E her aklina geleni dogru kabul edersen tabi oyle hissedersin kuzum kendile ilgili alginda bozulur bu boyle gider hem sana ozgu degil cogu insan yasadi yasiyor ,ortamda sesim cikmadi oyleyse beni onemsemiyorlar biri beni yanlis anladi oyleseyse kendimi ifade edemiyorum biri beni sevmedi sevilecek insan degilim e farkindaysa oklar hep sana donuyor neden?herkes 10 numara assiri iyi assiri sosyal muazzam zeki cokta etkileyici ama sen kotusun ...boyle hirsey olabilirmi? OlamazBen çıkmak istiyorum ama çıkamıuprum hatta bazen durumum çok daha kötüleşiyor.hayatımın ellerimden kaydığını hissediyorum ama kurtaramıyorum onu.
Yapabileceğim şeylerden de uzaklaştım hayatımda kalmadı
Takıntı lafı bana çok korkunç geldiyardım alıyorum.
24 yaş genç bir yaş ama ben bir çok şeye geç kaldım biliyorumbu hallere düşmeyi hiç istemezdim ama başaramadım hayatımı mahvettim.bir bataklıktayım hiç çıkamayacağımı hissediyorum
Onu yapamam, bunu yapamam sözlerinden vaz geçin öncelikle. Kurban psikolojisine sokmuşsunuz kendinizi. Siz kendinize bin sene acısanız da kimse size bir dakika acımaz kusura bakmayın. Herkes kendi hayatının derdinde. Melankoli şiirlerde kaldı. Dijital dünyada hayat çılgın bir hızla akıyor. Ve kendinize acıdığınız her dakika hayatınızdan eksiliyor. Hayatınızın kontrolünü elinize alın. Sizin yapacağınız şey “ben ne yapabilirim” sorusunu sormak öncelikle. Ve bu soruya mutlaka net cevap verin. “Ben hiç bir şey yapamam” bir cevap değil. Somut bir şey koyun ortaya. Yapabilirim ile biten bir cevap bulun kendinize. Sonra bununla ilgili bir adım atın. Daha sonra diğer adımları düşünürsünüz Ama asla ve asla -hele de kendinize acımak için- ilerlediğiniz yolda durup düşünmeyin.Ben çıkmak istiyorum ama çıkamıuprum hatta bazen durumum çok daha kötüleşiyor.hayatımın ellerimden kaydığını hissediyorum ama kurtaramıyorum onu.
Yapabileceğim şeylerden de uzaklaştım hayatımda kalmadı
anhedoni denen durumu ağır bir şekilde yaşıyorum girebileceğim bir ortamım da yokİşte böyle düşünmemek lazım canım. Aslında bu yaşlar ve şimdiden sonrası en verimli olacak zamanlar. Neden geri dönüşü olmasın ki. Yeter ki sen kafanda hallet. Düşün mesela bi zaman ver 1 ay olur 2 ay olur toparlanmaya başlayıp yeni ilgi alanlarımı keşfedicem gibi. Ne bileyim resim olur veya başka bişey muhakkak seni mutlu edecek ufak hobiler bulursun ve yavaş yavaş başka şeylerle ilgilenmeye başladıkça, başka ortamlara girdikçe aslında bunların kafandaki olumsuz düşüncelerden ibaret olduğunu fark edeceksin. Sadece zaman ve çaba.
Evet patolojikHiç normal değil
10 senedir geçmeyen şey artık patalojik bir hal almış.
Kronik bir sevgi özlemi gibi bşy
Yardım alın mutlaka
Çok Teşekkür ederim videolaea bakacağım :)) sizlerle konuşmak benim için büyük bir zevk bana yardımcı oluyorsunuz
Forum kurallarına aykırı mı bilmiyorum ancak şu iki linki bırakayım. Ben de faydasını gördüm, hatta ilk başta yarım bırakmış izleyememiştim.
Sizin yaşadığınızı maalesef biz burada çözümleyemeyiz. Ancak yazılanlara bakılırsa güzel bir noktaya geliyoruz. O da sizin kendinize verdiğiniz değer meselesi ile ilgili bir sorununuz olduğu. Yani aşk meşk meselesi değil, o şahsın size evet/hayır demesi de değil. Günün sonunda kendinizle baş başasınız ve maalesef şu an kendinizle olmaktan mutlu değilsiniz. Yardım alarak, gücünüzü fark ederek toparlanabilirsiniz. Güveniyorum size.
