madem kayınvaliden ve kayınpedern seni anlıyor sana hak veriyor o halde sen evde kalacaktın onu eve almayacaktın git annende kal bir süre seni görmek istemiyorum deseydin.düzelmeye niyetin yoksada konuşur güzelce ayrılırız deseydin.sanki o ev sadece onunda sen evi terkediyosun.sığıntı değilsin ki sen orada aynı haklara sahipsiniz o evde.yada ne bileyim protesto olarak kayınvalidende kalsaydın birsüre.benim yengem abime kızdığında öyle yaptı bize gelmşti yani kayınvalidesine.herkes yengemi haklı buldu ve bize sığındığı için gönlümüzde yeri bin kat daha arttı inan.o saatten sonra herkes abime tavır aldı hata yaptığını söyledi eşek gibi tükürdüğünü yaladı abm :)
evliliğin ilk yıllarında kendini ispatlama çabasına giriyor erkekler..bu hemen hemen her evlilikte oluyor.sizinkiside öyle bir dönem.
olan olmuş annenize gitmşsiniz ama şuan geri adım atarsanız eşiniz hep şimarık kalacaktır.ve size bilörf yapıyor şuan gel eşyalarını al falan diye.
bence hiç muhatap olmayın ailesi arar sizi zaten biraz burnunun sürtülmesinde fayda var.siz bebeğinizi kaybetmişsinz onun sergilediği tavra bakın.bu bencillikten bir an önce kurtulması lazım.yoksa bir ömür ne kadar sabredebilirsinizki...
meraba kızlar nerden başlayacağımı bilmiyorum bir arkdaş vasıtasıyla tanıştım ben kesinlikle bununla evlenmem demiştim sonra konuştukça ona bağlandım sevdim ve benim her dediğimi yapıyordu diyordumki beni böyle alıştırma herdefasında çiçek felan gönderiyordu..sonra nişanlandık başladı kıskançlıkları beni çok defa sinir krizine soktu nişanı atmaya kalktım hep vazgeçtim evlenince düzelir dedim..ben çalışıyorum bir özel şirkette yanımdakileri kıskanıyor çalışırken telefonumu açık tutacakmışım..bende bana güvenmiyorsun diyorum sana güveniyorumda yanındakilere güvenmiyorum diyordu bu böyle devam etti işten çıksam evimiz kira sadece benim maaşım kiraya gidiyor çalışmada demiyor ama telefon açık kalacakmış..sonra evlendik yine devam etti
hamile kaldım düzelir dedim başka kıskançlıkları çıktı kıyafetime karışıyordu dediğinide yapıyordum evlenmeden önce çalışacam ama beraber yapacaz herşeyi dedim yapmadı ben söylersem yapıyordu o benden daha az çalışıyor yarım günü nerdeyse evde ben herşeyi yapıyorum ama yinede yaranamıyorum hamilelikte çok kez ağlattı üzdü kaç gece aç yattım ona kızdım bebeğin erken olduğunu düşündüm ve 5.5 aylıkken bebeğime spina bifida teşhisi konuldu ve heyetle ayrıldım kızımdan 3 ay oldu ne sancılar çektim..biliyorum beni seviyor ama beni anlamıyor hep o haklı ben hep ağlıyorum konuşamıyorum çünkü konuşsamda boş hep o haklı kendini nerde görüyor bilmiyorum çokta sinirli dünde eve giderken ekmek alacaktım niye başka fırındasn almadım diye kızdı bağırdı dışardan yemek söyledi neler söyledi bana kızdım tabi biriktirdim hep içimde bir türlü bırakıp gidemiyordum kendi annesi babası bile biliyor onun ne olduğunu kızıyorlar ama onlarıda dinlemiyor onlarada birşey diyemiyorum sen herşeyi söylüyorsun diyor onlara söylesende ben aynıyım diyor kimseyi takmıyor çokta seviyorum ama dün evi terk ettim mektupta bıraktım telefonumu da annemde kaldım ama buğün aradı iş telefonumdan bu akşam eve geliyorsun bütün herşeyini alıyorsun daha bu eve giremzsin çok gururludur baştan gidersen almaya gelmem sende gelemzsin diyordu biliyordum ama yine burnu sürtsün istedim ama tanıyorum kocamı gelmez sorarsan o haklı dedim ben kimin için çalışıyorum kötü birşey olsa ben 6 senedir çalışmam evlenmeden öncede bı,urdaydım biliyordun...o zaman çalışmım bak bana dedim en sonunda kırılır diye söyleyemiyordum bakamam evimiz olsa çalıştırmazdım dedi eee ben ne yapım hem çalış hem benim dediklerimi yap herdediğini yaptıkça istekleri bitmiyor..inanın ev kadınları benim yaptığımı yapmıyordur boşanma davasını çacakmış çok seviyorum diyor ama dediğim dedik ne yaptımda gidiyon diyor bir ekmek yüzünden bende dedim bir ekmek yüzünden demmedğin laf kalmadı küçücük olay yaa ben ne yapım arkadaşlar eve dönsem değişmeyecek böyle çekecem ayrılsam onu hala çok seviyorum o evi kurmak için ne emekler döktüm annem babamdan yardım görmedim herşeyimi ben yaptım oda bekarken yemiş hep parasını babasıgil yaptı çok rahata alışmış ben beakerken aileme bakıyordum şimdide çalışıyorum kimin için bizim için ben nerde hata yapıyorum ...
aslında kayınvalideme gitmeyi çok düşündüm sonanda anneme gitmeye karar verdim..haklısın cnm erkeklik egoları yokmu evliliğimiz bitecek haberi yok ama ben yinede istemiyorum çok seviyorum ama dönemiyorumda kayınvalidemleri ben aramasam haberleri olmaz o kadar sırcıdır kimseye birşey belli etmez bende ararsam kızar daha çok bilmiyorum ne yapacağımı böyle çekilmez bebeğimin acısı içimde birde böyler yapıyor söylüyorum bebeğimi kaybettim ne acılar çektim hastanede görmüyormusun az vicdanlı ol diyorum sen içerde çektiysen bende dışarda çektim diyor o kadar çok peşimde koştuki inandım ona hep beni kafesleyene kadarmış ...ne yapacağımı bilmiyorum..konuşulacak biri değil dediğin gibi herkes ona tavır alsa belki anlar hatasını ama ona göre ben haksızım dediğini yaparsam sorun olmayacakmış...
Bebeginiz için üzüldüm ama belki de sizler için böyle olması daha iyiydi.
Zira daha çok yeni evlisiniz ve bu ortama bir bireyin katılması çok da iyi bir durum olmasa gerek...
Siz boşanmayı düşünmüyorsunuz, burnu sürtsün istiyorsunuz,
fakat geri bir araya geldiğinizde yaptıklarından daha fazlasını yapacagını biliyorsunuz degil mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?