Bıktım şiddet

Uzaktan davulun sesi nasıl hoş gelir size anlatamam taki 6 yaşınızdan beri şiddet görüp. Annenizin dayaklarına şahit olup psikolojiniz zaten bozulmuş olana kadar.Kusura bakmayın bazıları sizin kadar şanslı değil.Ailelerini seçemiyorlar.

Geçmişte yaşadığınız durum elbette kolay değil ve sizin elinizde olan bir durumda değildi. Ama 7 seneyi ne mal olduğunu bildiğiniz bir adamla geçirip üstene evlenmek birde bu adam çocuk vermek tamamen sizin elindeydi. Bizim eleştirdigimiz nokta bu.
 
Tam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
Babandan kurtulmanin tek yolu evlilik miydi ? 7 yıl az değil ki en az 2 yıllık evli olsan 16 yaşından beri bu adamlasin ne desem bilemedim. Bosanamiyorsun madem bebeğini buyutene kadar adamın her dediğine he de sonra da bir iş bul hayatını düzene koy kurtul. Tek başına olsan neyse de bir de çocuk yapmışsın atlı kovalar gibi. O kız için mecbur katlanacaksin. Ha kadın sığınma evi falan var da o da bir yere kadar o yüzden ne yapacaksan düşün taşın öyle yap. Bir işe girmek olur , bir yetenegin varsa geliştirmek olur vs vs.
 
Uzaktan davulun sesi nasıl hoş gelir size anlatamam taki 6 yaşınızdan beri şiddet görüp. Annenizin dayaklarına şahit olup psikolojiniz zaten bozulmuş olana kadar.Kusura bakmayın bazıları sizin kadar şanslı değil.Ailelerini seçemiyorlar.

Ben boyle bir durum hic yasamadim buna ragmen evlenirken 100 kere dusundum. Dusunmemi gerektirecek bir sorun da yoktu. Boyle bir durum yasasaydim muhtemelen kolay kolay evlenmezdim. Yani surekli bir savunma icindesiniz ama buna gerek yok. Goz gore gore hata yapmissiniz bunu kabullenin onunuze bakin ya da omrunuz boyle sikayetle gececek gibi.
 
Üniversite okudum insan kaynakları mezunuyum geldim ve 1 sene iş aradım sizce sonuç bim a.ş ve lise okuyan insanlardan emir almak.
Hımm işteyken 8-10 saat “lise” okuyan insanlardan emir almak çok daha kötü ve zor bu durumda size göre.
Üniversite okudunuz diye lise mezunu insanlar daha mı kötü oldu belki 10 senedir orda çalıştığı için ve işleyişi daha iyi bildiği için müdür olmuştur.
Bim iyidir demiyorum illa ama iş dışında size kalan zaman ve kurtulma şansınız olan para olurdu en azından.
Üniversite okumanıza da izin vermiş aileniz sizin yolları tamamen tıkamamış aslında.
Şimdi çalışmaya başlayacağım demişsiniz nerde ve nasıl başlamayı düşünüyorsunuz?
 
İnsanlar herkesin çok rahat yaşamı var falan mı sanıyor anlamıyorum?
Tahmin edemeyeceğiniz hayatlar yaşanıyor ve belki siz de o hayatlardan birini yaşadınız ama herkesin şansı çok da yaver gitmiyor, önüne fırsatlar çıkmıyor, çıkan fırsatı bir şekilde kaçırmış olabiliyor. Böyle durumlarda çok üzülüyorum.
Benim de çocukluğum güzel geçmedi, geçmişi hatırlamak bile istemiyorum ki hatırlamıyorum da bazen unutuyorum o kadar kötü şeyler.
Bazıları böyle durumda evliliği kurtuluş olarak görüyor, zaten ekonomik olarak da ileri bir ülke değiliz. Üniversiteden mezun olur olmaz iş bulunmuyor. Başka iş yapsan aldığın maaş seni o evden kurtarmıyor.
Ya da tutup insan 2 güzel söze kanabiliyor, sevgiye aç olduğu için. Yargılamak kimseye düşmez, kimse sınanmadığı günahın masumu değildir diye bir söz var. Aynı o şekil bu işleri de.
Ben sizi anlıyorum ama sizin yapmanız bundan sonra kızınızı biraz daha büyütüp iş bakmak, çalışmak. O zamana kadar da eşinize çok cevap vermeyin he deyip geçin duymamazlığa verin bence. Baba evine dönünce her şey çok güzel olmuyor çünkü. Hele ki çocukla.
Kendi hayatınızı kazanmaya, kendinizi ve kızınızı kurtarmaya çalışın bu saatten sonra.
Yok ben babamı tanıyorum zaten baba evine gittiğim anda bu yaşadığım olayların bin katı yaşanır. Evlenmeseydin ben sana mı bakıcam .Tek kişiyken yediklerim sayılan biriydim çift kişi gidersem kat kat sayılır.Bi evliliği sürdürmedin. Neler neler.Maalesef ki sanıyorlar iş bulup hayatı kurucaz öyle olmuyor ailemi tam olarak silmeyi cesaret edemedim hiç. Zaten 3 yaşında geldiği gibi çalışmayı düşünüyorum
 
