12.12.12 tarihinde kontrolümüz vardı, bende hala ne nişan gelmesi ne de sancı vardı, hastaneye gittik ben sıramı beklerken hemen nst ye girdim vakit kaybetmemek için. hemşire geldi, senin ağrın mı var dedi. ben de karnım ağırlaştı çok ama ama ağrım yok dedim. meğer sancı 85 lere vurmuş hemde düğzenli aralıklarla. bugün dr seni bırakmayabilir aramızda kalsın dedi. eşim dışarda bekliyordu, aileleri hemen telaşlandırmayalım ama bugün gelecek galiba dedim. evde kahvaltı yapıp bulaşıklar ortada çıkmıştım biraz da dağınık ve tozluydu aklımda evin hali vardı. neyse biz girdik muayeneye ultrasonla baktı dr ve kilosu 4 civarı dedi, açılma da yok ama seni riske atamam 40. haftandasın dedi. 12.12.12 bebeği olacak bu tatlı kız dedi:)) herkes o tarihi ister biz evi toplamak amaıyla 13 ü olmaz mı diyoruz:) dr gülüyor. aileleri aradık eve gittik çantamızı aldık ben duş aldım hastanede yatışımız yapıldı. sabah az da olsa kahvaltı yaptığım için 3 ü 10 geçe ameliyata alındım. ameliyathaneye girerken annem kapısına kadar geldi, bakmak istemedim ama son anda bakıtım ve ağladığını görünce düşünmemeye çalıştım ağlamak istemiyordum. genel anestezi olduğum için bir şey anlatamıyorum ama ayıldığım anı unutmuyorum, hadi kalk bakalım uyan baklımmm dedi ameliyathanedeki herkes, ben gözümü açmadan her şeyi tam mı dedim birden :)çok güzel dediler:) bir de herkese teşekkür ediyordum durmadan, ağrı çok az hissediliyordu ama ben o odadaki herkese minnettardım. bebişim odaya gitmiş bile. ben 15 dk sonra gitmişim odaya, bebişimi gösterdiler çok güzel dedim. eşim elimi tuttu hep.. dr umuz kontrole geldi ve ameliyathanedekliler sana mest olmuş, bi ameliyattan sıonra bize bu kadar teşekkür edenini görmedik demişler:))
şimdi 10 günlüğüz. sütümüz de anca 3 gün sonra gelebildi. ben heralde hiç gelmicek demeye başlamıştım. o yüzden sakın telaşlanmayın bişey gelmese de hemen emzirmeye başlayın benm sarı suyum bile 2. gün geldi.
eşimse kızımızla resmen aşk yaşıyor, aşkım diye bi ses duyuyorum efendm diyorum sana demedim diyor:) kokluyor öpüyor , dokunmaya kıyamıyor. bu kadarını da beklemezdim ama mest oluyorum.
sez olduğma hiç pişman olmadım, evet belki ilk gün tuvalete bile kalkamadım ama ilk gün hariç hiç ağrı kesici kullanmadım, 2. gün yardımla kalktım, 3 . günden sonra kalkıp kendim desteksiz yürüdüm şu anda bebeğimin her işini yapabiliyorum. normal olmasını istemiştik ama kısmet.
bizim de hikayemiz böyle işte kızlar.. ve söz verdiğim gibi foto da ekliyorumdemeyi unutmuyoruzzz maşallahhh:))
12.12.12 tarihinde kontrolümüz vardı, bende hala ne nişan gelmesi ne de sancı vardı, hastaneye gittik ben sıramı beklerken hemen nst ye girdim vakit kaybetmemek için. hemşire geldi, senin ağrın mı var dedi. ben de karnım ağırlaştı çok ama ama ağrım yok dedim. meğer sancı 85 lere vurmuş hemde düğzenli aralıklarla. bugün dr seni bırakmayabilir aramızda kalsın dedi. eşim dışarda bekliyordu, aileleri hemen telaşlandırmayalım ama bugün gelecek galiba dedim. evde kahvaltı yapıp bulaşıklar ortada çıkmıştım biraz da dağınık ve tozluydu aklımda evin hali vardı. neyse biz girdik muayeneye ultrasonla baktı dr ve kilosu 4 civarı dedi, açılma da yok ama seni riske atamam 40. haftandasın dedi. 12.12.12 bebeği olacak bu tatlı kız dedi:)) herkes o tarihi ister biz evi toplamak amaıyla 13 ü olmaz mı diyoruz:) dr gülüyor. aileleri aradık eve gittik çantamızı aldık ben duş aldım hastanede yatışımız yapıldı. sabah az da olsa kahvaltı yaptığım için 3 ü 10 geçe ameliyata alındım. ameliyathaneye girerken annem kapısına kadar geldi, bakmak istemedim ama son anda bakıtım ve ağladığını görünce düşünmemeye çalıştım ağlamak istemiyordum. genel anestezi olduğum için bir şey anlatamıyorum ama ayıldığım anı unutmuyorum, hadi kalk bakalım uyan baklımmm dedi ameliyathanedeki herkes, ben gözümü açmadan her şeyi tam mı dedim birden :)çok güzel dediler:) bir de herkese teşekkür ediyordum durmadan, ağrı çok az hissediliyordu ama ben o odadaki herkese minnettardım. bebişim odaya gitmiş bile. ben 15 dk sonra gitmişim odaya, bebişimi gösterdiler çok güzel dedim. eşim elimi tuttu hep.. dr umuz kontrole geldi ve ameliyathanedekliler sana mest olmuş, bi ameliyattan sıonra bize bu kadar teşekkür edenini görmedik demişler:))
şimdi 10 günlüğüz. sütümüz de anca 3 gün sonra gelebildi. ben heralde hiç gelmicek demeye başlamıştım. o yüzden sakın telaşlanmayın bişey gelmese de hemen emzirmeye başlayın benm sarı suyum bile 2. gün geldi.
eşimse kızımızla resmen aşk yaşıyor, aşkım diye bi ses duyuyorum efendm diyorum sana demedim diyor:) kokluyor öpüyor , dokunmaya kıyamıyor. bu kadarını da beklemezdim ama mest oluyorum.
sez olduğma hiç pişman olmadım, evet belki ilk gün tuvalete bile kalkamadım ama ilk gün hariç hiç ağrı kesici kullanmadım, 2. gün yardımla kalktım, 3 . günden sonra kalkıp kendim desteksiz yürüdüm şu anda bebeğimin her işini yapabiliyorum. normal olmasını istemiştik ama kısmet.
bizim de hikayemiz böyle işte kızlar.. ve söz verdiğim gibi foto da ekliyorumdemeyi unutmuyoruzzz maşallahhh:))
canım koskocamaaaaan bi maşallah güzel meleğineee
çok geçmiş olsun canım allah analı babalı büyütsün topiğin % 90 'ı sezaryen oldu galiba
Böyle bi güzelliğe nasıl maşallah denmez annesii. Allah analı babalı huzurlu mutlu büyütmeyi nasip etsin inşallah. 41 kere maşallahh nazar değmesin güzel kuzuyaa. Artık sıra bende ama yaa
*işte benim doğum hikayem*
12.12.2012 çarşamba günene sezeryan tarihi almıştık oğlumu doğurmak için bende o güne kadar her günü planlamış hazırlıkları tamamlıyodum pazar günü eve mutfak alışverişi yaptık ordan kuaföre ağda yaptırmaya gittim.ordanda ablama geçtim kız kıza bebek olmadan kalalım dedik..bi arada olunca tabi önümüzde yemeğinden meyvesine tatlısına çerezine kadar herşey vardı yedikde yedik :)) bikaç saat sonra ben kıvranmaya başladım gaz sancısıdır belki diye habire tuvalate gittim geldim ev son biraz uzun süreli bi sancı geldi ve tuvalate koştum tekrar daha tuvalate oturmadan ayakta bi ıslaklık geldi altıma yaptım sandım önce baktım aynen su gibi bi akıntıydı ablamı çağırdım hemen suyummu geliyo diye derken daha da arttı arttı ve üstümü başımı ıslattısonra annemi ve eşimi aradık eşim evdeydi çantaları doktoruda al da gel biz hastaneye gidiyoruz dedik(doktorumuz karşı apartmanımızda)..biz giderken baktık eşim bizi geçti aradım heyecen yapma bizden öndesin senmi doğuracan dedim:))
hastaneye kavuştuk ebemiz uykudan uyandı bana sorular soruyo ben habire doktorumu çağırın ben normal doğmıyacam ameliyathaneyi hazırlayın diyorum:)ebe geldi açılman var mı bakmam lazım dedi baktı 3cm açılmam vardı beni ntsye bağladı ufak ufak sancılar başlamıştı 10 dakka sonra doktorum geldi baktı açılmam 6-7cm olmuştu çok çabuk ilerliyo sen 20 dakkaya doğarsın dedibelki okadar bile sürmedi eşim koluma girip kolidorda beni yürüttü sancı geldikçe yere çömeldim sancının geçmesini bekledim sonra tekrar yürüdük doktorum büyük tuvaletin gelir gibi olunca söyle dedi biraz sonra öyle bi his oluştu söyledim 1-2 tur daha yürüttü beni sonra doğum odasına aldı orda 4 tane çok büyük sancı çektim yatağı tutup yere çömeldim ve dua edip yatağı ısırdığımı biliyorum o 4 sancıda geçince doktorum hıh şimdi oldu hadi doğum masasına dedi doğum masasına çıkıncada doktorum kabız olmuşsun gibi zorlıyacaksın dedi ve nefesini tut uzun ıkın dedi ordada tam 4.ıkınmamda dünyaya geldi oğlum balık gibi çıktı çok güzeldi hemen aldılar temizleyip giydirip kucağıma verdiler..o anı asla unutamam anlatılacak hisler değil rabbim herkese yaaşatsın yavrularımızın acısını göstermesin bize..
