- 19 Aralık 2012
- 455
- 1
- Konu Sahibi justtmarried
- #1
Son konularımın devamı sayılacak bir konu arkadaşlar, bukez özet geçmicem çünkü ozaman konu çok uzuyor okurken sıkılmanızı istemiyorum.
Eşimin kendi işi erkek kuaförü,kazandığı bizi çevirmiyor benim ısrarımlar başka biyerde bi bayan kuaföründe eleman olarak çalışmayı kabul etmişti, çağıran yerler olmasına rağmen gidicem diyor ve gitmiyor beni oyaladığını düşünüyorum artık.Bu ay yine çok sıkıştık.Benim k.kartlarımdan benden habersiz para çekmiş dükkan kirasını falan ödemiş, esnek hesabımı kullanmış.Ev kirasınıda toparlayamadı benim maaşımdan ev kirasını verdik oda k.kartının birini ödeyecekti onunda ancak asgarisini toparlayabilmiş.Düzenli olarak ödediğim taksitlerimi 2 aydır ödeyemedim çünkü k. kartı ekstreleri benim için sürpriz oldu oda onların parasını toparlayamayacaktı. 2 elektirik faturaası 2 doğalgaz faturası 2 telefon faturası duruyor ev kirası dükkan kirası gelecek 15 gün sonra. Artık çok kızmaya başladım, sorumsuz biri olmadığını biliyorum kendince çalışıyor çabalıyor ama buşekilde çalımasının bi getirisi yok, ısrarlar işini değiştirmediğini görüncede kendimi enayi gibi hissediyorum.Ben asgari ücretle çalışıyorum heryere yetişmeye çalışıyorum.
Şimdi asıl soruna gelirsek, bi kavgamızın ardından ona upuzuuuun bi mektup yazdım işyerinde. Telefonda kavgayı uzatmayıp içimi dökmek için, mektubumun özeti '''sen çabalıyosun ama yanlış yönde ben senden lüks bi hayat istemiyorum evinin kirasını ve faturalarını ödeyebil yeterli.Ama bunları yapamıyorsan sorun var demektir.Bunları bile karşılayamadığın halde hala işini değiştirmiyosan,ısrarla bu dükkanda duruyosan ben senden desteğimi çekicem artık çünkü benim ödediğim borçlar gecikti onlar kapıya dayanacak.Artık düşünmicem ev kirası elektrik faturası,madem ısrarla bu işte duruyosun ozaman nasıl ödüyosan öde '''' 4 sayfalık bi mektuptu bunlar içinden kullandığım bikaç cümle ama cidden en çok takıldığım nokta bu. Tabi bunun bana dönüşü çok kötü oldu; bu konular her açıldığında olduğu gibi ''senin 5 kuruş katkını istemiyorum'' olayına döndü iş. ona göre ben verdiğim paranın lafını yapıyorum. Ben çalışmıyomuyum ben mücadele etmiyomuyum diyo. Edyosun ama yanlış yönde mücadele ediyosun diyorum.
Akadaşlar haksızmıyım, işini değiştirmek düze çıkmak gibi bir imkanı varken bizim ev kiramızı bile ödemeyen bu dükkanda durmaya ısrar ediyor, ben 800 lira maaşla sağa sola yetişmeye çalışıyorum, yeri geliyo dükkan kirasını bile benim kartımdan çekip beni dahada batağa sürüklüyo. Bende busefer kızıyorum haliyle ben enayimiyim niye ben kendimi zorlıuyorum ozaman diye oda bunu paranın kafını yapmak olarak yorumluyor.Benim kızdığım şey, başka seçeneği varken değerlendirmiyor körü körüne o dükkana bağlanıyor olması.
