Meraba arkadaşlar,konumu belki hatirlayanlariniz vardır ama kısaca özet geceyim.1,5 senedir evliyim.Kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz.Kayivalidem her gün orda yemek yememizi istiyordu,bunu direkt söylemiyordu ama her gün ısrarla davet etmesinden anlıyordum.4 kere konuştum anlamadı sandım ama anlamış kabul etmek istemiyormuş meğer.En son cagirdiginda "biz evde yiyeceğiz anne, sen yorulma bir de yemek hazırlamakla" dedim diye eşimle sonra konuşmuş ne konuşmuşsa eşimle aramizda konustugumuzda haklı olduğumu bildiği ve kabul ettiği halde aramizda sorun oldu.Ne konuştuysa kayinvalidem, o beni hakli bulan "evet önceden aşırıydı abarttık haklisin" diyen esim "ama aileme saygısızlık bu" diye birden degisince patladım.Eşimle ciddi bir şekilde tartıştık.Artik bağırdım cagirdim yeter artık dedim 1,5 sene gitmişim ben de evimde rahat rahat yemeğimi yiyip,eşimle film izlemek istiyorum ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Gidiyorum öyle yiyip inip aşağı da inemiyorum birakmiyor resmen.Otur otur ev sanki uzakmi,bak filmin en güzel yeri v.s v.s..Neyse tartışmamıza Kayinvalidem geldi.Sorun biz miyiz diyor ben de anne ben yukarda yemek yemek istemiyorum sana da söyledim dedim bizim aramizda sorun oluyor gördüğün gibi.Hala diyorki ama christmasda da yemedik paskalya' da da.Ben yurt disina gelin geldim Kayinvalidemler bu tarz şeyleri kutluyorlar ama bizim geleneklerimiz olan birşey değil ki mecburmuyum paskalya kutlayacaksınız diye sizinle birlikte yemek yemeye.Kadin resmen özel gün uyduruyor birlikte yemek yemek için.Neyse dedi ve gitti.Sonra eşimle konuşmadım.Gönlümü almak istedi oralı olmadım.Çünkü aşırı kırılmıştım ona.Hakli olduğumu söyleyip annesi konuştuktan sonra ona hak vermesi beni çok kırdı.Ki biz eşimle normalde çok çok iyi anlaşırız.Tek sorunumuz evliliğimize annesinin müdahil olması.1 hafta küstüm konuşmadım.O laf atıyor konuşmak istiyor ama istemedim uzattım ben de.Bana biletimi al Istanbul a gideceğim dedim.Aileni özlediğin icin böyle hircin davranıyorsun seni anlıyorum diyor hala.Biletim alındı.Gidececegim ama çok huzursuzum.Bu sorun evliligimdeki en büyük sorun.Eşim çözemiyor annesi aman oğlum mutlu olsun eşiyle birlikte yesinler evlerinde diye bir anlayış söz konusu değil.Anladığım ve gördüğüm kadariyla birbirinizi yiyorsaniz yiyin ne haliniz varsa görün ama o yemek birlikte yenecek benim istediğim olacak.Ne yapacağım ne yapacağım diye düşünürken eşimin bir arkadaşı var çocukluk arkadaşı onunla ve eşiyle hep beraber görüşürdük pandemiden önce.Ailede konuşabileceğim doğru düzgün bir insan olmadığı için birinin bize yardim etmesi lazimdi.Yoksa evliliğimiz çatırdıyor bir hiç ugruna.Arkadasina mesaj attim durumu anlattım.Beni haklı buldu merak etme dedi yarın ordayım hep birlikte konuşacağız.Geldi,herşeyi anlattım esim de dinliyor beni yalanlamadı.Evet siena haklı biz başta abarttık dedi.Ama şuan da haftada bir gidebiliriz dedi.Sen dedi çok geç kalmışsın başında cozseydin haftada bir giderdin ama kiz artik dolmuş dedi şuan haftada bir de olmaz.Sen ailenle konuşacaksın asla şu zamanlar geleceğiz diye bir söz vermeyeceksin dedi.Ne zaman gitmek isterse o zaman gidecek dedi.Bak bu problem çok büyük sen bunun farkında değilsin çok acilen ailenle konuşacaksın dedi.