- 2 Ekim 2019
- 3.437
- 19.030
- 128
- Konu Sahibi Zygomaticum
-
- #21
Doktorunuzdan memnun musunuz? Sürekli doktor değiştirmek iyi değildir ama uzun zamandır gittiğiniz halde iyi hissetmiyorsanız doktorunuzu da değiştirmeyi düşünebilirsiniz.Ayrıca bu kendini sevmeme konusunu açmadıysanız da açın ve ciddi ciddi konuşun ayrıca.Evet çok haklısınız kendimi sevmiyorum daha doğrusu sevemiyorumterapi alıyorum.
Ya ilk gidişim değildi uzun süredir gidiyorum ama virüsten dolayı 1 kere gidebildim.tabii benim için konuşmak zor olabiliyor bazen ama elimden geldiğince anlatmaya çalışıuorumDeğişim de rahatsız olduğumuz huylarımızın altında yatan nedenleri fark etmek de kolay değil. Bir şeyler değişmeli motivasyonu ile yürüdüğünüz uzun bir yol. İlk seansta zaten terapist sadece sizi tanımaya sorunları anlamaya çalışıyor. Yani şu anda profesyonel destek almış olmuyorsunuz.
Lütfen online veya yüz yüze fark etmez, devam edin.
Çok memmunum çok seviyorum.onunla konuşmak da bana çok iyi geliyor bunu da hissediyorum.Doktorunuzdan memnun musunuz? Sürekli doktor değiştirmek iyi değildir ama uzun zamandır gittiğiniz halde iyi hissetmiyorsanız doktorunuzu da değiştirmeyi düşünebilirsiniz.Ayrıca bu kendini sevmeme konusunu açmadıysanız da açın ve ciddi ciddi konuşun ayrıca.
Hepimiz sevmeyi de sevilmeyi de hak ediyoruz.İnanın seven-sevilen kişilerin sizden bi fazlası yok.Kimse okudğu kitap sayısına,dinlediği müzik türüne ya da iq seviyesine göre sevilmiyor. Ya da ne bileyim boyuna, posuna ,kaşına göre de sevilmiyor.Bunlardan belki bir ya da birkaçı etkendir ama o kadar..Hatta sizin kendinizde sevmediğiniz bir huy başkasının çok hoşuna bile gidebilir.Kendinizi kendiniz istediğiniz için geliştirin,değiştirin,yapmak istediklerinizi yapın.Önemli olan kendinizle barışık olmanız, kendinizi sevmeniz.Siz kendinizle barıştıkça insanlar da size daha farklı gözle bakmaya başlayacak.Ayrıca eminim bence sevilecek yönünüz de çoktur.
Ben böyle bir izlenim vermek istemem ki ama.birisi gelip 10 yildir benden hoslandigini soylese cok korkarim. hic sevimli bi durum degil iki taraf acisindan da.
yani evet hayatinda biri yokken eskilere sararsin ama 3-5 ay sar hadi 10 yil cok inanilmaz bi sure. eger gercekten 10 yildir ayni siddetle ayni kisiye platonik olarak asiksaniz ve doktorunuz bu konuda bir sey yapmadiysa ya cok daha buyuk psikolojik sorunlariniz var ve buna sira gelmedi ya da doktorunuz kotu bir doktor.
Doktora gidiyorum.evet haklısınoz bana da pek normal gelmiyor anlam veremiyorumpsikologa gitmedin mi?10 yıl hiç normal bi süre değil
bisey sorucam 10 yildir ayni askla mi seviyorsunuz bu cocugu? araya baska birileri girdi mi mesela yoksa baya istikrarli bi sekilde bu cocuk mu hep?Ben böyle bir izlenim vermek istemem ki ama.
Kötü bir doktor değil kesinlikle gördüğüm en tatlı en ilgili doktorlardan
Kendinden degeri almis o adama yuklemissin ask degil de takinti sanki...Herkese merhabalar.beni çok üzen bir konuyu anlatmak istiyorum
Lisede hazırlık sınıfında tanıdım onu ve o tanıyışım o tanıyış oldu.24 yaşına geldim 10 yılı geçti ve ben tek başıma yaşıyorum onu.bu hislerim geçsin istiyorum bu acıyı yaşamak istemiyorum ama geçmiyor.gözden ırak olan gönülden ırak olmuyormuş özlemim bitmiyor.