ŞİMDİ BENİM SİZE SORUM; ben düşündüm taşındım madem benim senin parana ihtiyacım yok, ben sana güvenerek evlenmedim diyor ama ısrarlada bu dükkanda duruyor bende 2 ay içinde İŞTEN ÇIKICAM. Sağa sola ufak tefek borçlarımı bu 2 ay içinde kapatıcam ve işten çıkıcam. Benim artık lafını yapacağım bi param yok dicem. Hem tüm sorumluluk üstüne kalsın şimdi ev taşıcaz onun masrafı var kiralar faturalar hepsi üstüne kalsın. Çok taktım arkadaşlar, neden beni oyalıyo neden işini değiştirmiyo, henüz 9 aylık evliyiz ama bu hep böyle sürerse diye çok korkmaya başladım. Düşünsenize erkek elinde başka bi seçenek varken değerlendirmicek yok pahasına çalışıcak kadın çabalicak kendimi enayi gibi hiseederim ben, eşim sorumsuz bi insan değil ama bu davranışına anlam veremiyorum. Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar, işten çıkıp sorumluluğu tamamen üstüne yıkmalımıyım?
-----------------
Yeni bir gelişme var arkadaşlar. Yorumlarınıza ihtiyacım var.
Kayınvalidemin dairesine taşınmaya karar verdim.Üst katına yani.
Biz evlenirkende orada oturmamızı teklif etmişlerdi, ancak eltim kayınvalidemle çok sorunlar yaşayıp o evden ayrıldı. Birde küçük bir yer heryer herkes tanıdık bolca dedikodulu bir bölge olduğu için en başından orada oturmayı kabul etmemiştim.Şehir merkezine yakın bir köy, köyde yaşayanlar ortamı bilirler.Kendi annemde o köyde oturuyor.
Eşime teklif ettim, gidelimmi annenlerin oraya dedim zaten çağırıyorlardı hayır dedi. En çok sen istemiyordun orada oturmayı dedi. Kızlar benimde düşüncem eşim yine işini değiştirecek, ben çalışmaya devam edicem bu veya başka bi işte. Benim maaşıma dokunmicaz eşimin maaşını yicez içicez kira vermicemiz için yetecektirde. Benim maaşımıda hiç bankadan çekmeden en az 2 yıl biriktiricez. Şuan kenarda 25.000 lik altınımız var, bi 20.000 daha biriktirip oradan kendi dairemizi alıp çıkıcaz.
Kayınvalidem,kaynım hepsi gelin diyorlar.Kayınvalidem evi hazırlamaya bile başladı.Kendi ailemde gitmemizin faydalı olacağını düşünüyorlar. Ama benim kafam çok karışık
Eltim orada çok sorun yaşadı. İki tarafında hatası vardı ancak eltim ev hanımıydı sürekli iç içe olmak durumunda kaldlar ben çalışıyor olucam kayınvalideminde dükkanı var oda çalışıyor zaten akşamdan akşama görücez birbirimizi. Birde eltim çok cahil bir kadın. Bu sadece benim yorumum değil tabiki tanıdığım herkesin yorumu. Evde ne yaşanırsa kayınvalidemle ne yaşarsa kapı kapı anlattı hep. Bide genel olarak hayattan şikayetçi memnuniyetsiz bir insan. Onun yaşadığı sorunları yaşayacağımı sanmıyorum ama yinede tereddütlüyüm.
Evliliğimizin ilk aylarında benimde k.validem ile sorunlarım olmuştu ama ilk 3-4 ayda çözdük biz, şuan hiçbir sorunumuz yok.Gayet güzel muhabbet eder konuşuruz biraraya geldiğimizde. Yaşıda genç zaten 45-46 yaşlarında.
Ama tereddütlüyüm arkadaşlar. Benden çok beklentileri olurmu, gel aşşada yiyeyilm yok yukarda yiyelim, beraber oturalım falan filan durumları beni kasar. Öte yandan baktığımda bu şekildede hem maddi olarak geçinemiyoruz hemde bu gidişle ev falanda alamicaz. Her türlü sıkıntı çekicez yani kiradada otursak ordada otursak. 2-3 sene dişini sıkmaya değer diyorum. Mesafemizi koruduktan sonra, okadar büyük problem olmaz diyorum. Ya siz ne diyorsunuz ?