Çok acil hic zamanın yok dedi Bugüne kadar bu kadar şey yasanmis nasıl konuşmazsın dedi.Konustum ama annem anlamıyor yaşlı insanlar iste dedi.(Kayinvalidem 60 yaşında ve hala calisiyor çok dinç ) Anlayacak dedi anlamiyor diye birsey yok.Ben niye dedi dağ başı gibi yerde yaşıyorum aileme yakın değilim çünkü biliyorum yakın olsa sorun olacak ama akşam kafamı yastığa rahat koyuyorum dedi önemli olan bu.Bayağı konuştu.Haber bekliyorum annenle konuş dedi bana da eğer annesi seni davet ederse eşime sorun diyorsun esin de hayır diyecek dedi.Eger demezse beni arıyorsun ben geliyorum ben konuşacağım dedi.Neyse arkadaşını uğurladık,eşimi annesiyle konuşmak için gönderdim konuşmuş sonuç ne dedim."Eee iste zor tabi onlar icin ama konuştuk tamam dedi"Yani annesi istememiş ama mecburen tamam demiş.Belki başka şeyler de söyledi annesi ama söyleyemedi bana.Hatta esim kesinlikle sienayi davet etmiyorsunuz böyle devam ediyoruz gelecekte artik bakarız durumlar ne gösterirse demiş.Kayinvalidemi o tartıştığımız gunden sonra gormedim.Bahceye fln çıktığımda o işten gelmeden evvel çıkıyorum denk gelmek istemiyorum nedense,çok soğudum.Denk geldigimde de tavrim nasil olmali ne konuşmalıyım bilmiyorum sadece selam selam mi olmalıyız hal hatır sorup bırakayım mi nasil davranayim?Bana sorarsanız artik kendisine karşı içimden bise gelmiyor bizi bu duruma düşürdüğü için.Asıl meseleye gelecek olursak eşimin pazar günü doğum günü.Esim özel günlere çok önem verir benim hiçbir özel günümü atlamaz.Zaten pazar günü için yalandan plan yaptigimda hatırlamıyormuşum gibi yaptığımda ama aşkım pazar günü benim doğum günüm diyor:)) şimdi arkadaşlar ben olaylar tazeyken eş ailesini çağırıp onlarla kutlamak bana biraz tuhaf geliyor.Gecen sene onlarla kutlamıştık hem de bu sene de onlarla kutlarsak bu bir ritüel haline gelir her sene birlikte kutlamak zorundaymışız gibi düşünürler diye de temkinliyim.Kayinvalidem normal bir insan olsa evde ailecek beraber kutlamak elbette daha keyifli olurdu.Esimin zaten benden suan böyle bir isteği yok.Bunu isteyecek yüzü de yok diyelim.Pazar günü için esim akşam yemeğini disarda yemek istiyor.Uzun zamandır pandemiden dolayı hicbir yere çıkmadık herkes gibi.Ve bulunduğum ülkede suan her yer açıldı,acik havada yemek yemek serbest.Şoyle birşey düşündüm burda 1 saat uzağımızda bir kiz arkadaşım var burda tanıştığım.Kebap restaurantı var ailesinin.Bugün itibariyle acildik eşinle mutlaka bekliyorum demişti.Acaba öğlende ona gitsek pasta alsam orda birlikte sürpriz yapsak eşime olmaz mi.Tuhaf mi olur kebap restaurantı olduğu icin:) Ama şuan başka kimseyi toplayıp da doğum günü kutlama durumumuz yok.Aksam gideceğimiz restaurant da balık restaurantı orda pastayla sürpriz yapsam sadece ikimiziz burda arkadaşımız ve ailesi de var.O yüzden..Yanina da biseler yapsam götürsem nasil olur acaba.Normalde kebapçıda doğum günü kutlayacak kadar vizyonsuz değilim ama bu sene pandemi koşullarında sanki çok da siritmaz
Bir de kayinvalideme karşı tavrım nasil olmalı karşılaştığımızda?
Bir de kayinvalideme karşı tavrım nasil olmalı karşılaştığımızda?
korkulur öylelerinden.
korkmayın yani ...
