E ömür bitiyor işte, tv başında, belki birkaç cadde adımlayarak bitiyor ömür.
Hatıralar bilindik, tekrarda, günü bitir, yaşa, yarını hesapla, yaşa, biriktirmeye çalış hop bi şey çıksın sıfıra sıfır, yaşa, tv zapla, kol bacak ağrır, bel tutmaz, yaşa öl... Bu kadar. Ev içinde, konu komşu arasında muhabbette, akraba ziyaretleri ve birkaç piknikte, çoluk çocuk arada dondurma yemeye çık derken geçir bitir hayatını işte.
Valla ben şaşıyorum. İnsan nasıl "Öahh" demeden diş sıka sıka ve bunu da normal sayarak yaşayıp göçüp gidebiliyor...