Eşimin kendi işi erkek kuaförü,kazandığı bizi çevirmiyor benim ısrarımlar başka biyerde bi bayan kuaföründe eleman olarak çalışmayı kabul etmişti, çağıran yerler olmasına rağmen gidicem diyor ve gitmiyor beni oyaladığını düşünüyorum artık.Bu ay yine çok sıkıştık.Benim k.kartlarımdan benden habersiz para çekmiş dükkan kirasını falan ödemiş, esnek hesabımı kullanmış.Ev kirasınıda toparlayamadı benim maaşımdan ev kirasını verdik oda k.kartının birini ödeyecekti onunda ancak asgarisini toparlayabilmiş.Düzenli olarak ödediğim taksitlerimi 2 aydır ödeyemedim çünkü k. kartı ekstreleri benim için sürpriz oldu oda onların parasını toparlayamayacaktı. 2 elektirik faturaası 2 doğalgaz faturası 2 telefon faturası duruyor ev kirası dükkan kirası gelecek 15 gün sonra. Artık çok kızmaya başladım, sorumsuz biri olmadığını biliyorum kendince çalışıyor çabalıyor ama buşekilde çalımasının bi getirisi yok, ısrarlar işini değiştirmediğini görüncede kendimi enayi gibi hissediyorum.Ben asgari ücretle çalışıyorum heryere yetişmeye çalışıyorum.
Şimdi asıl soruna gelirsek, bi kavgamızın ardından ona upuzuuuun bi mektup yazdım işyerinde. Telefonda kavgayı uzatmayıp içimi dökmek için, mektubumun özeti '''sen çabalıyosun ama yanlış yönde ben senden lüks bi hayat istemiyorum evinin kirasını ve faturalarını ödeyebil yeterli.Ama bunları yapamıyorsan sorun var demektir.Bunları bile karşılayamadığın halde hala işini değiştirmiyosan,ısrarla bu dükkanda duruyosan ben senden desteğimi çekicem artık çünkü benim ödediğim borçlar gecikti onlar kapıya dayanacak.Artık düşünmicem ev kirası elektrik faturası,madem ısrarla bu işte duruyosun ozaman nasıl ödüyosan öde '''' 4 sayfalık bi mektuptu bunlar içinden kullandığım bikaç cümle ama cidden en çok takıldığım nokta bu. Tabi bunun bana dönüşü çok kötü oldu; bu konular her açıldığında olduğu gibi ''senin 5 kuruş katkını istemiyorum'' olayına döndü iş. ona göre ben verdiğim paranın lafını yapıyorum. Ben çalışmıyomuyum ben mücadele etmiyomuyum diyo. Edyosun ama yanlış yönde mücadele ediyosun diyorum.
Akadaşlar haksızmıyım, işini değiştirmek düze çıkmak gibi bir imkanı varken bizim ev kiramızı bile ödemeyen bu dükkanda durmaya ısrar ediyor, ben 800 lira maaşla sağa sola yetişmeye çalışıyorum, yeri geliyo dükkan kirasını bile benim kartımdan çekip beni dahada batağa sürüklüyo. Bende busefer kızıyorum haliyle ben enayimiyim niye ben kendimi zorlıuyorum ozaman diye oda bunu paranın kafını yapmak olarak yorumluyor.Benim kızdığım şey, başka seçeneği varken değerlendirmiyor körü körüne o dükkana bağlanıyor olması.