( Kendimi hatırlatayım 1 ay sonra evliliğimizde 2. yilimiz olacak.Kayinvalidemle altlı usluyuz yeni evimiz yapılıyor ama 30 metre ilerde.Kayivalidem sürekli birlikte yemek yemek istiyordu.Sadece haftasonu başlayan bu durum bir baktim ki her gün oldu.Ben de altta kalmayayım diye çağırdığım zaman "ertesi güne ne yapsak"derdi.Yani ertesi gün de onlarla yiyeceğimiz belli oluyordu 1,5 sene katlandım ve artik cok yoruldum.Önceden çok çekiniyordum burda konu açtıktan sonra yorumlardan aldığım cesaretle kendisiyle konuştum "Tamam tamam sorun değil "dedi ama ertesi gün oğlunu arayıp davet etti esim evde yiyeceğiz dedi.Ertesi gün yine aradi.Yine hayır dedi.Sonra gorumcemin 1 ay gelip Kayinvalidem de kalmasıyla 1 ay rahatladık.Cunku gorumcemin konuşmadığımız için o olunca cagiramiyor.Neyse 1 ay sonrasında yine davet etti Gorumcemi uğurlar uğurlamaz bizi arıyor çağırıyor.Ben evde yiyeceğiz dedim.Aslinda 1 ay geçmiş gidebilirdim ama o kadar korkuyorum ki yine bu davetler başlayacak önünü alamayacağım diye.Yoksa ayda bir giderim.Bilsem her gün ısrar etmeyecek haftada bir de giderdim ama ne zaman gitsem yüz bulup her gün çağırıyor.Esimin zaten onlarda çalışma odası var bizim evde internet çekmiyor diye.Hani görmüyor desem anne yüreği oğlunu özlemiştir derim ama inanın benden çok görüyor.Ben şuan ramazan oruç tutuyorum onlar tutmuyor mesela,istersen hafta sonlari git orda öğle yemeğini birlikte yiyin diyorum ne esim gidiyor ne onlar çağırıyor.Sanirim amaç beni rahatsiz etmek.Gecen ehliyet kursum vardi ona gidiyoruz arabaya tam bindim günaydın dedi günaydın anne nasilsin dedim halini hattını sordum.Iyiyim dedi bugün bizde yiyelim mi?Hem öğlen hem akşam yemeği.Ben de Sagol anne ben hazırlarım sen kendini yorma dedim.Baktim ağlıyor.Neye uğradığımi şaşırdım ağlayan birini görünce çok üzülürüm.Esime neden annen ağlıyor dedim.Sen sürekli hayır diyince annem kendiyle ilgili bir sorunun var sanıyor dedi.Anne dedim tamam bugün birlikte yiyelim hem de konuşalım dedim tamam dedi.Kursta derse hic kendimi veremedim ders boyunca düşündüm konusacaklarimi düşündüm nasil bu isin içinden çıkarım onu düşündüm.Aglamamak için kendimi zor tuttum.Eve döndük kayinvalidemlere çıktık.Sarildim anne dedim seninle ilgili neden bir sorun olsun,ben esime kızıyorum çünkü burda yiyince eve alışveriş yapmak istemiyor hem de çok yoğun çalışıyor birbirimizi bir yemekte görüyoruz dedim.Neyse istersen yemekten sonra daha detaylı konuşalım dedim tamam dedi.Yemekten sonra anlattım anne dedim bak sen sürekli biseler de getiriyorsun ben seni kac kere uyardım beni dinlemedin sen getirdikçe oğlum sorumluluk öğrenemiyor bak dedim 1,5 senedir evliyiz daha çöp atmayı bilmiyor.(Yurt dışında çöpler plastik gıda vs diye sınırlandırılır hepsinin ayri rengi var ve esim doğma büyüme yurt dışı ama bilmez,ben 1,5 senedir burdayım hepsini biliyorum)E diyor bugüne kadar o yapmadı bilmiyor.Tamam iste dedim bak fırsat versen öğrenecek.Ki fırsat verince gerçekten öğreniyor.Ve çok yoğun çalışıyor biz birbirimizi göremiyoruz dedim.E buraya geliyor bizimle degil ki dedi.Burda odasında çalışıyor benim evde olmayınca sizinle birlikte dedigimi düşünüyor.Oyle demedim odasında çalıştığını biliyorum çünkü.Neyse konuştuk anladıklarını düşündüm ama anlamamışlar.O yemeğin üzerinden 2 hafta geçti.Bugun bahçeye çıktım.Annemle görüntülü konuşuyorum.Bugun beraber yiyelim mi dedi.Ben de Sagol anne