Bende bıktım bu durumdan ama nasıl bi cıkıs yolu izlerim bilmiyorum ailemin evine gitsem huzur asla vermezler neden geldin neden yaptın milet ne der sana mı bakcaz bu cümleleri duyacağıma o kadar eminim ki.
Hiç bir aile evladının göz göre göre bu durumu yaşamasını istemez devletten yardım iste fazlasiyla verir
 
Yok zaten eşime suan çok kızgınım ve diyorum sen bu çocuğu sevmiyorsun sevsen çocuğum yanında böyle davranmasın aslında bir miktar param var ama bu para nereye kadar yeter yetmez.

Hemen gaza gelip boşanmaya kalmayın daha beter duruma düşersiniz. Önce sürekli bir iş bulup biraz birikim yapın hem kendinizi hem çocuğunuzu garantiye aldığınızda emin olduktan sonra tekmeyi basın. Tabi bunları o koca müsveddesine hissettirmeden yapmanız gerekiyor.
 
Ben boyle bir durum hic yasamadim buna ragmen evlenirken 100 kere dusundum. Dusunmemi gerektirecek bir sorun da yoktu. Boyle bir durum yasasaydim muhtemelen kolay kolay evlenmezdim. Yani surekli bir savunma icindesiniz ama buna gerek yok. Goz gore gore hata yapmissiniz bunu kabullenin onunuze bakin ya da omrunuz boyle sikayetle gececek gibi.
Ben hata yaptım zaten ama büyük konuşmayın insan aileden kurtulmak için seçimler yapabiliyor maalesef.Yaşamadığınız için bilemezsiniz sürekli bi psikolojik baskının ne demek olduğunu aile sonuçta güvendiğiniz tek dal.
 
Hımm işteyken 8-10 saat “lise” okuyan insanlardan emir almak çok daha kötü ve zor bu durumda size göre.
Üniversite okudunuz diye lise mezunu insanlar daha mı kötü oldu belki 10 senedir orda çalıştığı için ve işleyişi daha iyi bildiği için müdür olmuştur.
Bim iyidir demiyorum illa ama iş dışında size kalan zaman ve kurtulma şansınız olan para olurdu en azından.
Üniversite okumanıza da izin vermiş aileniz sizin yolları tamamen tıkamamış aslında.
Şimdi çalışmaya başlayacağım demişsiniz nerde ve nasıl başlamayı düşünüyorsunuz?
Burda tanıdıklarım var bi fabrika da müşteri hizmetleri evden çalışmak istiyorum kızım birazcık büyüsün çalışcam.
 
Hemen gaza gelip boşanmaya kalmayın daha beter duruma düşersiniz. Önce sürekli bir iş bulup biraz birikim yapın hem kendinizi hem çocuğunuzu garantiye aldığınızda emin olduktan sonra tekmeyi basın. Tabi bunları o koca müsveddesine hissettirmeden yapmanız gerekiyor.
Zaten elimde bir para olması gerekiyor suan hiç bir birikim yok yani az bir miktar o da bize yetmez.
 