Lise boyunca pek iletişimimiz olmadı zaten kimseyle iletişimim yok gibiydi.onu tanıdıkça ne kadar farklı olduğumuzu görüp çok üzülüyordum.bu cümleyi kurmak çok üzücü ama ben onun seçeceği biri değildim bunu hep biliyordum içimde hep bu acıyı taşıyorum.
Ben gerçekten hiç anlam veremiyorum.neden bunu yaşıyorum hiç anlamıyorum.bu duygum olmasa hayatımı bu kadar çok mahvetmezdim bunu da biliyorum.o kadar çaresiz hissediyorum ki...bir yandan düşündüğüm bazı şeyler de var.mesela kimseyle bir ilişkim olmadı beni de kimse sevmedi,sevgi açlığı çekiyorum farkındayım acaba bunlar yüzünden bu durumu abartıyor muyum diyorum ama gerçekten bu duygum çok farklı geliyor o kadar farklı geliyor kibazen diyorum biri beni severse unutur muyum ama birinin beni sevebileceğine hiç inanmıyorum zaten düşünüyorum da biri beni sevse bile ben onun yüzüne nasıl bakacağım ki.bunca yıldır başka bir insan yanıp kül oluyorum.sanırım birinin beni sevmesini de hak etmiyorum.zaten beni sevmesi gereken tek insan da oymuş gibi o da sevmiyor.
Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum
24 yaş genç bir yaş ama ben bir çok şeye geç kaldım biliyorumaslında kendi dedikleriniz o kadar doğru ki. hayatınıza biri girmediği için ben zaten onu seviyorum diye düşünüyorsunuz. kendinizi kötü hissetmeyin, genceciksiniz elbet karşınıza biri çıkacaktır. ve gerçekten yukarıda da yazıldığı gibi çivi çiviyi söker. kendinizi arabesk yaşamaya itmeyin, hayat o kadar güzel ki
Doktorunuzu insan olarak sevebilirsiniz ama doktor olarak da iyi bir doktor mu ki?? Eğer öyle olsa şu an bu kadar olumsuz olmazdınız bence.Size hiç ödev falan vermiyor mu?? Onun da yönlendirmesiyle bunları değiştirmeniz gerekirdi.Misal çoktan insanlarla iletişiminizde ilerlemiş olmanız gerekirdi.Çok memmunum çok seviyorum.onunla konuşmak da bana çok iyi geliyor bunu da hissediyorum.
Ya ben kendimle hiç barışık değilimiçimde kendime karşı bitmek tükenmez bir nefret var.insanlarla da iletişimim hiç yok diyebilirim.yani girdiğim ortamlarda yok gibiyim sanki
Sadece onu sevdimbisey sorucam 10 yildir ayni askla mi seviyorsunuz bu cocugu? araya baska birileri girdi mi mesela yoksa baya istikrarli bi sekilde bu cocuk mu hep?
Kendini sev melankoli den cik değerli olduğunu hissettiğin andan itibaren hayatın yoluna girecek mutlu olacaksinHerkese merhabalar.beni çok üzen bir konuyu anlatmak istiyorum
Lisede hazırlık sınıfında tanıdım onu ve o tanıyışım o tanıyış oldu.24 yaşına geldim 10 yılı geçti ve ben tek başıma yaşıyorum onu.bu hislerim geçsin istiyorum bu acıyı yaşamak istemiyorum ama geçmiyor.gözden ırak olan gönülden ırak olmuyormuş özlemim bitmiyor.
Lise boyunca pek iletişimimiz olmadı zaten kimseyle iletişimim yok gibiydi.onu tanıdıkça ne kadar farklı olduğumuzu görüp çok üzülüyordum.bu cümleyi kurmak çok üzücü ama ben onun seçeceği biri değildim bunu hep biliyordum içimde hep bu acıyı taşıyorum.
