-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2009 Eylül Anneleri
- Konu Sahibi clksEmel
- Başlangıç Tarihi
sağolun kızlar bizi merak etmişsiniz malum oğlan hasta ve çok huysuz değil internete girmek popomun üstüne oturamıyorum sürekli kucağımda mızmızlanıp duruyo.Bi de üstüne bugün misafirim vardı canım çıktı.Dün de heyet raporumu hallettim sanırım martın ilk haftasına kadar oğlumlayım.Tabi tekrar heyet almayı başaramazsam.Alabildiğim kadar rapor kullanmayı planlıyorum.
ay canım ya bılmıyodum gecmısler olsun.bı an once sapasaglam olur hıc korkma sen.onlar bızden cok daha gucluler...
çok geçmiş olsun benim bebişde aynı her tarafım dökülüyor ve onu öyle bırakıp işe gitmek hiç içimden gelmiyo. heyet raporunu özelden alabiliyomuyuz bide almak için ne diyeceğiz ben 15 gün rapor zor alabildim de
Sana da geçmiş olsun canım.Heyeti özelden kabul etmiyorlarmış.Devlet hastanesi olması gerekiyormuş.Öyle dediler bilmiyorum artık.
Benim görümcem hemşire o ayarlamıştı bi dra rica etti.10 gün yatış gösterip üzerine bir aylık aldım.
teşekkürler canım
mükemmel bi yazı arkadaşlar
mutlaka sonuna kadar okuyun lütfen
GÜLLER VE DıKENLER
Bu yazı Anneler gününde annelere en büyük haksızlığın, içlerinden birini yılın annesi filan seçerek yapılacağını düşünen biri tarafından kaleme alınmaktadır. Çünkü o, annelik duygusunun ölçülemeyeceğine inanmakta, bu yüzden aralarında söz konusu edilebilecek bir seçimi (dolayısıyla yarışı), simgesel anlamda da olsa abes bulmaktadır. Yine o, anneleri bireyselliklerinden soyutlayarak tek ve mutlak bir bütün olarak görmekte, her anneyi bütün annelerden yapılma bir şey olarak değerlendirmektedir. Tıpkı annelerin her çocuğu bütün çocuklardan yapılma bir şey olarak gördüğü gibi.
Üstelik anneliğin yollarının güllük gülistanlık olmadığını da iyi bilmekte ve bu bilgisi her geçen gün biraz daha artmaktadır. Yine bütün anneler gibi. Ama yine de bu yazı bir yerinde böyle bir geçiş ifadesiyle (ama yine de), kaçınılmaz bir masala dönüşmektedir.
Anneyle çocuğun masalına:
Hiç eskimez bu masal. Bir gece herkesler uykudayken bir tebessümüyle ilk ödülünü verir bebek anneye.”Bana gülümsedi, bana gülümsedi.” Bu kadar kolay kanar anne. Ve bütün anneleri ortak olarak kuşatan duygu, bu gönüllü kendini veriştir: ılk dişi. ılk kelimesi. ılk çizgileri. ılk resmi. ılk okulu. ılk acısı. ılk acıtması. Sınırsızdır annelerin ülkesi. Öyle bedelsiz fethedilmekte, öyle kolay kendisini vermektedir ki, üstelik bir kez yıkılınca bir daha yapılmama riski hiç yoktur. Ve kuşkusuz bir kez yitirilip de bir daha bulununca kendisi olabilen tek şeydir anne yüreği. Dönen çocuk aynı değilse de bekleyen anne hep aynı kalmaktadır.
Çünkü şefkat her duygudan yukarıdadır.
Çünkü çektiği türlü suret acıların bahşişidir çocuk anneye, bağıştır. Bu türlü suret acıların sebebi o olsa da.
Ve anne, yavrusunu hep kucağına ilk verildiği günkü bebek olarak hatırlamaktadır. Hayatı bu an ile ikiye ayrılmaktadır. Senden önce ve senden sonra.
