Ben bir senedir aynı işyerinde çalıştığım çocukla görüşüyordum. Önceden evim uzaktaydı bana gelip gittiğini kimse görmüyordu. Sonra ben işyerinin yanına taşındım. Her öğlen olmasa bile haftanın 3 günü öğlen bende yemek yiyorduk , akşamları bana geliyordu. Dışarıya çıkıyorduk bir sene her gün görüştük, bu süre zarfında o 35 yaşında ben 26 yaşındaydım. Evleniriz sanıyordum. Sadece belli başlı şeyler oluyordu aramızda .. sonra ben memlekete gidince zaten aklımda bitirmek vardı çünkü değer Verse bile uymadığımızı farkettim. Beni memlekette arıyordu ama günde bi kere , soruyordu mesajlaşıyordu ama çok merak ederek değil , kıskanmıyordu. Geri dönünce evleniyorsak evlenelim evlenmiyorsak yolları ayıralım dedim. Oda senin aklın karışmış dese de beni durdurmadı tamam dedi. Evimin anahtarı ondaydı onu aldım , oda benden uydu alıcısını geri aldı, uydu alıcısını bi yere bırakınca neden bana getirmiyorsun diye düşmanımmışsın dedi bana. Ben bunu bi öğlen işyerinden diğer arkadaş ile kahve içmeye gittiklerini gördüm .(sevgilimkende bu kızla arkadaştık topluca takılıyorduk ) Hemen ıntagramdan sildim . Sonrasında oda benim Numaramı sildi… benim anlamadığım bu durumda bir senemi vermişim adım çıkmış nasıl oluyorda evlenmedi benimle evleneceğiz diyordu .param yok diyordu ocakta toparlarım dedi . Ama şu an tatilde Trabzon’a gitmeyi iyi biliyor. Ben kullanıldımmı arkadaşlar ? Bi sene her gün yanımda olan adam bu kadar kolay vazgeçti . Şimdi biri ile tanışıyorum annem sürekli yok onun ailesi bize uymaz yok benim içim ısınmadı dedikçe ben herkesten soğuyorum