- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Tam olarak nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum, eleştiriye/değerlendirilmeye garip tepkilerim olabiliyor bu da sanırım büyürken mikroskop altında gibi ailem tarafından incelenmemden ötürü.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Galiba ruh hastasıyım
- Konu Sahibi Doiy
- Başlangıç Tarihi
Tam olarak nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum, eleştiriye/değerlendirilmeye garip tepkilerim olabiliyor bu da sanırım büyürken mikroskop altında gibi ailem tarafından incelenmemden ötürü.
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Açıkcası düşündüğüm ama eyleme koymadığım bir öneri. Ne bileyim millettin türlü türlü derdi var, daha sonra da çözüm arayabileceğim bir dertmiş gibi. Bu günlerde daha çok ihtiyacı olan bir insanın görüşme saatini elinden almak istemiyorum. Ancak görmezden gelip, konuları çözmeden kaptma eğilim olduğu için belki de kolaya kaçıyorumdur :/
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Bu başlı başına bir dert, günümüzde bir sürü şarlatan doğru diplomaları olmadığı halde psikolog ünvanı ile her yerde malesef.
- 29 Kasım 2018
- 4.097
- 24.148
- 2 Temmuz 2013
- 16.462
- 12.865
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Sanırım bende ruh hastasıyım
Kedime çok bagliyim bir gün onun olmayacağını öleceğini bile düşünmek istemem ama öyle birşey olsa da güçlü kalırım böyle garip benim ki
Hatta bazen nefes alıyor mu diye bakarım
Benimkinin sebebi belli de gene çok sahiplenmemek gerekiyor
Sizi anladığımı düşünüyorum çünkü aynı şeyleri ben de yapıyordum buraya gelmeden önce. Ama insanın elinden çok bir şey gelmiyor sanırım bu konularda. Ayrıca fotoğraftaki minnoşa da bayıldım, benim için de sevin (tabii kendisi de isterse
) - 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Doğru diyorsunuz, belki de gereksiz detay düşünerek kendimi baltalıyorumdur.
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Evet, çok teşkkür ediyorum şimdiden :)
- 29 Kasım 2018
- 4.097
- 24.148
Istemez olur mu tam bir sevgi delisiSizi anladığımı düşünüyorum çünkü aynı şeyleri ben de yapıyordum buraya gelmeden önce. Ama insanın elinden çok bir şey gelmiyor sanırım bu konularda. Ayrıca fotoğraftaki minnoşa da bayıldım, benim için de sevin (tabii kendisi de isterse
Benim bu ruh hastalığım kedimden de kaynaklaniyor bana aşırı bağlı ve bensiz yasayamayacagini düşündürüyor bana
Bugün markete giderken peşime takıldı dönmedi o derece sürekli dibimde
Bir de 5 ay önce gençlik hastalığı atlattı ölecekti bu yüzden de fazla bir bağımiz var aramızda ☺
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Sağlığına kavuşmasına ve sevilmeyi seven bir kedi olmasına çok sevindim. Sağlıklı ve mutlu ömürleriniz olsun beraber.
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Çok teşekkür ederim, dil bariyerinden ve covid-19dan ötürü şu an bir psikoloğa veya psikiyatra görünemiyorum. Ancak yapılacak listemde :)
- 19 Ağustos 2008
- 17.435
- 51.613
Endişelerinde gayet haklısın
Bunu ancak kediyle yaşayan insanlar anlar
Hasta kedilerin arasına giremez
Bakmayı beceremeyecek kuzenle de kalamaz
Bir kedinin yaşadığı evde dikkatsizlik yüzünden balkondan düşmesi insanda anksiyete yaratmaya yeterde artar.
Kedi pansiyonu çözüm olabilir, profesyonel bakım sağlayan yerler var onları deneyebilirsin
- 27 Ağustos 2017
- 3.347
- 5.657
- 29
Kediniz için endişelenmeniz normal. Ben de kedimi annem de dahil olmak üzere kimseye emanet etmem. En ufak bir hatada hayatı tehlikeye girer. Hiç büyümeyen çocuk gibiler. Evim 5. Kat tüm pencereler çocuk kilidi takılıyken açılır. En üst düzey özeni gösteririm. Evini bir canlıya paylaşmayan anlamaz, çocuğunuz gibi oluyor gerçekten. Olur da kızarsam günlerce aklıma gelir vicdan azabı çekerim niye kızdım diye. Sizi anladığımı belirtmek için yazdım bunları.