O kişiyi kimin yerine koyuyorsunuz?Bu sevgi sandığınız şeyin size hissettirdiği ne? Mutluluk mu,acı mı,heyecan mı, umut mu?Evet patolojik( kelime tam uydu yardım alıyorum.
Ben lisede böyle hissettim açıkçası.onların arasında o kadar garip duruyordum ki anlatamam.benim onlara benzeyen tek yönüm derslerdi ama onu da kaybettim.üniversiteye ilk başlayınca yine benzer ortam vardı herkes hem zeki hem çok sosyal ben yine ezildim ve bölümü bıraktım.onların arasında yerim yok gibiydi sankiE her aklina geleni dogru kabul edersen tabi oyle hissedersin kuzum kendile ilgili alginda bozulur bu boyle gider hem sana ozgu degil cogu insan yasadi yasiyor ,ortamda sesim cikmadi oyleyse beni onemsemiyorlar biri beni yanlis anladi oyleseyse kendimi ifade edemiyorum biri beni sevmedi sevilecek insan degilim e farkindaysa oklar hep sana donuyor neden?herkes 10 numara assiri iyi assiri sosyal muazzam zeki cokta etkileyici ama sen kotusun ...boyle hirsey olabilirmi? Olamaz
Neden bilmiyorum ama kafayi kendine takmissin yani Allah sana bir hayat vermis ama sen bu hayati kendine zehir etmekle mesgulsun boyle olmaz oncelikle herseyde kendini suclamayi birak sonra nasil cikabilirim bu durumdan kismini arastir misal.beyhan budak var videolari izle onu cabani enerjini dusunce yapini degistirmye harca birde Allah askina kendinlenugrasmayi kes ne olur
Evet haklısınız insanlar neler neler yaşıyorlar.bu kadar güçsüz olduğum için kendimden nefret ediyorumYardım almaya devam edin
Ama sadece bu yardıma bel bağlamayın kendinizi değiştirmek sizin elinizde, aşka ve ilişkilere kafa yormayın, dikkatinizi dağıtın, asla unutmayın dünyadaki en küçük acıdır aşk acısı bununla kendinizi yormayın. Sizi o kişiye yönelten zayıf yanlarınızın farkına varmaya çalışın
Sen oyle hissediyorsun bir salsan kendini.keyfine baksan rahatlayacaksin onlar diye gozunde buyuttugun bir avuc insan niye birilerinin arasina girmeye calisiyorsun benimde okulda vardi baktim frekanslar tutmuyor kendi grubumu kurdum (tabi berbat secimler yapmisim o ayri ama)herkes ayni degildir birijin konuskan olmasi az konusani degersiz yapmaz dunyada farkli farkli insanlar var tek kalip olmazBen lisede böyle hissettim açıkçası.onların arasında o kadar garip duruyordum ki anlatamam.benim onlara benzeyen tek yönüm derslerdi ama onu da kaybettim.üniversiteye ilk başlayınca yine benzer ortam vardı herkes hem zeki hem çok sosyal ben yine ezildim ve bölümü bıraktım.onların arasında yerim yok gibiydi sanki
Ben bu dünyaya ayak uyduramam ki bunu biliyorumOnu yapamam, bunu yapamam sözlerinden vaz geçin öncelikle. Kurban psikolojisine sokmuşsunuz kendinizi. Siz kendinize bin sene acısanız da kimse size bir dakika acımaz kusura bakmayın. Herkes kendi hayatının derdinde. Melankoli şiirlerde kaldı. Dijital dünyada hayat çılgın bir hızla akıyor. Ve kendinize acıdığınız her dakika hayatınızdan eksiliyor. Hayatınızın kontrolünü elinize alın. Sizin yapacağınız şey “ben ne yapabilirim” sorusunu sormak öncelikle. Ve bu soruya mutlaka net cevap verin. “Ben hiç bir şey yapamam” bir cevap değil. Somut bir şey koyun ortaya. Yapabilirim ile biten bir cevap bulun kendinize. Sonra bununla ilgili bir adım atın. Daha sonra diğer adımları düşünürsünüz Ama asla ve asla -hele de kendinize acımak için- ilerlediğiniz yolda durup düşünmeyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?