Merhaba arkadaşlar, neden yazıyorum onuda bilmiyorum ama bazen hiç tanımadığım insan ile bir şeyler paylaşmak daha iyi geliyor, yargılanmıyorsunuz her gördüğünüzde ve bırseylerın arkasına sığındığınızı düşünmüyorlar ... Asıl konum almanyada doğum büyüdüm Annecığımı kaybettim 3 Yıl önce ve hemen sonra istanbula taşındım tabiki bir cok kez hastlandım vefatından sonra inanılmaz düşkündüm , sanırsam hala üstesünden gelemiyorum, her akşam ağlayarak uyuyorum iş yerinde gizlice ağlayarak çalışıyorum ama kimse benim bu derece duygusal olduğumu bilmiyor... En yakınınızı kaybettim hala bu derece psikolojik mahf olanınız varmı ? veya nasıl başa çıkıyorsunuz arkadaşlar, Cok yazdım hakkınızı helal edin :)
basin sag olsun canim bende yillar önce babami kaybetmistim bunla basa cikamiyordumm aci cok agir gelmisti
esimle ümreye gittim sonra malinda mülkünde evladinda ana babaninda nevsiyinde bu dünyada misafir oldugunu anladim
baki olanin allah olduguna inandim diyecenki eskiden inanmiyormuydun hasaa ama ümreye gittikten sonra inanki ben ben deyilim
babamin acisi hafifledi 3yil basa cikamadim aciylan doktorlar felan kar etmedi isallah seninde aacin hafiflerrr ates düstügü yeri yakiyormus allah yardimcin olsunn