günlerdir çektiğim sıkıntıyı dile getirmişsiniz arkadaşlar bende bayramdan sonra çalımaya başlıcam ama çalışmak istemiyorummmmm kuzum daha çok küçük onun yanında olamamak ölüm gibi geliyor düşündükçe annem bakıcak çocuğa ama pisikolojim çok bozuk nasıl toplıcam kendimi bilemiyorum eşim istersen çalışma diyor ama o da biliyor tek maaşla olamayacağını borcumuzda yok ama tek maaşla geçim zorrr napıcaz arkadaşlar biraz içimi neolur rahatlatınnnn napayımmmbenn
kızlar,kesinlikle yanlış anlamayın,sadece düşüncemi söylemek istiyorum...Çalışan bir annenin çocuğuydum..anneanne babaanne yanındaydım hep...Ama annem eğer maddi durumumuz müsait olsaydı sen okula başlayana dek çalışmazdım demişti..Çünkü sonradan çok pişman oldu anneanne babaanne yanında kaldığıma..Ama maddi durumlar söz konusu olunca mecburen...
Kendi açımdan söyleyeyim,sıpalar kreş yaşına gelinceye dek çalışamam..Çünkü hem bakıcılara güvenemem hem de teslim edebileceğim yakınlarım,akrabalarım vs yok çevremde..Komşulara da teslim edemem,hem o kadar samimi değiliz hem de bütün gün havlu kenarı işleyen insanlarla kafa yapılarımız uymaz...Kafamın uymadığı insanlara da canlarımı teslim edemem...
kızlar,kesinlikle yanlış anlamayın,sadece düşüncemi söylemek istiyorum...Çalışan bir annenin çocuğuydum..anneanne babaanne yanındaydım hep...Ama annem eğer maddi durumumuz müsait olsaydı sen okula başlayana dek çalışmazdım demişti..Çünkü sonradan çok pişman oldu anneanne babaanne yanında kaldığıma..Ama maddi durumlar söz konusu olunca mecburen...
Kendi açımdan söyleyeyim,sıpalar kreş yaşına gelinceye dek çalışamam..Çünkü hem bakıcılara güvenemem hem de teslim edebileceğim yakınlarım,akrabalarım vs yok çevremde..Komşulara da teslim edemem,hem o kadar samimi değiliz hem de bütün gün havlu kenarı işleyen insanlarla kafa yapılarımız uymaz...Kafamın uymadığı insanlara da canlarımı teslim edemem...
kızlar,kesinlikle yanlış anlamayın,sadece düşüncemi söylemek istiyorum...Çalışan bir annenin çocuğuydum..anneanne babaanne yanındaydım hep...Ama annem eğer maddi durumumuz müsait olsaydı sen okula başlayana dek çalışmazdım demişti..Çünkü sonradan çok pişman oldu anneanne babaanne yanında kaldığıma..Ama maddi durumlar söz konusu olunca mecburen...
Kendi açımdan söyleyeyim,sıpalar kreş yaşına gelinceye dek çalışamam..Çünkü hem bakıcılara güvenemem hem de teslim edebileceğim yakınlarım,akrabalarım vs yok çevremde..Komşulara da teslim edemem,hem o kadar samimi değiliz hem de bütün gün havlu kenarı işleyen insanlarla kafa yapılarımız uymaz...Kafamın uymadığı insanlara da canlarımı teslim edemem...
Allah yardımcınız olsun kızlarr çalışan anneler için çok zor bi durum gerçekten...
birde mecburiyet warsa daha kötü bende öğretmenliğe başlamak istiyodum ama bebek çok küçük kimseye güvenemedim annemde yok yanımda ama sene düşünüyorum artık maddi imkanlar ...
en azından kendi ewimizi alana kadar..
bende öyle canım.sadece ev almak için.kendi evimiz olsa çalışmazdım.yi,nede kısmet kızım biraz büyüsün bakcaz artık
ewet bende öylee çok şükür geçimde bi sıkıntı yok yetiyor ama ew konusu
çok zor gerçekten düğünde ki takılarımızda çok fazla değil zaten werdik onlarıda yani ew almak içinde baya çalışmak gerek diye düşünüyorum..
en azından ewimiz olursa kira masrafı kalkar buda büyük bi yük gibi geliyo bana..