Doğum Hikayem - Normal Doğum
12.12.2012 Çarşamba
Doğum Tarihi : 06.12.2012 Perşembe
Doğum Saati : 08:46
Kilo : 3200 kg
Boy : 50 cm
Baş Çevresi : 33 cm
37. haftada doğum iznine çıkmıştım ve artık hayırlısıyla oğlum Yavuz’un gelmesini bekliyorduk . 38. Haftayı da geçirdik oğlum henüz gelmemişti ..38+5 günlük olmuştuk artık ;
15.12.2012 Çarşamba günü 38+4 günlükken evde elmalı kurabiye yaptım evi bir güzel sildim süpürdüm temizledim , arada da aynaya bakıyorum ki kendimde yüzümde bir değişiklik var ama acaba doğum yakınmıdır değimlidir bilemedim açıkcası . Sonrasında akşamada kayınvalidemler çaya geldiler hafiften karın ağrılarım vardı ama doğum sancısı mı değil mi bilemedim açıkcası ,neyse misafirlerimi bir güzel ağırladım gönderdim …Akşam saat 24:00 yatmadan önce lovoboya girdim ki nişanım gelmişti . internetten araştırdım nişan geldikten sonra doğum 3 gün – 10 gün arasında olur yazıyordu, demekki benimde doğumuma var dedim kendimce , gene bir karın ağrısı bende devam ediyordu . dedimki kendi kendime gece yatıp uyuyabilirsem şiddetli değilse doğum sancısı değil . yattım uyudum ara ara uyanıyordum hafiften karın ağrısı devam ediyordu ama gene beni rahatsız etmiyordu . Sabaha karşı 04:00 gibi uyandım karın ağrım daha şiddetlenmişti . Emre’ yi uyandırdım karnım çok ağrıyo üşüttüm galiba dedim 06.12.2012 Perşembe doktor kontrolümde vardı hastaneye biraz erken gidiyim bugün dedim.Daha sonra annemi aradım sabah 06:00chastahaneye birlikte gidicektik kontrolümüz sabah 09:00 da idi biraz dahaerken gidelim dedim.
Kocacım da bende geliyim mi iyi değilsin dedi bende yok ben iyiyim bu doğum sancısı değil bence boşuna gelip oralarda beklemededim.
Sonra annemi almaya gittim arabayla sabah06:30 annem beni araba görünce doğum sancıların başlamış senin dörtlüleri yak öyle gidelim dedi.Bende dedim ki doğum değildir bu öyle çok şiddetli değil dedim. Ama araba da giderken artık şiddetlenmeye başlamıştı sancılarım galiba evet dedim kendi kendime Yavuz oğlum geliyor…Hastahaneye geldik asansörde daha da dayanılmaz olmaya başladı sancılarım doğumhanenin kapısına geldik.Annem dedi kızımın sancısı var ,hemşire dedi gel hemen bir kontrol edelim.Ben hala doğumun başladığına inanamıyorum .hemşire dedi 3 cm açıklığın var doğum başlamış yatış işlemleri yapıcaz . Hemşireye sordum ne zaman doğururum diye, ilk doğumunuz ilk doğumlar uzun sürer sabah 07:00 öğleden sonra 13:00 – 14:00 bulur dedi – oooo dedim daha çok varmış . Kocamı aradım yatış işlemlerim yapıdı öğleden sonraya doğururmuşum dedim. Canım kocacım o kadar şaşırdı ki inanamadı. Hemşireye sordum sancılarım şidetlenince epidural tavsiye ediyor musunuz ? Herkes dayanırım diyor ama sonunda epidural istiyorlar dedi.bende sanki sancılara dayanamıcam gibi geldi.Sonra doktorum Sibel Açıkalın geldi sabah saat 08:00’ de beni kontrol etti Sibel hanım epidural istiyorum dedim.Doktorum bir kontrol etti ki Emelcim her şey çok güzel çok güzel epidurale hiç gerek yok açıklığın 7 cm dedi 2 saat için doğum gerçekleşir dedi, kuaklarıma inanamadım .ben öğleden sonraya kalır diye beklerken 2 saat içinde doğurursun dedi.Sonra anneme de demiş ki kendisin koyvermesin diye söyemedim doğum başlamış her an doğurabilir demiş.Ama ben bu arada sancılar içinde kıvranıyorum bana serum bağladılar wc ye gittim ve anneme dedim ki ben dayanamıyorum bu sancılara kendımı çok kötü hisediyorum ayaga bıle kalkıcak halım y oktu . Ama bu arada Allaha hep şükrettim yolun sonuna sağsalim gelmiştik artık. Çok az kalmıştı Yavuzumu görmeye . – anne olmaya – aile olmaya bu arada annem hemen anladı kötü olduğumu çabuk çabuk bebek geliyor dedi ve beni alıp hemşireden yardım istedi . Hemşire hanım yardımcı olur musunuz dedi.Sibel hanım da evet doğum başlıyor dedi hadi bakalım Emelcim dedi . ve doğumhanedeydik an ve an yaşadıklarıma inanamıyordum Yavuzumuzu kucağımıza alıcagımıza inanamıyodum o gün hiçbir yaşadığıma inanamadım Allahım bana o kadar güzel şeyleri bir arada vermiş ki ne kadar şükretsem azdı .
Ve doğumhanedeydik Sibel hanım gerçekten mükemmel bir doktor ve bana dedi , şimdi Emelcim yan taraftaki demirlerden tutunuyosun ve var gücünle ıkınıyorsun – ve dediği gibi var gücümle ıkındım ve ikinci ıkınmayı istedi ve h iç nefesini bırakmadan tekrar ıkınıyosun ve bebeğin kucagımıza alıyoruz dedi ve gerçekten dediği gibi yavuzumuzun o güzel sesini duyduk ve Sibel hanım oğlumu bana gösterdi acaba bu sizin mi dedi, ve kafamı hemen kaldırdım baktım ki o kadar güzel di ki gözlerime inanamadım .Mutluluktan sevinçten o kadar ağladım ki , Allahıma binlerce kez şükürler olsun dedim, bana bu kadar güzellikleri bir arada yaşattığı için şükrettim ve Sibel hanıma dedim ki bugün yaşadığım hiçbirşeye inanamıyorum o kadar inanamıyorum ki bu sabah bile kocamı işe gönderdim .Sibel hanım dediki ne kocanı işe mi gönderdin böyle bir zamanda o da şaşırdı bu duruma .Sibel hanım dikişlerimi tamamladı 6 adet dikişim var.
Ve oğlumu gördüğüm ilk an kasinlikle ve kesinlikle kelimelerle anlatamam duyguların o kadar güzelini yaşadım ki , ilk göz göze gelişimiz bu güzelliğin benim oluşuna inanamadım yanıma getirdiler oğlumu Yavuzumu Hoş geldin oğlum dedim hoş geldin bitanem dedim o kadar güzeldi ki canımın en güzel parçasıydı … ve iki kişilik girdiğimiz hastaneden 3 kişilik güzel bir çekirdek aile olarak çıktık .
