- 4 Şubat 2014
- 4.775
- 17.408
- 408
Ayy ne kadar cokmuş
Ayy ne kadar cokmuş@ormangozlu buldum canim nette 1 avuc fistik ici 40 grmis. Ve kalorisi de az degil tabii 226 kalori.
Filizciğim müsadenizle ben bloom olarak kalacağım, 41 yaş 11 ve 14 yaşında iki kız da bende var@bloom ismin neydi?? Ben filiz yasim 35 2kiz annesi
Seni seviyorum, işte duymak istediğim, seni mahçup etmemeye çalışacağımBence 4 kilo verebilirsin eger hic kacamak yapmazsan
Canım sen menülerini yazmaya başla hemen ..biz de kendimize göre yorumlarız sporla desteklenirse belli bile olur bayağıSeni seviyorum, işte duymak istediğim, seni mahçup etmemeye çalışacağım
@berilcee canım seni seviyoruz
Sen yokkken çabaladık tabi ama sen gelince bir başka oldu valla
Kızlar ben çok yıllar kilolu gezdim ..bir ara zayıflamıştım biraz ama geri aldım ..sabah işyerine kahvaltısız gider öğlen ne bulduysam yerdim ..itiraf ediyorum evde Nutella kavanozunu bitiren de bendim
Sonra iş değişiklikleri taşınma falan derken hepten saldım kendimi ..bir yerde okumuştum "bizdeki kadınların %50 sinin hobisi pasta börek yapmakmış "
Aynen öyle oldu bendede..değişik tarifler denerdim en çok ben yerdim
Çikolata pasta zaten vazgeçilmezlerimdendi
Sonra tartıda 85 gördüm geçen kış resimlerime baktım ..ben yokum çoğunda zaten ..ya da önümde koca bir çanta var .başladım zaten daha önce kısa bir süre gitmiştim diyetisyene..onlara uydurdum yürüyüş yaptım ..70 le bu gruba geldim ..çok şükür 57 ile mezun oldum ..bildiğiniz üzere koruma dönemi yapıyorum şimdi ..
Artık çok mutluyum kıyafet sorunum kalmadı gibi ..insana zayıf olunca ne giyse yakışıyor sanki ..
Hatta zayıflayınca sosyalleştim bu sene kurslara yazıldım bol bol ..spor kursu da var aralarında
0 1-2 kiloyu alıyorsunuz önemsemiyoruz ya derken 5 oluyor ..veririz diyoruz 10 oluyor ..o yüzden 1 kilo bile çok önemli ..bunu yaşam biçimi haline getirmek lazım ..yani olmayacak diye birşey yok yeterki pes etmeyelim ..şekersizde yaşanıyormuş hatta alışılıyormuş ..börek olmadan da oluyormuş ..
Mutsuz olmaya gerek yok yani ..sadece biraz sabır ve irade ..
O yüzden madem buraya vakit ayırıyorsunuz hep fedakarlık yaparak..bitirelim bu kilo işini ..uzayıp gitmesin yıllarca..en güzel yıllar kilolu kendini beğenmeyerek geçmesin
İşte en önemli sır motivasyon ve isteme
Gunaydin aylin cim. Iyi olmana sevindim canim. Ama keske kuru fasulye yemesen diyorum. Ishalini tetiklerse diye. Kardesinin de dogum gunu kutlu olsun. Sevdikleriyle birlikte saglikli hayirli uzun omurleri olsun insallah.Günaydinnn. Sabah 5.30 oglum uyandirdi. Yatakta dizimi izledim. Uykum kacmisti. Iyiyim gibiii. Aklim eliptik de. Vallahi yapicam simdii sonra dusa girerim. Bakalim kac dk yapabilcem. 3 gün yokum evde. Annemler 100km uzagimda. Ama su an türkiyedeler. E kardeslerim hepsi orada yasiyor. Hem onlari ziyaret hem yakinlarimi. Annemin evinde kalicaz.
Gün icinde giremesemde gece girer okurum cvplarim.
13 gibi cikicaz ozamana kadar girebilirmiyim bilmem.