ben hazırlarım dedim.Israr etti.Bu ısrarların sonu yok biliyorum ve ısrar edilmesini sevmiyorum.Esimle de farklı bir konudan tartışmışız oraya gidip mutlu çift rolleri yapmaya da hic halim yok.Orucum iftarı yaptıktan sonra zaten tansiyonum çok düşük ve halsiz düşüyorum uzanmak istiyorum yemekten sonra.Asla bırakmaz biliyorum erkenden.Cok ısrar edince anne dedim biz şuan konuşmuyoruz eşimle aramız limoni o yüzden ısrar etme dedim.Bu çok çirkin bir durum ama dedi.Neyse annem telefonda bekliyor ama duymadı neyseki.Anneme bunları anlatmadım çok anlayışlı insanlar olarak biliyor.Bahceye ciktigima da pişman oldum ne zaman bahçede görse yemeğe çağırıyor.Neyse bana burda da huzur yok dedim içimden içeri girdim.Biraz zaman geçti eşim geldi.Annem dedi yemeğe davet etmiş istememissin.Evet dedim.Daha önce de konuştuğumuz gibi 1,5 sene yeterince birlikte yedik artik yemek istemiyorum.Annem dedi sürekli onlarla yediğimiz için simdi istemediğin için onlarla bir sorunun var sanıyor.Cok sinirlendim.Cunku daha önce kendileriyle ilgili bir sorunumuz olmadığını esimi işlerinden dolayı göremediğimi sadece yemekte birbirimizi gördüğümüzü söylemiştim.Annenle ben konuşmuştum dedim nasıl böyle anlayabilir hala.Ne sorunum olabilir 1,5 sene isteklerini yapmışım artik ben de kendi evimde yemek istiyorum dedim.Esim de bu aileme saygısızlık 2 hafta önce yedik 2 hafta geçmiş yine yiyebiliriz ne var bunda dedi.Biliyorsun dedim annen bir kere yesek her gün arıyor anlamıyor anlamak istemiyor dedim.Sen artik evlenmişsin aile mi kalmış dedim.Eger ailenden ayri kalamiyorduysan (ki ayri degil altlı ustluyuz calisma odası da orda her dakika görüyorlar) evlenmeseydin dedim.Benim ailem Türkiye de ben bu kadar ağlamıyorum nedir dedim evlendikten sonra bu ailem de ailem diye tutturman.Neyse böyle tartıştık o yukarı çıktı onlara orda isleri de vardi belki annesiyle de konuştu ne konuştu bilmiyorum ama kesin konuşmuştur.Ben de annesine mesaj attim.Anne daha önce birlikte yemek istememe sebebimin senden ötürü degil bizim artik bir aile oluşumuz ve artik evimizde yemek istediğimizi söylemiştim.Bu yüzden size saygısızlık ettigimi düşünmüyorum dedim.Ama dedim ne konuştuysan eşimle biz kavga ettik ve artik birbirimizden soğuduk birbirimize tahammulumuz kalmadı.Geldigimden beri kiz kardeşi ile ilgili sorunlar ailevi sorunlar artik dedim ben dayanamıyorum.Turkiye ye geri dönecegim ve babamla bu konuyu konuşacağım.Bu şekilde biseyler yazdim cevap yazmadı.Arkadaslar benim görmediğim bir hatam varsa lütfen söyleyin ben artık eşimle normalde hicbir sorun yaşamazken bu birlikte yemek yeme olayı beni iyice geriyor ve aramizda huzursuzluk çıkıyor sadece bu sebepten dolayı.Esim normalde çok iyidir bana,vitaminlerime kadar düşünür arabamın kapısına kadar açar özel günleri es geçmez iyi davranır sevgisini belli eder ama bu kayinvalidemin birlikte yemek yeme arzusu artik bizim evliligimizfe ciddi sorunlar yaratmaya başladı.Gercekten ne yapacagimi düşünemez oldum.Ailemin yanina gitme konusunda kararliyim kafami dinlemeye çok ihtiyacım var.Gorumcem gelir o var diye çıkamam bahçeye aman yine kavga çıkarır Kayinvalidem olunca çıkamam yine o bitmek bilmez davetler başlayacak diye.Gercekten korkumdan evde oturmaya başladım artik. Iyice psikolojim bozuldu.Gece gündüz bunun içinden nasıl çıkabilirim diye düşünüyorum sürekli stresten midem ağrıyor ne yapayım bana akıl verin 