Tevfik Yavuz um bugün 6 günlük (12.12.2012 Salı ) uykusuz gecelere alıştım , Allah kuvvetini veriyor . ilk zamanlarda Yavuzumu emzirirken mutluluktan ağlıyordum bu güzellik artık bizim mi diye ?
Şimdi Yavuzsuz bir hayat düşünemiyorum .Allah hepimizin evlatlarını korusun ve evlat sahibi olmak isteyen herkese bu mutluluğu yaşatsın . Allahıma binlerce kez şükürler olsun …
Dogum tarihi ; 08.12.2012
Dogum saati ; 10:10
Agirlik ; 3200gr
Boy ; 50 cm
07.12.2012 tarihinde doktor randevumuza babamla gittik. Doktor hersey normal bir sikinti yok dedi. Nts ye baglandik sancilar 20 ile10 arasinda gitti geldi doktorum sonuclar cok iyi 24.12.2012 ye kadar beklicez dedi.
Eve geldik aksam kvalidemler oturmaya geldiler. Caydi meyveydi derken oturduk ve gittiler. Aksam yattim ne sancim var ne de agrim.
Sabah saat 08:00 civari uyandim be tuvalete gittim hersey normaldi ancak karnimda bi agri vardi heralde yine yalanci sanci dedim ve yattim. Yatarken bi sure sonra bacaklarimdan sicak biseylerin aktigini hissettim kalktim ve yataktan kalktigim gibi bacaklarimdan asagi suyum gelmeye basladi. Saat 08:30 hemen annemi cagirdim o da zaten tetikte yatiyodu gecelerdir :)) hemen geldi panik yapmamami dogumun basladigini soyledi. Hemen esimi aradim esim baska ilde ben baska ildeyim uykudan uyandirdim... Suyumun geldigini dogumun basladigini hastaneye gittigimizi soyledim. O da hemen kalkmis amirden izin almis ve yola koyulmus.
Saat 09:00 hastanedeyiz ve ilk cati muaynemi oldum 7cm acilma var yatis islemleri baslatildi. Nts ye baglandim sanci olculdu. Serum baglandi. Serum baglandiktan sonra sancilar periyodik olarak gelmeye basladi.. Hep merak ediyodum o dogum sancilarini cok kivrandiriyomus ogrendim :)) dogumahaneye alindi. Malum masaya cikarildim ve ikinmam soyledi doktorum geldi ama bebegim yukarda oldugu icin benim ikinmam yetmedikarnima bastirildi 3. İkinmamda bacaklarimda bi sicaklik hissettim kuzum dogmustu :)) bemen temizlendi ve yanima getirildi.. Doktor dikislerimi yaparken kuzum yanimda yatti 5 tane dikisim var ve bugun 7. Gunumuz.....
Suan bende kendimi toparlamis durumdayim ÖMÜR CEYDA' M da iyi..
Allah herkese hayirli dogumlar hayirli evlatlar nasip etsin ...
işte benimde doğum hikayem kızlar 27 kasım salı günü doktor muayenemde doktorum bir cmlik açıklık olduğunu ve doğumun bir kaç gün içinde olacağını söyledi ben 39.haftadaydım ve bi kaç gün haeycanla doğum olmasını bekledim ama bende tık yoktu doktorum 4 aralık salı günü tekrar kontrele çağırdı eşimle gittik doktorum fatma çetineri beklemeye başladık doktorum geldi ve muayneyi yaptı gece çok mu sancı çektin dedi bende hayır dedim 3 cm açıklık var yatış yapıyorum öğleden sonra doğum olur dedi
o kadar heycanlıydım ki çantamı bile almamıştım çıktım eşime söyledim o da çok heycanlandı.küçük oğlumu anneme bırakmaya gittik annemde çok şaşırdı bu arada karnıma ağrılar girmeye başlamıştı sonra eve gittik çantamı aldık ve hastane yolunu tuttuk doğumhaneye çıkıp yatışı yaptık bana suni sancı bağladılar birinci doğumum zor olmuştu buda öyle olcak sandım 10 buçuk gibi başladı sancım 1 yirmi geçeye kadar dayanılmaz hale geldi doktorum geldi ve beni masaya aldılar bi kaç ıkınmada o dünyalar güzeli kızım çıkmıştı artık inanamıyordum o kadar güzeldi ki ben masadayken önümde kızımı temizleyip giydirdiler ve bana getirdiler öptüm sonra doktorum dikişimi yaptı bi tane dikişim var odaya çıkınca bütün o sancıları unuttum etrafımda sevdiğim insanlar oğlum ve minicik kızım vardı o kadar güzel bi gündü ki allah ım herkese nasip etsin inş... oğlum melih efe kızım hatice miray herkese sevgiler hayırlı doğumlar...
evet kızlarr bende dogum yaptım 11.12.2012 de kızım asya yı tontonumu normal dogumla dunyaya getırdım 3700 gr 53 cm benı gecelerı hıcccc uyutmayan nbı kızım var.. soyle oldu pazartesı doktora gtııgmde tuse edıldıgımde 2cm acıklıgım oldugu yatıs olması gerektıgı soylendı ama sancı yok hastenede bekle dur esıme benı eve gotur dedım gece sancım basladı oralı olmadım salı gece gunduz sancım vardı anladım dogum yaklastı ama gıtmeıdm hasteneye carsmba erkenden gıttık esımle acılmam 6cm olmus yolu yarılamısın dedıler ve yatırdılar tabı dayaanıılmaz sancılar ıkınmalar derken mınık prrensesım guzel kızım karsımda ah kızlrnasıl bı duygu anllatamam allah herkeslere nasıp etsın
Seni en iyi ben anlıyorum canım benim. bizde bu bebişi tam tamına 2,5 yıl bekledik tedaviler rahim filmleri ilaçlar iğneler hiç umudum bile kalmamıştı ki yumurtaların çatlamadığı ayda (nasıl oldu bilemedik doktor çatlamadı demişti) hamile kaldım, meğersem çatlatmışızSenin doğum hikayende çok güzelmiş şimdi bende tedirginlikle bekliyorum bu kadar bekledik 9 ay kanrımda taşıdım, benim biraz sıkıntılı da geçti çok fazla kustum 4-5 ay kadar. Bari diyorum bu kadar çekmişken sağ salim kucağıma almayıda nasip etsn rabbim. Kendi doğum hikayemi hep hayal ediyorum böyle hikayeleri okudukça. İlk ben görücem öpücem oğlumu, sonra hemen babasının kucağına vericekler, o napıcak kucağına alınca Bazende bu kadar çok hayal ediyorum diye korkuyorum bişey olucak diye. Ne bilim valla bi an önce bende doğurayım da sağ salim başka da bişey istemem rabbimden. Seninde gözün aydın allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin, eşinle bebişinle mutlu hıuzurlu günler yaşayın inşallah. (kendi derdimden seni tebrik etmeyi unutucaktım valla :)
12.12.12 tarihinde kontrolümüz vardı, bende hala ne nişan gelmesi ne de sancı vardı, hastaneye gittik ben sıramı beklerken hemen nst ye girdim vakit kaybetmemek için. hemşire geldi, senin ağrın mı var dedi. ben de karnım ağırlaştı çok ama ama ağrım yok dedim. meğer sancı 85 lere vurmuş hemde düğzenli aralıklarla. bugün dr seni bırakmayabilir aramızda kalsın dedi. eşim dışarda bekliyordu, aileleri hemen telaşlandırmayalım ama bugün gelecek galiba dedim. evde kahvaltı yapıp bulaşıklar ortada çıkmıştım biraz da dağınık ve tozluydu aklımda evin hali vardı. neyse biz girdik muayeneye ultrasonla baktı dr ve kilosu 4 civarı dedi, açılma da yok ama seni riske atamam 40. haftandasın dedi. 12.12.12 bebeği olacak bu tatlı kız dedi:)) herkes o tarihi ister biz evi toplamak amaıyla 13 ü olmaz mı diyoruz:) dr gülüyor. aileleri aradık eve gittik çantamızı aldık ben duş aldım hastanede yatışımız yapıldı. sabah az da olsa kahvaltı yaptığım için 3 ü 10 geçe ameliyata alındım. ameliyathaneye girerken annem kapısına kadar geldi, bakmak istemedim ama son anda bakıtım ve ağladığını görünce düşünmemeye çalıştım ağlamak istemiyordum. genel anestezi olduğum için bir şey anlatamıyorum ama ayıldığım anı unutmuyorum, hadi kalk bakalım uyan baklımmm dedi ameliyathanedeki herkes, ben gözümü açmadan her şeyi tam mı dedim birden :)çok güzel dediler:) bir de herkese teşekkür ediyordum durmadan, ağrı çok az hissediliyordu ama ben o odadaki herkese minnettardım. bebişim odaya gitmiş bile. ben 15 dk sonra gitmişim odaya, bebişimi gösterdiler çok güzel dedim. eşim elimi tuttu hep.. dr umuz kontrole geldi ve ameliyathanedekliler sana mest olmuş, bi ameliyattan sıonra bize bu kadar teşekkür edenini görmedik demişler:))
şimdi 10 günlüğüz. sütümüz de anca 3 gün sonra gelebildi. ben heralde hiç gelmicek demeye başlamıştım. o yüzden sakın telaşlanmayın bişey gelmese de hemen emzirmeye başlayın benm sarı suyum bile 2. gün geldi.