Çünkü her doğum ruhun ezeli ve ebedi hakikatle yüz yüze gelip gerisin geri dönmesidir. Açılan bir pencereden ötelere bakmaktır kısacık bir an. Göz kırpımı bir mesafeden. Ruhun bu dünyadaki bezm-i elestidir doğum her kadına.
Bu yüzden kadını üstün kılan tecrübe, biyolojik anlamda bir canlı üretmiş olmasından çok önce,daha yaşarken ezel ve ebedle yüzyüze gelmiş olmasından kaynaklanır. Bunu her kadın ifade edemese de hisseder.
Anneler anlar.
Kucağı bebek biçiminde yaratıldığı için midir, içinin her bebeğe böyle akması? Ve minicik bir bebeğin minicik bir kadını böyle güçlü kılması.
Başka türlü nasıl izah olunabilir ki küçücük bir kadının, bir yangının ortasına savunmasız yürümesine yetecek kuvveti aniden ve izahsız kendinde bulabilmesi?
Ağırlığının kat be kat fazlası yükün altına hesap yapmaksızın girebilmesi? Taşırsam taşırım, taşıyamazsam altında ezilmeye hazırım.
Emanetine iyi baksın diye şefkatle donatılan ona, bunca dayanma gücü göklerin ve yerlerin, alemlerin ve oluşun yaratıcısından vasıtasız gelmekte değil midir? Seninle benim sebebim aynı. Bu yüzden anneler çocuğunun çizdiği ilk resimlerde en fazla, sol tarafa yerleştirilmiş (görünmeyebilir de) kalbi görmektedir. Bu sevginin bedeli daha bidayette, kan, ter, gözyaşı ve çığlıkla ödendiğinden midir annenin böylesine sabır taşı olması.
Sabır taşı çatlasa da annelerin susması.
Ve sonraları o kadar çok vereceğinden midir başlangıçtaki bu kadarcık istemeleri. Yeşil erik, kiraz ağacı, kekik kokusu, akasya dalı.
Adem kadar masum, Havvanın bağışlanışı kadar inandırıcı.
Öyleyse doğrudur annelerin hakkının ödenmediği. Ama her anne bilmektedir ki kendi annesinin uykusuz kaldığı gecelerin hakkını, kendi çocuklarına uykusuz kaldığı gecelerde ödemektedir. Ve her anne bebeğini hıçkırıklarını ninni yaparak uyuttuğu gecelerde, bir başka kadının hıçkırıklarını kendine ninni edinerek uyuduğu geceleri düşünmektedir.
Bütün annelerle. Dolayısıyla siz kendi annenizle. Ve ben kendi annemle. Yaşanmışlar kadar yaşanma ihtimali içerenleri de kendimize dert ettiğimiz için mi, ağır bir saatin tiktaklarının boşluğa döküldüğü gecelerde, böylesine benziyor gözlerimizdeki korku birbirine. Böyle olduğundandır herhalde gecenin saat 03 lerinde bebeğin o denli yakışan naz kıpırdanışlarında sıcacık yatağımızdan aniden; ama aniden kopuvermemiz. Yada uykuyu hiç bilmeden sabahı bulduğumuz yerde. Ateşi aniden düşüveren çocukla bir kez daha doğduğumuzdan mıdır yüzümü de beliriveren aydınlanma.
Anlatamam.
Güllük gülistanlık bir yol hiç değildir annelerin yolu. Ama güldür anneye çocuğu. Dikenleri yüzünü ve ellerini yırtsa da gülüm benim diye sever yavrusunu.
