selamlar herkese
merak edenler olmuş arkadaşlar saolun,özellikle begümcüm artık daha iyiyim merak etme,anlatıcam başıma gelenleri.
çok sıkıntılı bir 10 gün geçirdik ama şükürki artık eve döndük,
resmen kaçtım gibi bişey oldu ankdan
tam kadir günüydü,burdaki yeni açılan bir hastanenin yenidoğan ünitesini bir görelim diye çıktık evden.
orada profla bi görüşüp asıl derdimiz küvez var mı,küvez doktoru var mı diye detaylı bilgi almaktı.
hallbuki kendi doktorumuzla da ertesi gün rutin kontrolümüz vardı,yani muayene olmasam da olurdu o profa.
neyse adam beni nst ye bağlattı bir bakalım diye,orada biraz ağrı çıktı,çıkmaz olaydı.
adam üçüz gebelikten bir haber olduğu için bir panikledi bir panikledi,aha doğum başlıyor diye bizi korkuttu.
o hastanedede küvezler daha hazır değilmiş,hemen alın doğum evine götürün dedi.
biz neye uğradığımızı şaşırdık,hemen gittik.
doğum evindeki doktorda beni muayene bile etmeden diğer doktorun lafiyla aman sen üçüz gebesin hemen uygun biyer bulalım diye başladılar 112 ile tüm türkiyede küvez
aramaya.biz tabi şoktayız bende ne ağrı var nede açılma,nasıl yani diyoruz ben doğuruyo muyum şimdi diyoruz.benim doktorun da şarjı bitmez mi ulaşamıyorum adama.
derken ankda bizi kabul edecek bir hastane bulundu,hemen ambulans geldi,biz kendimizi eşimle beraber ambulansın içinde bulduk.dışarda annemler ağlıyo herkes şaşkın.
annemler eve gidip eşyaları toparlayıp peşimizden gelecekler bizde ambulansla ankya gidicez güya.
kızlar varya o ambulansa Allah kimseyi düşürmesin.yolaçıktık gidiyoruz ama ben semsert bir sedyede yatıyorum,hiçbir şekilde beni bağlayamıyorlar hamileyim diye.ben sedyede
hem hop hop hopluyorum hemde sedyenin yan korumalıklarına çarpıyorum.eşimle birbirimize bakıyoruz bu sallantı ne zaman düzelecek diye ama yok düzelmiyor.ambulansta doktor
bile yok,diyoruzki biz böyle gidemeyiz görmüyor musunuz halimizi yatamıyorum canım acıyor diye,bize yapacak hiçbişey yok diyorlar.ben bir yandan ağlıyorum eşim bir yandan ağlıyor
en sonunda eşim kendine geldi durdur şu ambulansı kardeşim böyle iş mi olur bu halde 400 km yol nasıl gidilir diye çıldırdı.
neyse çektiler bir kenara,bu sefer helikopter aramaya başlandı.tam herşey yoluna girecek derken bizi doğum evinden postalayan doktor rapora 1 cm açıklık yazmış,halbuki hiç yokğ.
bunu duyan helikopter açılma varsa alamayız böyle gitsinler demiş.sonrada diyorlarmışki madem açılması var ne diye durdurmuş o kadın ambulansı bebeklerini tehlikeye atıyor diye.
anlatamıyorsunki doğum falan yok ortada henüz diye.
yani anlıcanız biz o halde ankya vardık.bebeklere o ambulansta bişey olmadı ya daha da inşallah bişey olmaz.
sabaha karşı sami ulus hastanesine indik,tabi orada baktılar hafif ağrı çıkıyor ama doğum yok.küzevcilerde bekliyormuş üçüzler nerde daha doğmadılar mı diye.
sonra tabi uyku yok bişey yok,pimpis bir hastane,dedim beni burdan çıkarın ben burda duramam diye.
bir tanıdık doktor vasitasıyla bir kaç. saat sonra etlik zübeyde hanım hastanesine gittik, daha iyi bir hastaneydi.
orada da hemen nstye bağladılar beni doğum haneye aldılar,azıcık ağrı var ama yine açılma yok.