Allah'ım yardımcımız olsun hepimizin..
ewet seni çok çok ii anlıyorummcanım bizimde hamd olsun ama insanın her ay 500 tl kira vermeside kötü.benimde altınlarımdan hiç bişi kalmadı.anca borçlarımızı ödedik.eşimin ailesi hiç yardımcı olmadılar sağolsunlar.bneim ailemde olmasa ayvayı yerdik zaten
ya canım benim bakacak kimse olmasa zaten kesin evde olurdum..ama şimdi bakacak kişi varken evde olup da çalışmamak da çocuğun geleceğini etkileyecek..artık özel okullar vs.. paralı univler vs. herşey para...
bir de ben biraz araştırdım kreş yaşı 2-3 yaştan bahsediyoruz sanırım, bu yaşa getirip de çalışmaktansa 2-3 sene çalışıp sonrasında ben devralmayı düşünüyorum..çünkü kreş yaşına getirip bırakınca hiç ayrılmak istemiyorlarmış çocuklar diye duydum..
Canım 3,5 yaşında anaokula başladım..böylece okul hayatım başladı..sonraki okul hayatım hep ara vermeden devam etti..1 gün bile illa annemi isterim diye ağlamadım..Ama hatırlıyorum zırıl zırıl ağlayan çocuklar vardı..Niye ağlıyorlar ki diye düşünürdüm,anlam veremezdim o zamanlar :)) çocuktan çocuğa değişiyor durum..
özel okullarla ilgili fikrimi de söylemek istiyorum..Kendi çevremde gözlemlediklerim : özel okul "baba bana diploma al.." okulları olmuş..Heryerde herkeste öylemidir bilemiyorum ama özel okulda okumuş kim varsa tanıdığım son derece şımarık,kendinden düşük maddi şartları olanları küçümseyen,yokluk nedir bilmediği için varlığın da kıymetini bilmeyen,özel okulda hatalı davranışı olduğunda kendisini uyaran öğretmene " senin maaşını babam veriyor,zayıf veremezsin,bana kızamazsın.." diyecek kadar saygısızlaşmış,ahlaki açıdan da fazla rahat yetişmiş insanlar aklıma geliyor..
Ama bakıyorum da devlet okullarında bir sınıf 70-80 kişi..Öğretmen ne kadar faydalı olabilir ki o kadar kalabalık sınıfa...:26:
sonra bir bakıyorum özel okulda okuyan da düz lise mezunu da üniversitede aynı yerleri kazanmışlar,özel okulda okuyan ahım şahım yer kazanmamış...
düşünüyorum da düşünüyorum açıkçası.........
ewet seni çok çok ii anlıyorumm
içleri nasıl rahat ediyo acabaa???
durumları olmadığından mı yardım etmediler yoksa özel bi sebemi cnm?
nasıl desem canım hep yok durumları ama.evleir kendilerine ait babasının hem emeklisi var hemde çalışıyor ayrıca maaş alıyor evlerinde 3 bekar var biri iki milyar maaş alıyor ikiside askeri ücret.sence geçinemiyolarmı :)) ama sordugumda geçinemiyolar.bana ev heidyesi alcaktı.2 sene olcak gerek yok dedim ben kendime alcam dedim istedim şeyde 80 tl lik bişi.sordular ayıp olmasın diye istedim.geçen de dedim alma gerek yok.tamam dedihiç güya laf vurdum ama oralı olmadılar.
düğün paramızı biz verdik bide babasının bir yere borcu varmış bir milyar onu bile biz ödedik.altınlarımın tamamı gitit gibi bide babamdan para almıştı 3 milyar yatakodası takımı alcam diye.aldım tüm eşyalar 3 milyar tuttu.eşimin eğitim ödenegi borcu vardı onu ödedik.bu kadar sıkışmazdık belki ama biz nişanlıyken eşim ailesine kredi çekti beşmilyar onu ödedi.çoçuğuma daha hiç bişey almadılar ama telde oğluna çok özledim gelsenize diyo.bende aldım dün teli şakayla karışık dedim özleyen insan gelir altınızda araba var dedim.bizde o yok dedim.insan bize gelin dermi dedim ufacık bebekle.dedim annem kızın hasta oldugunu duydu geldi dedim.sizde doğalı 3 ayı geçti dedim daha gelemediniz dedim.(benim tüm ailem hastaneye geldi ayrıca eve geldiler daha onlardan kimse gelmedi) utanıyorum soranlara deidm kaynananlar geldimi diyolar dedim.aman çok soğugum onlara karşı ve bu böyle devam edecek
oğluşum uyandı doyurup geliyorum...
inasanoğlu nankördürr cümlesi böyle insanlar için sanırım Allah ne kadar çok werirse wersin şükredeceklerine yok diyolarlar
ii demişsinn gerçekten de ama böyle durumlarda siniri bozan diğer bi olayda eşinin ailesine çok düşkün olması sanırım seninde öyle cnm..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?