Ama siz kendi eğitiminiz için yurtdışına gitmişsiniz. Şimdi aileniz belirli olmayan bir tarihe kadar evde kedinin başını bekleyemez ki. Sokağa atalım dememişler zaten ki dememeleri de lazım. Çözüm üretmişler. Ya yanlarına alacaklar ya da bakması için kuzene bırakacaklar. Başka ne yapsın bu insanlar? Ben farklı bir çözüm göremiyorum bu soruna. Anneye babaya yazlığa gitmeyin kediyle kalın demek de ailenize haksızlık değil mi? 3 - 5 gün değil. Belki bütün yaz sürecek bu. Herşey sizin istediğiniz gibi olmaz.
Bir de terapi alın. Endişelenmek normal de sürekli ya bir şey olursa diye yaşanmaz. Onlar da ölümsüz değiller. Bizden daha kısa ömürleri var. Büyük ihtimalle bizden önce hayatları son bulacak. Ama sürekli bunu düşünerek yaşanmaz.
Ama siz kendi eğitiminiz için yurtdışına gitmişsiniz. Şimdi aileniz belirli olmayan bir tarihe kadar evde kedinin başını bekleyemez ki. Sokağa atalım dememişler zaten ki dememeleri de lazım. Çözüm üretmişler. Ya yanlarına alacaklar ya da bakması için kuzene bırakacaklar. Başka ne yapsın bu insanlar? Ben farklı bir çözüm göremiyorum bu soruna. Anneye babaya yazlığa gitmeyin kediyle kalın demek de ailenize haksızlık değil mi? 3 - 5 gün değil. Belki bütün yaz sürecek bu. Herşey sizin istediğiniz gibi olmaz.
Bir de terapi alın. Endişelenmek normal de sürekli ya bir şey olursa diye yaşanmaz. Onlar da ölümsüz değiller. Bizden daha kısa ömürleri var. Büyük ihtimalle bizden önce hayatları son bulacak. Ama sürekli bunu düşünerek yaşanmaz.
- 18 Ekim 2016
- 189
- 267
Kuzenimin hakkını yemek istemem, hakkaniyetli ve iyi bir insandır. Ancak benim kadar dikkat eder mi, beraber yaşayacağı insanlar nasıldır hiç bilmiyorum. Yoksa kedimizin rahat ve mutlu olduğu evinden küçük bir kafese gitmesini istemiyorum. Hareketli ve başka hayvanlarla aynı ortamı paylaşmayı sevmeyen bir kedim var malesef. Ailem kendisini küçük ve kedi olan bir ben olarak tanımlıyor
- 2 Ekim 2019
- 3.437
- 19.029
Yazınız uzun geldi okumadım.
Amma velakin öncelikle şu ruh hastalığı terimini bırakmanızı tavsiye ederim,hoş değil.(ruh ve sinir hastalıkları diye isimlendirildiğini biliyorum ama hocalar bile kullanmayı tercih etmez,o dediğiniz ruh hastalığına sahip olsanız şu an bu satırları giremezdiniz)..Takıntılarınız ya da tek başınıza aşamadığınız sorunlarınız varsa psikiyatrist/psikolog tavsiye ederim.Yardım almak yanlış bir şey değil ama var olan durumu daha da aşağılamak ya da yüceltmek gereksiz.
Amma velakin öncelikle şu ruh hastalığı terimini bırakmanızı tavsiye ederim,hoş değil.(ruh ve sinir hastalıkları diye isimlendirildiğini biliyorum ama hocalar bile kullanmayı tercih etmez,o dediğiniz ruh hastalığına sahip olsanız şu an bu satırları giremezdiniz)..Takıntılarınız ya da tek başınıza aşamadığınız sorunlarınız varsa psikiyatrist/psikolog tavsiye ederim.Yardım almak yanlış bir şey değil ama var olan durumu daha da aşağılamak ya da yüceltmek gereksiz.
Benzer Konular
