim var ne zaman dertleşme ye kalksak sanki başka yerde büyümüş kimse iyilik yapmamış gibi düşman bizim akrabalar halbuki anne babası (öz) köye arabalarına kadar gönderilmiştir kapıdan boş gönderdiler düğününe bile gelmediler ailem durumlarını bildiği için altınlarını kadar hazırlamıştı düğününe gelmediler diye kendi ailesiylede senelerdir görüşüp konuşmuyor biz öyle biliyoruz en azından ki eniştemin ailesi istemez çünkü kan emici tipte insanlar elini veren kolunu kaptırır hayatlarına düzgün yaşam değil eniştem biraz cimridir
Benim kızım 2 yaşında ablam dogumumda gram getirdi eniştem cebinden çıkarıp beaige tak diye attı ablama tavrına bakın bı tek Aralık'ta doğum gününde kizimq pijama takımı almış fiyatını gösteren link atmıştı 60 TL idi benim iki yeğenim var feda olsun annem ozamanlar sağ idi hepsine altınlar hastane çıkışları bilek kiyafetleralindi annem öldükten sonra ben çalışmaya başladım yigenlere tablet telefon bile aldım sorsan biz birşey yapmıyoruz 16 saat çalışıp engelli kardeş yaşlı baba hafta sonu izinin bile olmazdı temizlik yapardım bikere yemek yaptım geldim demezdi tavuk balık vs sipariş verirdi yapın biz gelcez diye para varmı diye sormazdi bile babam paradan anlamazk3n bile çocuklara 5 10 ne varsa her gelişinde verir ne meyve isterse markete götürür istedikleri cips vs neyse alırdı
Ben o evde çalışıp yaşarken onlar geldikçe herşey yapılırdı onlar gidince 3 gün ekmek alacak para bulamazdik sebep ay sonu maaşa var ve onlar istedi torunları diye biz kardeşimle evlat değildik sanki her konuşmada banada alın bebide götürün banada ismarlayin evlenene kadar sıkılmıştım borç ödemekten 16 saat çalışmaktan sağlığım kalmamış olanida kendi lux yaşarken gözü doymaz eşine ailesine aldiramaz bize söylerdi
Ben evlendim konular eskiler açıldıkça hep tartışır olduk enson konuşmada benim çocuklarıma ne yaptınız ki deyince bende patladım benimde ilk evladım senin ilk evladına yapıldı ikincisinde durumumuz yoktu annem öldü ben anlamıyordum tek kıyafet vs alındı dedim benim evladıma öz ilkken bişey yapilmadi babamın gücü yeterken almadı dedim benim eşim sevgiliyken doğum gününde iki yigenimede orijinal forma almıştı geçen sene badana giydiklerini gördüm şuan aslında tam bedenlerine göre ve 1 tanesi şuan 300 400 TL gbi tablete TLefona noldu 3 ay sonra bozuldu dedin ben 18 ay taksitini ödedim dedim dolmustum cunku sonra uzun süre aramadım oda aramadı şuan ikinci hamileliğim ve ilki gibi zor geçiyor bı kerede kendi tlefon açıp iyimisin demedi durumumu biliyor ben yine kandil geçti küçüklük olsun dedim aradım kb isim vardı arayamadim vs deyip kapattı bikez daha sonra biseyden aradım hatırlamıyorum neden olduğunu iki kez açmadı üçüncüde parke yaptircaz adamların geleceği gün belli değil telaşım vardı arayamadim açamadım şimdide enişten gelecek yemek yapicam dedi bende kapattım artık bağları koparmalimiyim yıllardır doğru düzgün aradığını hatırlamam hep ben biz ararız ve bize bitek vakti olmaz eniştem kızar gitmek istemez yorgun olur okul mahalle komşu herkesle gorusur durum atar müsait bize vakti yok ben babamla 1 yıldır küsüm konuşmuyorum en son kardeşim dedi büyük 15 yaşında olan yigenim karne parası istemiş babamda 20 TL vermiş bidaha gelmicem demiş 27 Şubat kardeşimin doğum günüydü teyzesinin doğumgününü gelmemis ve ablam herzamanki gibi eli boş gitmiş biz her sene büyük 15 küçük 8 iki kez 3er tane babam ben kardeşim ayrı hediye alır gideriz sorsan biz ne yaptık ki hamileyim kimsem yok babamla konuşmuyorum annem öldüğünden beri kimse akraba vs aramaz sormaz bı tek üvey ablam vardı oda böyle ben birileri anlasın ailem olsun arkamda istiyorum ama yok ve hep böyle verici olduğum için hep alttan aldığım için dost bildiklerim de hep böyle sömürüdu şuan ne akraba ne arkadaş vs yok çekirdek ailemden başka zorluguda şu doğum yapicam esimin ailesinden başka kimse yok esiminde akraba vs bağı yok fakat kv hasta görümcem vurdum duymaz ilk doğumda da tektim bundada öyle olacak ama arkada bide 3 yaşında bu sefer kızım olacak fikir verin ablam düne kadar doğuma girdiğinde ben bakarım diyordu ama artık böyle yapıyor bağı tamamen koparmalimiyim yine susmalimiyim eşim hasteneye banami yenidogacak olanını 3 yaşındaki kizimami isinemi yetişsin çok zorlanacak üzülüyorum kafaya takiyorum