Ben yüksek lisans yaptım atanmadan bir sene önce lise mezunu insanlardan emir de aldım hiç te gocunmadim. Çünkü kimseden üstün olma derdim yoktu.
Maalesef o dediklerimiz o kadar kolay olmuyor ya aileyi bırak ayrı eve çık babam tamamen silsin beni ailemi de tamamen gözden çıkaramadım maalesef çünkü o aile toplumun içinde kardeş anne babane var.Ki zaten askeri ücretle kafama göre eve çıkıp ne olacaktı ki neye yetişecektim.
 
Ben hata yaptım zaten ama büyük konuşmayın insan aileden kurtulmak için seçimler yapabiliyor maalesef.Yaşamadığınız için bilemezsiniz sürekli bi psikolojik baskının ne demek olduğunu aile sonuçta güvendiğiniz tek dal.

o aile anlattiginiz gibi lokmalarinizi saysaydi sizi okutmazlardi. Birazdan olay kinadiginizi yasamadan olmeyeceksinize gelecek gibi ama ailenizi, esinizi suclayarak yol alamazsiniz. Aileden kurtulmak icin sevgiliyken kufurler eden bir adamin nesi cazip gelmis olabilir dusundum ben bulamadim. Aileden kurtulmak icin calisayim dememissiniz. Demek ki buradaki tek sorun aile degil.
 
Tam olarak bu kızlar 25 yaşındayım ama kocam sayesinde bıktım.7 sene sevgiliydik, sonra evlendik .Sevgiliyken de böyleydi sinirlenince ağır konuşur asla susmaz küfür ederdi.Sonra özür dilerdi bu gece o kadar tükendim ki o kadar yorgunum ki size anlatamam. Genç yaşta tükendim. 7 aylık bebeğim var o kucağımdayken ağzımı kapatmaya çalışıyor çocuk 3 kere korktu. Ağladı. Bana diyor sus konuşma hep kendisi konuşacak.O kadar soğudum ki size anlatamam. Eşim tam bir narsist. Yaptığım hiç biseyi beğenmiyor. Bebeğimleyim bütün gün sabah 2 saat molası var o molada uyuyorum gece geç yatıyım için diyor sen nasıl annesin. Çocuktan kurtulmaya çalışıyorsun diyor sadece 2 saat bakıyor ve bana bunları söylüyor bide hafta sonu ilgileniyor.Sevgiliyken böyleydi peki neden evlendim babamdan kurtulmak için babam da böyleydi .Yani bir yüzüm gülmedi. Anlatsam roman olur çocukluğum çok kötü geçti kızımın öyle bir hayatı olsun istemiyorum.Sürekli aşağılıyor beni eşim hangi konu olursa olsun her şeye kılıf buluyor işler yetişmiyor bazen kızımdan dolayı yemediğim laf kalmıyor.Çok yorgunum çok ağlayamıyorum bile psikolojimi bile bozdu. Aileme gitsem aynı olacak değişen hiç bisey yok bi sürü laf yerim onlardan da olan kızıma olacak diye korkuyorum.Ya bizim kavgalardan etkilenirse psikolojisi bozulursa ben bu adamdan nasıl kurtulurum bilmiyorum.Ailem asla arkamda durmaz.Yarın gelir özür diler ama ne fayda öbür gün yine aynı.Mesela örnek vereyim çocuk kusuyor neden kusmuş çocuk.Altı dolmuş neden almamışım. Kızım kucağı çok seviyor bisey yaptırmak istemiyor pek fazla günde 2 saat uyuyor oda benim aralarda salamam lazım cok yorgunum arkadaşlar bi dal bulamadım kendime ailem den çok çektim şimdi de eşimden tek tutunacak dalım kızım.Yaptıktan sonra özür diliyor ama ben birileri tarafından kırılmaktan bıktım artık.
Aileden kurtulmak için çözümü evlilikte değil çalışıp kendi ayakları üzerinde durmakta bulsun kızlarımız..
 
O yüzden manyak adamlarla sevgili olmayın hele ki uzun süreli sevgili olup evlenmeye götürmeyin şu ilişkileri. Mutluluk, huzur veren insanlarla bir arada olun.
Bir kurtuluş yolu teklif etsek hepsi çıkmaz sokak diyeceksiniz, o sebeple önerim yok.
 
X