Ve hangi anne dikenlerinden ürkerek gülden geri döner ki?
mutlaka sonuna kadar okuyun lütfen
GÜLLER VE DıKENLER
Bu yazı Anneler gününde annelere en büyük haksızlığın, içlerinden birini yılın annesi filan seçerek yapılacağını düşünen biri tarafından kaleme alınmaktadır. Çünkü o, annelik duygusunun ölçülemeyeceğine inanmakta, bu yüzden aralarında söz konusu edilebilecek bir seçimi (dolayısıyla yarışı), simgesel anlamda da olsa abes bulmaktadır. Yine o, anneleri bireyselliklerinden soyutlayarak tek ve mutlak bir bütün olarak görmekte, her anneyi bütün annelerden yapılma bir şey olarak değerlendirmektedir. Tıpkı annelerin her çocuğu bütün çocuklardan yapılma bir şey olarak gördüğü gibi.
Üstelik anneliğin yollarının güllük gülistanlık olmadığını da iyi bilmekte ve bu bilgisi her geçen gün biraz daha artmaktadır. Yine bütün anneler gibi. Ama yine de bu yazı bir yerinde böyle bir geçiş ifadesiyle (ama yine de), kaçınılmaz bir masala dönüşmektedir.
Anneyle çocuğun masalına:
Hiç eskimez bu masal. Bir gece herkesler uykudayken bir tebessümüyle ilk ödülünü verir bebek anneye.”Bana gülümsedi, bana gülümsedi.” Bu kadar kolay kanar anne. Ve bütün anneleri ortak olarak kuşatan duygu, bu gönüllü kendini veriştir: ılk dişi. ılk kelimesi. ılk çizgileri. ılk resmi. ılk okulu. ılk acısı. ılk acıtması. Sınırsızdır annelerin ülkesi. Öyle bedelsiz fethedilmekte, öyle kolay kendisini vermektedir ki, üstelik bir kez yıkılınca bir daha yapılmama riski hiç yoktur. Ve kuşkusuz bir kez yitirilip de bir daha bulununca kendisi olabilen tek şeydir anne yüreği. Dönen çocuk aynı değilse de bekleyen anne hep aynı kalmaktadır.
Çünkü şefkat her duygudan yukarıdadır.
Çünkü çektiği türlü suret acıların bahşişidir çocuk anneye, bağıştır. Bu türlü suret acıların sebebi o olsa da.
Ve anne, yavrusunu hep kucağına ilk verildiği günkü bebek olarak hatırlamaktadır. Hayatı bu an ile ikiye ayrılmaktadır. Senden önce ve senden sonra.
Çünkü her doğum ruhun ezeli ve ebedi hakikatle yüz yüze gelip gerisin geri dönmesidir. Açılan bir pencereden ötelere bakmaktır kısacık bir an. Göz kırpımı bir mesafeden. Ruhun bu dünyadaki bezm-i elestidir doğum her kadına.
Bu yüzden kadını üstün kılan tecrübe, biyolojik anlamda bir canlı üretmiş olmasından çok önce,daha yaşarken ezel ve ebedle yüzyüze gelmiş olmasından kaynaklanır. Bunu her kadın ifade edemese de hisseder.
Anneler anlar.
Kucağı bebek biçiminde yaratıldığı için midir, içinin her bebeğe böyle akması? Ve minicik bir bebeğin minicik bir kadını böyle güçlü kılması.
Başka türlü nasıl izah olunabilir ki küçücük bir kadının, bir yangının ortasına savunmasız yürümesine yetecek kuvveti aniden ve izahsız kendinde bulabilmesi?
Ağırlığının kat be kat fazlası yükün altına hesap yapmaksızın girebilmesi? Taşırsam taşırım, taşıyamazsam altında ezilmeye hazırım.
Emanetine iyi baksın diye şefkatle donatılan ona, bunca dayanma gücü göklerin ve yerlerin, alemlerin ve oluşun yaratıcısından vasıtasız gelmekte değil midir? Seninle benim sebebim aynı. Bu yüzden anneler çocuğunun çizdiği ilk resimlerde en fazla, sol tarafa yerleştirilmiş (görünmeyebilir de) kalbi görmektedir. Bu sevginin bedeli daha bidayette, kan, ter, gözyaşı ve çığlıkla ödendiğinden midir annenin böylesine sabır taşı olması.