eşimse kızımızla resmen aşk yaşıyor, aşkım diye bi ses duyuyorum efendm diyorum sana demedim diyor:) kokluyor öpüyor , dokunmaya kıyamıyor. bu kadarını da beklemezdim ama mest oluyorum.
sez olduğma hiç pişman olmadım, evet belki ilk gün tuvalete bile kalkamadım ama ilk gün hariç hiç ağrı kesici kullanmadım, 2. gün yardımla kalktım, 3 . günden sonra kalkıp kendim desteksiz yürüdüm şu anda bebeğimin her işini yapabiliyorum. normal olmasını istemiştik ama kısmet.
bizim de hikayemiz böyle işte kızlar.. ve söz verdiğim gibi foto da ekliyorumdemeyi unutmuyoruzzz maşallahhh:))
Allahıma şükürler olsunki doğum hikayemizi yazmak bizede nasip oldu teyzeleri oğlum 7 aralık sabah 10:15te dünyaya geldi çok şükür. gece saat 12den sonra hiç bişey yemedim ama sanırım heyecandan dolayı geceden ameliyat saatine kadar 5 kez kustum midem bomboş ama ben kusmaya devam ediyordum :) sabah 7:30 gibi hastaneye yatışımız yapıldı. beni nst ye aldılar hadi önlüğünü giyeceksin dediler ben bu kadar çabukmu dedim herşey kendiliğinden gelişiyordu heyecan dorukta anlatılmaaaazzzzzbi taraftanda korku var tabi sonra önlüğümü verdiler annemle eşim giydirdi hemşire gelip damar yolumu açtı ve bi antibiyotik vurdu. sonra anestezi uzmanı geldi çok esprili çatlak biriydi muayene ve bilgilendirmeden sonra hadi gidiyoruz dedi tekerlekli sandalyeye bindirip ameliyathane katına indirdiler sonra wc ye gitmem söylendi sonda ve lavman yapılmadı çok şükür. daha sonra sedyeye alındım ameliyathaneye girerken en son eşime baktım. kapı kapandı soğuk bi ortam maskeli maskeli birileri var ama çok iyi davrandılar sağolsunlar sakinleştirmeye çalıştılar :) sonra doğum doktorum geldi hadi başlıyoruz dedi ben hayır daha uyumadım ben dediğimi hatırlıyorum bide öyle söyleyince bana güldüler :) sonra hanfendi hanfendi diye biri çağırıyo herşey olmuş bitmiş bile uyudum uyandım tabi genel anestezi olduğu için narkozun etkisiyle insan ilk gün sersem oluyo çok normal. ilk 2 gün sütüm gelmedi şimdide göğüsucu yaralarıyla uğraşıyorum inşallah çabucak geçer. Allah herkesin evladını bağışlasın nazarlardan esirgesin.
vakit bulmuşken yazayım kızlar...
çarş. sabahı hava daha karanlıktı yola çıktık, hastaneye geldiğimizde gün ağarmıştı artık, yatışımızı yaptık.. odaya sürekli birer hemşire gelip gidip biri tansiyon baktı, biri damar yolu açtı, biri sorular sordu.. baya bi hazırlık aşamasından sonra (lağman ve sonda işlemleri dahil) sonunda beni ameliyat sedyesine aldılar.. ameliyathaneye inmek üzere asansöre yönlendik.. bitek eşimi aldılar asansöre annemleri almadılar onlara el salladım.. ameliyathanenin önüne geldik, eşimle de vedalaştık öptü beni ve içeri girdim.. doktorum bi önceki sezeryanı tamamlamak üzereymiş beni beklettiler bi 20 dk. sonra asıl ameliyathaneye girdik, çok soğuktu.. anestezi doktoru gelip belimden katetrali taktı çok acımadı ama defalarca söyledim ben çok korkuyorum diye, biz hallederiz merak etme diyor hala bana.. neyse doktorum geldi ufak bi deneme ile kesik yaptı sanırım, acıyı hissediyorum diyince biraz daha bekleyelim dedi o sırada ben bir heyecan, bir panikle nefes alamadım hemen oksijen bağladılar o daha çok başımı döndürdü.. en son ben kötüyüm diye bağırdım, dijital makinede tansiyonumun 2 ye indiğini gördüm, anestezi doktoru sakin ol falan desede olamadım ve gerisini hatırlamıyorum.. ya bayıldım yada sakinleştirici verdiler.. :))) kendime geldiğimde bebeğim doğmuştu, giydirmişlerdi, hemşire yanağıma getirdi öptüm kokladım bana güldü yanağının bi kenarıyla.. sonra dikiş işleri tamamlandı ve önce çınarı, 2 dk sonra da beni odaya gönderdiler, hemen kucağıma verdiler.. muhteşem duyguyu ve kokuyu çektim içime... çok uzun oldusıkmayayım sizi kızlar... daha sonra ayrıntıları konuşuruz
bütün acılar sıkıntılar o yanımdayken bitiyor çok şükür diyorum hep.. Çok Şükür Rabbime......
Doğum hikayemi yazmak bana da nasip oldu sonunda,şükür Rabbime..Allahım isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip eyle..
