Misskapris canım elinde değil istemesen de kendine hakim olamıyorsun.
Hormonlar iyice alt üst etti bizleri...
ama dikkatini, beynini şu aralar sevdiğin şeylere yönelt, hoşlandığın bişeyler yap kafayı bu tür moralini bozacak düşüncelerden uzak tutmaya çalış canım.
Bak az zamanımız kaldı, şu günler bebişlerimiz için en önemli günler..
Hiç kimse için hele ki olan olmuş biten bitmiş gibi konullar için ne kendini ne de bebişini huzursuz etme onu mutsuz etmeye hakkın yok heleki başkları için canım.
Hadi sevineceğin konulardan konuşalım.
Ya canım seveceğim şeyleri yapmayı ben de çok istiyorum ama galiba onları da yapamadığım için strese giriyorum.
Biliyosunuz küçük bi ilçedeyim.Günlerim okuldan eve evden okula ggeçiyor.
allahtan okuldaki arkadaşalarım çok iyi onların yanında daha iyi oluyorum ama eve gidince yapacak bişi yok.
O arkadaşlarla görüşsem hepsinin çocukları var 2-3 yaşlarında inssanlar onlarla uğraşıyor.
Şöyle çıkıp gezecek bir yer yok.
Akşamları yürüyüş yapmak istiyorum yalnız olacak şey değil.
Eşim okuldan gelir gelmez üstünü değiştirip ben biraz arkadaşlarla takılayım diyor yemeğe kadar gelmiyor.Yemek yiyoruz ben gene yalnız kalıyorum çünkü bilg. oyununundan kopamıyor benimki.
Belki bu akşamda arkadaşlarınla çıkma birlikte gdddelim azıcık yürüyelim bi dondurma yiyelim desem tamam diyecek belki.ç
Ama ben de bunu sevmiyorum neden onun aklına gelmiyor neden bu kadın eve tıkıldı kaldı demiyor.Kendi teklif etsin diye bekliyorum.
İçime kapanıyorum git gide ışığım sönüyor sanki.
Tek umudum oğlumun gelmesi o gelince dünyam aydınlanacak yalnızlığım son bulacak inşallah.
Ama bu psikolojiyle ona mutluluk verebilecekmiyim bundan dda korkuyorum doğrusu.