canım ben 20:30 - 21:00 - 21:30 en fazla 22:00 ye kadar dayanabiliyorum dizi falan kalmadı uyuyorum uykucu oldum
Evet canım en iyisi. İşyerinde de sağarız öbür gün için stok yaparız:))
Ya ne güzelde mesleğin var aslında ama bu kpss muhabbeti yüzünden insanlar yapamıyor mesleğini yada zorunlu hizmet.inanın istanbula tayini çıkanlar sürgün diyormuş burası pahalı diye.haksızda sayılmazlar aslında.maşallah işinden müdürlerinden memnunsan problem yok Allah daha iyi etsin canım ya.anneler kayınvalideler olmasa çalışmak dahada güçleşirdi.arkadaşımın 1 yaşında oğlu var çalışmaya başladı.annesi kamp kurdu evde.Allah razı olsun ne diyelim.
sağol canımcım önerin için.
sağol canım aynı şekilde.herkese günaydın,nasılsınız kızlar,
bugünümüzde dünden daha güzel geçsin dileklerimizle başlayalım.
Allah yardımcın olsun canım ya.sen işyerine söyleyecektin söyledin mi hamişlik olayını?korkuyordun çıkarırlar diye.korktuğun uzak olsun senden canım benim.canım valla eskiden hiç uyumadan bile işe gelirdim ve eşim bana 23 te yatınca bile erkenci tavuklar gibisin diyor adam alışmış gece yarılarına kadar oturmama ama o 22 de daha uyuyor çünkü eskiden aynı yerde çalışıyorduk ama krızden dolayı onu çıkardılar şimdi çalıştığı yer uzak ve erkenden kalkıyor
günaydın herkeseeeee,,
güzel mutlu bir gün olsun hepimiz için
Aslı Kaplan’ın Doğum Hikayesi
Sahilde küçük, sıcak bir çay bahçesindeyiz, dışarısı karanlık .Bakışları…Pırıl pırıl (iki ateş böceği) Öyle diyordu;hiç sönmesin pırıltımız…
Avucunu açıp elini uzattı masanın üzerinden. Ben buradayım dedi, sorarcasına. O ele sımsıkı yapışmaktan,bütün varlığımla avucuna girip beni sarıp sarmalamasından daha çok ne isterdim ki?Aşkın tuttu ellerimden ummadığım anda…
Çok geçmedi üzerinden. Yine bir akşam,çok özel ve çok güzel bir akşam,yine ateş böcekleri aydınlatırken karanlığı “Karım olur musun?”dedi.Bu teklif ancak bu kadar güzel yapılabilirdi…
Karısı oldum.Kocam oldu.Hani insan korkar ya ,kesin şimdi bir şey olacak,bozulacak bu büyü,işte o kadar güzel günler, geceler,dakikalar yaşadım ben kocamla….
Bir defasında evlendikten 9 ay sonra demişti,o daha önce baba olmak istiyordu.Ama öyle güzel bir balayı geçirmiştik ki en azından bir kez daha böyle bir tatil yapalım ;sadece ikimiz (üçümüzün ne anlama geldiğini bilmeden,bilemeden,tahmin bile edemeden(!))bebeğimiz olduğunda onu bırakıp baş başa kalamayacağız,kalsak da aklımız onda olacak.Şimdi sadece sen ve ben…
Hiç de öyle olmadığını, üç olmanın iki olmaktan üstünlüğünü,üçüncünün yokluğunda nasıl yaşayabildiğimi,kokusunu,sesini,mimiklerini,varlığını,soluğunu,paha biçilmez kıymetini,sonsuz,karşılıksız sevgiyi,vermeyi…
23 mayıs 2006 tarihinde öğrendik biz, öğrendim ben!
Ne çok şey bilmiyormuşum, ne yarım ne eksikmişim.Bu nasıl bir duygu?Allahım insan bir tek sözcük de olsa bulamaz mı?Bulamazmış
Karar verdik .Hazırlanmaya başladık folik asitler,zararlı herşeyden el etek çekmeler,yeme içmeye dikkat etmeler…Çok geçmedi…Bir haber geldi uzaklardan;geliyorum.Evinizi şenlendirmeye,hayatınızın anlamını bulmanıza yardım etmeye,size sonsuzluğu sunmaya,size çevrenize,dünyanıza sahip çıkmanızın vaktinin geldiğini hatırlatmaya,size benciliği terk ettirmeye,dünyanızı süslemeye geliyorum,en güzeli ve en zoru birlikte sunuyorum.Size anneliği,babalığı,size yaşamın sunabileceği en güzel duyguyu sunmaya geliyorum…
Tam 39 hafta sonra çok sevdiğimiz,güvendiğimiz doktorumuzu hoş olmayan nedenlerle değiştirmek üzere başka bir doktora gittik,tanışmak uygun görürsek doğumu konuşmak üzere.Dikkat etmeme rağmen el ayak davul,tansiyonumun ve proteinin yüksek olduğunu ileri sürerek hemen yatırıyoruz demesin mi!