Uzun uzun yazmak istiyorum saatlerce,sayfalarca….özelliklede hamile kalmadan önceki aşamayı..neden mi?ben en çok bu bölümü okumaktan mutlu oluyordum.bana umut veriyordu.bütün topiklerdeki hikayeleri okuyordum.neden bende anne olmayayım diyordum hep kendi kendime..mucizevi bir şekilde hamile kalan ve doğan bebekleri okumak hoşuma gidiyordu… gelelim hamile kalma aşamasına
Evliliğimizin 3. yılında karar verdik anne –baba olmaya..aklımız sıra diğer aya hamile kalıp batıya gelince(o zaman doğuda görev yapıyoruz)doğum yapıcam..öyle ayarladık..korunmayı bıraktığımız ay hormonlarım garipleşti..bulunduğum yerdeki kadın doğum doktoruna gittik.lh hormonum aşırı yükselmiş..diğer ay tekrar bakacaktık hormon düştü mü diye..bu arada doğal yolla bir çaresine bakmalıydım..1 ay boşuboşuna beklememeliydim..o zaman tanıştım kadınlar kulübü ile..hayıt tohumu kullanmaya başladım her ay yavaş yavaş 3-5 sayı düşüyordu değerlerim moral dönüyordu..adet düzensizliğim hep vardı..geciktiği aylar umut doluyordu içime..bu arada geçen zamanda kk çok şey öğrenmiştim..pcos olduğumu düşünmeye başladım..ama doktorda ultrasyon cihazı olmadığı için anlamıyorduk..düşünün doğunun o kadar kötü bir yerindeyiz
Aradan 10 ay geçti ağustos ayı geldi ve batıya tayinimiz çıktı doktora gittik hemen..hiç bir problem yok her şey normal deyince umutlandık..pcos olmadığımı söyledi..o ay soğan kürü yapmıştım çünkü..umut içinde bir ay geçti ve ben 11.ayda hamileydim..öğrendiğimizde hastaneye ziyaret için gitmiştik başka bir şehirdeydik(eşimin dedesi çok hastaydı) ikimizin ailesi hastanede oluğu için öğrenmişlerdi..o kadar çok ağlamıştım ki anlamamaları mümkün değildi..ama nasip olmadı 8+6 da miniğimin kalbi durdu ve hayallerimiz sona erdi..ama olsun ben bir kere hamile kalmıştım bir daha neden olmasın..1 ay korunup başlayacaktık çalışmalara ama olmadı..60 gün kanamam oldu derken ilk 3 ay olmadı..sonra tekrar her ay elimiz boş,testler negatif..yeni doktor yeni umut diyerek doktorumuzu değiştirdik ve sonuç ben pcosluyum…ben o kadar çok anne olmayı istiyordumki o duygular sonucunda prolaktin hormonum tavan yapmıştı..ilaçlarla düşürmeye çalıştık..alışveriş merkezlerine gitmkten hoşlanmıyorduk herkes bize inat hamile gibiydi..herkesin elinde bebek arabası, kucağında bebek..algıda seçicilik bu olsa gerek..aradan 1 yıl geçti tedaviye başldık..olmadı..rahim filmi çektirmeye karar verdik..o ay korunacağım için tekrar soğan kürü denedim..eşim inanıyorum bu ay olacak dediğinde gözlerindeki o ışıltıyı görmüştüm..bende inanıyordum…ve olduuuu o ay hamile kaldım.kürtajdan sonra 1,5 yıl geçmişti..ama tekrar ilk hamilelikteki gibi kanamam olmuştu..hemen hastaneye yattım. bebek hep geriden geliyordu..geç döllenmeymiş...inandırmıştık bu sefer her şey güzel olacaktı..iğneler,ilaçlar,raporlar,dualar sonrasında her şey düzelmişti… güzel bir 9 ay geçti..hiç bulantım olmadı..37+5 kadar çalıştım…
Ve zaman geldi çattı.. sezeryan olacaktım..ben öyle olmasını istiyordum..korkuyordum bir şey olacak diye…tarihimiz 12.12.2012…Çarşamba sabahı saat 07.00 da hastaneye yatış yaptık..9.30 gibi alınacağım için annemler kahvaltı yapıp öyle geleceklerdi..ama erken alınınca tek eşim vardı yanımda ,iyide oldu hiç heyecanlanmadım..çok sakindim..ameliyat kapısında vedalaştık..doktorlarımızın konuştuğu konu maçbizde anestezi uzmanı ile maaş muhabbeti yapıyoruz 09.36 da muhteşem an ,oğlum geldi dünyaya..ilk sorum neden ağlamıyor?yanıma verdikleri an gözyaşlarımı tutamadım..benimmiydi bu bebek..şükür rabbime..3800gr ve 51 cm doğdu oğlum deniz..mis gibi kokuyordu..hep başkalrından duydum yada okudum ilk kavuşma anını,mis gibi koktuklarını..yaşamak o anları bana da nasip oldu..ameliyathanede işim bittikten sonra gözüm kapıdaydı..acaba eşim beni bekliyormuyduonu görmek beni çok mutlu etti…şimdi oğlum 5 günlük oldu..denize bakmak, dokunmak,koklamak mükemmel..dilimden eksik etmediğim dua Allahım isteyen herkese tez zamanda sağlıklı ,sıhhatli ,hayırlı evlatlar nasip etsin…Evet hikayem çok uzun biliyorum..umarım sıkılmamışsınızdır…
evttt kıslar ben biraz kötü günler atlattım 23.12 pazar gecesi çok sancım vardı sabah hemen hastaneye gittik saat 8 de 24.12 pazartesi dr muayene etti nts de sancım vardı muayenede açıklık yok dedi guguşun suyu azalmış ve kilo vermiş dedi seni hemen yatırıcaz dedi dr gece doğurursun dedi bide bi ilaç yerleştirdi rahime allahımm o sancılar mahvetti beni odada çıldırmak üzereydim dayanamıyorum diye bağrınıyorum :) akşama kadar gelip gidip baktılar lavman yapıldısonra ben dr a dedim ölüyorum yapamıcam ben dedim epidüral takalım dedi dr anestezi uzmanı geldi epüdrali taktı ama ilaç vermedi doğuma yakın vericez dedi ,sancıdan kıvranırken dr gene geldi akşam saat 8 gibi muayene etti açıklık 2-3 cm olmuş dedi 5-6 saate doğum olur dedi o ara nts yi bağladılar ben dedim ölüyorum ben elim ayağım titremeye başladı guguşum içeride strese girmiş kanala girmiş nts de kalp atışları gitti geldi 60 a düştü kalp atışları, dr bağırdı oksijen takın çabuk ameliyathaneyi hazırlayın acil sezeryana alıcaz diye bağırıyo cem beyi çağırın çabukkk diyo beni düşünün artık ben dr a öldümüü diye bağırıyodum en son cem bey geldi o ara bana oksijenler falan takılmıştı kalp atışları düzeldi guguşun sonraa kemale hanım cem beye sezeryana alalım dedi cem bey muayene etti doğuma az kalmış rahat doğurur dedi bekleyelim dedi , sonra kemale hanım doğumda dahada stres yaşayabilir bebek riske atmayalım dedi eşimle bana dediki bebişi riske atmak istemiyorum dedi ama yinede karar sizin dedi bende eşimde o anda alın sezeryana dedik o anı yaşadıktan sonra o korku berbat bişeydi zaten epidüral takılı oldugundan ilaç verildi hemen sezeryana alındım, eşimde geldi yanımda guguşumun oo ağlama sesini duydum ilk öyle bi rahatladım ki ,dr havaya kaldırdı bak annesi bak dedi başladım ağlamaya temizleyip yanıma getirdiler öptüm ağladım nasıl bir mucizeydi diye rabbime hep dua ettim ona bişey olmasın diye sonra bebişim babasıyla çıktı benim dikişler atıldı ve odamıza çıktık guguşum çokk küçük ablaları 2.790 kilo 48 cm doğdu aynı babası sadece kumral olucak benim gibi şimdi evimizdeyiz çok şükür hem emziriyorum hem süt sağıp veriyorum çünkü çok ememiyo sarılık olsun istemiyorum bende sağıp veriyom napıyım rabbim hepimizin yardımcısı olsun allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın.Eki Görüntüle 591186 buda guguşum :) adı tuğra aras
selam taze annegözün aydın senin adına çok sevindim biraz zor olmuş ama sağlıkla bebeğini kucağına almışsın sonun da ALLAHın izniyle.. darısı benim ve benim gibi şafak sayanların başına.. bebeğin zamanında mı geldi merak ettim yazarsan sevinirim, birde şu nişan olayı oldumu sende yazarmısın?
canım gözünüz aydın allah analı babalı büyütmek nasip etsinKırkıncı haftanın sonunda spinal sezaryen ile dünyaya geldi oğlum.
Hastahaneye idrar yollarımda ki iltihaplanma yüzünden çektiğim sancı için gittim (?) ya da ben öyle sanıyormuşum... "Taş mı, kum mu" diye eşimle tartışırken NST geldi ve sancıların 160'ı gördüğü ve düzenli geldiği söylendi... Doğum başlamış... Ve sanki ben de hamilelik yokmuş gibi ne eşim ve ne de ben hiç doğum sancısına yormamışız.. Rahimde kist olduğu için her halükarda ameliyat geçirecektim, doktorum ve eşim doğumu da ameliyatla aradan çıkarmak istediler=)... Ama sıpamız yolu bulmuş ve gelmeye çalışıyormuş o sırada... Ben bu kadar düzenli ve temiz gidiyor gibi görünen başlangıçtan sonra "Normal istiyorum" diye tutturduğumu hatırlıyorum. Hepimizin içinde bu aslan yatar ya... Apar topar ameliyathaneye indirildim. Doktorum da yetişti şükür.. Sakinleştirici iğneyi dahi olmaya vakit kalmadan spinal anestezi yapıldı.. Güzel bir deneyim oldu... Ayık olmak.. Sanıldığının aksine bu tarz anestezi türlerinde kişiyi tam ayık bırakmıyorlar... Zaten doğru da değil diye düşünüyorum... Bebişimi öptükten sonra bir iğne yedim sanırım, uyku ile uyanıklık arası bir halde ameliyat tamamlandı.. Sersem gibiydim odaya çıkarıldığımda ama bunun farkında değildim=) bayağı kendimdeyim sanıyorum... Üç saat içinde ayaklarımı hissetmeye başladım. Beş saat içinde ayağa kalkmıştım... Spinal anestezinin hiçbir yan etkisini yaşamadım. Sezaryen ağrılarım ise yaklaşık dört gün şiddetli şekilde sürdü... Özellikle bacaklarımı hareket ettirirken dikiş yerlerinde ki yanma tarzında ki acı çok kötüydü... Doğumun kolay bir yolu yok... Her ikisi de çok zor...
