kızlar günaydın..
ben bütün gece uyumadım. ağlamaktan gözlerim acıyor.. kalbim acıyor
çocukla ilgili tahmin ettiğim çatışmalar şimdiden başladı ve ben ne yapacağımı bilemiyorum

malumunuz biliyosunuz hatırlatıyım.. kayınvalidemle aram iiyidir anne gibi görürüm.. kadın herşeyimize yetmeye çalışır eder.. ancak son zamanlarda çocuk konusunda konuşmalar esnasında kendi doğrularını uygulayacağını gösterir tavırlar var.. yok çorapsız yatırcakmış, yok bilmemne falan.. dünde çocuğumıu görmek nasip olmasınki konuyu ben açmadım ( akşamları benim isteğimle haftaiçi onda yemek yiyoruz) bir şekilde konu yürüteçe geldi bende dedimki çok sakin bir şekilde yürüteçi pek önermiolar artık doktorlar günümüzde zaten evde yürüteçlik yer yok bizim dedim.. efendim kullancakmış.. anne dedim bacak kasıları açısından düşme tehkikesşi açısından önermiolar dedim.. yine üsteleyince benim yüzüm gözm değişti.. eşimde dedi hakketen kimsede yürüteç yok artık diye... bende ben istemiyorum kullanmayacağız dedim.. vay efendim hem yemek, hem evün işi hem bilmemne çocuk dururmuymuş.. çok biliosam oturup kendim bakaymışımda göreymişim.. bende tek benim çocuğum mu yürüteçe muhtaç yani dedim.. falan filen.. neyse demezmi zaten zaman gelsin sizinle oturup pazarlık yapcaz????????
neyse ses etmedim eve geldik eşime dedimki.. annem bugün benim için annelik kavramından çıktı.. kayınvalide oldu haberin olsun dedim... konu dallandı budaklandı vs.. diyorumki ben onu anne olarak gördüğüm için bu tavrı bana koydu.. evt onlar fikir verebilirler, tecrübelerini sunabilirler ama benim-bbizim çocuğumuz için karar alamazlar ben bu konuda destek bekliyorum senden dedim.. bu bizim çocuğumuz.. istediği gibi yetiştirme hakkına sahip değil.. çocuğun düzeni bizim düzenimiz doğrultusunda bakmak zorunda dedim.. .çok üzüldüm.. eşime dedim sen bölemi otorite kurcan vs.. o da diyor zamanı gelinmce ne zamanı dedim.. kadın pazarlık yapcz diyor dedim.. madem benim tepkilerim sert kırıcı oluyor sen arayı bul o zaman dedim.. ben sahip olduğum şeyler konusunda çok hassasım.. bu beniöm çocuğum dedim bizim dedim.. kararları biz vercez o değil dedim veya benim annem değil dedim.. neyse annesini savunmadı ama bana senide bebeğide istemiyorum doğur git istanbula dedi... ben koptum kızlar

(( bütün gece ağladım.. salonda yattım.. gece on kere geldii.. gel aytağında yat dedim istemiyorum git.. olsun arkadanı dön yat.. sabahta kalkmış.. dün için özür dilerim çok saçmaladım diyor.. kaç para ederki.. kalbim acıyor benim..

çalışmak zorundayım.. annem istanbulda yaşıyor daha çok kayınvalidem çocuğa bakacak... annem arada gelecek gitcek.. öle kafasına göre baksın kendi evine götürsün istediği zaman alsın bir yere gitsin istemiyorum ben.. annesi- babası biziz onun yaa... ben nasıl ara bulcam bilmiyorum... çok ama çok üzgünüm.. bu paraya lanet olsun binkere daha....