Belki birbirimizden güç almak belki de güç vermek ,korkularımıza karşı birleşmek için belki göz göze geliverdik kocamla, sevgilimle, bebeğimin babasıyla…Dedemiz yanımızdaydı;hadi dedi vakit kaybetmeyelim eve gidip eşyalarımızı alalım.
Zaman çabuk geçer de bazı zamanlar öyle mi çabuk.Nasıl eve gittik, anneannemize babaannemize olanları anlatıp onlarla birlikte çantamızı alıp nasıl tekrar hastaneye döndük.Öyle mi çabuk!Ben ısrarla normal doğum yapmak istiyorum.Peki diyor doktor,bir gece bekliyoruz, suni sancı hiç ama hiç işe yaramıyor.Ben hala umutla dua ediyorum.Kendimi öyle hazırlamışım ki (güçlüyüm ben) normal doğum yapacağım.Bu benim için de bebeğim için de en iyisi.En büyük sebepte ailelerimizin şehir dışında yaşıyor oluşu, doğumdan sonra bebeğimle nasıl ilgilenirim ameliyat olursam…
Sabah saat 8:50,on dk sonra sezaryene alıyoruz demez mi doktor.Ne zor on dakika…
Kocam başucumda elele,gözgözeyiz yine..Ateş böcekleri… İkimizin de gözleri dolu bu defa güçsüzüz,korkuyoruz.Ayrılmak ne zor.Ya kavuşamazsak…Ya kötü birşey olursa…Bebeğime olmaz.Biliyorum.Allah’ım korur onu.Ya annesiz kalırsa ya kimse bakamazsa ona benim gibi…ya…
Lenslerimi çıkarmak istemiyorum sanki göremeyeceğim,sanki doğumdan sonra gözlerimi hemen açabileceğimde…
Hiçbirşey bilmiyormuşum ki ben
Doğum odasına birlikte giriyoruz, kocam son ana kadar yanımda,sonra nasıl bir ruh haliyse önlük giymiş melekler gibi görüyorum çevremdekileri, doktorumu istiyorum, görüyorum. Bağlıyorlar kolarımı ben zaten bağlanmışım hareket edecek,hiçbir yere gidecek gücüm yok ki..Teslimim.Dua etmeye başlıyorum yarım kalıyor ,derin bir uykuya dalıyorum uzun upuzun bir uyku bu(bana uzun gelen o uyku belki de en fazla bir saat sürüyor aslında)…Bir ara sesler duyuyorum bir yerlere yatırıyorlar beni , 2,800 diyorlar, karışmış benim bebeğim daha ağır olmalı çok iyi baktım ben ona ve anlıyorum ki karışıklık yok, o an karar veriyorum 2 yaşına kadar emzirmeye, yine derinlik… dalıyorum
Ve…
Ve gözlerimi açıyorum göğsümde küçücük,dünyalar güzeli bir melek
Emmeye çalışıyor?Ne kadar da acıkmış.
Gözleri…
Ah o gözler…
HAYAT BU!
Şükürler olsun
Allahım bunu herkese yaşat n’olur.Bu,başka hiçbir şekilde yaşanamayacak bir duygu…
Zaman yok!
Yer yok!
Sonsuzluk!
Çok güzel bir sonsuzluk bu.Benim,bizim…
Şükür ve acı…Ne yazık ki karnımın üstünde bir ağırlık var sanki,kocaman bir kum torbası koymuşlar gibi kalkamayayım diye,öyle de oluyor hiç kalkamayacağım sanıyorum o yataktan.Bıraksalar beni kendi kendime hiçbirşey yapamayacğım.Hiç geçmeyecek, hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor acı(ağrı eşiğim bu ameliyatla düştü benim)
Acı mutluluk olabilir mi?Oluyor…Hazır olmadığım için iki katı ağır geliyor sezaryen bana…
Ama yeni bir şey daha öğreniyorum.Bebek en az baskı ve sıkıntıyla doğuyor sezaryenle,normal gibi değil yani.Hala bir yandan keşke desem de bunu bilmek,düşünmek rahatlatıyor beni
Ve aşkımızın öyküsünü yazıyoruz,yaşıyoruz biz.Bu bizim öykümüz,aşkımızın Öykü’sü
Hoş geldin meleğim!
Kokun ah o kokun…
Hoş geldin soluğum!
Önce Allah’ıma ardından babana öyle minnetarım ki seni bana verdiler
Şükürler olsun.
Seni çok ama çok seviyorum!
ÖYKÜ’M
Ve annem hep benimle,hep yanımda,hep nazımda annem seni de çok seviyorum
Şu tatlı bıcırlara bir baksanıza kızlar...
Şu tatlı bıcırlara bir baksanıza kızlar...
canıım fıstıkmışş çok thansk yaff bugün ben bu gazla bilmem nerelere:)Günaydın fıstıklarrrrrrrrrrrrr :sm_cool: Herkesler nasıl iyimiiiiiiii?
Ayfercim maşallah göbüşe. Fıstık gibisin yavrum.
Asoscum ne oldu acaba merak ettim seni?
sabah sabah gözlerim doldu okudum bunu
Bircan ve Dilek paylaşımlarınız çok güzel teşekkürler...
sabah sabah gözlerim doldu okudum bunu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?