Sabır taşı çatlasa da annelerin susması.
Ve sonraları o kadar çok vereceğinden midir başlangıçtaki bu kadarcık istemeleri. Yeşil erik, kiraz ağacı, kekik kokusu, akasya dalı.
Adem kadar masum, Havvanın bağışlanışı kadar inandırıcı.
Öyleyse doğrudur annelerin hakkının ödenmediği. Ama her anne bilmektedir ki kendi annesinin uykusuz kaldığı gecelerin hakkını, kendi çocuklarına uykusuz kaldığı gecelerde ödemektedir. Ve her anne bebeğini hıçkırıklarını ninni yaparak uyuttuğu gecelerde, bir başka kadının hıçkırıklarını kendine ninni edinerek uyuduğu geceleri düşünmektedir.
Bütün annelerle. Dolayısıyla siz kendi annenizle. Ve ben kendi annemle. Yaşanmışlar kadar yaşanma ihtimali içerenleri de kendimize dert ettiğimiz için mi, ağır bir saatin tiktaklarının boşluğa döküldüğü gecelerde, böylesine benziyor gözlerimizdeki korku birbirine. Böyle olduğundandır herhalde gecenin saat 03 lerinde bebeğin o denli yakışan naz kıpırdanışlarında sıcacık yatağımızdan aniden; ama aniden kopuvermemiz. Yada uykuyu hiç bilmeden sabahı bulduğumuz yerde. Ateşi aniden düşüveren çocukla bir kez daha doğduğumuzdan mıdır yüzümü de beliriveren aydınlanma.
Anlatamam.
Güllük gülistanlık bir yol hiç değildir annelerin yolu. Ama güldür anneye çocuğu. Dikenleri yüzünü ve ellerini yırtsa da gülüm benim diye sever yavrusunu.
Ve hangi anne dikenlerinden ürkerek gülden geri döner ki?
Arkadaşlar hemen haber verip çıkyaım dedim bursaya gidiyoruz babaannem vefat etmiş yarın gelemiyeceğim için çok üzgünüm inanılma zheveslenmiştim bi haftadır yarını iple çekiyodum ama kısmet değilmiş 
gülnazcım hediyen geldi mi bu arada benimki geldi mi sorcma bugün ben işteydim kız vardı evd.e
gülnazcım hediyen geldi mi bu arada benimki geldi mi sorcma bugün ben işteydim kız vardı evd.e
kızlarr hepinize merhabaa...
dün filan hiç giremedim yazacaklarım vardı ama ancak bugüne kısmet oldu :)))
öncelikle dün meryemciimin güzell hediyesi geldi akşama bütün resimleri ekliyecem topiğe okadar güzellerki anlatamam size... çokk teşekkür ederim gerçektenn...
ayrıcaaa bugün çokk güzel bir sürpriz daha geldi başıma hemen sizlere anlatmak istiyorum... :)))
öğleden sonra kapım çaldı... aa bir baktımki kargoo :)))
benim delidolu arkadaşım tuğba (myladybird) bana hediye göndermiş... kız bana söyledi söyledi kıyamam o bana yollamış en sonunda yaa utandım kızardım açıkçası :)))))))
neyse bu hoş sürpriz karşısında hemen teşekkür etmek için telefon açtım...
okadar şeker doğal size anlatamam öyle sıcak pozitif bir sesi ve elektriği varki anlatamam size :)
ben şok içinde teşekkürümü ettikten sonraaaaaaa bugün başına gelen bişiyi anlattı ama gülsemmi ağlasammı bilemedim ama güldüm itiraf ediyorum :)))
bugün tuubacım işe başlamış hayırlısıyla (Allah arkadaşımın başarılarını daim etsin!!)