Tartimi da getiriyorum. Kücük kardesimin dogum günü bugün. Yandimmmm. Pasta masta yemem vallaa. Ins
Yemekte kurufasulye varmis bana uyan. 1 kepce yerim gerisi salata ins.
Umarim yine ishal olmammm.
Öptüm hepinizi. Kac dk yaptigimi yazarim5dk diyormuşum
Cuma başlayacağım sağlıklı beslenmeye, yazarım tabi, henüz yorum yapacak düzeyde değilim ama, kusuruma bakmayın benim, almışım adımsayarımın pilini de, 2,5 lt su şişesini hazır etmişim iş yerine, oooh mis, sporla aram yok sağlık sorunlarımdan, zorlayacağım kendim içinCanım sen menülerini yazmaya başla hemen ..biz de kendimize göre yorumlarız sporla desteklenirse belli bile olur bayağı
Harika bir paylasim olmus canim. Gecmis olsun ve tebrikler. Farkindalik cok guzel bir sey. Sen bedeninin senden istediklerine kulak verip bedenini mutlu edip odulunu almissin. Oncelik saglik yaninda kendini zayif ve guzel hissetmek bonusu oluyor.Ne güzel ifade etmişsin canım sağol
İki kelamla da ben kendimi anlatayım belki birilerine ışık olur, herkesin fizyolojisi farklıdır tabi, benim hikayem ortalama 10 yılı kapsıyor, ilk doğuma 73 le girdim ikinciye 75, 95 kiloya kadar hızla arttım bir dönem, tabi ki sağlıksız beslenerek, öyle bir kara deliğe düşmüştüm ki birşeyler yemediğimde kan şekerim tehlikeli boyutlara kadar düşüyordu, dahiliyenin yolunu tuttum, hipotiroit, gizli şeker, reaktif hipoglisemi, damar tıkanıklığı, bla bla bla bir sürü hastalığım olduğunu kilo vermemin imkansız olduğunu birçok kez duydum doktorlardan, dolayısıyla ben de inanmadım verebileceğime, öğün aralarım doktorun önerisiyle neredeyse yarım saatte bire düştü, çünkü şekerim hep tehlikeli şekilde düşüyordu, torpido, iş çekmeceleri, çantam, komodinim hep yiyecekle doluydu, kızım bile sordu bir ara neden hep yiyecek taşıyoruz diye, uyuyana kadar çiğneyen bir canlı düşünün, sonra diyetisyenin yolunu tuttum, 6 ay 7 öğünle iyi bir danışan oldum ama gram inmedim aşağı, o da beni fakülteye endokrine yönlendirdi, bir o eksikti zaten, gitmedim tabi. Oku oku oku bu hastalıklara yememin sebep olduğunu öğrendim ve az öğün sağlıklı besin konusunu içime sindirdim, ilk başlarda çok zordu yemeden birkaç saat geçirmek, korkudan hasta gibi yatıyor kımıldamıyordum şekerim düşmesin diye, inanın ağlayacaktım sevinçten yemeden durabildiğimi gördüğümde, eşimle paylaştım sevincimi, o da çok duygulandı, çünkü o da geri dönüşümün neredeyse imkansız olduğunu defalarca duymuştu doktorlardan, kalıtsal hasta olduğuma ve böyle yaşayacağıma inanmıştı benim gibi, azar azar öğün aralarını aça aça bir de baskülde eksi gördüm ya, halay başı oldum evde anlatamam mutluluğumu size, 75 kiloya geriledim dünyalar benim oldu, özgüven patlaması ve aylak beslenmeyle buralardayım şimdi, ne öğrendim, tıp iyidir ama çözüm ve hasta psikolojisi konusunda kendilerini geliştirmeliler, kendini en iyi sen tanırsın, vahşice yememelisin, biraz elit olup yavaş yavaş ve vücudunun ihtiyacı kadar yemelisin yoksa makine bozulur, hareket candır gereklidir yoksa paslanırsın, istediğini giyebilmenin keyfini börek ve çikolataya değişmemelisin, kendini seven insan bu zulmü kendine yapmaz, yemek olayı sadece beslenme için gereklidir haz için başka hobiler edin, kilolu anne anısı hiç hoş değil, uzar gider öğrendiklerim, sağlıkla kalınız.