ŞİMDİ BENİM SİZE SORUM; ben düşündüm taşındım madem benim senin parana ihtiyacım yok, ben sana güvenerek evlenmedim diyor ama ısrarlada bu dükkanda duruyor bende 2 ay içinde İŞTEN ÇIKICAM. Sağa sola ufak tefek borçlarımı bu 2 ay içinde kapatıcam ve işten çıkıcam. Benim artık lafını yapacağım bi param yok dicem. Hem tüm sorumluluk üstüne kalsın şimdi ev taşıcaz onun masrafı var kiralar faturalar hepsi üstüne kalsın. Çok taktım arkadaşlar, neden beni oyalıyo neden işini değiştirmiyo, henüz 9 aylık evliyiz ama bu hep böyle sürerse diye çok korkmaya başladım. Düşünsenize erkek elinde başka bi seçenek varken değerlendirmicek yok pahasına çalışıcak kadın çabalicak kendimi enayi gibi hiseederim ben, eşim sorumsuz bi insan değil ama bu davranışına anlam veremiyorum. Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar, işten çıkıp sorumluluğu tamamen üstüne yıkmalımıyım?
-----------------
Yeni bir gelişme var arkadaşlar. Yorumlarınıza ihtiyacım var.
Kayınvalidemin dairesine taşınmaya karar verdim.Üst katına yani.
Biz evlenirkende orada oturmamızı teklif etmişlerdi, ancak eltim kayınvalidemle çok sorunlar yaşayıp o evden ayrıldı. Birde küçük bir yer heryer herkes tanıdık bolca dedikodulu bir bölge olduğu için en başından orada oturmayı kabul etmemiştim.Şehir merkezine yakın bir köy, köyde yaşayanlar ortamı bilirler.Kendi annemde o köyde oturuyor.
Eşime teklif ettim, gidelimmi annenlerin oraya dedim zaten çağırıyorlardı hayır dedi. En çok sen istemiyordun orada oturmayı dedi. Kızlar benimde düşüncem eşim yine işini değiştirecek, ben çalışmaya devam edicem bu veya başka bi işte. Benim maaşıma dokunmicaz eşimin maaşını yicez içicez kira vermicemiz için yetecektirde. Benim maaşımıda hiç bankadan çekmeden en az 2 yıl biriktiricez. Şuan kenarda 25.000 lik altınımız var, bi 20.000 daha biriktirip oradan kendi dairemizi alıp çıkıcaz.
Kayınvalidem,kaynım hepsi gelin diyorlar.Kayınvalidem evi hazırlamaya bile başladı.Kendi ailemde gitmemizin faydalı olacağını düşünüyorlar. Ama benim kafam çok karışık
Eltim orada çok sorun yaşadı. İki tarafında hatası vardı ancak eltim ev hanımıydı sürekli iç içe olmak durumunda kaldlar ben çalışıyor olucam kayınvalideminde dükkanı var oda çalışıyor zaten akşamdan akşama görücez birbirimizi. Birde eltim çok cahil bir kadın. Bu sadece benim yorumum değil tabiki tanıdığım herkesin yorumu. Evde ne yaşanırsa kayınvalidemle ne yaşarsa kapı kapı anlattı hep. Bide genel olarak hayattan şikayetçi memnuniyetsiz bir insan. Onun yaşadığı sorunları yaşayacağımı sanmıyorum ama yinede tereddütlüyüm. Evliliğimizin ilk aylarında benimde k.validem ile sorunlarım olmuştu ama ilk 3-4 ayda çözdük biz, şuan hiçbir sorunumuz yok.Gayet güzel muhabbet eder konuşuruz biraraya geldiğimizde. Yaşıda genç zaten 45-46 yaşlarında.
Ama tereddütlüyüm arkadaşlar. Benden çok beklentileri olurmu, gel aşşada yiyeyilm yok yukarda yiyelim, beraber oturalım falan filan durumları beni kasar. Öte yandan baktığımda bu şekildede hem maddi olarak geçinemiyoruz hemde bu gidişle ev falanda alamicaz. Her türlü sıkıntı çekicez yani kiradada otursak ordada otursak. 2-3 sene dişini sıkmaya değer diyorum. Mesafemizi koruduktan sonra, okadar büyük problem olmaz diyorum. Ya siz ne diyorsunuz ?
Son düzenleme:
