Evet minik Ayliz'imle doğum hikayemiz.
27.01.2009 tarihinde işten çok yorgun döndüm.yemeğimi ve meyvemi bile yorgunluktan zor yedim.ara ara kasılmalarım vardı.koltukta uyuyayım belki geçer dedim.saat 12 gibi yatağıma geçtim ama kasılmalarım 10dk yada 15 dk da bir geliyordu.saat 1 olduğunda 28.01.2009 tarihine geçmiş olduk.eşimde uyumuş.bense ağrılardan duramaz oldum.sabaha kadar oturma odasında çizgi film izleyerek geçmesini umdum.çünkü kızım ben gündüz çok hareketli olduğumdan dolayı uyuyor geceleri uyumuyor benide uyutmuyordu.bu yüzden doktoruma haber vermek yada doğum sancısı olarak nitelendirmek aklımın ucuna bile gelmedi.sabaha karşı 5 te eşimi uyandırdım,sobayı yak dedim üşümeye başlamıştım.saat 7 olduğunda kasılmalarım geldiğinde karnımın sertleştiğini hissettim ve o anda doğacağını anladım.doktorumu aradım.hemen gel dedi.dışarı çıktığımızda bardaktan boşalır gibi yağmur yağıyordu.yanımıza hiçbirşey almadan hastaneye gittik,eşyaları almakta aklıma gelmedi.doktorum görür görmez doğum başlamış kaç cm açılma var ona bakalım.hayriye neden geceden aramadın dedi.3 cm açılman var.keşke önce gelseydin doğumu durdurmaya çalışırdık çünkü 34 haftalıksın erken doğum bebeğin ciğerlerinde sorun olabilir.ben seni burda doğuma alırım ama bebek için riskli olur ege üniversitesine git canım dedi.hemen eve geçtik çantaları aldık ve yola çıktık.yağmur ve trafik çok kötüydü.yolda doğum yapıcam diye ağlamaya başladım.eşimde heyecan yaptı kaza yapıcaz diye çok korktum ve hemen kendimi topladım.dua etmeye başladım.sizlere haber vermek aklımdan geçti ama yapamadım.ben bile hala doğum yapacağıma inanamıyordum.ege acilden giriş yaptık.ordaki doktorda kızdı neden erken gelmedin diye.bende ilk hamileliğim sancıyı ayırt edemedim dedim.tam bir acemilikti.doktor bizdede küvöz yok hatta doğumhanede bile yer yok dedi.bütün muayneyi,kan tahlillerini yaptı egedeki doktor ve beni tepecik doğum hastanesine gönderdi.ordada acileden giriş yaptık.egeden çıkmam 12 yi buldu.tepeciğe yattığımda saat 1 idi.onlarda bizde küvöz yok ama doğumu durdurmaya çalışacağız dediler bende yatmayı kabul ettim gönülsüzde olsam.çünkü tek kişilik yatağa 2 kişi yattık yer yok ordada.nts ye bağladılar,2 tane iğne biri nidilat,3 tanede hap içtim.saat 3 e kadar sancım durmuş ve ben o esnada uyumuşum.uyanmam sancılarımın daha şiddetli gelmesiyle oldu.o sırada 17 yaşında bir kadın geldi.8 cm açılması varmış.kız çığlıklarla doğuma alınmayı bekledi.tuvalete bile izin vermediler ve kızın yatağa yapmasını söylediler.berbat bir görüntüydü ve benim psikolojim bozuldu.duvarlar boydan boya fayans üstüme üstüme gelmeye başladı.hemen asistan doktora ben çıkmak istiyorum dedim.oda hayır olmaz dedi yaptıklarımız boşa gider bırakamam dedi.bende burdada küvöz yok ben kendi doktorumda doğum yapmak istiyorum dedim.eşinle görüşücem dedi.eşimde tamam burda kalsın demiş.bende hemen eşime psikolojim bozuldu burda insanı insan yerine koymadan acılarına göz yumarak doğum yaptırıyorlar,küvöz yoksa bu acıyı çekmeye deymez dedim.