Bu gun taburcuyum arkadaslar. Ogleden sonra evime gecicem insallah. Aa sabah yuruyus bandinda dusuk tempoda 15 dk. yurudum. Eger bunu basarirsan hem taburcu ederiz hem eve cikinca gun icersin de kendini yormamak kaydiyla yuruyuse izin veririz dediler. Basardim cok sukur.
Kullanmadim ama duydum canim. Bence saglikli beslenerek kilo verme cabalarina devam et bu tarz seyleri deneme. Uzun vade de bedenine zarar verebilir.Gunaydin kizlar
Acı çehre kullandınızmı hic bagirsaklari temizliyormus
Tesekkurler zeynep cimCok gecmis olsun
Ne güzel ifade etmişsin canım sağol
İki kelamla da ben kendimi anlatayım belki birilerine ışık olur, herkesin fizyolojisi farklıdır tabi, benim hikayem ortalama 10 yılı kapsıyor, ilk doğuma 73 le girdim ikinciye 75, 95 kiloya kadar hızla arttım bir dönem, tabi ki sağlıksız beslenerek, öyle bir kara deliğe düşmüştüm ki birşeyler yemediğimde kan şekerim tehlikeli boyutlara kadar düşüyordu, dahiliyenin yolunu tuttum, hipotiroit, gizli şeker, reaktif hipoglisemi, damar tıkanıklığı, bla bla bla bir sürü hastalığım olduğunu kilo vermemin imkansız olduğunu birçok kez duydum doktorlardan, dolayısıyla ben de inanmadım verebileceğime, öğün aralarım doktorun önerisiyle neredeyse yarım saatte bire düştü, çünkü şekerim hep tehlikeli şekilde düşüyordu, torpido, iş çekmeceleri, çantam, komodinim hep yiyecekle doluydu, kızım bile sordu bir ara neden hep yiyecek taşıyoruz diye, uyuyana kadar çiğneyen bir canlı düşünün, sonra diyetisyenin yolunu tuttum, 6 ay 7 öğünle iyi bir danışan oldum ama gram inmedim aşağı, o da beni fakülteye endokrine yönlendirdi, bir o eksikti zaten, gitmedim tabi. Oku oku oku bu hastalıklara yememin sebep olduğunu öğrendim ve az öğün sağlıklı besin konusunu içime sindirdim, ilk başlarda çok zordu yemeden birkaç saat geçirmek, korkudan hasta gibi yatıyor kımıldamıyordum şekerim düşmesin diye, inanın ağlayacaktım sevinçten yemeden durabildiğimi gördüğümde, eşimle paylaştım sevincimi, o da çok duygulandı, çünkü o da geri dönüşümün neredeyse imkansız olduğunu defalarca duymuştu doktorlardan, kalıtsal hasta olduğuma ve böyle yaşayacağıma inanmıştı benim gibi, azar azar öğün aralarını aça aça bir de baskülde eksi gördüm ya, halay başı oldum evde anlatamam mutluluğumu size, 75 kiloya geriledim dünyalar benim oldu, özgüven patlaması ve aylak beslenmeyle buralardayım şimdi, ne öğrendim, tıp iyidir ama çözüm ve hasta psikolojisi konusunda kendilerini geliştirmeliler, kendini en iyi sen tanırsın, vahşice yememelisin, biraz elit olup yavaş yavaş ve vücudunun ihtiyacı kadar yemelisin yoksa makine bozulur, hareket candır gereklidir yoksa paslanırsın, istediğini giyebilmenin keyfini börek ve çikolataya değişmemelisin, kendini seven insan bu zulmü kendine yapmaz, yemek olayı sadece beslenme için gereklidir haz için başka hobiler edin, kilolu anne anısı hiç hoş değil, uzar gider öğrendiklerim, sağlıkla kalınız.