Ben gerçekten hiç anlam veremiyorum.neden bunu yaşıyorum hiç anlamıyorum.bu duygum olmasa hayatımı bu kadar çok mahvetmezdim bunu da biliyorum.o kadar çaresiz hissediyorum ki...bir yandan düşündüğüm bazı şeyler de var.mesela kimseyle bir ilişkim olmadı beni de kimse sevmedi,sevgi açlığı çekiyorum farkındayım acaba bunlar yüzünden bu durumu abartıyor muyum diyorum ama gerçekten bu duygum çok farklı geliyor o kadar farklı geliyor kibazen diyorum biri beni severse unutur muyum ama birinin beni sevebileceğine hiç inanmıyorum zaten düşünüyorum da biri beni sevse bile ben onun yüzüne nasıl bakacağım ki.bunca yıldır başka bir insan yanıp kül oluyorum.sanırım birinin beni sevmesini de hak etmiyorum.zaten beni sevmesi gereken tek insan da oymuş gibi o da sevmiyor.
Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum
Sadece onu sevdim
Okuyor musun meslegin ne? Kendiini bu konulara versen?Herkese merhabalar.beni çok üzen bir konuyu anlatmak istiyorum
Lisede hazırlık sınıfında tanıdım onu ve o tanıyışım o tanıyış oldu.24 yaşına geldim 10 yılı geçti ve ben tek başıma yaşıyorum onu.bu hislerim geçsin istiyorum bu acıyı yaşamak istemiyorum ama geçmiyor.gözden ırak olan gönülden ırak olmuyormuş özlemim bitmiyor.
Lise boyunca pek iletişimimiz olmadı zaten kimseyle iletişimim yok gibiydi.onu tanıdıkça ne kadar farklı olduğumuzu görüp çok üzülüyordum.bu cümleyi kurmak çok üzücü ama ben onun seçeceği biri değildim bunu hep biliyordum içimde hep bu acıyı taşıyorum.
Ben gerçekten hiç anlam veremiyorum.neden bunu yaşıyorum hiç anlamıyorum.bu duygum olmasa hayatımı bu kadar çok mahvetmezdim bunu da biliyorum.o kadar çaresiz hissediyorum ki...bir yandan düşündüğüm bazı şeyler de var.mesela kimseyle bir ilişkim olmadı beni de kimse sevmedi,sevgi açlığı çekiyorum farkındayım acaba bunlar yüzünden bu durumu abartıyor muyum diyorum ama gerçekten bu duygum çok farklı geliyor o kadar farklı geliyor kibazen diyorum biri beni severse unutur muyum ama birinin beni sevebileceğine hiç inanmıyorum zaten düşünüyorum da biri beni sevse bile ben onun yüzüne nasıl bakacağım ki.bunca yıldır başka bir insan yanıp kül oluyorum.sanırım birinin beni sevmesini de hak etmiyorum.zaten beni sevmesi gereken tek insan da oymuş gibi o da sevmiyor.
Ben ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum
Baya fazla doktor deneyimim oldu en çok sevdiğim şu anki gittiğim.Doktorunuzu insan olarak sevebilirsiniz ama doktor olarak da iyi bir doktor mu ki?? Eğer öyle olsa şu an bu kadar olumsuz olmazdınız bence.Size hiç ödev falan vermiyor mu?? Onun da yönlendirmesiyle bunları değiştirmeniz gerekirdi.Misal çoktan insanlarla iletişiminizde ilerlemiş olmanız gerekirdi.
Dediğimi bi düşünün. Doktorunuz tatlı ve iyi bir insan olabilir.ama siz doktora doktor size arkadaş olsun die değil sizi tedavi etsin die gidiyorsunuz. Ona gittiğinizden beri fark yoksa ve yetersizse doktorunuzu değiştirin ve kendiniz için çaba gösterin.Maaalesef çaba göstermeden hiçbir şey değişmiyor.İnsan aktif oldukça canlanıyor
En baştan geldiğimiz aileler çok farklı.bu anlamda çok büyük bir fark var aramızda.o çok zeki çok kültürlü sosyal ilişkileri çok iyi olan girdiği ortamlarda hep öne çıkan lider karakterli birisi bense kimseyle düzgün iletişim kuramayan depresyonla boğuşan hayatını mahvetmiş birisiyimNe gibi farklar var aranızda?
Evet geçen ay çok saçma bir şekilde söyledimSizin ona olan duygularınızdan haberdar mı?
Okuyorum ama eğitim hayatımı da mahvettim.genel olarak derslere çok ilgili birisiydim ama mahvettimOkuyor musun meslegin ne? Kendiini bu konulara versen?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?