2012 Aralık Annelerinin doğum hikayeleri

CNm bnm bebegımde ırı daha doğurmadım 37 haftalığım sımdıden 4100 gr 24 Aralık'ta doguracaM nasıpse şutum yetmez dıe cok korkuyorum bı de epıdural mı spınal mı karar veremedım;((

bak bu süt meselesi çok önemli. ben bu kadar zorlanacağımı hiç düşünmemiştim. meme ucu kremlerine süt artırıcı çaylara hemen başla. ben genel anesteziyle sezeryan oldum. sezeryandan hiç sorunum olmadı ama emme meselesi beni benden aldı resmen.bi de aklında bulunsun eğer sütün olmazsa mama vermekten çekinme. benim doktorum bebeğin iri hiç çekinme mama ver demişti. şimdi göğsümü de alıyor. mamayı alınca beni bırakmadı. ama mamayı daha çok seviyor o ayrı mesele :)
 
işte benimde doğum hikayem kızlar 27 kasım salı günü doktor muayenemde doktorum bir cmlik açıklık olduğunu ve doğumun bir kaç gün içinde olacağını söyledi ben 39.haftadaydım ve bi kaç gün haeycanla doğum olmasını bekledim ama bende tık yoktu doktorum 4 aralık salı günü tekrar kontrele çağırdı eşimle gittik doktorum fatma çetineri beklemeye başladık doktorum geldi ve muayneyi yaptı gece çok mu sancı çektin dedi bende hayır dedim 3 cm açıklık var yatış yapıyorum öğleden sonra doğum olur dedi
o kadar heycanlıydım ki çantamı bile almamıştım çıktım eşime söyledim o da çok heycanlandı.küçük oğlumu anneme bırakmaya gittik annemde çok şaşırdı bu arada karnıma ağrılar girmeye başlamıştı sonra eve gittik çantamı aldık ve hastane yolunu tuttuk doğumhaneye çıkıp yatışı yaptık bana suni sancı bağladılar birinci doğumum zor olmuştu buda öyle olcak sandım 10 buçuk gibi başladı sancım 1 yirmi geçeye kadar dayanılmaz hale geldi doktorum geldi ve beni masaya aldılar bi kaç ıkınmada o dünyalar güzeli kızım çıkmıştı artık inanamıyordum o kadar güzeldi ki ben masadayken önümde kızımı temizleyip giydirdiler ve bana getirdiler öptüm sonra doktorum dikişimi yaptı bi tane dikişim var odaya çıkınca bütün o sancıları unuttum etrafımda sevdiğim insanlar oğlum ve minicik kızım vardı o kadar güzel bi gündü ki allah ım herkese nasip etsin inş... oğlum melih efe kızım hatice miray herkese sevgiler hayırlı doğumlar...
 

Allah analı babalı büyütsün adı gibi uzun ömürlü olsun er kişi olsun amin :)

canım gözünaydın maşallah size kavuşmuşsun yavruna
allah analı babalı büyütmek nasip etsin inşallah ayırmasın hiç sizi

cnm allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin gözün aydın :)


cnm gözün aydın allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin :) darısı başımıza :)

saolun kızlar darısı doğurmayanların başına
 
komkom,mdrcnn gözünüzaydın kızlar,iyi olmanıza çok sevindim

iki hikaye de çok güzel :) ağla ağla kırk saatte okudum valla

çok keyifli Allah daha doğuramamış olanlara yani bizlere de o anları böyle mutlu huzurlu ve şükür içerisinde geçirmeyi nasib etsin

canım hayırlı olsun bebişin. dikişler sıkıntı oluyor mu doğum sırasında hissettin mi?

Sagolun kizlar dogurmayan arkadaslar sizin de Allah bir avazda kurtulmanizi nasip etsin ( bu bir avaz gercekten var :)))

Canim dikisleri tabi uyusturmadan atiyolar diktiklerini hissediyorsun ama o an sadece bebegine odaklandigin icin onu dusunemiyosun... Sonrasinda da poponun uzerine oturamiyosun dikis sayina da bagli bu bende 5 tane var rahatsiz ediyo etmiyo degil ancak kendini zorlamazsan bu sureci de kolay atlatabilirsin bence. Ben yavas yavas oturmaya basladim uzun sureli olmasa da oturuyorum 7. Gunumdeyim
 



allah analı babalı büyütsün kızlar gözünüz aydın maşallah bebeklerinize
anladığım kadarıyla doğumlarınız kolay geçmiş ne güzel
 
Doğum yapan tüm arkadaşlarım gözünüz aydın. hikayeler çok güzel gerçekten.insan gözyaşlarını tutamıyor okurken...Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin yavrularınızı. bir an önce ağrılarınız geçsin, sütünüz de bol olsun inşallah..
 