Sağlıkla afiyetle dön yuvana canım, geçmiş bitmiş olsunBu gun taburcuyum arkadaslar. Ogleden sonra evime gecicem insallah. Aa sabah yuruyus bandinda dusuk tempoda 15 dk. yurudum. Eger bunu basarirsan hem taburcu ederiz hem eve cikinca gun icersin de kendini yormamak kaydiyla yuruyuse izin veririz dediler. Basardim cok sukur.
Mutlu oldum beğenmene canımBunu okuduktan sonra istedigin kiloya kesin ulasacagina inandim. Birkac hafta kilom sabit kalinca neredeyse pes eden ve bunalima giren bir insan olarak beni cok motive etti. Ilk hedef 75 mi o zaman?
Bir kere kullandim. Ölüyorum sandim. Hiiiç tavsiye etmem!!Gunaydin kizlar
Acı çehre kullandınızmı hic bagirsaklari temizliyormus
@berilcee canım seni seviyoruz
Sen yokkken çabaladık tabi ama sen gelince bir başka oldu valla
Kızlar ben çok yıllar kilolu gezdim ..bir ara zayıflamıştım biraz ama geri aldım ..sabah işyerine kahvaltısız gider öğlen ne bulduysam yerdim ..itiraf ediyorum evde Nutella kavanozunu bitiren de bendim
Sonra iş değişiklikleri taşınma falan derken hepten saldım kendimi ..bir yerde okumuştum "bizdeki kadınların %50 sinin hobisi pasta börek yapmakmış "
Aynen öyle oldu bendede..değişik tarifler denerdim en çok ben yerdim
Çikolata pasta zaten vazgeçilmezlerimdendi
Sonra tartıda 85 gördüm geçen kış resimlerime baktım ..ben yokum çoğunda zaten ..ya da önümde koca bir çanta var .başladım zaten daha önce kısa bir süre gitmiştim diyetisyene..onlara uydurdum yürüyüş yaptım ..70 le bu gruba geldim ..çok şükür 57 ile mezun oldum ..bildiğiniz üzere koruma dönemi yapıyorum şimdi ..
Artık çok mutluyum kıyafet sorunum kalmadı gibi ..insana zayıf olunca ne giyse yakışıyor sanki ..
Hatta zayıflayınca sosyalleştim bu sene kurslara yazıldım bol bol ..spor kursu da var aralarında
0 1-2 kiloyu alıyorsunuz önemsemiyoruz ya derken 5 oluyor ..veririz diyoruz 10 oluyor ..o yüzden 1 kilo bile çok önemli ..bunu yaşam biçimi haline getirmek lazım ..yani olmayacak diye birşey yok yeterki pes etmeyelim ..şekersizde yaşanıyormuş hatta alışılıyormuş ..börek olmadan da oluyormuş ..
Mutsuz olmaya gerek yok yani ..sadece biraz sabır ve irade ..
O yüzden madem buraya vakit ayırıyorsunuz hep fedakarlık yaparak..bitirelim bu kilo işini ..uzayıp gitmesin yıllarca..en güzel yıllar kilolu kendini beğenmeyerek geçmesin
İşte en önemli sır motivasyon ve isteme
Şimdi okudum canım sağol, aslında oradaki 12 çay kaşığı sınırını geçmiyorum, yarım çay kaşığı toz şeker kullanıyorum bir çaya, azalta azalta uzun zamandır böyle kullanıyorum ancak bir türlü o yarım çay kaşığı şekerden ayrılamıyorum
hamburgeri niye yedin sevilcim
Ne güzel ifade etmişsin canım sağol
İki kelamla da ben kendimi anlatayım belki birilerine ışık olur, herkesin fizyolojisi farklıdır tabi, benim hikayem ortalama 10 yılı kapsıyor, ilk doğuma 73 le girdim ikinciye 75, 95 kiloya kadar hızla arttım bir dönem, tabi ki sağlıksız beslenerek, öyle bir kara deliğe düşmüştüm ki birşeyler yemediğimde kan şekerim tehlikeli boyutlara kadar düşüyordu, dahiliyenin yolunu tuttum, hipotiroit, gizli şeker, reaktif hipoglisemi, damar tıkanıklığı, bla bla bla bir sürü hastalığım olduğunu