aynen,gece Miray uyandığında hep aklıma Gülşen geliyor,bide tamgün çalışıyorsun Gülşen,eve gelip hangi ara yemek yapıyorsun ,ıdille uğraşıyorsun,gece de uyumuyorsun nerdeyse
bizde kalmıyorlar elifçim götürüp getiriyoruz...hastayken geldiler 1 hafta sonra gittiler...tuğba alıştım artık sanırım bu maratona sanki normali buymuş gibi geliyor artık:)) çok şükür hep şükür hep bunu diyorum hasta olmasın hiçbiride bu zorluklarda geçecek....
hayırlı yolculuklar sana gülercim dinlen birazcık.....saolun kızlar sabırlı gördüyseniz beni....hayatımın çoğu evresinde çok zorlu hayat sınavları verdim sanırım onda dayanma gücüm....yemeği kayınvalidede yiyoruz elif çünkü idili alıp eve gelmek 8 i buluyor...o saatten sonra çok zor olur ....ama yazın akşamdan yapıcam yemeğimi babamız alıp gelicek kapıdan öyle daha güzel olur...böyle aile olduğumuz anlaşılmıyor gibi geliyor
elif benim de daynamadığım tek şey uykuydu.ama bu sene anladım ki insan çok güçlü bi varlık.istediği zaman herşeyin üstesinden gelebiliyo.ama arada çıldırabiliyo benim gibi.
ben de giydiremiyorum uyku tulumu.uyandığında ayağa kalkamazsa ortalığı inletiyo.
ama gerçektende herşeye rağmen sağlıklı olsunlar canları sağolsun tek derdimiz uykusuzluk olsun.
bende öyleyim elif sabah ecem kalkıyor erkenden nasıl sinir bende görmen lazım çocuk oyun istiyor gözüümü açamıyorum uyanana kadar ne şaklabanlıklar yapıyor yavrum ama uyku ağır basıyor işte offf çok yorgun hissediyorum kendimi ya sanki varya bütün gün üstümde yük taşımışım gibi açılmıyor gözlerim
o yüzden gülşencim senin yazdıklarını okuyunca kendime çokkk kızıyorum