ve birazz zaman geçtikten sonra babası aramış.. ve annem öldü demiş..... tabi tuğba şokkkk... ANNEN ÖLDÜ dediğini sanmış çünkü babasının.. :)) tabi elinden telefon fırlamışmı artık eşimi almış düşmüşmü o kısmı hatırlamıyor vee neyseki eşi almış telefonu o sorup öğrenmiş işin aslını ve sakinleştirmiş tuğbayı durumu anlatıp... bu arada tuğbada annesinin geçenlerde tansiyonu 24 e fırladığı için korkmuş bukadar... ve kıyamam okadar korkmuşki nerdeyse babaannemin öldüğüne sevindim diyo biyerde annem hala hayatta olduğu için... ama sonuç olarak tuğbacıımız babaannesini kaybetti ve bu gece bursaya gidicekler cenazesine katılmak için... ama kıyamam o korku ona bayaa yetecek cinsten belliki... babaanneciğide çok yaşlıymış Allahım o yattıkça gençlerine ömür versin nurlarda yatırsın işallah.....
yaaa kızlar işte böyle trajikomik bişiy yaşamış arkadaşımız kıyamam ama yaa cidden fena bir şok daha ilk iş gününde yaa :)))))))
ee sizlerde neler var neler yok geçmişe bakamadım varmı havadiss:)))
dün filan hiç giremedim yazacaklarım vardı ama ancak bugüne kısmet oldu :)))
öncelikle dün meryemciimin güzell hediyesi geldi akşama bütün resimleri ekliyecem topiğe okadar güzellerki anlatamam size... çokk teşekkür ederim gerçektenn...
ayrıcaaa bugün çokk güzel bir sürpriz daha geldi başıma hemen sizlere anlatmak istiyorum... :)))
öğleden sonra kapım çaldı... aa bir baktımki kargoo :)))
benim delidolu arkadaşım tuğba (myladybird) bana hediye göndermiş... kız bana söyledi söyledi kıyamam o bana yollamış en sonunda yaa utandım kızardım açıkçası :)))))))
neyse bu hoş sürpriz karşısında hemen teşekkür etmek için telefon açtım...
okadar şeker doğal size anlatamam öyle sıcak pozitif bir sesi ve elektriği varki anlatamam size :)
ben şok içinde teşekkürümü ettikten sonraaaaaaa bugün başına gelen bişiyi anlattı ama gülsemmi ağlasammı bilemedim ama güldüm itiraf ediyorum :)))
bugün tuubacım işe başlamış hayırlısıyla (Allah arkadaşımın başarılarını daim etsin!!)
ve birazz zaman geçtikten sonra babası aramış.. ve annem öldü demiş..... tabi tuğba şokkkk... ANNEN ÖLDÜ dediğini sanmış çünkü babasının.. :)) tabi elinden telefon fırlamışmı artık eşimi almış düşmüşmü o kısmı hatırlamıyor vee neyseki eşi almış telefonu o sorup öğrenmiş işin aslını ve sakinleştirmiş tuğbayı durumu anlatıp... bu arada tuğbada annesinin geçenlerde tansiyonu 24 e fırladığı için korkmuş bukadar... ve kıyamam okadar korkmuşki nerdeyse babaannemin öldüğüne sevindim diyo biyerde annem hala hayatta olduğu için... ama sonuç olarak tuğbacıımız babaannesini kaybetti ve bu gece bursaya gidicekler cenazesine katılmak için... ama kıyamam o korku ona bayaa yetecek cinsten belliki... babaanneciğide çok yaşlıymış Allahım o yattıkça gençlerine ömür versin nurlarda yatırsın işallah.....
yaaa kızlar işte böyle trajikomik bişiy yaşamış arkadaşımız kıyamam ama yaa cidden fena bir şok daha ilk iş gününde yaa :)))))))
ee sizlerde neler var neler yok geçmişe bakamadım varmı havadiss:)))