beni doğuma alamıyorlar tabi,aç susuz serumla bekletiyorlar.yanımda yöremde doğuranlar yazık çığlık çığlığa,bende ne sinir kalmış ne güç kuvvet,ağlamaktan helak olmuşum
zaten derken baktılar olmayacak servise çıkardılar beni.gerçi içlerinden biri tamam işte alabiliriz falan demişti ama aldırtmazdım tabi.
annemler peşimden hemen geldiler tabi,eşim perişan..
serviste refakatçiye izin yok,bense evde bile kendim kalkamıyordum yerimden,orda her işini kendin yapıyorsun haliyle.hastanenin tuvaleti tee nerde,kaç km yol yaptım orda toplam tuvalete gitmek için ki normalde evde yatıyordum ben hep.yok hemşire çağırır gidersin,yok bişeye ihtiyacın olur kantine gidersin.
ayy allahım neler neler.gece yanında doğum sancısı çekenler,horlayanlar,hemşireler falan hiç uyku da yok zaten.
ben bu arada sürekli bedenen yoruluyorum,gerginim,psikolojim allak bullak.
beni habire aniden gelip doğumhaneye indiriyorlar,yine aç susuz,habire alttan muayene,azcık sancı var ama doğum yok!!
bu ağrılar normalde 7.aydan sonra hemen her hamilede olurmuş zaten.ben hissetmiyordum bile.
günlerce böyle kafayı yedik durduk.adım üçüz gebe diye bırakmıyorlar,kendi doktorumu arayıp ağlaya ağlaya anlatıyorum durumu,adam telefondan anladı durumun ne olduğunu
bunlar koca hastanede telaştan anlamadılar.hep asistan bakarsa böyle olur tabi.
kimseye derdimi anlatamadım,ben doğurmuyorum diye.
ama ben ve bebeklerim o kadar yorulduk o kadar gerildikki bende artık korkmaya başladım acaba ya doğurusam diye.
küvez de var burda diyorum acaba dursam mı diyorum ama özel odalar tadilatta ve yanımda kimse yok,çok zorlanıyordum.o da iyi bişey değil.
ailemde iyice perişan oldu onlara da üzülüyordum.
ben üzüldükçe,habire ağlaya ağlaya boş yere o doğumhaneye indikçe onlar daha da üzülüyorlardı.
ordaki drlara diyorumki beni burda tutuyorsunuz ama şekerli suyla besletiyorsunuz bana bebeklerimi,yazık günah diyorum.ama anlatamıyorum.
derken bayramı böyle geçirdik kızlar.
cuma günü nasıl olduysa biz uzman doktor uğradı servise,bekleyen çok hasta olunca yarım ağızla bir taburcu lafı çıktı ağzından.ben onu duyar duymaz hemen tamam dedim beni çıkartın!!
hemmen annmeleri aradım gelin çıkıyorum diye.
sonra bir gece dinlendik,sabah arabanın arkasına yatak yaptılar bana yata yata geldim.hemen kendi doktoruma attım kendimi eve uğramadan.
iki gün onun gözetiminde rahat rahat yattım,kendiime geldim.beni rahatlattı,merak etme bunlar doğum sancısı değil henüz dedi.
ilaçlarımı değiştirdi ve beni evime gönderdi.
bebişlerim hala karnımda çok şükür ama bence bu yaşananlardan doğum zamanları erkene çekildi.
her an olabilir tabi artık ama inşallah biraz dururlar.
iki tane sorumluluk alamayan,bizi hemen başından savmak isteyen doktor yüzünden neler yaşadık.
şu halimle kaçyüz km yol yaptım,yoruldum,üzüldüm..
Allahım kimseye yaşatmasın.
bu olaylardan önce öyle bunalıyordumki demek bunlara işaretmiş diyorum.
şükürki artık evimdeyim,inşallah bebişlerim de rahatlarlar da biraz daha dururlar
bu arada hepinizin geçmiş bayramını kutlarım
lilacım seninde gözün aydın,benim yerimede öp bebişlerini..
Figen canım ya seni gerçekten çok merak etmiştim yolunda gitmeyen bişeyler var diye endişelenmiştim...gerçekten kötü günler geçirmişsin bu kadarla gelmiş geçmiş olsun diyelim...maşallah sana ve bebişlere