canım sen konya da mı oturuyorsun vakıf ta mı doğum yaptın bende orda fatma hanımda yaptım
 
evet kızlarr bende dogum yaptım 11.12.2012 de kızım asya yı tontonumu normal dogumla dunyaya getırdım 3700 gr 53 cm benı gecelerı hıcccc uyutmayan nbı kızım var.. soyle oldu pazartesı doktora gtııgmde tuse edıldıgımde 2cm acıklıgım oldugu yatıs olması gerektıgı soylendı ama sancı yok hastenede bekle dur esıme benı eve gotur dedım gece sancım basladı oralı olmadım salı gece gunduz sancım vardı anladım dogum yaklastı ama gıtmeıdm hasteneye carsmba erkenden gıttık esımle acılmam 6cm olmus yolu yarılamısın dedıler ve yatırdılar tabı dayaanıılmaz sancılar ıkınmalar derken mınık prrensesım guzel kızım karsımda ah kızlrnasıl bı duygu anllatamam allah herkeslere nasıp etsın
 

maşallah canım sanırım nisbeten kolay bir doğum olmuş.
Allah analı babalı büyütsün...
 

darısı başına canım
 
vakit bulmuşken yazayım kızlar...
çarş. sabahı hava daha karanlıktı yola çıktık, hastaneye geldiğimizde gün ağarmıştı artık, yatışımızı yaptık.. odaya sürekli birer hemşire gelip gidip biri tansiyon baktı, biri damar yolu açtı, biri sorular sordu.. baya bi hazırlık aşamasından sonra (lağman ve sonda işlemleri dahil) sonunda beni ameliyat sedyesine aldılar.. ameliyathaneye inmek üzere asansöre yönlendik.. bitek eşimi aldılar asansöre annemleri almadılar onlara el salladım.. ameliyathanenin önüne geldik, eşimle de vedalaştık öptü beni ve içeri girdim.. doktorum bi önceki sezeryanı tamamlamak üzereymiş beni beklettiler bi 20 dk. sonra asıl ameliyathaneye girdik, çok soğuktu.. anestezi doktoru gelip belimden katetrali taktı çok acımadı ama defalarca söyledim ben çok korkuyorum diye, biz hallederiz merak etme diyor hala bana.. neyse doktorum geldi ufak bi deneme ile kesik yaptı sanırım, acıyı hissediyorum diyince biraz daha bekleyelim dedi o sırada ben bir heyecan, bir panikle nefes alamadım hemen oksijen bağladılar o daha çok başımı döndürdü.. en son ben kötüyüm diye bağırdım, dijital makinede tansiyonumun 2 ye indiğini gördüm, anestezi doktoru sakin ol falan desede olamadım ve gerisini hatırlamıyorum.. ya bayıldım yada sakinleştirici verdiler.. :))) kendime geldiğimde bebeğim doğmuştu, giydirmişlerdi, hemşire yanağıma getirdi öptüm kokladım bana güldü yanağının bi kenarıyla.. sonra dikiş işleri tamamlandı ve önce çınarı, 2 dk sonra da beni odaya gönderdiler, hemen kucağıma verdiler.. muhteşem duyguyu ve kokuyu çektim içime... çok uzun oldu sıkmayayım sizi kızlar... daha sonra ayrıntıları konuşuruz
bütün acılar sıkıntılar o yanımdayken bitiyor çok şükür diyorum hep.. Çok Şükür Rabbime......
 
