Öncelikle hayırlı olsun kararınız. Umarım her şey bundan sonra güzel olur hayatınızda. Ama bu biraz da size bağlı. En başta üzülmeyi bırakın hem kendinis için bu şekilde mutsuz eden bir adamın varlığı olmayacağı için artık. Ve en önemlisi de aslında çocuklarınız için üzülmeyin aksine sevinin. Sevginin ve saygının bittiği bir aile görünümlü stres yuvasında büyümeleri emin olun ayrı anne baba ile büyümelerinden daha kötü bir şey. Onların da ilerde aileleri olacak, evlenip yuva kuracaklar. Örnekleri bu olmasın daha fazla. Onlar da doğrusu bu sanıp eşlerine böyle davranmasınlar ya da başka şekillerde bu eksikliği gidermeye çalışmasınlar. Emin olun bu şekilde o gergin ortamdan kurtulmaları çok daha iyi. Bunları düşünmekle başlarsanız üzülmeyip sevinmeniz gerektiğini de görürsünüz.
cocuklqrindan drgil kocandan ayriliyorsun uzulme
Çocuklarım biri 17 diğeri 3 yaşında eşimle kendi işimiz vardı beraber çalışıyorduk inşaat yapıyoruz 37 yaşındayım terapi denemedim ama artık çok soğudum huyundan bana karşı davranışlarından nefret ediyorum ayıptır söylenmesi ilişkiye bile girmek istemiyorum ama ayrılıyorum diye evliliğime üzülüyorum düzenim bozulacak
Aslında sık kavgamız yok ben soğudum ondan fakat ayrılmakta çocuklarım için kötü çocuklarına iyi bir baba
Sanki çocuklarım babasız kalacak gibi
Hayır yok hayatında biri yok eminim
O gitti derken yine hakaret etti bende ona ettim kavga ettik ve ben git dedim bitti dedim
O zaman 40 yas sendromu yasiyor esiniz belki de. 40 yasinda mi?
nie oldu mu sanki sizin aranizdaki kari kocalik iliskisi bitiyor baba ayni baaba anne ayni anne keske bosanma olmazsa ama hayat iste
Anladim. Ben de bosandim. Merak etmeyin cocuklar babadiz kalmiyor. Sadece ciftler bosaniyor. Anne ve babalik devam ediyor.
46 yaşında
İlla kavga etmenize gerek yok. Emin olun o gerginlik her şekilde hissediliyor ve çocuklar üzerinde tamiri mümkün olmayan sorunlara yol açıyor -özgüvensizlik gibi.