kilo vermemin imkansız olduğunu birçok kez duydum doktorlardan, dolayısıyla ben de inanmadım verebileceğime, öğün aralarım doktorun önerisiyle neredeyse yarım saatte bire düştü, çünkü şekerim hep tehlikeli şekilde düşüyordu, torpido, iş çekmeceleri, çantam, komodinim hep yiyecekle doluydu, kızım bile sordu bir ara neden hep yiyecek taşıyoruz diye, uyuyana kadar çiğneyen bir canlı düşünün, sonra diyetisyenin yolunu tuttum, 6 ay 7 öğünle iyi bir danışan oldum ama gram inmedim aşağı, o da beni fakülteye endokrine yönlendirdi, bir o eksikti zaten, gitmedim tabi. Oku oku oku bu hastalıklara yememin sebep olduğunu öğrendim ve az öğün sağlıklı besin konusunu içime sindirdim, ilk başlarda çok zordu yemeden birkaç saat geçirmek, korkudan hasta gibi yatıyor kımıldamıyordum şekerim düşmesin diye, inanın ağlayacaktım sevinçten yemeden durabildiğimi gördüğümde, eşimle paylaştım sevincimi, o da çok duygulandı, çünkü o da geri dönüşümün neredeyse imkansız olduğunu defalarca duymuştu doktorlardan, kalıtsal hasta olduğuma ve böyle yaşayacağıma inanmıştı benim gibi, azar azar öğün aralarını aça aça bir de baskülde eksi gördüm ya, halay başı oldum evde anlatamam mutluluğumu size, 75 kiloya geriledim dünyalar benim oldu, özgüven patlaması ve aylak beslenmeyle buralardayım şimdi, ne öğrendim, tıp iyidir ama çözüm ve hasta psikolojisi konusunda kendilerini geliştirmeliler, kendini en iyi sen tanırsın, vahşice yememelisin, biraz elit olup yavaş yavaş ve vücudunun ihtiyacı kadar yemelisin yoksa makine bozulur, hareket candır gereklidir yoksa paslanırsın, istediğini giyebilmenin keyfini börek ve çikolataya değişmemelisin, kendini seven insan bu zulmü kendine yapmaz, yemek olayı sadece beslenme için gereklidir haz için başka hobiler edin, kilolu anne anısı hiç hoş değil, uzar gider öğrendiklerim, sağlıkla kalınız.
Bu gun taburcuyum arkadaslar. Ogleden sonra evime gecicem insallah. Aa sabah yuruyus bandinda dusuk tempoda 15 dk. yurudum. Eger bunu basarirsan hem taburcu ederiz hem eve cikinca gun icersin de kendini yormamak kaydiyla yuruyuse izin veririz dediler. Basardim cok sukur.
sürekli bir tüketim halinde değilsen yani ayda yılda bir yiyorsan hamburger zararlı olmaz ama bence kilo verme aşamasında değilde kilo koruma aşamasında yenilse daha faydalı olur yinede hamburgere çok takılmadım çok güzel hamburger yapan yerler var içindeki köftesine güvendiğim yerlerden yiyorum bende ama zero da olsa asitli içecekler doğru gelmiyor bana bu tarz içeceklerin içindeki tatlandırıcılar vücuttan atılana kadar bağırsağa giren herşeyi şeker olarak algılıyormuşbende sana katılıyorum.. maalesef ben o koruma aşamalarına hiç gelemiyorum.. ama benim aklımdan geçenleri özetlemişsin..
can çekmesi yüzünden tamamen.. aslında hamburgerin sağlıksız olduğunu düşünmüyorum. kendimi mi kandırıyorum bilmiyorum ama, hamburgerin içindekiler bence zararlı değil, onu zararlı yapan yanındaki patates kızartması ve kola gibi geliyor.. benimkinin içinde mayanoz vs gibi soslarda yoktu.. yeşillik, tursu, soğan, et :)
nasıl kendimi iyi kandırıyor muyum_?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?