Aile ilişkilerinizde sizi rahatsız eden çok fazla detay var bu durumda görüşmek istemenizin nedeni nedir?
 
ben yerinde olsam boyle yapmam, barisirim, cunku bu dunyada sadece bir ablaniz var. Benim dugunumde bu su yapilmadi ona yapildi diye de uzulmeyin. Sonucta ablan ilk evlendi, herkes yardim etti. Ilk sen evlenseydin, inan ki sana da aynisi yapilirdi.

Yakinda ramazan ayi geliyor. yerinizde olsam ablanlari davet ederdim. Abla hangi gun musaitsen gel derdim, guzel yemekler hazirlayip, guzelce agirlardim. Sonra da bayramda ziyarete giderdim.

Alttan al bazi seyleri, ben ona ve yegenime aldim o bana aldi deme. Belki esi cimri, belki gercekten durumlari kotu, veya para harcamayi bilmeyen insanlar, olabilir canim.

Bu dunyada kardes gibisi yok, kan bagi olsun olmasin.

Yerinde olsam babamla da barisirdim. Onu da davet et. Ama size bir buyuk tavsiye, asla arkasina dusmeyeceginiz paralar vermeyin. Araya para girince cok cok kotu oluyor inan bana.
 
Benim kardesimde öz. O da aynı ablanız gibi. Sinirlenince bir sey olunca ne ablaligini ne anne babaliginizi gördük der. Simdi de kocasi izin vermedigi icin benimle görüşmüyor. Yapacak bir sey yok. Ha bende ayni sizin gibi gurbet elde tek basima dogum yaptim. Kizim ortada kalacak ne yapalim diyordum. Cikacaksa Allah sahip ciksin. Hoc ummadigim bir arkadaşım sahip cikti. Cok dert eeyin kendinize. Ablanızin hesabi sizinle degil kendiyle muhtemelen. Yok sayin ailenize odaklanin.
 
Öz üvey vs farketmez. Bazı insanların karakterleri, bazı insanların yetiştirilme tarzları böyledir. Yaparsın yaparsın "ne yaptılar ki" "yapmasalar" gibi cümlelerle bütün sevgiyi, ilgiyi değersizleştirirler.
Böyle insanlara da yapacak bir şey yok.
Ben de benzer şeyler yaşadım. Yalan bir tebessümle konuşup hiç bir şey istemiyorum, hiç bir şey yapmıyorum.
 
Ailenle cocuklarınla hayatına odaklan bosver ablanı
 
X