Şimdi oğlumla birlikte sıhhatli ve iyiyiz şükür...
Rabbim tüm doğum yapmış ve yapacak arkadaşlarıma kolaylık, sıhhat ve bol süt versin inşallah=)
Selamlar,
urugu canım doğumunun spinal olması dışında benim doğumuma çok benzettim sanki kendi yaşadıklarımı okuyorum sandımTARİH : 21 ARALIK 2012 CUMA
SAAT : 18:40
KİLO :3500 GRAM
BOY :52 CM
Cuma günü kontrol için hastanenin yolunu tuttuk artık sezaryen tarihi alırım sanırım diye düşünüyordum ve bir yandan da heyecan stres acayip olmuştum doktora girdim sancılarım olduğunu söyledim artık onlar rutin dedi normal doğum istiyordum aslında doktorumla konuştum ama çok büyük risk olduğunu dönmediği için normal doğum esnasında ölüm riski olacağını söyleyince çok kötü hissettim kendimi kan tahlili istedi kardiyolojiye yolladı EKG çekildi kalp kapakçıklarıma bakıldı pek bir anlam veremedim onlar niye yapıldı ama yine de yapıldı sonra nst ye girdim ve ilk defa çok uzun sürdü oğlum çok hareketli diye düşünmüştüm ama sancılarım çokmuş ve ben hissetmiyordum tabi bunu sonradan öğrendim öğleden sonra tahlil sonuçlarımla doktoruma gittiğimde bana hemen yatış veriyoruz seni bu şekilde eve yollayamam deyince şok yaşadım hiç beklemiyordum dışarıda annemle babam bekliyordu çıktım onlara söyledim annem de çok şaşırdı hemen eşimi aradım o da iş yerinden izin alıp çıkacaktı başka bir kadın doktoruna daha görünmemi istedi doktorum o da beni muayene etti ve sezaryene karar verildi doğum servisine yatışım oldu ve anestezi doktorunu beklemem söylendi bu arada lavman yapıldı kan alındı ve beklemeye başladık anestezi doktoru geldi tanıştık ve çok sevdim doktoru ve spinal anesteziye karar verdik ve maksimum yarım saat içinde beni sezaryene almak için hazırlamaya başladılar sonda takıldı ama çok felaket bir şeydi resmen kıvrandırdı beni sanki sürekli altıma işer pozisyondayım ama bir türlü rahatlayamıyorum ağlamamak için kendimi zor tutuyorum o sırada sedyeye aldılar beni bonemi de taktılar ve ameliyathane kapısında eşime anneme babama ve arkadaşım ve eşiyle uzaktan vedalaştım ameliyathaneye girdiğimde beni ameliyat masasına aldılar çok kalabalık bir ekip vardı ve herkes çok pozitifti ve neşeliydi anestezi doktorum beni rahatlatmak için sürekli benimle sohbet halindeydi ve spinal anestezi yöntemiyle beni uyuşturdu ve iğneyi belimden olduğum an kalçama çok tatlı bir sıcaklık geldi ve o andan itibaren çok rahatlamıştım ilk önce karnımı ve bacaklarımı batikonla sildiler ve ilk kesiği hissettim ama acı hissetmiyordum sonra testere gibi bir şeyle kesildiğimi de hissettim ama çok odaklanamadım sohbet etmekten aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama doktorum da keseyi patlattığını söyledi ve bir su boşalma sesi duydum git gide heyecanım artmıştı artık bebeğime kavuşmama çok az kalmıştı bebeğim ters geldiği için ilk önce poposu çıktı doktorum ve hemşireler gülmeye başladılar poposunu severek ve sonra bebeğim artık tamamen çıkmıştı ağzını yıkadılar ve işte ilk ağlama sesini duymuştum ve o anda dayanabilmek mümkün değildi bende ağlamaya başladım bebeğimi daha bana göstermeden içeri aldılar yıkamaya ve aşısını vurmaya 5 dakika içinde oğlumu aşkımı getirdiler .gözlerini bana açıp bir baktı ki o bakışı hayatım boyunca unutamam ve parmağımı tutuşu ona ilk sözüm Hoş geldin dünyama oğlum..oldu ve çok kısa bir sure sonra yanımdan gitmek zorunda kaldı dışarıda babası ve ailesi bekliyordu çünkü..:) ameliyatım 10-15 dakika daha sürdü ve beni odaya çıkardılar hemen ilk gece biraz zordu dikiş ağrım ve gaz sancım çok oldu ama her geçen gün daha iyi oldum şimdi oğlumla birbirimize çok alıştık ondan önceki hayatım o kadar boş ve anlamsız geliyor ki Allah olmayan ve isteyen herkese inşallah bu duyguyu yaşatır
Bu arada spinal anestezi çok çok rahattı sonrasında hiç sıkıntı yaşamadım bol bol kahve ve su içtim ameliyattan sonra yaklaşık 5 litre su fincan fincan kahve ve ıhlamur içtim ilk 2 gün sütüm gelmedi bir el pompası yardımı ile getirdim şimdilik göğüs yaram da yok zeytinyağ çok etkili bu konuda :)
keşke bende böyle bi doğum hikayesi yazabilseydiiim ama kızım ters geldiği için malesef sezaryen oldumTARİH:14.12.2012
SAAT30
CİNSİYET:KIZ
KİLO:3840
BAŞ ÇEVRESİ:35 CM
BOY:SANIRIM 52 CM
Merhaba kızlar. Ben 41.haftamın bitiminde miad geçmesi sebebiyle 14.12.2012 de hastaneye yattım. Sabah 8:00 de yatış işlemlerinden sonra dr hiç bir doğum belirtisi olmadığı için suni sancının ardından eğer herhangi bir açılma olmaması yada bebek kalp atışlarında bir sıkıntı olursa sezeryan olabileceğimi söyledi. Neyse eşimle 08:30 da vedalaştık. Drum eşime doğumumum büyük ihtimalle gece yarısı yada sabah olacağını söylemiş. Hstanede beklemesinin gereksiz olduğunu saat başı telefnla bilgi alabileceğini söylemiş. EŞİM Bana bu durumu söyleyince bende büyük bir korku aldı. Sabaha kadar suni sancı çekmek düşüncesi beni epey bir korkuttu. Neyse drum geldi bana olanları anlattı. 1 cm den bile daha az açıklığımın olduğunu, bunu açıklığın büyük ihtimalle ilk doğumdan kaldığını, rahimden bir krem sürüp açılmaya destek vereceğini söyledi.Eğer bu kremle birlikte rahimde açılma olursa daha sonra suni sancı vereceğini iletti. Kremi sürdü ve gitti. Bende 15 dk sonra sancılar başladı. Yarım saatte bir kontrol için geldiğinde NSTden bakıp bana durumumla ilgili bilgi verdi. Sancılarım gitgide şiddetleniyordu ama dayanılmayacak gibi değildi. Aradan 2 saat geçti, alt muayenesinde 4 cm açılmamın olduğunu ve herşeyin çok güzel gittiğini suni sancıya ihtiyaç olmadığını söyledi.Çok seviniyordum. Aradan birkaç saat daha geçti sancılarım gitgide şideetlenmeye başladı. NSTdeki ses değişince Drum yanıma geldi ve Bebeğin rahme yerleştiğini 1-2 saat içinde doğumun gerçekleşeceğini söyledi.Bende hemen eşimi arayıp gelmesini söyledim. Derken suyumun geldiğini hissettim. Dra söyledim.Dr tekrar alt muayenesi yaptıktan sonra 8 cm açılmamın olduğunu ve doğumun heran gerçekleşebileceğini söyledi. 10 dk geçmedi bebeğimin iyice aşağı indiğini hissetim ve dra seslendim. Dr hemen geldi ve doğumun başladığını sancı gelince ıkınmamı söyledi. Tek ıkınmayla yetindim ve hemen sedyeye alıp doğumhaneye gittik.Oradada tek ıkınmayla bebeğimi doğurdum ve ağlayışını duyduğumda dünyalar benim oldu. Göbeğini kestikten sonra hemen kucağıma verdiler. İlk bebeğimde bu anı yaşayamamıştım. Sanki ilk kez anne oluyormuş gibiydim. Bebek sandıklarından biraz iri olduğu için rahimde çok yırtılma olmuştu. Doğum sancısından kötüydü dikiş ağrıları. Sonra beni odaya götürdüklerinde eşim, annem kayımvalidem oradaydı. Onlar doğumun olduğuna çok şaşırmışlardı. Kmse bu kadar kısa sürede doğum olacağını beklemiyordu..Drum çok şaşırmıştı. 09:30 da sancılarım gelmeye başladı 14:30 da kızımı kucağıma aldım.Sanırım yediğim hurmaların, ananasların rahmin bu kadar çabuk açılmasında çok büyük etkisi vardı. Şimdi 14 günlük olduk. Kızım çok çabuk büyüyor. İlk 2 gün emziremedim kızımı. Sütüm gelmedi. Ve göğüslerim çok yara oldu. Ablası çok güzel ilgileniyor kardeşiyle.Çok kıskanır kardeşini sanmıştım ama beklediğimin tam tersi tepkiler veriyor.
