canım arkadaşlarım ben çok oldu hiç buralara uğrayamadım belki hatırlamazsınız da beni..21 temmuz da doğum yapmıştım.birkaç şey paylaşmak istedim sizlerle uzun bir aradn sonra.lohusalıkta ne gereksiz şeyleri kafama takmışım.yok sütüm az mı geliyor,bebeği beslemiyor mu,mama vermek zorunda mı kalıcam,2 gün oldu kaka yapmadı mı,acaba erken mi bebek sahibi oldum,kayınvaldem ne demek istedi vb...bir sürü gereksiz şey...doğumumun 37. günü sabah 6:30 sıralarında bebeğimi emzirmeye başlamıştım ki telefonum çaldı abim arıyodu açtım'yasemin çabuk gelin annem çok hasta'..annem o an beyin kanaması geçirmişti.12 gün yoğun bakımda uyuttular ve bir daha hiç uyanmadı.13.gün sabaha karşı vefat etti.o an anladım ki birçok şeyi içimizde,dilimizde çok büyütüyoruz.hayatın gerçeklerinden uzaklaşıyoruz.şimdi sütüm de yok annem de.Allahım kızımı verdi annemi yanına aldı.kızım olmasa ne yapardım bilmiyorum.paylaşma nedenime gelince sağlık olduktan sonra(bizler ve sevdiklerimiz için) gerisi hallolur.Allah yavrularımızı analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah bize.