valla bana öyle oldu canım.. tabi benimkine annem baktığı için gözüm arkada kalmadı. ama ben çalışmayı çok seviyorum. kesinlikle ev hanımlığı bana göre değil... yani ben yapamazdım.... şimdiden bile dışarı çıkmak için bahaneler yaratıyorum.... ir de iş arkadaşlarımla sohbet etmekten, giyinmekten, işe giderken bakımlı olmaktan da çok zevk alıyorum....
aynısını ben de yaşadım dilekcim, kızım ağladı çok fazla. sakinleştiremedim... kaynanam da bana ver dedi. yok anne ben hallederim dedim ısrar etti. o ısrar ettikçe benim elim ayağıma dolandı. bir yandan kız ağlıyor, bir yandan ben kaynanamla mücadele ediyorum. benden farklı ne yapabilecekti acaba. sonra ses tonumu yükselterek anne ben hallederim dedim. sonra tamam dedi. insanın elini ayağına dolaştırıyorlar ya. kötü niyetli tabi değiller ama sonuçta annesi olarak çaba sarfediyoruz dimi.