İşte bizim doğum hikayemizde bu...Allah bu duyguyu isteyen herkese nasip etsin.
evttt kıslar ben biraz kötü günler atlattım 23.12 pazar gecesi çok sancım vardı sabah hemen hastaneye gittik saat 8 de 24.12 pazartesi dr muayene etti nts de sancım vardı muayenede açıklık yok dedi guguşun suyu azalmış ve kilo vermiş dedi seni hemen yatırıcaz dedi dr gece doğurursun dedi bide bi ilaç yerleştirdi rahime allahımm o sancılar mahvetti beni odada çıldırmak üzereydim dayanamıyorum diye bağrınıyorum :) akşama kadar gelip gidip baktılar lavman yapıldısonra ben dr a dedim ölüyorum yapamıcam ben dedim epidüral takalım dedi dr anestezi uzmanı geldi epüdrali taktı ama ilaç vermedi doğuma yakın vericez dedi ,sancıdan kıvranırken dr gene geldi akşam saat 8 gibi muayene etti açıklık 2-3 cm olmuş dedi 5-6 saate doğum olur dedi o ara nts yi bağladılar ben dedim ölüyorum ben elim ayağım titremeye başladı guguşum içeride strese girmiş kanala girmiş nts de kalp atışları gitti geldi 60 a düştü kalp atışları, dr bağırdı oksijen takın çabuk ameliyathaneyi hazırlayın acil sezeryana alıcaz diye bağırıyo cem beyi çağırın çabukkk diyo beni düşünün artık ben dr a öldümüü diye bağırıyodum en son cem bey geldi o ara bana oksijenler falan takılmıştı kalp atışları düzeldi guguşun sonraa kemale hanım cem beye sezeryana alalım dedi cem bey muayene etti doğuma az kalmış rahat doğurur dedi bekleyelim dedi , sonra kemale hanım doğumda dahada stres yaşayabilir bebek riske atmayalım dedi eşimle bana dediki bebişi riske atmak istemiyorum dedi ama yinede karar sizin dedi bende eşimde o anda alın sezeryana dedik o anı yaşadıktan sonra o korku berbat bişeydi zaten epidüral takılı oldugundan ilaç verildi hemen sezeryana alındım, eşimde geldi yanımda guguşumun oo ağlama sesini duydum ilk öyle bi rahatladım ki ,dr havaya kaldırdı bak annesi bak dedi başladım ağlamaya temizleyip yanıma getirdiler öptüm ağladım nasıl bir mucizeydi diye rabbime hep dua ettim ona bişey olmasın diye sonra bebişim babasıyla çıktı benim dikişler atıldı ve odamıza çıktık guguşum çokk küçük ablaları 2.790 kilo 48 cm doğdu aynı babası sadece kumral olucak benim gibi şimdi evimizdeyiz çok şükür hem emziriyorum hem süt sağıp veriyorum çünkü çok ememiyo sarılık olsun istemiyorum bende sağıp veriyom napıyım rabbim hepimizin yardımcısı olsun allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın.Eki Görüntüle 591186 buda guguşum :) adı tuğra aras
evttt kıslar ben biraz kötü günler atlattım 23.12 pazar gecesi çok sancım vardı sabah hemen hastaneye gittik saat 8 de 24.12 pazartesi dr muayene etti nts de sancım vardı muayenede açıklık yok dedi guguşun suyu azalmış ve kilo vermiş dedi seni hemen yatırıcaz dedi dr gece doğurursun dedi bide bi ilaç yerleştirdi rahime allahımm o sancılar mahvetti beni odada çıldırmak üzereydim dayanamıyorum diye bağrınıyorum :) akşama kadar gelip gidip baktılar lavman yapıldısonra ben dr a dedim ölüyorum yapamıcam ben dedim epidüral takalım dedi dr anestezi uzmanı geldi epüdrali taktı ama ilaç vermedi doğuma yakın vericez dedi ,sancıdan kıvranırken dr gene geldi akşam saat 8 gibi muayene etti açıklık 2-3 cm olmuş dedi 5-6 saate doğum olur dedi o ara nts yi bağladılar ben dedim ölüyorum ben elim ayağım titremeye başladı guguşum içeride strese girmiş kanala girmiş nts de kalp atışları gitti geldi 60 a düştü kalp atışları, dr bağırdı oksijen takın çabuk ameliyathaneyi hazırlayın acil sezeryana alıcaz diye bağırıyo cem beyi çağırın çabukkk diyo beni düşünün artık ben dr a öldümüü diye bağırıyodum en son cem bey geldi o ara bana oksijenler falan takılmıştı kalp atışları düzeldi guguşun sonraa kemale hanım cem beye sezeryana alalım dedi cem bey muayene etti doğuma az kalmış rahat doğurur dedi bekleyelim dedi , sonra kemale hanım doğumda dahada stres yaşayabilir bebek riske atmayalım dedi eşimle bana dediki bebişi riske atmak istemiyorum dedi ama yinede karar sizin dedi bende eşimde o anda alın sezeryana dedik o anı yaşadıktan sonra o korku berbat bişeydi zaten epidüral takılı oldugundan ilaç verildi hemen sezeryana alındım, eşimde geldi yanımda guguşumun oo ağlama sesini duydum ilk öyle bi rahatladım ki ,dr havaya kaldırdı bak annesi bak dedi başladım ağlamaya temizleyip yanıma getirdiler öptüm ağladım nasıl bir mucizeydi diye rabbime hep dua ettim ona bişey olmasın diye sonra bebişim babasıyla çıktı benim dikişler atıldı ve odamıza çıktık guguşum çokk küçük ablaları 2.790 kilo 48 cm doğdu aynı babası sadece kumral olucak benim gibi şimdi evimizdeyiz çok şükür hem emziriyorum hem süt sağıp veriyorum çünkü çok ememiyo sarılık olsun istemiyorum bende sağıp veriyom napıyım rabbim hepimizin yardımcısı olsun allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın.Eki Görüntüle 591186 buda guguşum :) adı tuğra aras
Tarih: 24.12.2012
Saat: 10:13
Boy: 50cm
Kilo: 4250gr
Planlı epidural sezeryanla dünyaya gelen kızımın annesi son dakıkaya kadar hazırlıklar derdındeyiii))vakit nasıl geçti anlamadım sabah 5 te uyandım namazımı kıldım dualar okudum korkum yatisın die bı baktımkı vakti gelmış gıyındık düştük hastane yollarına..daha ıcerı gırmeden büyük görümcem de geldi hep berabe yatışı yaptık odaya çıktık testler prosedürler o ara gıyınırdıler benı telefonlar susmuyor yarım saat olmamıştı eltiler kayınlar teyzemler dayım arkadaslarım hep kapının onndeydı ne kadarda guzel ınsanlar bırıktırmışım die ıçımden geçirdim )sonra 9.30 ta bin aldılar esımle o bakışmamızı hıc nutmıycam ağlamamak için zor tuttum kndıme söz vermiştim ağlamayacağım dıe.tam kapıdan gırerken alnımdan öptü seni ve kızımı burda beklıyorum tamam mı dedi tamam diyemedim yutkundum kafamı salladım garıp bı heyecan sureklı ısımlerını söylüyordu her gelen yakın arkadasım benı yalnız bırakmamak ıcın oda doguma gırdı anestezı profum cok komık bı adamdı sureklı esın nıe gırmedı arkadaşına mı yaptın bebegı dıe takılıyordu hıc anlamadım epidurali nasıl taktığını acı ıle dokunma arasındaki farkı göstermeye çalıştı ıgneyle uyusunca söndüm takıldı cok gAıp bı hısti orAyı bışı kurcalıyor ama kıpırdayamıorsun acı yok neyse Dr geldı başlayalım dedı arkadaşımın alımı sıkı sıkı tuttum sürekli konuşuluyor şakalaşılıyor sımdı derin bı nefes al dedi doktorum belden yukarı bı basınç hıssetceksın sonra bı rahatlama Islanma duygusu olacak sakın korkma bebegı çıkarıcam dei tmm dedım eve bı basınç geldı ve suyun pAtladı ve bebegımı kaldırdı Dr serseri dıe sevmeye basladılAr nolur dedım bnm bıdık elllerini tutmuş dıger eliylede karnımı tutmaya çalıyormuş yerını bırakmak ıstemıyor dedi iç çekerek çıkıyor bnm derin im )ağlamadı cok getırdıler kApkra saclar Dr dıyo ne cok sacı var funda hastaneden sonra kuaföre gıdersınız:)))bebegımı babasına götürme in aldılar sonra kapatıyoruz dediler kuzumu koklayınca ikı damla yas aktı gözümden sıldıler hersey bıttı verdı anlayamadan hala ınanamıyorum bnm mı bu bebek dıe )çıkarken korıdorda kıse yoktu herkes bebişi gıyınrken izlemeye gitmiş korıdor mahşer yerı gıbıydı saolsunlar bızde destek olmak ıcın gelmişler ))sonrada gaz ve süt dışında sıkıntı olmadı 4.gun geldı süt kuzumu cok ac bıraktılar bnı emzırtmeye çalıştılar bu yüzden yara oldu göguslerım ;((rabbım herkeslere versın evlat cok tatlı bişeymiş )bızden bu kadar )))))))
merhaba kızlar biraz geç kaldım doğum hikayemi yazmakta şimdi yazıyorum.