şef doktorla görüştü eşimde bende imzalarımızı atıp çıktık hastaneden.kendi hastaneme gelmem 4 ü buldu.doktorum muayne ettiğinde 5 cm açılmam olmuştu.doktorum neden geri geldin gelmeseydin dedi.bebek için garanti veremem hayriye mesuliyet kabul etmiyoruz dedi.ama doğuma giren doktor behçet uz da çalışıyor bebeği göndermek zorunda kalabiliriz kabul ediyormusun dedi.bende sabahın 8 inden beri başımdan geçenleri anlattım.doğru en mantıklısı buraya gelmekmiş dedi.sabahtan beri kızıma küvez aradık ama hiçbir doğum hastanesinde yoktu.annemler telefonla 9 eylül ve konak doğumuda aradılar çünkü.rabbim çok büyük ki sabahtan beri dolanmama rağmen suyumun gelmemesi en büyük şans oldu benim için,yoksa yollarda doğum yapabilirdim.kendi doktorum beni doğuma hazırlamaya başladı.epiduralim takıldı ve 15 dk içinde sancılardan eser yoktu.ben bile 5 cm açılmaya kadar dayanabildiğime şaşırdım.ama bunlar anne olmaya hazırlıklarmış şimdi daha iyi anlıyorum.açılmam 6 cm oldu.doktorum suyumun patlamayacağını anlayınca yatağımda patlattım ve birden bütün su bir anda çıktı.suyumun boşalması ile kızımın kafasının aşağıya indiğini ve her kasılmamda aşağıya baskı yapmaya başladığını hissettim.epiduralde sancı ağrıları olmuyor sadece baskı ve basınları hissediyorsunuz.saat 6:45 te doğuma girdim.doktorum ıkınmamı söyledi bende bilmiyorum ki dedim.herkes gülümsedi,sohbet ederek doğumum devam etti.önce derin nefes alma çalışması yaptık sonra ilk ıkınmamı başardım.ardından yine bir derin nefes ilk kasılmada ıkındım ve bebişimin kafasını gördüm.bir andada vücudu çıktı,o anda içimin birden boşaldığını hissettim.kızım 19:15 te doğmuş oldu.doktorum kızımı ters çevirip göbeğini kesin dediğinde ayaklarını ve miniş cinsel organını gördüm.bu çok küçük dedim.doktorum haftasına göre bence çok iyi dedi.hayriye çok tatlı bir bebek maşallah dedi.göbeğini kesince çok ince bir sesle çok az ağladı kızım.doktoru hemen 2 tane iğnesini yaptı.ama kızım çok hızlı nefes alıp duraksadığı için doktoru hamileliğinde idrar yolları enfeksiyonu geçirdin mi dedi.doktorumda hayır hiçbir sorunu olmadı dedi.kızım uyumaya başlamıştı.benimse plasentam içeri kaçtı.doktorum panikledi ve başka kadın doğumcu arkadaşı ile biraz zorlanarak çıkardı.doğumda acı hissetmemiştim.ama plasenta kızımın tekmeleri ile sağıma şıkışmış bide ucu içeri kaçınca karnıma bastırarak çıkardılar acı duydum biraz.onuda atlattık şükür.doktorum dikişlerimi atarken kızımı hazırladılar elinin üstünden kan alırken ağladı.ambulans geldi kızım için.bana bir isteğin varmı dediler bende bir kere yüzünü göreyim kızımın gitmeden dedim.kucağıma alamadım sadece yüzünü gördüm kuzumun.benim dikişlerim bitip yatağıma gittiğimde ambulans ekibi kızımı küvöze koyup götürdüler.çok koydu zaten birden karnım boşalınca kendimi yalnız hissettim,7 ay boyunca kızımla yaşamaya alışmıştım.ilk ziyaretçilerim teyzemlerin gelmesiyle sakinleştim.
işte doğum hikayem bu şekilde koşturmayla geçti.bu süre zarfında kendimi hiç düşünemedim hep kızım rahat doğsun.normal bir doğum olacağı için emin ellerde doğsun istedim.rabbim herkese güzel sağlıklı doğumlar nasip etsişn inşallah.