Buradayım canım geldim yine
Martın 5 inde tam 9 aylık evli olacağım.
inanın ne zaman geçti hiç bilmiyorum bile
sanki daha geçen ay evlendik gibi geliyor düğün zamanımı düşününce keşke daha az stresli olsaydım bile diyorum.
böyle sindire sindire yaşasaydım o güzel zamanlarımı asla geçmez dediğim günler bile geçti
İyiki evlenmişim diyorum. iyiki kocam hayatımda. iyiki benimle iyki her gece onunla uyuyorum her sabaha onunla kalkıyorum.. :123:
ama bu güzel yanları kadar zor yanları da var
ev işleri , yemekler , kocan , bide üstüne çalışıyorsan ayrı bir yorgunluk oluyor. bu tempoya kadınların anaç yapısı sayesinde kolay alışıyoruz..
kendi adıma insanların benden beklemediği bir performansla evliliğimi ve marifetimi sürdürüyorum
annem bile inanmıyor.
Kendime söz verdim evlenirken ağlamıcam diye sıktım ve ağlamadım düğün günümün tadını çıkarttım sizde öyle yapın kına gecemde çok ağladım sadece :2: o da babamla dans ettik tüm salon çok ağladı
Bekarlığımı özlemiyorum çünkü annemin evindeyken hala bekar gibiyim.
şımarım o eski kız çocuklarıyım babamın hala güzel kınalı kızıyım
yani ben evlensem de hala onlara uzanabiliyorum.
hala oraya gidince sanki hiç gitmemiş gibi hayatlarına karışabiliyorum.
bu durum bi abimin hoşuna gitmiyor
büyüklerimiz hep der ya evlilik çocuk oyuncağı değil gerçekten de öyle şimdi kulağınıza gelen her büyük sözü gerçekten doğru
anneniz ne diyorsa onu yapın sorgulamayın bile
bırakın herşey onun istediği gibi olsun..
Eşimle ben aile gibi değiliz aynı evde yaşayan 2 dost gibiyiz. ancak çocuk olursa aile oluruz gibi geliyor
kendi annem babam da sakindi beni üzmemek için ama kaynanam çok ağladı.
canım benim.