12 aralık çarşamba günü hafif kanamam oldu hemen doktorumu aradım nişanın gelmiş dedi.en geç iki gün içinde doğumun olur dedi.perşembe günüde sancım oldu hastaneye gittik 1cm açıklık vardı doktorum eve gönderdi cuma oldu bende tık yok sancı falan kesildi.o gün akaşama kadar bişe yoktu gece 12 de benim ufak ufak sancılarım başladı bu arada saate bakıyorum saat 3 olduannemleri eşimi kaldırdım artık sancılarım 5 dakkada bir geliyordu.hastanenin yolunu tuttuk direk doğumhaneye çıktık ebe muayene etti 4 cm açıklık var doğumun başlamış dedi beni sancı odasına aldılar eşimde yanımda gece benim sancılar artık dayanılmaz hal aldı bir ağlayarak duvarları yumruklayark geze geze çektim o sancıyı ebe nefes egzesizini gösterdi eşim sürekli nefes al ver nefes al ver diyerek bana yardımcı oldu.tekrardan muayene etti ebe açık 6 cm di ben epidüral istediğimi söyledim doktorumunda onayıyla iğnem yapıldı sonra iki saati rahat geçirdim çok az sancı geliyordu.ikinci kez iğnenein etkisi geçince tekrardan yapıldı saat 11 gibi tekrardan bakıldı açılma tamdı doktorum hemen geldi beni içeri aldılar masaya doktorum nasıl ıkınmam gerektiğini söyledi 3 kez denedik olmadı sonra ebe desteği yapıcaz dedi karnıma ,iki ebe sırayla koluyla bastırdılar yok bizimkinin çıkmaya niyeti.en son doktorum geçti yan tarafa erkek gücüyle koluyla karnımabastırdı banad var gücünle ıkın dedi ve nihayet oğlumunn başı çıktı dışarı ufak bir kesi yaptı doktor zaten gerisi hemen olup bitiverdi.oğlumu hemen orda kucağıma verdiler kara saçlı oğlumu ağladım o anki duygular tarif edilemez... bütün bunlar olup biterken herşeyi izledi eşim yüzü biraz sararmış halde gece 3 ten sabah 11 e kadar hep yanımdaydı bana çok desteği oldu onu çok seviyorum....
evt kızlar benim hikayemde bu herşeye rağmen bebeğim sağlıklı sıhhatli dünyaya geldi çok şükür.ben doğumumu normal epidüral yaptım ilk başta sancılar beni zorladı ama sonrası rahattı denildiği gibi epidüraldan korkacak bişe yok sonrasındada ne bel ağrısı ne yürümede sıkıntı hiçbirini yaşamadım.ne olursa olsun normal doğumu tavsiye ediyorum herkese.
bu arada oğlum 51 cm boy 3220 kilo 15 aralık cumartesi 11.05 te doğdu.ismi göktürk işte bu da resmi benim tatlı oğlumun..MAŞALLAH DEYİN KIZLAR.
evttt kıslar ben biraz kötü günler atlattım 23.12 pazar gecesi çok sancım vardı sabah hemen hastaneye gittik saat 8 de 24.12 pazartesi dr muayene etti nts de sancım vardı muayenede açıklık yok dedi guguşun suyu azalmış ve kilo vermiş dedi seni hemen yatırıcaz dedi dr gece doğurursun dedi bide bi ilaç yerleştirdi rahime allahımm o sancılar mahvetti beni odada çıldırmak üzereydim dayanamıyorum diye bağrınıyorum :) akşama kadar gelip gidip baktılar lavman yapıldısonra ben dr a dedim ölüyorum yapamıcam ben dedim epidüral takalım dedi dr anestezi uzmanı geldi epüdrali taktı ama ilaç vermedi doğuma yakın vericez dedi ,sancıdan kıvranırken dr gene geldi akşam saat 8 gibi muayene etti açıklık 2-3 cm olmuş dedi 5-6 saate doğum olur dedi o ara nts yi bağladılar ben dedim ölüyorum ben elim ayağım titremeye başladı guguşum içeride strese girmiş kanala girmiş nts de kalp atışları gitti geldi 60 a düştü kalp atışları, dr bağırdı oksijen takın çabuk ameliyathaneyi hazırlayın acil sezeryana alıcaz diye bağırıyo cem beyi çağırın çabukkk diyo beni düşünün artık ben dr a öldümüü diye bağırıyodum en son cem bey geldi o ara bana oksijenler falan takılmıştı kalp atışları düzeldi guguşun sonraa kemale hanım cem beye sezeryana alalım dedi cem bey muayene etti doğuma az kalmış rahat doğurur dedi bekleyelim dedi , sonra kemale hanım doğumda dahada stres yaşayabilir bebek riske atmayalım dedi eşimle bana dediki bebişi riske atmak istemiyorum dedi ama yinede karar sizin dedi bende eşimde o anda alın sezeryana dedik o anı yaşadıktan sonra o korku berbat bişeydi zaten epidüral takılı oldugundan ilaç verildi hemen sezeryana alındım, eşimde geldi yanımda guguşumun oo ağlama sesini duydum ilk öyle bi rahatladım ki ,dr havaya kaldırdı bak annesi bak dedi başladım ağlamaya temizleyip yanıma getirdiler öptüm ağladım nasıl bir mucizeydi diye rabbime hep dua ettim ona bişey olmasın diye sonra bebişim babasıyla çıktı benim dikişler atıldı ve odamıza çıktık guguşum çokk küçük ablaları 2.790 kilo 48 cm doğdu aynı babası sadece kumral olucak benim gibi şimdi evimizdeyiz çok şükür hem emziriyorum hem süt sağıp veriyorum çünkü çok ememiyo sarılık olsun istemiyorum bende sağıp veriyom napıyım rabbim hepimizin yardımcısı olsun allahım kimseyi evlat acısıyla sınamasın.Eki Görüntüle 591186 buda guguşum :) adı tuğra aras
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?