maşallah canım sana ve oğluna allahım uzun ömürler versin çınarımıza
 

allah analı bablı büyütsün
çınarımıza maşallah canım allahım hiç ayırması sizi
 

gözünüz aydın canım maşallah ikinizede
 
Doğum hikayemi yazmak bana da nasip oldu sonunda,şükür Rabbime..Allahım isteyen her kadına bu duyguyu yaşamayı nasip eyle..
Uzun uzun yazmak istiyorum saatlerce,sayfalarca….özelliklede hamile kalmadan önceki aşamayı..neden mi?ben en çok bu bölümü okumaktan mutlu oluyordum.bana umut veriyordu.bütün topiklerdeki hikayeleri okuyordum.neden bende anne olmayayım diyordum hep kendi kendime..mucizevi bir şekilde hamile kalan ve doğan bebekleri okumak hoşuma gidiyordu… gelelim hamile kalma aşamasına
Evliliğimizin 3. yılında karar verdik anne –baba olmaya..aklımız sıra diğer aya hamile kalıp batıya gelince(o zaman doğuda görev yapıyoruz)doğum yapıcam..öyle ayarladık..korunmayı bıraktığımız ay hormonlarım garipleşti..bulunduğum yerdeki kadın doğum doktoruna gittik.lh hormonum aşırı yükselmiş..diğer ay tekrar bakacaktık hormon düştü mü diye..bu arada doğal yolla bir çaresine bakmalıydım..1 ay boşuboşuna beklememeliydim..o zaman tanıştım kadınlar kulübü ile..hayıt tohumu kullanmaya başladım her ay yavaş yavaş 3-5 sayı düşüyordu değerlerim moral dönüyordu..adet düzensizliğim hep vardı..geciktiği aylar umut doluyordu içime..bu arada geçen zamanda kk çok şey öğrenmiştim..pcos olduğumu düşünmeye başladım..ama doktorda ultrasyon cihazı olmadığı için anlamıyorduk..düşünün doğunun o kadar kötü bir yerindeyiz
Aradan 10 ay geçti ağustos ayı geldi ve batıya tayinimiz çıktı doktora gittik hemen..hiç bir problem yok her şey normal deyince umutlandık..pcos olmadığımı söyledi..o ay soğan kürü yapmıştım çünkü..umut içinde bir ay geçti ve ben 11.ayda hamileydim..öğrendiğimizde hastaneye ziyaret için gitmiştik başka bir şehirdeydik(eşimin dedesi çok hastaydı) ikimizin ailesi hastanede oluğu için öğrenmişlerdi..o kadar çok ağlamıştım ki anlamamaları mümkün değildi..ama nasip olmadı 8+6 da miniğimin kalbi durdu ve hayallerimiz sona erdi..ama olsun ben bir kere hamile kalmıştım bir daha neden olmasın..1 ay korunup başlayacaktık çalışmalara ama olmadı..60 gün kanamam oldu derken ilk 3 ay olmadı..sonra tekrar her ay elimiz boş,testler negatif..yeni doktor yeni umut diyerek doktorumuzu değiştirdik ve sonuç ben pcosluyum…ben o kadar çok anne olmayı istiyordumki o duygular sonucunda prolaktin hormonum tavan yapmıştı..ilaçlarla düşürmeye çalıştık..alışveriş merkezlerine gitmkten hoşlanmıyorduk herkes bize inat hamile gibiydi..herkesin elinde bebek arabası, kucağında bebek..algıda seçicilik bu olsa gerek..aradan 1 yıl geçti tedaviye başldık..olmadı..rahim filmi çektirmeye karar verdik..o ay korunacağım için tekrar soğan kürü denedim..eşim inanıyorum bu ay olacak dediğinde gözlerindeki o ışıltıyı görmüştüm..bende inanıyordum…ve olduuuu o ay hamile kaldım.kürtajdan sonra 1,5 yıl geçmişti..ama tekrar ilk hamilelikteki gibi kanamam olmuştu..hemen hastaneye yattım. bebek hep geriden geliyordu..geç döllenmeymiş...inandırmıştık bu sefer her şey güzel olacaktı..iğneler,ilaçlar,raporlar,dualar sonrasında her şey düzelmişti… güzel bir 9 ay geçti..hiç bulantım olmadı..37+5 kadar çalıştım…
Ve zaman geldi çattı.. sezeryan olacaktım..ben öyle olmasını istiyordum..korkuyordum bir şey olacak diye…tarihimiz 12.12.2012…Çarşamba sabahı saat 07.00 da hastaneye yatış yaptık..9.30 gibi alınacağım için annemler kahvaltı yapıp öyle geleceklerdi..ama erken alınınca tek eşim vardı yanımda ,iyide oldu hiç heyecanlanmadım..çok sakindim..ameliyat kapısında vedalaştık..doktorlarımızın konuştuğu konu maçbizde anestezi uzmanı ile maaş muhabbeti yapıyoruz 09.36 da muhteşem an ,oğlum geldi dünyaya..ilk sorum neden ağlamıyor?yanıma verdikleri an gözyaşlarımı tutamadım..benimmiydi bu bebek..şükür rabbime..3800gr ve 51 cm doğdu oğlum deniz..mis gibi kokuyordu..hep başkalrından duydum yada okudum ilk kavuşma anını,mis gibi koktuklarını..yaşamak o anları bana da nasip oldu..ameliyathanede işim bittikten sonra gözüm kapıdaydı..acaba eşim beni bekliyormuyduonu görmek beni çok mutlu etti…şimdi oğlum 5 günlük oldu..denize bakmak, dokunmak,koklamak mükemmel..dilimden eksik etmediğim dua Allahım isteyen herkese tez zamanda sağlıklı ,sıhhatli ,hayırlı evlatlar nasip etsin…Evet hikayem çok uzun biliyorum..umarım sıkılmamışsınızdır…
 

hoşgeldin çınarrr bey..geçmiş olsun canım..Allah analı babalı büyümeyi nasip etsin..neredeyse aynı problemi yaşamışıız..tansiyonum aşırı düştü nefes almak imkansız olmuştu..çıkarın beni,istemiyorum dedim..sesimi zor duyurdum..konuşamadım bile..ama bayıltmadılar..o an bi anestezi uzmanı birkaç iğne yaptı ve ben kendime geldim..sonra bir problem olmadı şükür..hikayene uzun demişsin benimkinin yanında nokta gibi kaldı:)
 

allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin inşallah .. Hikayen tamm hayalimdeki gibi gerçkten :) Çünkü bnde hastaneye gidip saatlerce beklemek istemıyorum iNŞ ALLah banada kolay ve senın gibi bir doğum nasib eder :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…